J e r versotiprfâ
infunduiìl, et de
Catholicis falsò
comminiscunlur
tanquàm idem ac
illi sentirent et
-‘saperenl.
prætergredienti, ovile præclarè diictum
et institutum discerperey ac per furti vos
impetus, vel potiùs prædatorias etabsur-
das doGtrinas diripere liceat. Nam si quid
haberent, quod in nobis circa fidem improba
re ac condemnare posserit, qui
nunc impetum fecerunt, ne sic quidem
tamen, nobis non admonitis, hujusmodi
fàcinus aggredì par erat. Priùs enim, vel
persuadere, vel persuaderi velie oporte-
bat, (si modo nos quoque aliqucr et numero
sumus, ut qui Deum metuamus , et
pro fidei defensione magnos labores su-
bierimus, déque Ecclesiâ bene meriti si-
musy) ac tùm, si tùm etiam, res novas
moliri; sed tamen hàc ratione petulan-
tibus et contumeliosis hominibus aliqua
fortassis excusatio suppeteret. Pòstquàm
autem fides nostra, et scriptis consignata,
et verbis expressa, et Tiìc et longiùs, et
in periculis et in franquillitate prædicata
est, quonam pacto illi quidem res hujusmodi
tentant, hi autem quietem agunt?
Nec vero adhuc illud inaignum censen-
dum est, (quamvis utique grave atqueindignimi
sit ), quòd homines isti pravam
suam sententiam simplicioribus animis
per versutiores et improbiores infundunt,
sed quòd de nobis falsò comminiscuntur,
tanquàm idem ac illi sentiamus et sapia-
mus, escam videlicet hamo circumdantes,
improbéque per hunc obtentum cupidità
tem suam explentes, ac simplicitatem
nostram, quà fiebat, ut fraterno affectu,
non autem alieno animo eos aspiceremus,
in pravitatis occasionem et subsidium ar-
ripientes. Ad quam indignitatem illud
etiam àccedit, quòd ab occidentali syn-
odo sese, ut audio, susceptos esse aiunt,
à quâ priùs fuerant condemnati, ut cuivis
est exploratum. A c quidem, si vel nunc,
vel ante suscepti sunt, qui Apollinarii pla-
cita sectantur, hoc ostendant, et nos ac-
quiescemus. Perspicuum est enim eos, ut
rectae doctrinae assentientes, susceptos
fuisse : nec enim aliter se res habere potest,
si hoc consecuti sunt. Omni nò autem
ostendent, vel per synodalem libellum,
vel per epistolas communionis indices :
nam hic synodorum mos est. Si autem
hoc merus est sermo ac figmentum, speciosi
cujusdam decoris causâ, et ut fidem
sibi ob personatum auctoritatem apud
multitudinem concilient, ab ipsis excqgi-
A iw/3ÂTOp,£üôp£Vô) , x a x à - to yêyp a[i[iév o v ,<¿dufa-
n â v - x i¡v noi[ivr¡v ' x à k è ç
•yw’ÿÊλ;1 x k om [iu lo tq • 'è fó d ò ig ; ¡xàXkov : :â è :.{h f? p t -
y.oïç x a i n a p a k ó y o iq ô id à y iia c iv . - E l [lèv yàp
ù% o v . x i. xaxayivé>cxsiV\\-iò'iMìVrMspì': 'xriv<¿Tcíg-iv
.oli . fa â $ 9 x c s ç , i l o ù â f:- 6 & m .{¿èv^X Ppïç a
ù n op iv ÿ czâ q \ t i f iñ v ■ tidst .x à y i o t ß & c # yTOXfiay.
r is ic a i a yàp? ‘'s/pjV; nsicQ riva i àe)$<7.a.i I Upó-
xspoy-y■« (■stjtep ->xiq x a i rjftö v k&yoç.i éçrxx'ov
g Qeòv I (poSovfiévav x a l • x o itia c á y x a y y -ù n k p ' xov
J& yW ; Xai Â.V ÈxxXvj<7tOCV áxpSkycáVXQV
TOXÊ-V' ■èìnèp àpay:\Xa(VpXO[lSÎVï; ixkrjv ,. x a i _àno-
)<Q.yicK\\X,iç 'ñ v ï<y®ç ; x o ïq^ ùjspfçlzïsGçiEvtei&j. ds
x a t ¿7ypacpag.':- ,x;al à y p á ip a q, :xa i(}o èyxa v ôa
xççi. npppQxépo), xat b [isx à vctvdvvav x a i àxiv- b I
dvytyq, V vrtç-cç < r jfiâ v ixswipvy .xeii,r ' n â g oi I
[isy^iy^sipopci. xoiç &twrofäxi<%-ß.i-£k;-. »ïffyx**c I
■£püp.i; '
K a i ó v / l XOÜXÓ ~ ' n a ' oëtvôv, xawrzp à - ô v I
Q d ziv b v , si xrjv' èà v xâ iÿ " d xaXodblqiàv S xQ pm o i A I
xoûç ò& sp aio xép a iç ^a^osîç d ià . /rcàv xaxoyp- I
y o xêp a v e èva rcp xid sy xa t,,^p çk k^ ' -ôxi xai rj/iâv c I
xaxaÿsvdovxai, àg ... p¡Moqlsfi¡y íi xa i ópo<ppóv6n>, I
x ü ./ o ik ìtò x ò dskscçp -, neptâàXk oyxèç, xai ^idià I
xoü Tcpoo’/ 'Y jfia x o ç xà v xà v x o 'sccûXaÿ0 3é)ÿ[Ào: I
x a m ç sx7tXyjp oü v xsç , y.a.i xr¡v , ònikóxyxa., $f?.c3v , I
£§ vjç: '¿dsXÿàcdrç- '•aÔTôù§-.''éô^fi5fi3V‘,--- xai ::oùx I
aX X o x p ia ç , xg(y.îgcç èfô â io v . jip iy c á fis v o i 'nTov I
fw v o v d e , à \ V ô xi . xat * v n b x ÿ ç d v x iv ÿ ; Ì j
<7vvódov dsdßxßixi yacriv , à ç 7tyvôccvo[iai, I
VÇ to Tcpôxepov fo c c v ■ xectçarptôéineç ,j$ à ç I
liä fftv svdviXov. Et pèv ov v ., èdè)(dri(Tex.v í I
yûv . x¡: 1xpóxspov o í ' t à ^ A.n oW iv a p io û :<fpo- I
v o v v x s ç , x o v x o dsi%ùxa<ja,v, xat ÿ [ is ïç q-ip'ío- I
[ i s v ... s A^Xov y à p , ô x i xâ> • òpQtò "koyat .cw ö s- g I
nevo i • h ovds y à p ' iv d iy sx a x o iïk à q , ti'x o v x o v li I
x e x v fflx c to i. . Àst^oviTt < ds n à v x a ç ,, ri d ià xófiov I
GVVodiY.ov, r) d i' sm ç'oXâv ' xoivwvtxäv • bvxoç, I
y à p . xásv Gvvódav â vv ô (io ç.. E r ds Xoyog x ovio I
sç"i xàc à v c u ù a o p .b ç , svnpsnsioiç • iv sx sv ccvxotç I
xa i môuvôxY ix oç xriç n p b ç x o ù ç noX ko v ç svprj- I
fjJ v o ç d ià x o x â v TcpôociiTKùv àB,ipmç"ov, didoi^oy I
(•a ) Nov í-jkX0w « í. Montac. Morel. ac Gombei incta-
tXQóvTc;.
(6 ) Mtra xtvSivovd etc. Colb. 3. ¡xtra xivíúvou, xai meo
X (V¿UV 0U.
( c ) 0 ¡ Sí r,<ruyá^ou<7(. Combef. Hi autem silent.
( d) KmoSo^ím. ítá Colb. 3. et in quibusdam Edit.
llabent non nuil i xevoSo^tav. vanam suam sententiam.
í e ) EvairoTÍQevrai. Montac. Morel. ac Combef. le-
pnnt. tva7roTÍ0eyTa* Xóywv, per versutiores fallaciorésque
sermones infundunt. Mox vertit B i l l .: Sed quód nos
etiam insimulant, tanquam idem sentientes et eodem modo
■affectos.
( / ) Yno r i ; 5urixi; avvéSov. Damasus urbis Roma1
Episcopus et Petrus Alexandrinus, cùm Apollinarii li<e-
.resimlatiùs serpere agnovissent, coacto. Romse.concilio,
alienam earn esse ab Ecclesià universali statuerunl, ut
scribit Nicephor. lib. xi, cap. xu , ubi multa de Apollina-
rio etillius à fide orthodoxà defectione. Romanum illud
Concilium occidentalem synodum Ine videtur ipteU:-
gere. Haec Bill.
( g ) AiXov yàp etc. Combef. Liquet enim ed ratione
receptos fuissc, quòd rectce fidei assensurn prcebuerint.
. - (A ) Qùdl yàp ivStyerat. Colb.,3. owit yàp.iveiejj'tro-
E P I S T
I avxovg rjps[isiv, xat disksyys. Ty yàp <fy ttoki-
■ xsia xat òpdodofyct xovxo npsnsiv Ù7toka[j.Gàvop.sv.
| Mi¡ ànaxÀxcocrav oc uvOpanoi, p.r¡ds ànaxà-
- 'M ffdoerecù) 8 àvdpanov ociiovv {k/ó jù vot xòv xv-
■ piay.òv, òq aùxoì ksyovci, pàXXov ds xòv Kvpiov
■ vjawv xal Qsóv. Oùds 'yàp xòv àvdpwzov j(fi>pi-
H ¿ou.s'J xrig Pssóxrixoq, aXX’ Iva xat xòv aùxòv
B doyp.axi2,oixsv, npóxspov fxèv oùx ccvdpanov,
ÀfXXà Qeòy b xai Ytòv povov npooacóviov, à[iiyr)
GÓp.axoq, xal tó v òca. càp.a.xoq, im xsksi ds
I x i àvdpanov, npockriyQivxa. vit'sp xr¡q catxripiaq
■ r i ; ripsxspaq, mzQrixòv capvX, àitaQri 5sóxr¡xi,
^Mmpiypanxòv cá¡iaxi, ànspiypomxov nvsvfiaxi,
■ tòv aùxbv smysiov xat oùjóàvtov, òpà[XSVov xat
^Bvòovfxevov, /aprixbv x a t ‘ à /àprjxov, tv ’ óXw
^m à v d p á m xà aùxà xal &sà okoq àvOpaitoq
m àvankacdy nscòv imo xrjv àfiapxiav.
■c E? xiq pò Ssoxóxov xrjv S ayiav Mapiav imo-
kapSàvsi, •d /«jOig è^-t xrjq %¿xr¡xoq. Et xiq àq
We_ dià cokrjvoq xrjq napQsvov e dpapsiv, àXXà
■ ¡rèi èv aùxy dtattsnkào&ai kéyoi Ssìxàq a/xa xai
B àv9po)~txcÓ5 ’ 9etxt»g pèv, óxt yaplq àvdpóq •
^M-àvQpamxàq ds, oxi f vójicp xvrjcstoq, ó/xot«g
■LaSeos. Et xiq diansnkàcQai xbv àvdpamov,
f> .sì9’ s imodsdvxsvai kéyoi Qsov, xaxtxxpixoq. Où
| ysw/ictq-Qsoù xoùxó sq-iv, àXXà <pvyri ysv-
^M-vr¡cs/j)q. Et xiq sìcàysi ’ dyp vioùq, sva [xsv xbv
éx Qsov xat Tlàxpòq, dsvxspov ds t ò v ex x9¡q
^B,fxyiT/3ÒSi,(; àXX’ pyyl sva xal xbv aùx'ov, xal
vtoQsciaq èxnscoi xrjq sjr/iyyskp.svriq xoiq
M ópOàg mq-svovci. Qùcsiq [lèv yàp dúo Qsbq xal
W 1 «vOpcmpq^ h snsl -xal xat op/xa* yiot
B ds où dúo, oùds 0 eot. Oùdè yàp svxavQa dúo
H àvQpomoi, si xal ovxaq ò JJaOkoq xò èvxbq xov
^m àvdpànov, xal xò sxxbq itpocriyópsvcs. Kat si
I àst cvvxófiaq sinsiv, aXXo [lèv xat aXXo xà è|
« [u ) AvOpanov. .. xupiaxóv. Hominem dominicum. Hanc
V v°cein benè reprobat Gregorius: eá tamen usi sunt
K .no“ nubiPatrum; at non immeritò, altiùs animum at-
tendentibus ipsLs posteà displicuit. Sic Augustjno qui
1 , ®-etract- lib. i. cap. x ix . ait i Non video utrùm
rec/e dicatur homo dominicus, qui est mediator Dei et ho-
■ minum, homo Christus Jesus j cùm sit utique Dominas.
■ Dominicus autem homo quis in ejus sanctd familià non
H Potest dici ? E t hoc quidem ut dicercm, apud quosdam legi
■ tractatorcs catholicos divinorum elotfuiorum. Sed ubicum-
M que hoc dixi, dixisseme nollem. Posteà quippè vidi non
m fe s s e dicendum, quamvis nonnulld possit ratione defendi.
■ V a Y‘>ov <x6'JOV- Ità Cod- ReS- B> 0rat- a > Colb.
■ *> 6, g, Morel. ac Combef. In E d i t xai uibv uovoywi, et
H Filium unigenitum.
■ N H Tw “ y«<w M«p(m. Ità Montac. Morel. et Combef.
In Edit, àyiocv deest
■ ( # X y ¡ ¡ lm ! . .Cod. Reg. B .O j-a t », Colb. 3 .
B *"«<• Colb. 9, x<ip'ti f „ Ui *
E ( e ) àpcqxtìv. Montóc. Morel. ac Combef. &<*We7 v .
^m.‘ retnsiisse, excurrisse.
Totn; I I .
O L A CI. 85
. . • » r
A. tatum, quiescere ipsos doce, ac coargue.
Tuae quippe vitae rationi ac rectas fidei
hoc convenire existimamus. :
Ne homines isti alios decipiant, vicis-
simque ipsi decipiantur, hominem dominicum,
ut ipsi loquuntur, vel potiùs Dominum
nostrum et Deum, mentis expertem
esseasserentes. Neque enim hominem
à divinitate separamus; sed unum et eum-
dem profìtemur, priùs quidem non hominem,
sed Deum et Filium unicum, ac sae-
culis omnibus antiquiorem, à corpore
rebùsque omnibus corporeis purum et
secretum; in fine autem etiam hominem,
propter salutem nostram assumptum,
B carne passibilem, divinitate impassibilem,
corpore circumscriptum, spiritu incir-
cumscriptum, terrenum eumdem et cce-
lestem, visibilem et intelligibilem, com-*
prehensibilem et incomprehensibilem; ut
per eumdem, totum hominem simul ac
Deum, totus homo in peccatum lapsus
refingatur.
Si quis sanctam Mariam Deiparam non
credit, extra divinitatem est. Si quis
Christum per Virginem tanquàm per ca-
nàlem fluxisse, non autem in ea divino simul
et humano modo formatum esse dixe-
C rit, divino, quia absque viri opera;
humano, quia humani conceptus lege,
aequè atheus est. Si quis formatum hominem
fuisse, Deumque posteà subiisse di-
cat, damnationi obnoxius est. Hoc enim
non Dei generatio fuerit, sed generationis
fuga. Si quis duos filios, alterum ex Deo
e tP a t re , alterum ex ma tre, non autem
unum atque eumdem induxerit, is ab eà
quoque filiorum adoptione excidat, quae EPhe,. 1,5.
rectè credentibns promissa est. Quamvis
enim duae naturae sint Deus et homo,
quippè qui anima sit et corpus, non ta-
D men duo filii et dii : quemadmodùm ne
hic quidem duo homines, tametsi Paulus 1 c„r. xt, 45.
ad hunc modum internam et externam ,7,; ì|
hominis partem appellaverit. Atque, ut
paucis rem complectar, aliud quidem atque
aliud sunt ea, ex quibus Salvator,
'£'tj
( / ) Nóftw xuri««;. B ill., juxtapariendi consuetudinem;
at melius Combef., juxta humdnì conceptdsìegem, quòd
utero gestatus, et ad justani molem per incrementa
perductus.
( g ) Eì0 óiroie3iixéva:v, Deumque posteà subiisse, quasi
jam existenti homini deitas accesserit, non in ipso Deo
existgntiam ac subsistentiam primo ortu humanitas
nacta s it
( h ) Eie« xal 'Injjfvj xa: aSpa, qui quidem homo et anima
est et corpus. Ea est enim humana natura de quà Gregorio
controversia cum Apollinaristis. Nec benè Bill. :
Quemadmodùm et anima et corpus. Num dure natura; ?
at sensus hìc falsum sonat. Anima namque et corpus
partes sunt unius human® natura»,.et bis Christus, hu -
manà natura homo e st, ut et divinitate Deus. Novi-
mus et tenemus, inquit S. August., Serm. c l x x i v ,
mediatorati Dei et homtnum , hominem Christum Jesum,
in quantùm homo erat, ejus esse naturce. cujus et nos sumus...
E t sicut tu unus homo, anima es et caro, sic et ille
unus Christus, Deus et homo.