Fi4o
iHß
155
160
2xotcò$ dè dvj t tç , « tèXsi ffjroyôà^sTat.
Aôjarv otou, xÿv aïtvjaiv èvdeâv • >
Tvjv dè 7r/50(>6y^ñvi Ïc7Ôî tóv àfistvovav • .
Eù/^v- d’ ùitôcr^eaiv xtv' é^iká<j{j¡axog •
Tò d’ è^iXadfia, dâpov tiç xtfwjv (pépov.
Enatvôç èç-tv eu xi xûv èfxàv fpàovtt.
Aïvoç d’ , enatvoç elç 0 eôv oeêàafitoç.
ó d% üjxvoç, aïvoç èfifjkehjç, ù ç 010fiai.
WaXfxbç <7Ùv <ùd»j yr¡vexat t^Xf^wâta.
T à ôvxa tfàirxetv, à ç ?/et, «ijiEudéa •
Q.ç d’ où* I/st i tpevdoç. Kal Xôyov ! fiàyjt
Aôyov Ttpooàvxri, où té feipov x o fß ia ;
Qpxoç dè Ôyi iùç-gmjiç èfiftéoa ©eeô.
Tovxov dè tîjptiolç xtç ij evopv.ia.
Qp-oomeiav1 oída -xai xb daipóvav aéëaç.
H d’ evaéëeta, 1ipo<ntvwicriç xrjç Tptadoç.
É M èç-tv, êv xi Xâv xptàv xàxa
BaXeiv, Qeoù te fiy oé&etv <rvfi<pvîav.
Iliç-iç dè Ärrnj • vj fièv èv. XàfOv- ßiaq,
H xai dtxaia - >3 à' êxotfibç | crvvdpofiri.
Aoyoç yàp èç-tv ô npoèdpoç xoû ko^ov:
EXîriç d' àitôvxoç npdr/fiaxoç aovóvaía.
Aúfftv dè xavxvjç, tiìv ànôyvacriv kéyco.
2y/j.i|iuytav âè xvjv áyám¡v ôptÇofiat,
Tv}v npbç Qebv dè, xal ôd'ov 3ewitêûjç.
Miooç d’ àKOç-poqrq xtç; êydpaç èpyàxiç.
Ÿnôxpimç dè, kavQàvovaa nv/.pia.
Tip? dè Xoù Hkàaavxoç, ûvôpànov tptXetv •
Tou îîTw^éaavToç d' aùx'ov, ij n xayâ v àyèatç.
QùÆzvoq d*, Ôç oïdev ccùx'oç â>v Çévoç.
Btou yakyvr) d’ lç-iv, ûpri\vt\ (piky •
Wv%ijç dè xa't fiaktç-a, Xcôtpvjotç naôâv.
H d’ lyßpa fj.01 dvcrvota xai dtàç-aatç •
Eydpa dè xai TiôXe/xoç, evpev/jç xaxcSv.
Ayvtcfiog èç-tv >7 ©soD tryvouoia.
BéêvjXov ©ïoy xal ßdekvyfi’ àftapxiav.
KàOapuiç èç-tv ÎxttXooiç fiokvafiâxav.
Mokvafibv oïda xat xÙTtamv xâv xaxâv.
137. û Ttht GmvSàÇcrai. Quo quisque fine studet, quo
consilio,
¿38. Ev&ùv. Rerum necessariarum.
140. EÇiXewparoç. Pollicitationem muneris placatorii.
142. Ti tû î ifiSyj. Rerum et uctionum humanarum pree-
dicatio.
i48. Aóyov irpoaavnj, uenipè tfioxttv, edi'C.rsos scriuiM |
e loqui. Y a t. Xóyoj TrpoaóvTJjf.
»55. Ex Xóyou Sia;. E x v i verbi, id est, w praltomtWè
suadens.
lòq. Aóyp; yap. Verbum enim prceses est verbi,
doctrince fidei, cui se immisceat, luménque fulci in meni''0
METRICA YERSIO.
Quà qaisqne finire studet, die hoc scopum.
Atqai; est, hæc potere, quae desunt tibi.
Meliora spectat, quam npoatvyìr/ dicimus.
Eù^ìv, voves cùm quiepiam , ut places Deum.
At èéft'Xacrpa, muDus in honorem ferens.
Eiraivo; est, si qnicpiain laudas mel :
ATvoì r supreuium laude si regem afiicis.
Modulata laus est Cpvo;, utquidcm arbilror.
Cum cantione psalmus, est psalmodia.
Rem qualis ipsa est, eloqui, hoc est vcritas :
At qualis haud est, falsitas. Aoyofux^í«,
Est sermo pugnax : quo nihil funestius.
Jurare, dicti sistere est testem Deum.
Si vera jures, istud est »òopxf«.
Qffoaxtia cultus dæmonum quoque dicitur,
At dioiGtux Triadis est cultus sacræ.
Negator, unum quisquís ex tribus locat
Deorsüm, éamdem nec colit substantiam.
Fides, vel est quam sermo robuslus parli,
(Et isla justa est,) facilis aut assensio.
Scopus vero illud e s t , cu i finis dirigitur.
Rogationem credito esse petitionem. rerum quae desunt :
Precationem autem sc ito esse postulationem rerum praestantiorum ;
1A0 Et votum esse promissionem expiationis :
Expiatio est munus ad honoris exhibitionem spectans.
Laudatio est aliquid ex meis praedicare.
Laus vero est laudatio religiosa ad Deum pertinens.
Hymnus est laus modiulata, u t opinor.
iA5 Psalmus cum cantu est melodia.
Res dicere , u t se hab en t, veritas est :
Aliter v e ro , ac se h a b en t , dicere, mendacium est. Verborum pugfia,
Contentio est in v e rb is , quà quid pejus in vita?
Jusjurandum est testificatio fid e i, interposito D e o ,
i5o Quae si se rve tu r, justum est juramentum.
Religionis vocabu lum, scio etiam dici de cui tu daemonum.
Pietas autem est adoratio Trinitatis.
Negatio vero est vel unam e x tribus personis in inferiorem ordinerei
Dejicere, e t non colere unitatem dìvinse natane,
j55 Fides duplex e s t ; altera quidem, ex vi v e rb i,
Quae et ju sta est : altera est facilis assensio.
Verbum enim praeses est verbi.
Spes autem est cum re absente copulatio.
Hujus amissionem, desperationem appello.
160 Arctam animorum conjunctionem ,.carità tem definio,
Eam, quae est erga D eum , ad consequendam divinitatem.
Odium aversatio quaedam est inimicitiae effectrix.
Hypocrisis autem est latens acerbitas.
Honos Creatoris e s t, hominem diligere :
»65 Honos est e ju s , qui se ipse pauperem fe c it, erga pauperes affectio.
Hospitalitatis studiosus es t, qui se ipse novit esse hospitem.
Vitae tranquillitas est pax gratissima :
Mentis vero maximè est affectionum sedatio.
Inimicitia mihi est malevolentia et dissensio.
170 Inimici tia quoqu e et bellum inventrix malorum.
Sanctitas est oum Deo conversatio.
Profanum existima e t execrabile peccatum.
Lustratio est ablu tio inquinamentorum.
Inquinamentum scio esse ipsam animo mali informationem.
at(luc ornai firmiùs ratione sibi eas subjiciat. illud Prov. x, i4, alludit î Honorât Deum, qu,
^■ustra enim vox doctoris auribus excipitur, nisi Deus miseretur.
V I I * miaericorditer apei iat. 167. V«t àrnica paci..
* * v “®WTOì- ^‘c e|nendavit Billius, ut sensus con- 170. EOpiniç. Yat. èyiupfnjç.
Versus etiam qui sequitur, exigit, in quo Poeta ad 172. Àpwpri«». Vat. bp«pvi«f .
METRICA YERSIO.
<8 cteniin preeses est Sermo. Rei
1 a* reinotæ firma spes me copulai.
lc rangit autem tetra desperatio.
_ _ »cors voluntas, charitas, amor ac Dei,
certam sidera ostendit viam. Prsioodium est, hinc simultas nascilur.
■u um at odium die quid est ? hypocrisis.
wem honorât quisquis hominem diligit :
m<*ue c^um sponte, quisqais pauperes.
Quid hospitalis ? hospitem qui se pulat.
Tranquillo» asvurn, si studes paci, exiges.
■Serena mens est, motibns saevis carens.
Quidnam simultas ? improba est dissensio.
4 Bellum et simultas nil mali non excitant.
Quid sanctitas est? cum Deo consuescere.
Quidnam profanum, quidque sacrilcgum? scelus.
Quidnam piamen ? sordium est detersio.
Conspurcat autom vel typus solus mali.
S copus.
Rogatio.
E x p iatio .
L audatio.
L aus.
D esp eratio .
A m or D ei.
H ypocrisis.
D ile ctio p ro s i