5 Ùfioca, p j t e vócù ye vóov ¡léyav, èydpà vor¡cag,
Fújtsiv, [iif¡xe Xóya xov Aóyov áXXoxpia.
Ei Tptádog Ssóxrixu dtax¡ir¡^ai[ii <pa«v¡}g,
Ecnópsvog xaipáv veúfiactv ávxmáXav •
E{ d’ édpv) [teyáXv] nóx’ èfiòv vóov oig-pvjceiev,
10 Hlliroöw donjv aXXoxpitù naXáfiviv •
Et de Qeoù nponápoide ßpoxbv Seifiyv ènixovpov,
! Jléxpng vjnedavbg neicfiax’ àvatyàfievog *
Et de nox' è<70Xà yèpovxoq àyvjvopu Svfiòv Syotfit,
He xaxoìg xùpcag, SfinaXiv àdpavéa •
i 5 Et dè dimjv dixàcai[it napaxXivoig tt %è[iig-og,
Et _ de XaSoi xifiyv òppùg OnepQ’ òciav •
Et dè xaxoùg ópóav xi yaXv¡vtóavxag ¿doto
Sxairjv delgtxepijq, vj ócyaQátv cMneXovg •
Et <p0ovog èxTvféecev èfiyv <p piva. • e i yeXácaipi
20 IlTÖfta xat 00% òciav, àg nóda nvjybv ìypv t
Et dè X°Xm nXrjQovxi nècoi vóog, si d’ àyàXivog
rXcjoffa %oi, ¡láyXov x’ oppa tpépot xpocdíy
Et de xiv’ èydaipotpt páxr¡v, si d’ eyßpbv èpeio
Ttcatfivjv doXiwg, .vjè xat àptpadirjv •
25 Et xsvsrjv néptyatpi dóp.äv ano yetpa néviìxog,
Et ippéva dityctkéyv oùpavioio Xóyov
AXX« Xpig’ òg fot nXèov Tkaog, avxàp èpoio
Toùg aypt xat noXirig avpa tpépot xapàxovg.
Toìcrde vópoiciv idrica èpbv ßiov. Et de nódoto
3o Eg TéXog txot/jwjv, ktpQixe, ceco ycéptg.
ÈNOAI A KON2TANTINOrnnAE£12.
Ev coi [lèv Yjpspoùpev, 5) 06ÓÙ Aóys,
Msvovtsg 01x01.• aot d' àvànxofiev cyoXqv.
2yj [lèv xudidpa, et] d’ iyepctg, xat g~àcig,
Irj d' av no peía, coi g dè xat vvv vevpactv
5 Eùdvnopovfiev. AXXà poi xiv’ àyyekav
Tlspnotg òdtiy'ov, delgiòv napag-àxyv,
Og [is g-ùXoi nvpóg xe xat vstpovg ayot,
Ts|ivoi dè nóvxov, peldpa d’ igrój Xóyco,
5. Nóov [uym. Pollicitus fuerat Gregorius operam se da-
turum, ut nunquàra mente seu cogitatione, Deuin Pa-
trem, qui voü; appellatili-, offenderei. Nunc de sermone
locuturus, studio sibi fore pollicetur, ne in Verbi offensio-
nem incurrat. Malè Billius utitur istà voce rursùs u t ver-
sum expleat, quasi Gr.egorius non semper coluisset^ quód
est absurdum. — Non legitimè carpi videtur Billius, cùm
vocis rursùs sensus ilie sit, quòd non magis Verbum offen*
derevelit, quàm Patrein. (Not. nov. Edit.)
6. Aóyw... àXXorpioi, sermone alieno.
i 3. EoOXà ¡prpovTOf. Su baud. 0 to3.
i 5. At'xijv. Coisl. etReg. 990 ài'xa;.
17 • Opócov. Sup. lin. Goisl. sìoopótàv.
1 8. SxoirAou;. Calamitates bonorum.intelligit-
22. 0(01. Sic MSS. Edit, mendosè 0t(.).
27. EpoTo. Ità Reg. 991. Edit, ipcìb-
3o. É;. Reg. 993
METRICA VERSIO.
Qubd mea nec Mentem mens abjectura supremam est,
Discindent rursüs nec mea verba A óyov :
Si Triadis ciarse subeatmihi scindero Numen,
Düm nutum adversi temporis ipse sequor:
Si mentem exstimulet sedes rnihi celsa, vel illos,
Quos agitat sedis dura cupido, juvem :
Anté Dei humanum auxilium si forté locariui,
Iuvalidte et pelrae sit mea nexa ralis :
Laeta ferente Deo si mens sit turgida fasln,
Rebus in adversis rursùs al ¡Ila cadat :
Si judex aequum perverlam jusque, superbis
Plùs tribuens, gravibus quàm pietale viris •
Prospera pravorum cernens, scopulósquc bonorna» |
Si linquam dextrum non benè sanus iler :
Si me livor edat, si casu laeter iniqui,
Non secùs ac firmo stet mea vita gradii :
5 Juravi m e , nec mente magnam mentem, irapia cogitan do,
Abjecturum, nec Verbum verbo inimico.
Si Triadis lucidae Deitatem discindam,
Temporum molestorum momentis obsequens :
Si meam unquàm mentem magna sedes vuln era ve rit,
0 Aut aliorum cupiditati manum adjutricem admoveam :
Si Deo anteponam hominem ad ju to rem,
Peirse invalidae rudentes innectens :
Si unquàm, Deo prospera la rg ien te , animum elatum gerani,
Aut rursùs infìrmum, in mala incurrens ì &
i5 Si litem dirimam ab sequitatis norma aliquantulùm deflectendo,
Si supercilium plùs à me honoris h a b e a t , quàm sanctitas;
Si malos videns pace p erfruen te s, ac bonorum scopulos,
Gressus à dextrà semita de clinave ro;
Si livore mens mea tabescat : si risero
20 Lapsum eorum, etiam qui sancii non sin t, quasi firmo sim pede;
Si tumescente irà mens ceciderit : si freni expers
Lingua e x cu r ra t , córqu e lascivos oculos intendati
Si quem odio nequicquàm h a b u e ro , si meum inimicum
Ulciscar dolo au t apertè :
¿5 Si vacuam à domo pieà dimisero manum pauperis,
Si mentem siti coelestis verb i lab orantem,
Aliis potiùs induìgeat C hristu s, ac meos labores
Etiam usquè ad canitiem susceptos ventus auferat.
His legibus obstrinxi vitam meam. Si vero desiderii
3o Compos fu e ro , ó Immortalis, tibi grafia erit habenda.
in .
IT IN E R A R IU M C O N S T A N T IN O P O L IT A N U M .
In te quiesc imu s, ó Dei V erbum ,
Manentes domi; t ib i referimus otium.
Tua est consessio, tua exsu rre ctio, tua statio,
Tua rursùs p rofectio, tuis et nunc auspiciis
5 Viam inimus. Sed mihi aliquem angelum
Mitte ducem v i * , faustum custodem,
Qui me columnà ignis et nubis d u ca t,
Dividat mare, flumina sistat v e rb o ,
■II. Argdmentdm. Gregorii Constanlinopoli proficiscentis lucubrasse videtur Poèta sacer, cùm à Catliedrà Constanti-
UùttulPoèma. Excusum fuitetiam àMuratorio, p.-17 7. Sic nopolitanà qua se abdicaverat, ad solitudinem ruris paterni
■fern habetvireruditus:post Carmen olim liv , nunc xxxvi, sese confuterai. Sic Muratorius.
1, Sect. 1, inter poèmata dogmatica, quod inscribi- . ,3. K«0tóf«- Id est, per tc sedemus, surgimus, stamus.
la, seu Sancii Gregorii profccturiprccatio, jam ty- ; 4- Nwfiaciv. Sic Murat. Edit, piófuxotv.
editimi, hcec subjiciuntur in Ambr. Codice. Ea vero 8. Murat. ex Cod. Mediojan. i^cór,.
METRICA VERSIO.
sternal saevtis furor, ac sine freno jiii,, it in erarium co n s tan t in o po l itan um .
SiÌ,m,ea 0CU1U8 sit mens atque procax : (A . B . Caillau in te rp re te . )
^pibi quisquam odio sit frustrà, ulciscar et hostem In te quiescimus, Dei Verbum Patris,
■ rsptcuè, aut tectis fraudibus, ipse meum :i
K acuis ^ me manibus discedat egenus,
[sii ^ 5l,:sclue P®1*1 ^u' silibundus aquas :
MI cmcns si'*8 Christus facilisque ; labores
vaeuos at levis aura ferat.
K ",s "'s devinxi animum. Complevero vota
H Pla’ triste, tui muneris istud erit.
Domi manentes ; otium tibi damus.
Tibi sedemus, surgimus rursùm tibi,
Slamus libi et movemur : auspiciis viam
Nunc carpimus tuis. Sed angelum ducem
Emitte cursùs atque custodem mei,
Qui me columnà nubis atque ignis tegat,
Dividat sequor, voce sistat flumina,
Scriptum an.
Alidi Toll. 17,
p. 99 ; e t M urai.
19L1K177.