H/xZv fxdXtç*a aatppo aùwjg. E/ei di nâg.
EZaiv [lèv, dai xat nap' ËXXijffiv tiveç
775 TaÙTvjç èpag'où xai nakai xat vùv etì.
Où 70C0 àmçyicra 7e xolg SpvXXovfiéuotg *
Ódóvog 7àp oùdilg autppvsZv xat xoùg Igévovg.
Hevoxpatijv Xiyouatv, àg nópvrjg xtvèç
0 1 npoapifeiffviç èx xtvav nstpafiévav,
780 (Rai 7àp xadeùdav vvxxòg,) vvix' ytrdexo,
Out’ ènxoydv] xâ £év<j> xÿç üëpeoç,
Out’ è%avéçtj> V fvyeîv vvio^exo •
A[i<pa 7àp elvat âeùxepa &gvoxpdxovç.
Oùtm d’ àxtvnjTÔç te xai àxpaxog rjv,
785 ûç-■ èx<pu7oùaav àa[iévaç ßoäv • Tt /xe
Nex/sû) xapeuuaaavTss xiTtaTïjaaTe ;
Ë7i(xoupoç, ijdovÿjv [isv ijyaviÇex0
Eïvat x'ov aôXov twv è[iot novovfiévav,
EZç yv xelevxâ ndvxa x' àvOpânav xaXa.
790 Û5 âv dè [iri dô^cisv vjdovÿ xtvi
Tavxvjv ènaivscv, xoç[iiag xai qafpôvag
Ê& l, ßoyßâv ix xpônov xâ dày[iaxi.
Oùd’ ô ïloté[iav êfioi 7e <?iyY]d-qazxai •
Kai 7àp xb Saüfxa xâv çéyav XaXoufiévav.
795 Hv [lèv x b npôuOzv ovxog oùx èv crâtfpoa 1,
Kai Xiav aicr^p'og ijdovâv vnypéxrigg
Etcì d’ ipaxi toû, xaXoù xatsa^Eâïj
2vpJoovkov zùpâv, oùx ty a d' sim tv xtva,
Etr’ ovv" (Totfôv Ttv’ , û d ' èaox'ov, àdpôag
800 Tovovxov ârpdr) xâv nadâv àvâxzpog,
û a d ' èv Tt Svjaw twv èxsivou 3au[ipxav.
ÉTaZpav Eio’ExâXsi Ttç àxpaxvig vèog •
H d’ àç 7ruXc5yo$ iXôe, çaat, nhiéiov ,
Tqç d’ riv npoxvnxav Tloké[iav sv.Etxôvj,
8o5 TaÙTYjv tdoùaa, xai 7àp vjv asSaa/xia,
Ànÿldev zùQùg xai 3Éaç rjxxr)[iévY),
Ôç Çâvx’ ènaïoyvvôütja x'ov yzypa[i[iévov.
Kai TOÖTO noXkoig oïda xâv la\ov[ièvav.
Àiwv àvÉ7rv£t, çaaiy, où (xâX’ vjdv Tt,
810 (Toùtov Xé7« Aitava, où iroXùç X07oç,)
Kai tout’ èx£pxô[iY]<Te xâv xiç à çw â v.
Tovd’, ¿>ç dds 7uvaZxa t^v aÙToû, ippâaat •
780. K«« yap. Coisl. sup. lin. î».
786. IIopeuvâcocyTCî. Coisl. Traptuvri
788. Ilovrjfuvcov • Y at. irov>)fMCT6>v.
792. ÉÇîj. Ità Coisl. et Vat. Mendosè Edit. ?Çw.
794« Aoù.ovptvwv. Va t. 3puXXou/it'vwv.
796. Kai Xiav âîa^pôç. Ità Coisl. Edit, xai Giftöpl*-
METRICA VERSIO.
Praesertim apnd nos floret, attentè inspice.
Hane expetentes quidam etiam apad Etbnicos
Olim faerunt, nec modb desunt adhuc :
Nec enim asserenti detraham farnac fidem.
Namqucesse castos exteros quoque nil vetat.
Quondam sopori dedito Xenocrati,
Subiti) à quibusdam est, hunc virum tentantibus,
Ad mota merelrix; quod sta ti in ut scnsit, ncque
Adeò insolenti motus est injurifi,
Nec exiluit illicò, ac cepit fugam,
Neutrum deceré iudicans Xcnocratcm :
Immotus at tàm, vulnere et liber stellt,
Ut ilia fugiens diceret : « Cur fraus mihi
»Est facta, dùm me copulâstis mortuo ?»
Epicurus autem præmium ærumnæ mihi
Statuebat omnis gaudium : hûcque tendere
Âiebat, homines quicquid efficiunt boni.
Ac ne putaret quispiam hunc ob gaudia
Id facere, honesta vita erat. Sic dogmàti
Opem ferebat castitas morum improbo.
Nobis maximè castitatem. S ic autem. se habent.
Fuerunt quidem e t ap ud Graecos nonnulli
5 jqujus virtutis o lim , e t nunc etiam amatore».
Non enim h is , quas dictitan tn r, fìdem detraham ;
Nec, si casti s in t, etiam e x tran ei, invidebimus.
Xenocratem fe ru n t , cùm meretrix quaìdam
Ei noctu dormienti immissa esset,
780 Quorumdam te s tam en to ,.u b i id persensit,
Neque territum fuiss© novitate iojuri®,
Nec surrexis&e, au t fugere cUgnqtum fuisse,
Utrumque enim esse indignum Xenocrate:
Sic autem invic tus et invulnerabilis fu it ,
785 Ut illa fugiens festivè ©lamaret ;
«Cur mortuo me copulantes decepistis?»
Epicurus voiuptatem quidem contendebat
PrEemium esse lab.orum meorum :
Atque h ù c tendere quidqu id hominibus inest b oni.
790 Sed ne videretur voluptatis quodam amore ,
Voiuptatem lau d a re , honestè e t castè
Vivebat, doctrinam moribus commendans.
Neque etiam à me Polemo prsetermittetur :
Res enim mira e s t , e t plurimùm decantata.
795 Ac priùs ille quidem parùm pu dicus e r a t , 7
Turpisque valdè voluptatum servus ;
Sed postquàm b on i amore correptus e s t,
Nactus consiliarium, quemnam illuni dicere n eq u eo ,
Utrùm sapientem aliqu em, an se ipsum ; subito
800 Ità libidinum suarum v ic to r ap p aru it,
Ut ex his quae in eo mira sunt unum aliquod narrare libeat.
Meretricem accersivit juvenis intemperans :
Illa autem, u b i ad a t r ium , u t n arran t, p ropè ac cessit,
Prominentem Palemonis imaginem,
80Ö Quae venerabilis e ra t, con spica la ,
Stalim ipso visu superata, a b iit ,
Ut vivum reverita e um , q u i pictus erat.
' Hoc etiam scio multorum ore celebrari.
Spirabat Dion h a litu non valdè suavi :
810 (Dionem illum d ico , de q u o multus est sermo;)
Atque h o c illi exprobravit quidam ex civibus :
Is autem , u t vidit u x o rem , dixit ei :
8°i np«v«Tiav. Coisl. et^Vat. iiwtpwtrrwv. De quo pro- 807. Z ù v t’. Mendosè Edit. ££>t\
picturd expressus Polemon; qpam compitata, 812. Ei3c. Ità’Coisl. Edit.
trat namque venerabilis.
METRICA VERSIO.
nec ipse dignus est silentio. Ut ergò meretrix atrium tetigit domràs,
■mone celebre est omnium namque hoc quoque. Polemona pictum prominentem conspicans,
■ r PqB moribus primi* admodùm, (Ore venerando namque erat, perquàm et gravi,)
inùmque servus ; at posquàm est boni Superata solo retlulit visu pedém,
■ fe captus, (nescio an suo ipsius Pictum perindè verità« luce ut prieditum.
11S'^ U®U8’ an 80phi cujuspiam,) Quin istud etiam pluriam in lingud est situm :
■ ""suarum sic faces libidinum Dion olebat, ut ferunt, haud suaviter;
^'lomnes, istud ex miraculis (Hunc dico famS nobilem.) Huic cùm quispiam
^ ^ )usunum prosequi haud verbis graver. Hoc exprobràsset, conjugem ut primùrn suam
m v°cärat quispiam juvenis salax, Vidit: «Quid? inquit, Scori cur meum morbum mihi
De caslitate.
Xenocratis
continentia.
Epicurus vo-
luptalis assertor.
luptati minimè
dedilus.
Polemo.
Polemonis effigies
scortum
fugnt.
Uxoris'Dionis