K r .
EI2 TÒ A^TC).,
Àetvòv to XuttoOv. Av dk xai Xyrrij <ptXog,
Àvdpanodùd'sg. Av àè v.'A ddxvy XctOpoc,
Qg Srjptòdeg. Av 5s xoil yvvii XàXog,
Aaifuav crùvotxsg. Av <5è Xal diXao-iróXog,
5 X/seta xspauvdiv. Av 5s xa i SuuroXog.,
Axoye, X p ig r s , xai 5ixa£e t>jv dixvjv.
K A .
npòs noAYÓPKOYS aiAAoros. ;
A. Ojoxoy Té f€tpov ; Où5èv, òg ó ip.bg \óyog.
B. nwg Toyt’ è'kèyvzig ; tini poi.
A. Aéav npofc)loiq xaé catpeg-aToig \óyoig.
B. Téai; didaiìgov. •
5 A. Toutotg. Anóxpivui 5vj, xaé cxe^à^xsdot.
B. Às7*, et Xs7stg ti, <ptXraTs.
A. IlavTwv Tt psi£oy oftJag <5y è7tég*ao,a i ;
B. Tévwv èpaxàg;
A. ITavruv, ópoìpèitiàv ts &ài voovpévcov.
ì o B. 0 soy t i pù£ov où vcS.
A. Opfoig Xsqfsig pkv, by/t 5’ ópdòg YjpopYiv.
B. É^|ó^v d'é Òy] iz&g;
A. Oùx eg-i p,eì£ov • oùdi yàp auyupivéxdi.
Oy yàp octtpég croi; B. Ka i iravy.
i 5 A. Ti oyv p.èyig’ov nvvftxiizaQ’ èfpqv to’« ? ;
B. Ovt» vop.i$a.
A. Kaé Toyto 5’ av Xs^oito éx avyxpicrzag^
B. Oyx oìp#i • nògXéyéig ;
A. Oyoèv péytg:óv è g r i pr) xm avp/pvòv
20 0soy 5è t ì ffvpupvég;
B. Oùdsv. A. Asyétjda xoiyapovv ccXXcog 0 sog.
» B. Óra ag Xéyoig av OJdpAi.
A. Té tóv arràvtosv t ’ oùdé óvyxptxóg ; B. 0 sóg.
Epovpev ovxatg, òg 5oxsi.
. 25 A. Té 5’ oy asSocg'òv, xai póvoy, inxcriì (pùuzi ;
B. Móvov csSag'òv, sy Xs^etg.
Argumentdm. Gregorius noster, u t pravam ju ra n d i con- rondi necessitas injiciatur, modo iiìu d studio et cura «4®.
suetudinern coerceat, in it io , quàm magnum crimen s i t aniihum p'robis móribus cxcultum et- 'ornatum habeainus.
perjurium ostendit. Deo cnim contumeliam in fe r i, quisquis probis enim v iris, ctiam injuratis, in ajor cm haberi fdem,
'pejerat, imòprorsùs abnegai-.et qmittit. Perjurio porrò p e r quàm improbi^ g t sceiei/atis, ctiam interposto jurejurando.
imprqbam ju ra n d i consuetudinem viam muniri asserii. Docet prcetereà, quee detestandoprce ccetcrissintjiiramenta,
Quapropter ne prcecipites in perjurium ruamus, cavendum nempè ea , quce.cum d ivini nominis usurpatone conjunctasanl
in p rimis juramentum monet : nec verb fo r e cur nobis ju - D ilu ii quod objici p o terai, s cilicet Dcum e t sanctum
METRICA YERSIO.
XXIII. DE EODEU ARGUMENTO.
(Billio interprete. )
Omnis molesta est Icesio. At si laeserit
Amicus, istud feed ¡us ; si iiiòrdéat
Cium, belluinum hoc. At loquax si fcemina,
Est daemou bosses. Judicis si qui gerit
Partes, opus? tùm iuliuinc est. At si sacer,
Sis, Chrisle, causae, te rogo, judex mese.
XXIV. DIALOGUS ADVERSUS EOS QUI FREQUE^™
JURANT.
( Billio iiiÎerpreiè.)
A . Quid pejus horco ? Nil quidem est, utsenlio-
JJ. Iloc undè monstres die mihi.
A. Firmis profeclö et lucidis ralionilnis.
ß . Cedo, quibusnam?
A . His. Sciscitanti tu velim respondeas.
B. Die, si quid iste praestö habes.
DE EODEU ARGUMENTO.
Acerba est laesio. At. si laedat amicus'
ld servile. Si autem mordeat c län culüm;
Hoc belluinum. Si verb foemina g ä r iü la j .
Domesticus est daemon. Si ju d e x ,
5 Opus est ton itru. Demüm si sacrorum minister,
Audi, C hriste , e t causam jad ica,
XXIYDIALOGUS
ADVERSUS EOS QUI FREQUENTER JURAÜT.
A. Juramento quid pejiis e s t? N ih il, mea quidem sedtentià.
B. Quomodb id demonstras ? D ie mihi.
A . Valdè manifestis e t eviclentisSÌmis rationibus.
B. Quibusnam ? edoeb.
5 A . His. Re sponde , e t ebnsidererhus.
ß . D ie , si quid h a b e s , amice'.
A. Omnibus quae nosti, an majus aliquid esse scis?
B . Quibusnam de rebus interrogas ?
A . De omnibus quae v id èn tiir , e t quae in telligun tu r :
io .i B. Deo nihil majus .novi.
A . Rectè quidem dicis : ego autèrri rjon réc tè interrogavi.
B. Quomodb ergo oportuisset?
A . Non est majus quicqu am D e o , ñeque énim coniparalur.
An non tib i id liqu e t? B. P ro fé c tb liquet.
i 5 A . Ergo decuit forsàn quaerèrè, quid sit maximum ?
B. Sic credo.
A. Et h o c dica tur ex comparàtione.
B. Non credo. Quomodb dicis?
A . Nihil maximum est inter e a , qiiie non sunt ejusdem naturae:
20 Deo autem q u id simile naturà?
B. Nihil. A . A lioquin Deus diceretur.
B. Prout dixeris, assentiar.
A . Quid autem ex omnibus est q u od comparari non p ossit? B. Deus.
Ita dicemus, u t vide tur.
a5 A . Sed quid? an non ad oraiidu s, e t quidem so lu s , omni naturae?
B. Solus ad oran d us, rec tè dicis.
Mwtf Scripturdjurantes invéniri, atque edam veteri lege sedpeccandi consuetudinem, qua àni/hus ìhibàtus
I "“m,‘ interdiction juisse juramentum. Dcnique, cimi Gre- -•* ’ * ’ •
K ^ r'y.oetale ’ mi^l‘ Seriùs baptismum susciperent, ideóquc
iusjurarent, rati baptismo deieri q iùcquid hdc in re de-
Mquissent, ut alia
mtistus
baptismi sacraménto aboleri negai.
XXIV. i4. Eoi. Ità Cómbef. Edit. pol.
AtytoQto. A lit e r igitur e s t lóqiiehdum de Deo. B i ll.
omnia} id quidem conc edit Theologus, q u o d v e r b o rum in te rp re ta tio n ! ië p ù g n a t
METRICA VERSIO.
■ nU'lnam esse maì us omnibus rebus putàs?
■ d. Rebus quibusnam ?
I Et qua videntur, cedit et visus qitibùs.
• Majus Tonante nil reor.
V * (Iu*dém tu : noti benè ast ego sciscitor.
m ¡v‘ guidQa“ ergò decuit?
■ N°n Ì ,e ma^or : namque conferri ùequit.
■ xonnè ubi clarum hoc ? B. Maximè.
■ n rSce . decu't quaerere, quid est maximum
■ D' i»c ipse credo.
A . Ac comparandi dicitur quoquè hoc modo.
B. Haud crédo ; quod ais, explica.
A . Natura quorum dispar est, nil maximum.
Quid par Tonanti?
B. Nil. A . Aliter igitur est loquendum de Deo.
B. Probabo quicquid dixeris.
A . Quid comparari non potest sòlum? B. Deus.
Ut vis, loquemur sic enim.
A . Annon colendus solus est ab omnjbas?
B . Sanè colendus solus èst.