65 2ot d’ ovyi <paiv£t’ èyxeyaà[ièva 'ypévagQ
Tò [lèv yáp èg-t,-xoù -3’ èpàq, ■ xò 3’ ijXnt&aq-
Toùd’ eMv oi npo[ivr)g"opeq xai [làq-ponoì; "
i2g eicriv aXXoi xvjg vóoov xàv <xtí[láxav.
- 2 é&£g Sé xpvcróv. Hdè «njTóv fipá¡iaxa
70 ÈaQijq xédanxai. Tóv de aixdvav àsi
JlXvjpjg. KaTTYjXeùstg dè tag àxatpiaq.
Ot [ùv g-èvoùai, xoùq 5’ 2j(ou<7iv sXmdsg.
Koùipov èg-ev èXitig vjfièpaqovap.
Toùg [lèv <r<ppayi£eig, roùg 3- àvoiyetq sùg’ó/wg •
• 75 Óraag d’ óv, ólfiat, xai x à x o ò xaipoù péri: ' 1
$>ey, (f£Ù, Ttewijrav auXX^etg rag av[ifopàq,
AXXoxpiav xóxwaiv èxxapnoùfievog,
AXXyjv apovpav rò qrsvòv noioù[ievoq\
Tég -rayra; xàx ttvwv <tu ; x«i Sa^pàv ttoÖsv ;
80 Ov >3 napovaa vùìg laoig é^si. vsxpòv,
Méaav àvapnà^aaa xàv ito9ov[iévav.
^ Qg 2g"t deivòv, xai rà navxa nXovaiaq
AXXwv dtdoVrwv, aàfiax’ , ovaiaq, 0 ew
nap’ ou xà navxa, aè fareiv f/eiv
85 Òg àv XáSvjg t i ; deivà Syeaupia/iaxa,
Oyxov xpanè&q, xai g-syou Xaifioù yàpiv, i-
Etg óv xà nàvxa avvxpè/ei <ppovxio[iaxa,
'Oidv][ia yag-póq, xv¡v xópov x ’ àppaq-iav,
(Ovxoi yáp eioiv o l toxot xfjg %h¡a[t.ovr¡qf)
90 Ofxoyg nepixxoùg, xai xevoùq <xà rckeioVi, .
Tipyoapóipovq xe, nXa^é xe g-iX$oaéyovq,
Tlaidac yvvatxàv ¿ideai xoa[iòv[iévovq,
Zxiáofiaxa, i^uxTvjoag, èxfiedvofiaxa,
Ivvcpdiaq xe, xai xpóxovg ¿¡loppóQouq,
gS Y<p’ «v xò xàXXog ydeipexai ; -rvjg eixóvog,
Aa[inpòv tfvaàoQai xai [léyig'ov iv nokei
Tibau^evouvia, xat Spóvav av/eìv xpàxog,
Qpóvovq, (fQóvov nakaiapM xai Ty^avvtiJog. .
AXXog yàp aXXov oyx sa cppoveìv ¡léya,
100 ìnepyépav xe xai ttXsov yavpovfievoq,
àanep dpàxovxoq èmppéovoai paXideg.
Ehv • xi XotTróv èg*i <701 xàv xtfiiav,
70. T«v Si atxùvuv. Ad verbum, plenus semper grana- 72. O í ph artvovat. Alii gcmunt, pauperes uiinirùm
ri is, qui multa habet liorrea tritico plena : undè sequi- fame laborantes. Ibid. Tot»; S’ . Ità Coisl. Edit, w;
tur, alia obsignas, alia recludisì habild rationc temporis, ut A lii speratit, inde penurid se levandos.
cariùs vendas. SitcÓvuv, à voce atròmi, ctitúvo;, agerfrumcn- jZ . Koùfav. Spes leve dici sotnnium : quandoquid««
tarius, sive etiam horreum tritico plenum, non á mxtinns, per di vilum Usuras graviùs semper premuiitur.
frumenti emptor, ut non rectè Billius existimavit. 80. Qv >5. Ità Lue. xn, 20.
METRICA VERSIO.
At Don videtur obrutá mente hoc tibi?
Quiddam tenes jam, qniddam ares, qniddam levi
Spo fingís ; aliud turba lenonum tibi
Caplant. ut alii feeminam ad stuprnm solent.
Veneraris aurum. Condilas vestes habes
Tineis edendas. Tritici emptor plurimns
Te circùm. At ipse vertis in qusestum famem.
Quidam ingemiscunt : spes tenet contrà alteros.
Spes nam diurnum somnium est perquàm leve.
Parlim recludis horrea, et partim obstruís,
Annona: ut esse plurimiim aut paulìun vides.
Proh, proh! cgenlùm demetis casus grave»,
Aliena quaestus in tuos vertens mala,
Agrùmque faciens aspera ni novum famem.
Quis tu istn, causis et quibus fidens, facis,
Habitara quem nox forsan est hoec mortuun1»
A concupitis illicò avulsiim bonis ?
Indigna res est, cuneta cüm donent Deo
Alii libenter, corpora, et totas opcs,
Tu plura contrà pectore insano expelas :
65 Tibi autem non^ità v ide tu r, cujus mens est obruta.
Hoc quidem jam possides, istud cu p is , aliud speras ;.
Ad aliud occupandum tibi praestò sunt conciliatores et lenones,
Quemadmodùm alii sunt libidinis corporum ministri.
Aurum colis. Tineàrum esca
0 Vestes reconditae sunt. Granaria sempei*
Piena tritico. Abuteris in quaestum tuum difficilibus temporibus.
Alii gemunt, alii sperant (penu ria se levandos):
Spes enim est leve diei somnium.
Horrea partim obsignas, parlim recondis solerti cons ilio,
_5 Habità, u t o p in o r , ratione temporis. 0
Heu! heu! pauperum cölligis calamitates,
Ex aliorum miseriis fructum perc ipien s,
Et ex angustia alium tibi efformans agrum !
Quis ista? Quibus ex causis? Undè tantùm habes fiduciae?
80 Tu quem praesens noix forsan hahitura est mortuum,
E mediis àvellens te opibus concupitis.
Quàm grave es t, quòd cùm omnia largè
Caeteri d e n t, co rp o ra , facultates, Deo
A quo omnia (profec ta su n t) , tu parandis opibus studeas?
85 Ut quid consequaris? malos thesauros,
Onus mensae, et angusti gutluris gaudi um ,
In quod omnes concurrunt so llicitud in e s,
Ventris tumorem, et satietatis lan gu orem,
(Hi namque sunt foetus'repletionis ,*)
90 Domos superflttas, e t vacuas magna ex parte,
Aureo tecto e t tabulis micantes ,
Pueros feemineis vultibus o rn ato s,
Umbracula, vasa refrigera toria, temulentas compotationes,
Concentus e t plaùsus con sòn o s,
95 Quibus corrumpitur pulchritudo divinse imaginis;
Splendidum quid et maximum spirare in u rb e ,
Cervicem tollen d o , et thrónorutn ja cta re potestatem’,
Thronos, qui luctae causa su n t, livoris et tyrannidis.
Alius enim alium non patitur se effèrre' m agnificè,
100 Dùm ipse se e ife r t , e t magis su p e rb ii,
Quemadmodùm dracònis squamae aliae super alias incumbunt.
Sit ità : quid priètèréà' ti$i est in pretio ?
Sim. Pro áéov legit Bill. ttXeov,' u t sit seusus,
ntm sane indignant et gravan esse, cum alii-omnes ctiam
suas Deo dono dent, avarus tarnen ä piá hde
^■JJíVioflc hm tum abesse, ut etiam plura quam h'abent, ha-
■ 'Indent. .
H 85. Ativä Sviaoupíofíara- Leuv. miros thesauros.
6yxov Tparrt^ijf. Onustas dapibus mensas.
METRICA VERSIO.
Hfconsequaris ipse thesauros ma los,
■ ensas onustas, gaudium arcti gutturis
■ rc' c - ‘n í u°d ómnes confluunt curaj s im u l,
^ t nlris rumorem,nóxium, et vomitum gravem
■ os nam saluritas corporis foetus habet.
Hr0111"-'’ snperbas, parte vacuas maximá,
■ ecl° m'cantes .axireo, et tabulis item ,
»oi'M'losque paeros foemiuec prorsüs modo
Gregorius assimilai
eos qui
sese volunt ef-
ferre, magisque
coni cujus squaalias
incumbunt.
87. .^povrioftar«. Vat. in lliarg. ipopnVfxara. g3. Yuxt^p«?. Vasa potoria majora interpretatur Autor
Thesauri: prietereA intelligi possunt loca condense et
opaca.
961 ¿v woXce. ItA Coisl. malb Edit. tx.
99. $povc?y. Coisl. (pQovnv.
1 or. Coisl. tpoXiät;-
a densi nemoris, et nimiùm meri,
Tom. If.
Cantùsque ketos consonis cum plausibus,
Imago dta queis decus perdit smini ;
Spirare in urbe maximum quiddam , et caput
Eflerre, primos ob thronos se attollere ,
Thronos quibuscum livor, et vis dimicant.
Namque alter altè surgere haud sinit alterum,
Dum se ipse in altum tollit, et tumet magis, . ..
Squamai ut draconis mutuò in sese iufluunt.
Quid rursùm apud te maximo in pretio viget ?