R H IH
A P P E N D I X
T O M I S E C U N D I .
MONITUM NOVI E 1)1 TOR IS
IN TRAGOED1AM : C H R I S T U S P A T I E N S .
Pervolventi mihi, et quidem attendus, qui in nianuS ¡¡glivina f avente pro-
videntiâ, devénêre, Benedictihorum sdhcli Mauri mdmiscriptos codices, unum
tantummodò defuisse visum est, riempì1. monitam de tr'agoediâ cui titulus
C h r i s t u s p a t i e n s . Hoc autem èò grdvius mihi dccidit', quod hic de lit-
terariâ simul et religiosa quoestione non parvi momenti agatur. Sed huic de-
fectui resarciendo pleniùs adfuerunt omnes criticæ peritissimi viri, quiusquè
ad hoc tempus in Ecclesia jloruerunt. Hanc enim tragcediam Theotogo non
esse adscribendam uno ore consentiunt TiUem, tom. ò, pag. 5Sg; Dapin,
tom. i , pag,diyn et 651 ; Baillet, J u g e m e n t d ç s s a v a n t s , tom. 4 , part, -i,
pag. 4 5 7 ; Baron, tom. 1 , ad ann. 4 4 , § i vg, Rivet,,Critic. sacr., pag. 3 4 3 ’;
Vossius, Instit.poetic., lib. 2 , cap. i/\,pag. 7 2 ; Bellarm. de Scriptor.eccles. ■
Labb. de Scriptor. eccles,; et post eos D. C e i ll ie j ,H i s t . d e s a u t e u r s s a c
r é s , e t c . tom. J , pag. 1 9 6 .
Hoec sunt autem argumenta, quibus ista nititur sententih, quoe difficile posset
abjici. I* Quidem silent circa autoris nomen Veteris manuscripti Codices
et adducitursolummodò Codex unus qui nomen Theologi habet, alterq ue Suidoe.
nec multùm vetus, nec magniponderis, ubi hceo tragcedia operibus sancii Gre-
gprii subjungitur. 1 ' Non reperitur in proefato opére cèrta dôctrinæ puritas,
quam in cæteris Theologi cärminibus, epistólis et orationibus admirantur omnes.
Ib i enim sanctissima Virgo introducitur, modo seandalumpatiens audita » « a fe . «h-
Filii nece; modo timore indigno dejecta, quoe juxta sancii Ambrosii verbum
s t a b a t a n t è c r u c e m m a t e r , e t f u g i e n t i b u s v i r i s s t a b a t i n t r e p i d a ; modoge- A^bed./oiiie.
mitibus lacrymisque nimiùm indulgerle, de qua idem sanctus doctor dicebat :
S t a n t e m l e g o ; f l e n t e m n o n l e g o ; modo tandem pesano furore correpta, ,d- de ol,il-
et Filii inimicos ita gravissimi! lacésSens injuriis, ut e t insuper omnes dsT'“'p ‘r'
istis calamitates imprecetur. Àdde quòd autor ex apòcryphis sanò falsas v‘ ” ’
deducens historias, sanctam dicat Virginem ' m a n i b u s a n g e l i f u i s s e e n u - v™. .349, «c.
t r i t a m , e t a b u n i v e r s o s e n a t u c o n j u g e m v i r o m o d e s t o t r a d i t a m Quòd
Christus sanctissimoe Mètri statim post resurrectiortem apparuit ; quòd
ecclesioe multoe in beatoe Virginis honorem turic fuerint erectoe, solem-
niaque celebrala f e s la , qùod ìnon factum videtur, nisi circa medium
(quinti soeculi post Ephesìni coneilii decretum, anno 431 emissum. 3" In
hoc dramate frustra quoesieris sàncti Gregorii eleg'antiam s t jli, vàrium-
que colo rem, :necnon et gravitaient sermonis, et. metri rectitudihém, et
sirriilitudinum eopiam, quibus omnibus illustrantur costerà, beati ,doctoris
carmina. Undè patet huic non prorsùs esse adscribendum hoc poema.
Cui autem sit tribuendum, non satis constat. Sunt nònntilli qui Hpol-
linarium hujus opens-scriptorem proedicaverint ; sed immeritò-, ut demons-
trat, tum temporis circumstantia, cùm eodem seeculo vixerit ac Gregorius
noster, tùm aliqua operis fragmenta quibus utraque in Christo natura ad-
struitur, cum Mariam vocet matrem southfvo-jç, ejus qui est duplicis naturoe. ven. 1-91.
Hìnc probabiliusforte videbitur hoc poèma restitue re Gregorio cuidam
propter facilem musam decantato, qui, ad episcopalian Antiochensem circa
an. 5 7 2 evectus, propter nominis similitudinem, Theologus malè. créditas est.
Cùm tarnen antiquissimus sit ille foetus, nec in omnibus respueiidus, ita
ut Benedictini hòvam ejus versionem prosaïcam elaborare:<hon dubitaverint
hune cum versione p r o f ata, in appendice reproesehtare, addila ini Qram mar-
gmis versione metrica, a Roilleto concinnata, operoe pretium esse duximus.
Tom. 11. j . B ììf