Où 7àp ïviç yevópjt¡v p.oipr¡g Spáovg áo7tidiáxY¡g,
20 Oùd’ iôeXov Xptç-où ■àXXo xi itpôoOe fépeiv.
AfXîrXaxtvj â’ ôte pvjâèv ôfxoiïov fip.nkay.ov aXXoiç,
Mïj5’ àg VYjüg okiytj fopxiât <7up.fspop.a1.
Ùç xai xovfovooiaiv ànè/dop.at, oî p’ àvèrixav
Brjp.a xôô’ ov% ¿aíag xatpoOiotai fikotç.
25 AXXà -cà pev XïjÔïjs xeùôoi (3u0oç. Aùxàp iyaye
Evôev àfopp.Y]ddg, xéptyop.ai àxp$p.iy ,
IlàvO’ a/xvdtg, (3a<7iXeia, xai âç-sa, xat kpÿag
Aonaaiag npofuyàv, àç nôQeoy xonàpog,
Euxe 0 eôç fx’ èxaXêO’o'e xat £Vvu^ioi<7iv àveipoig,
3o Kat nôvxou y.pvspov deip.a<rtv àpyakéoig.
Toùvexa xayyakòcùv fOóvov êxfvyov, èx p.eyâkou de
Xeip.axog, èv ç-adepü netepjx (3¡áXov kipevt,
Ëvda vôov xaQapoïot vof¡p.acrt Svpòv àelpav,
Qúcro) xai (71717V, àg xonàpotOè kóyoy.
35 Ovxog Tpv¡yopioto X070Ç, x'ov Spéÿaxo 7ata
VLunnudoxàv, Xpiçà nàvx' ànoducràp.evov.
KEPI TÖN ÉAYTÔr BtON.
Tô toù X07ou p<3ÙXvj(a a , tc5v êp.àv xaxâv
E^tç-op-^c'at X17V ôdbv, six' ovv de^tàv.
Oî piv yàp ovxag, oi $' èxéivag fatev av,
Oraoç a v , -oi/xat, tv?ç jooîrijç eoarv tivéç.
5 Où yàp x'o ßoöXscö’ , àtnpaXsç xptxfiptov.
Jlat^Et ùè p.ixpov xfjg àviag fàpp.axov,
IlaidevpM xat 7Xùxacjxa xotç vsotç â/xa,
TSjOTtvôv itapYj’/optip.a. Tïp'og <5’ vp.äg X07oç,
Toùç í v 00’ 1}fX(5v , àXXà vùv àXXoTjOÎoùç,
10 0 (70t 0* èp.odoigovvxeç, ehe xiç voôog.
Uàvxsg yàp vip.iv eù/xevéìg p.ep.vxbotv.
Avo peg, xb xXetvòv o/x/xa tï?ç bhtovp. évvjg, >
02 xo<rp.ov oixeîd’ , àg ôpà, x'ov âevxepov,
rijg xat SaXâtTïjç xóap.ov '¡¡pxpiecrpÂvoi,
i 5 Pàp.vj veovpybg, eùyevâv aXX»v £<?oç,
Kwvç-avxtvoü TrôXtç te xat çtîXï] xpâtouç •
, 22. «bop-io«. Reg. 993 ypovrMi. Non benè Billius «<?c
pugnarti ingenti cani rate cymba geram.
24- Kaipo0£o«j(. T i es Regg. et Coisl. sup. lin. xaiporpc-
Xouei- Coisl. Int. oi ivi to (3ripta toùto xatipoù ovi xaXw;
avc'6ijxay (pepovrtj. Hesych. xaipoOc'oict vocem interpretatur
victoribus. Eleganter x«ipo0t'oui appellai Gregorius eos qui
ram fuit, manus dédit, ut in Gregorii lo c um sufliccrctm
Nectarius.
28. IloOtov. Sic Coisl. et Reg. 990. Edit. woO«»*•
36. ATToiocropiEVOV. Int. ¿ytOVlCTtifltVOV•
XI. Argdmentom. Carmen istudomnium, quotquot«*1
didit Gregorius, longissimum, et quod vita; 1
ad lempora suafn fidem accoinmodant, ac veluti pro Deo describit, tunc videtur condidisse, cum ___
hafoenl. Carpit autem Clerum Constanlinopolitanum, qui tantinopolitand liber discessit. Illud enim non nisi >
jEgyptiis, novisque Episcopis, quorum autoritas ad ho- ad sedis dbdicationcm prosequitur, nccprosecutus cst,
METRICA VERSIO.
Namque audax neutri volui me adjngere parti,
Nec quicquam Domino prteposuisse meo :
Peccatùmquo meum est, peccata aliena quòd odi,
Nec pugnam ingenti cnm rate cymba gero.
Sic me odóre leves, sacrata: sedis apertas
Queis placuit servis temporis esse fores'.
Ast hsec alta velini tumulent oblivia. Laetà
Hinc autem egrediens ipse quiete frnar :
Cuncta simul, mystas aulàsquc atque oppida linquens
Prompto animo, ut memini nec cupiisse prms.
Tunc cùm visa Deus me per nocturna vocavil,
Horrida caerulei pérqne pericla maris.
Laetus ego invidiam fugi, gravib i is q u e p ro ce lla
Ereptuin jaui me litlora fida tenent.
Hlc ubi sustollens aniinum, velut antè canebam
Voce Deum, tacita sic quoquè mento canani.
Gregorii hic sermo, qui Christi duclus amore
Haud gravis abjccit quicquid habebat opuffl.
Non enim unius partis audax bellator ex titi,
20 Nec Christo potius quicquam habere volui.
Delictum meum e s t, quòd id em , ac aliqui non de liqu i,
Nec m e , u t cym b a, navi onerari® adjungo.
Sic etiam invisus sum e t levibus animis, qui sedem hanc
Nefariè tradiderunt temporis amicis.
20 Sed h®c quidem oblivionis obruat abyssus. Ego autém
Hinc profectus* tranquilla vita l®tabor,
Cunctis sim u l, aulà e t u rb ib u s , et sacerdotibus
Spontè relic tis , u t olim optabam,
Cùm me Deus et nocturnis vocavit somnìis,
3o Et maris horrendi molestis terroribus.
Idcircò lsetitià exultans invidiam fu g i, atque ex magna
Tempestate in stabili portu rudentem fix i,
Ubi puris mentis cogitationibus animum evehens,
Etiam silen tium, instar victim®, u t anteà sermonem, offerarr
35 Gregorii h®c verba su n t , quem alu it terra
Cappadocum, quique p ro Christo omnibus se abdicavit.
Gregorii crimen
fuit amor
pacis, et quòd
neutri parti fa-
verit, nec Christo
potius quicquam
habuerit :
proptereà ejec-
tus est sede, in
quam à Deo c-
vectus fuera t.
Gaudet Gregorius
, relicts
urbe, aulii, sacerdotibus
, se
lam, quod optaba!,
aclurum.
tùmquesubierit,
ubi aeinceps si-
lenlium Deo of-
XI.
DE VIT A SUA.
Scripti scopus est mearum adversarum,
V e l , si ita v e lis , prosperarum cursum texere.
Hoc enim quidam dixe rint, illud a l i i ,
Prout q uisque , o p in o r , animum inclinaverit.
5 Non enim volun ta s, tuta ju dicand i regula.
Versus autem lu d en d o , moeroris medicina es t,
Institutio simul e t ju cunditas ju ven ib u s ,
Oblectàns adhortatio. Vos autem a llo q u o r ,
Qui mei quondam fuis tis , nunc autem alterius,
10 Quicumque eamdem tenetis fid em, sivè quis spurius.
Nobis enim omnes benevoli silentibus.
0 v ir i, inclytum orbis lum en ,
Mundum incolente s, ut video, alterum ,
Terr® marisque ornamentis in d u t i,
i5 Roma nova, nobilium aliorum sedes,
Urbs C onstantini, e t imperii columna :
Scriptum a
18 tf
Àlias Bill.
Voluntas, non
tuta judicandi
regula.
Poësis moero-
ris medicina, ju-
venum oblectàns
adhortatio.
b Tollio, ct? éaurov xa« 7«epl t«5v into
ffescipso etadversus Episcopos, istius appendiccm ess
l'Md a vero certé non abhorret.
J - V. É^ttnopüoat. Vat. i^taTopeioQstt.
■' "R; pojóis. Coisl. xa« pofcñc*
f ' n“^ ‘- Et ad marg. iXtuGcpt'at:«, liberal.
Mcpuxow. Ea vox idem signifícat quod rt0v»}xóff«v, otyixo
Sic enim Gregorius, cúm á publico muñere remotus
, abditam vitam ageret, se ipsum appellai, nimi-
rùm in solitudine, quasi in tumulo jam conditum.
13. O«/.c70'. Vat. oiXEwO’ .
i.>. Eùyev&iv aXXwv- Patricios Conslantinopolitanos intel-
ligit, quos Romanis opponit.
2-rnkri- Sic Vat. et Edit, ad marg. Textus male habet
METRICA VERSIO.
XI- DE VITA SUA.
(Biilio interprete. ) ,
H 0 Slmslri|s res meas perscribere :
B SCCundas, forsìtn ut quidam vocent.
S ‘"Hquo læia8 dixerint, illi at graves :
'»'¡uè «esc flexerit sententia.
K "lln juntas integra est judex salis.
■ sque lteios reddit, et simul docet,
Mulcétque pectus suaviter. Vos alloquor
Non jam meos nunc, at tamen quondbm meos :
Tarn qui orthodoxi, quàm notha est quorum fides.
Jam quisque placidus est enim mihi inorino.
Totius orbis, ò viri, lux splendida,
Mundi secundi cernimus quos incolas,
Terrx induistis qui decus, quique aequoris,
Nova Roma, sedes alque nobilium altera,
Columna regni, quam pater Constantii