T H OG
Nvjôç évi npvfxvp xsépwjv, @6Òv ú<|;ifxá<5ovxa
KtxXvjcrxwv Xtxvj(7t. Tò <5’ cctppee xùp.’ èni vÿct
3 15 Ovpecnv r¡ oxoníkoioiv òpotìov fvöa xa'c Iv0a • ■
IToXXóv o’ évxôç htinxz. Tivaaaeto 5’ ap asva rrávta,
02;sa avpiÇovxoç èrci Trpoxovotaiv àvjxoy.
Aéôfys 5’ èv ve<pée<70T fxeXatveto, xat ç-epoir^m
Accfinexo, xat xpatepaig itspuxyvvto návxocE cpavatç.
3qo T>j/J.oç èpavxòv îdaxa Qeâ, xai • ttóvtov áXu£a
Aypiov ¿vayéeoeiv-VTCoeysaírj&t neeóvxcc.
Oùô’ ote îraXXofiévïjç 7s %¡xiikicc osíexó Travxa
EXXadoç eúpy/opóíó, xaxoü 0* où fccivex’ apajrj •
Avxàp È7&) xpopiEuxov, Èral ^ y ^ v ôxeXeç-ov'
325 Eí/ov ex’ oúpavloto yapiopaxog, syxe lóexpá
ÉXxsxat ávQpánoioi yápig xai nvEÚfxaxos a 17X73.
Oúd’ óxe voùaoç IttXvjuev èp.òv ç"ô[xec pevfxaxt Xáép»,
Kai moiŸjç ç-etvuas -nôpovç, ^covjç ‘te xeXeùÔouç.
Oùd’ ¿Trox’ áqjpaívovxc vo<a Xy7¿v àpapcç éXtÇaç',
33o Oixt sxàv ßXEqwrpoy neptYìyécc xav0òv àpiuÊ-a,
Atp.axósvxa 0’ ?0>jxa. $àoç d’ é/xov’, ' oía ^ovijôç1,! M
QXexo, àprXaxivjv dé itixpijv /x¿7a it&Ooç Ixex^êvV
OÙdè 0 EW IXCchXfLYJGtV èfXOCÎÇ àvê1tSfJ.^Ct SVYlXÿv' ’
IÏVEÙfxaxoç, oùxt rcoepoç 7E, Ttpiv IxXyaa dàxpycrt itÿ[ioc.
335 'Faùetv fiy xaôapà yàp àyvoï) xaxôv, wç TrypÔEVTôç
Àdpavèç 5p.[itx tpépeiv xaxEvavxtov ^eXcoîo.
ÀXXa XE ttoXX’ èpôyriGa • tiç àv ràde [xv6yeccito,
Oís fu ©sos xsipav x£ xai eùpevéav éxaXé<7<7ev;
AXX’ oyro» xotorads xaxorç nâpoç ' àvxEêoXïjaa,
340 Ocoiat îryfiâxotatv ép.r¡ èvéxvpee xaXatva
Y y / 4 • xai 7ro0É£{ to x ’ éXEÙÔEflov ù/xap tds<70at
Ilàvx’ ànodvcrGCfxéVYi, yv[xvv¡ q>X¿7ág <ùç xe cpvyr)ei,
K a i xoa/xoy y.pccxepoio Xaêàs, xai yàep.a nùapov
Apcpiyccveiv [xefxccâxoç éatç yevveeet âpcxxovtoç,
345 Ov xe Xaêïj. BéXój 7à/3 èfiòg vóog ègriv sdïjxùj;. ■
Tés dáast XEçaXij ityyÿç póov i¡ ßXEipapotatv,
ÛS daxpvav óyíxotei ¡lolvopccxcc rcávxa xa$Y¡pá,
KXaùaas «s etteoixev áfxapxádocg; (H 7a/? apiç-ov
Aáxpvov £ç*i ßpotoietv áxos, <^y^ars xe fXEXaévats,
35o K a i xovts aiQcckoeeeoc, xo:i év ^0ovi aáxxos epvpvog •)'
3 i3. Eve. Sic MSS. Edit, sire- . 317. nporovoiew. Reg. 992 interpretatur tovi;
3i/|. To i ’ . Male Edit, t S i ’. Ejusdem tempestatisal- Ictt(co o^oivou?.
tera legitur descriptio infri Carm. xi, i/e T/fti it«/, 322. HoMo/iti»!;yt. Duo Codices Regii ct Cliig- s
vers. 126 et seqq. . «»jrc.
METRICA VERSIO.
Supplice voce rogans Numen cadeste, jacebam
Ad' puppim exaniuiis. Latus aùtem in utrumque carina;
/Equorei fluctus spumam rabiémque vomebant,
Montibus aut scopulis similes, ingénsque cadebat
Vis undarum in eam, sed et omnia vela moveri
Conspiceres, vento in duros stridente rudentes.
Jam verò nebulae tetra caligine ccelum
Fuscabant, crebrisquc etiam fu Igor ih us aether
Splendebat, validis clamoribus undiquè raptus :
Turn me donavi Christo, pélagique periclum
Vitavi, sanctis prccibùs votisque repulsum.
Non cùm lata gravi qualer'etur Graecia mota,
Ella nec auxilii jam spés alicundò patcrctj
At tremor hórribilis gclidos invaserai artas.
Noudùm etenim sacro baplismate peclus habebam
Tinclum, in quo trahilur lustrali gratia lympl* >
Mirusque excipitur splendor, quem Spirilus alle
Nec m¡hi cùm fauces quondàm vis aspera nior ;
Implesset valido fluxu, saevóque dolore
Opprimerei vilseque vias auraeque mealus.
Non etiam tunc cùm inalesanfi vimina mente
Intorquens, oculi punxi temerarius hirquum •
Ac subilus fluxit sanguis, lùxque occidìt omnis ,
C A R M I N A . / 649
In navis p u ppi ja ceb am , Deum in coelo regnantem
Precibus vocans. Spumabat autem fluctus in navim 1 f
3,5 Hinc e t illin c , montibus scopulisque similis;
Plurimus autem intùs cadebat. A gitabantu r vela omnia,
Acutè in rudentes vento sibilante.
jEther nebulis infuscaba tu r, et fulguribus
Rutilabat, et magnis undiquè frangebatur clamoribus.
3ao Tùm memet ipsum Deo tra d id i, e t pontum ferocem
Effugi sanctis propositis dejectum.
Nec, cùm commotse quate rentur fundamenta omnia
Latse Graecias, nec mali auxilium ap parere i;
Tunc ego tremebam, quia'animano habebam nondùrn
3a5 Coelesti dono initiatam. per la vacrum,
Per quod excipiun t homines gratiam et Spiritùs splendorem.
Nec cùm morbus implevit os meum foedo hum o re,
Et spirationis meatu s, ac vitae vias arctavit.
Nec cùm insipiente animo vimen huö e t illue torqu ens ,
33o Imprudens palpebrse rotundum angulum -punxi,
Ac cruentum reddidi. T un c lumen meum, u t homicidse,
Evanuit, e t errorem amarum luctus ingens consecutus est :
Nec manibus meis Deo o b tu li victimam
Spiritùs, non priùs p ro fe c tò , quàm lacrymis labem eluissem.
335 Ei enim, qui pu rus non e s t , nefas sanctum tan g ere , u t
Infirmum oculum in ardentem solem intendere.
Multa alia pertuli : quis ea edisserat
Quibus me Deus et conterens e t favens vocavit?
Sed nondùm hactenùs in tanta in c id i mala,
34o Quanta postremo misera mea experta est
Anima, quas liberum aliquandò diem intueri cu p it ,
Omnibus sese exuen s, u t nuda flamoìas effugiat ,
Et mundi potentis laqueos et os immane
Draconis, q ui maxillis suis vorare gestit
345 Quemcumque ceperit. Belias enim edulium est anima mea.
Quis det capiti fon tis flu en tum , et pa lpeb ris,
Ut lacrymarum rivis sordes omnes eluam ,
Lugens, u t d e c e t, pec ca ta ? ( su n t enim optimum
La cry mas hominibus remedium, animabùsque infus catis,
35o Et cinis fulig in osu s, et humi saccus asperrimus;)
!„3ì7- P‘^ 1 . Ita Labet Codex Coi&lianus longè me- 333. Èpa«. Sic melioris notae Codices, Chig. Coisl.
;.lras, quàni alpi Codices necnon et Editi qui habent Reg. 39. Edit. ipüf.
Interpres Coislianus et Reg. 992, sup. lin. 335. K«0«pS. Chig. Coisl. x«0«p!5;.
343. AaSa?• Còisl. Int. iraytiaj.
METRICA VERSIO.
H^secùs atque ¡Hi, qui cædis crimine dextram
■«‘i; erratum luctúsque excepit acerbus :
ec pnùs aggredior manibus transmitiere sacrum
Plr|luale Deo, lacrymis quàm noxa soluta est.
í Nonf eD‘m *m^uro tutum est contingere purum,
uiagis atque hebetes oculos obvertere soli.
^B®a prætereà subii. Quis carmine cuneta
Il 1 "'morare queat, queis me vexánsque favénsque
R SC inuni Numen persæpè vocavit?
H n°D^?m ta^es iucursavêre procellæ,
quas infelix animus tulit haud ilà dudùm
l-fo/rt. //
Et quibus exsolvi miserè expetit, omnia promptè
Abjiciens, nudus queat ut vitare minacis
Vim fiamma;, mnndíque manas, faucésque draconis,
In nos qui rabidum gestit defigere dontem :
Pabula nam Beli® mea mens dolcissima praebet.
Quis capiti latices tribuet, quis flumina nostro,
l)t maculas omnes lacrymarnm fonte repurgem ?
Luctibus assiduis, ut convenit, hórrida plangens
Crimina, (namque animrn vitiorùm sordibus atr®
Muñere nulla Dei melior concessa mcdela es t,
Quàm fletus, tristisque cinis, saccique premei)lis
M 7