Oùx rjv y à p óg"tg où fxéfxyve to t? tote,
Totavd’ ópàvxeg xàntyeipa. xàv 7ióv»v. j
go5 T i fxaxjoà tsìvw ; . èx (lèv. ij(iàv aùttxa
Xopoùaiv òpyy, xoù axonoO xà fiy xv%eìv
AXyoùvTEg. Qg d’ av fxy [xàxyv ¿ a t xaxoì,
T ò Xonrov ixitkypovat xy ex y v y TéXog.'
Et § yàp Xppavkov XtmpÒV OÌXyTY)plOV
910 A/Qivxec, oi asfxvoi re xat 9 ed> tpiXoi,
A a ó v t ’ é^owts twy àTto&kyxw t tv à g ,
Kuvàv •tyxoùat. tò v xóxtg’ov. itoifxéva
Ks tp ay te? , où dvjaavTEg, ©yds aùv (3ia.
Kùcov yàp yv 7xpó9vp.og eig xà xpeiacrova.
915 Tojxi7 5’ ònykQe (3©g-pùyoyg eù/popèioug,
Aù ove’ à(xóyQa>g tòv nokùv yeipàv nóvov,.
T ocovtov aÙT« x a t ¡xòvov dedaxvta,
Oaov yyp.V6>aac tò xpiyàv fxugijptov,
Tpt^óv Èv a?g exsito tò adéveiv txnxv,
920 fìffxsio XsyouGT toò xpixy 2apu|«àv xote ,
Ov vj xó/xy npovdaxev e%vpy(xévy,
Tpt/càv -cteSpov xàve[xotpQqpov %épovg,
Ag Ttg yvvvj xéxfxyxev eig èyOpàv /àpiv.
Ilot/xijv dè dse^dsìg sx xuvtòv, sx noifiévav
925 IldXtv xùwv 7T£(px3ve • Tijg àxt[xiocg !
Kùwv ipy[xog, fxyxe xyg xófiyg I ti
$èpav tò xàXXog, [xyxe xyv itoi(xvyv g^pÉ^wv •
Avdtg fxaxéXXtav óg-Éotg exitpèywv.
Ajoaaetg dè dij t ì xyv xaXijv xófxyv; xaXtv
9 3 o @pÉ(|)Eig fdepyàv ; y [xevetg xoìov yélag ;
A f i fa yàp ctìay^pà, x a t Tt to ìv dyoZv (xéaov
Oùx ig r v eùpeiv oùdè i=v , Ttkqv ày%óvyg.
&Ó<7£ig de noù (xoi xàg xp iya g, ité(xtyug dk.ito v ;
Ixyvatg %àxp<ùv, stné (xoi, y nupOévotg.
' 9 3 5 T ta t de toùtcjv aydtg; >7 Kopivdiatg
T a tg a a tg ; ¡xeQ’ av xà Seta eSflcrxou noxe
Móvog [xóvaig re «avaóqpwg xoivovixevog,
Avd’ (ùv ce ^vjaco [xàXkov oùpoevoù. xvvcì. , |
Eù0ùg ¡lèv ovv xoaoùxov ykyyeev xóXtg
940 Totg TvjvtxaùTa oujxSs&ijxoat xa xo tg ,
fìg- ’ £7Tj0tóvT0 itóvxeg" l%è/i)6' àrrag
Aóyovg àydeig xov ftiov xctxyyópovg, ■
908. T i cxivi. Edit, in marg. rS ipa/jan, dramati. telligitur magiiam populi frequentiara legitimis orfi»
911. Aaóv -r’ É^ovrej. Ità Coisl. Edit, nialè Xaou. Hincin- tionibus olini adfuisse.
METRICA YERSIO.
Ob hoc fa rebanl nani scelas cuncti, mihi
Pendi laborum pioemia haec cìirn cernercnt.
Quid malta? Referunt iIlici) è tempio pedera,
llla d dolentes maximè, empia irrita
Cessisse. Verùm ne mali incassùm forent,
Explere pergunt, deerat quod fabula).
Namque in choraulae sordidam ingressi domani,
Grares, superno e t Numini cari Tiri,
A c quosdam habentes fece de vulgi infima,
Canem reseclà praesulem signant comfì
Nequissimum, baud v i, n e c ligatum. Nam cams
Ad summa qtueque promptus ac fervens eral.
Subiitqne cinnos sectio cultos diù,
Manuum laborem non brevem solvens brevi :
IJnümque mu.nus huic ferens, quod crinium
Nudavit ejus abditum mysterium,
Qui robur ejus, unica) ac vires eranl :
Samsoni ut olim contigit, quem procidit
Saevis resectus hostibus crinis suis,
Messis capillis tempore perincbmmodo,
Nemo enitn e ra t, qui n on ob haec à furiis accénsus esset,
Cùm talia cernerent laborum praemia.
go5 Quid m ultis m oror? à nobis ab scedu n t,
Non sine irà, q u òd à proposito aberrassent,
Dolenies. Sed ne frustra im probi essent,
Quod scense deerat absolvunt.
Nam in choraulae sordidam domum
gio Ingressi graves hom ines, e t Deo am ic i,
Plebis vice habentes nonnullos viros perditissim os,
Canum nequissim um o rdinant pastorem ,
Tonsum quidem , sed nop ligatum , ncque coactum .
Erat enim canis fervidus ad praestantiora quaeque.
n i5 Sectio autem adhibita cincinnis diù cultis,
Ac sine labore solvens longum m anuum lab o rem , q
Hoc et quidem unum illi attu lit,
Ut nudaret criuium m ysterium ,
Crinium in quibus ro b u r om ne positum e ra t,
920 Ut d eju d ice ojim Samsone n a rra tu r,
Quem coma pro d id it re s e d a ,
Intempestiva e t à ventis Iaesa messis crin ium ,
Quos m ulier resecuit in hostium gratiam .
P astor autem declaratqs ex can e, rUrsùs ex pastore
925 Canis ap p aret : ò ignominiam!
Canis o rb atu s, nec jam comae
Venustate o rn atu s, nec regens gregem :
Rursùs m acellorum ossibus accurrens.
Quid jam facies de eximià com a? rursùs
980 Nutries studiosè? an m anebis risus e t fabula?
U trum que enim tu rp e , nec d uorum m edium
Unum prorsùs reperire e st, p n eter restem .
Ubi collocabis crin es, e t q uò m ittes ?-
Scenis th eatro rum , die m ih i, an virginibus?
935 Quibus autem virginibus? an Corinthiis
Tuis? quibuscum m ysteria peragebas quondàm ,
Solus cum solis sapienter com m unicans :
Quam ob causam te p otiùs coeli canem collocabo.
Statim tan to dolore perculsa est civitas,
94o Ob ea quae acciderant m ala,
U t frenderent om nes : fundebat quisque
Acerba verba vitam et mores in cusantia,
l ' 3/ EùyofSioof. Bene et copiosè nutrìtis. Vaticanus a u -
! °<lex et Editi habent in margine evtpoptaz, cöpio-
921. E^vr.nphri. Ità Coisl. Edit, ini mis bene
ab lata.
9<ÌI . E^e^jÖ’ . Coisl. ì?e^£Ì0’.
METRICA VERSIO.
'j. j.°Xor,’ ho*ti düm favet, scidit mala,
j actus autem pastor est caqis improbus,
ij 1110ne fit .canis rursüm, .(6 grave
^ rum ) canisque solus ; et pulchro carens
J * crine> sacrum nec tarnen moderans g reg em:
■ *?!ruräü“ s^que j am confcrt fori.
^ ' . . « ¡ f t n»nc ages de crinibus?
^ ßfursiun? An sic manens ridebere?
j. quc turpe : reste nec dernpta, potest .. -
! v'ani mveriiri,tertium. Quin tu comam
Ubinàm locabis? aut eam quonàm feres? .
An ad theatra? vel potiùs ad virgiues?
Quas rursùs istas? an tuas Corinthias,
Studiis quibuscum tu sacris quondàm dabas
Operam, remotis arbitris cum his disserens.
Ob quas vocem t,e potiùs setherium canem.
Certè ob patratum lune scelus tantus dolor
Invasit urbem, nemo non ut tùm forot,
Qui non fureret, ac multa in ipsum eiFunderet
Acerba, vitam quas illius proscinderent :