Où tùçov oidaivovxa didáyjxaaiv èg /dova ptyag,
Où m¡yaig àaxpvm daxpvov èxxaXêaag,
A XX’ êv cpàpfxaxov aiv'ov ë /m , Jrtip-^xopa t tp jç
90 &vfxòv, xai Savaxov yàpfxaxov àxpexénç.
Oùié xi nov auvddoiaiv dfxddpovog éaaofx’ ëyaye
Xvjvâv vi yepâvm àxpixa fxapva¡xévm •
Ev0’ Sptç, ëvQa fxd&oç xe » xai aïa/ea xpvixxà nâpotdev
Etç Iva <¡va[xevéav /âpov àyetpdfxeva.
g 5 Twvde yàp eivex' , ëyaye [xéaoç /ßap.a'koiai xadypai
Irjxpôç TtocôécùV, aùx'og âvovaog èâv.
Où yàp èfiŸjç izoliÿç naiÇeiv, xai Xàxptfr àetxâg
Eftfuvai à>vxi Spóvav, m nêpi [xapvàfxevoi
, ^X.^0Vrai» v a * xàa/xov ôXov xéfxvovoiv àdéafxag.
100' Ai ai xâv [xeyáXav ñfxexépav à / im !
Taina fxèv, oïai <ptXov, xat xeaxânm xpàxog stV) •
Aùtàp èyâ Xpiçov %kí¡ao¡xai àxpefxéav.
Et oè xaxôv Xaoto 3eô<ppovoç ijvià óíijiat,
Iç'wcav xeçaXai xâv ànoasiaafxévm,
io 5 Oypa xev, à ç So'ov irntov, ànonxvçÿpa /ahvâv, .
Qvp.bg àyoi xpr.pvoig, f¡ axonëkoiai fépm.
Eu/ofxat, âg xev ànavxa Qeâ <piXa xotaâs pepiXoi,
Et de /epEiôxepa, xvfkdôsv ova-r ’ ë/eiv,.
ni>02 ÏOTZ 4>eONOrNTA2.
È? où Qeâ xpo&nkQov èxXtroùv ßiov,-
JloXXaîç ç-poëovfxac xai xaxaïç xptxvixiaiç •
kvxinvèti yàp c . y$ôvoçt izdppa. 0soÿ
BaXstv SeXwv as , xat Xaêstÿ ofxoaxoxov.
-5 IlôQev tptXot [xoi âvafxevetg, xaXot xaxot;
Ev eiat îramç è£ fooy ôpâvxeg xaxâg •
Ilódev Xdyov xoaovxov ëxdvjpLov <pépm
JloXet xoaavxy, xai xi nXeiov xepdavaç,
Hv oída npáxY)v xâv «<p* vJXtoy ßoXm,
10 QaQyv vôacù -es, xat xaxoïg .napaç-àxaig ;
Hùpaaiç, 01 p a i, xovxo, xat ç-èpya ' pdvov
AdÇyç xv/o ifxi, Xpiç'e, crijç -rijç à<p0ovoy.
ga. X>jvSv *«( yrpaywy. Concilia gruum et anserum vo- . 101. Kepxwirw». Cercopes vocat astutos et vetei-atònsj
cat e a , in quibus nihil rectè, nihil grayiter gerebatur, cujusdam improbitatis Episcopos, quiartibus suis etdo-j
sed confusis pugnantium inter se bominum clamoribus lis omniaperturbabant concilia. Bill. Àyopà «pwi«o», «' j
omnia perstrepebant. Talia erant pleraque hujus tempo- copum eoe tus, de conciliábulo dicitur. Erasm. in Chilwd.|
ris concilia particularism quibus Ariani Episcopi, conci- 104. Reg. 992 Coisl. sup. lin. yw»|
lii Nicaeni autoritatem infringere conabantur. Vide Epist. Tua<xv.
ad Procopium.
METRICA YERSIO.
Non verbis vammi pellcns de corde tumorem,
Non lacnymas lacrymis eliciénsqne meis :
Sed medicamen habens unum grave, pectus honoris.
Percupidum, ac verè pharmacon exitii.
Non ego cum grnibus, non anseribùsque sedebo
In synodis, quae se marte furente petunt.
Hìc rixa, hlc fera pngna, priusque abscondita probra,
Quae ferale odiom parte ab utràque parit.
Propter eos abjectà etenim me sede locavi,
lEgris ut sanns pharmaca ferre queam.
Non etenim èst nostri senii. nunc ludere, servum
Próque sacris hominum turpiter esse thronis,
Pro quibus à scissis tolus discinditur orbis.
Heu quanta est nostri vis gravitàsque mali !
Qui volethaec faciat, cercopum sxtque potestas.
At mea gaudebit mens requiela Deo.
Quod si Christicolam est crimen grave linquere
bem,
Viderit haec, qu® me depulit urbe, cohors
Instar equi excussis ut devia currat habenis
pie* i
Non fastum intumescentem docendo ad terram prosternens,
Non fontibus lacrymarum lacrymas excitans ,
Sed unum habens grave pharmacum, venatorem honoris
go Animum, verè mortiferum pharmacum.
Non jàm ego in synodis sedeb o , collega
Anserum e t gruum inconsideratè decertantium :
Hicrixa, hìc"bellum, et probra priùs latenlia
In unum congregantur dissidentium lòcdm.
□5 Equidem propter ea sedeo inter plebeios
Medicus m o rb o rum, ipse tnorbis carens.
Non enim mese canitiei est ludifìcari, e t indecoram
Servitutem subire prò thronis, de quibus certantes
Scinduntur, e t totum orbem per fas e t nefas scindunt.
100 y Heul heu! quantis malis premimur!
Atque haec quidem eorum sint, quibus placènt, e t cercopum sit potestas :
Ego quietus Christo implebor.
Quòd si nefas est popu li Deum colenlis gubernacula abjicere,
Vide rin t id eorum duces, q ui nos excusseruht,
io5 Ut, quemadmodùm equum velocem et freni impatientem ,
Animi impelus abripiens in praecipitia aut scopulos ferat.
Precor, u t curae illis sint, quaécumque Deo placent,
Aut si deteriora, procu l aures habeam.
jam ampliùs in
conciiiis gruum
et anserum collega.
XVIII.
IN 1N V 1D 0 S.
Ex q u o ad Deum accessi relinquen.s vitam,
Multis ja c tor et gravibu s tempestatibus :
Contrà spirat enim invidia, p ro cu l à Deo
Pellere volens me, e t in easdem rapere tenebras.
5 Undè amici mihi infesti, et.boni evasére.mali?
Unum sunt opines pariter agentes pravè.
Undè sermonem tantum è longinquo ferens
Urbi tantae, et quid ampliùs luc rifaeiens,
Quam novi omnium primam, quæ sunt sub solis r a d iis ,
io Premor morbo e t malis,, quæ me torquent?c;,.;$
P rob atio, a rb itro r , h o c mihi est, e t acquiesco : tantùm |
Tuâ, Christe, fruar, glorià invidia carente.
XVIII. ^ n<)XXaTç çpoSoùfxaf. Ità in duobus legitur talla ab immunditiis expurgantur. Tollius fatetuv Pa-
■CodicibusFlorentinis rid est, versor, circumagor; cuidè trum nonnullos veteris Ecclesia! ciedidisse peccata post
ht,procella, Jluctus, tempcstates, quibus naves in mortem hujusmodi igue exuri; asserii autem immentò
jactantur. Toll. cæteros et imprimis D. Augustinum aliter sensisse.
I- A»’ ijXi'ou. Id est, urbiutn orientalium, Constantino- 12. Tnç àfQóvov- Siuipliciter hìc et prout prima vocis
■polis autem Romæ, quæ Occidentis caput, opponitur. est significatio accipitur, opponitürque invidiosæ sedi
, Cpnstantinopolitanæ ; alias plerumquè copiam abundan-
■ Ilupuffiç. Ignis purgans, ut ille fornacìs, quo Ine- tidmque indicai.
METRICA VERSIO.
n scopulos, necis et sit sibi causa suæ.
p o ego sint ipsis cura, quæ grata Tonanti :
ln mala, sint aures hinc procul opto mcæ.
XVIII. IN INVIDOS. 1
(A. B. Gaillau interprete.)
■j 1 (lUo datus Deo reliqui sæcuium
■p|*0r. ^er‘s beu ! sæpè tempestatibus
uawque contrà livor, h Deo procul
ExpuIstmi iisdom mergere tenebris volens;
Mecpr,.amiei,odère? Cur boni mali? |
Unum quid omnes sunt agcntes improbe.
Qui tanta. tanUe verba longinquus lèrens
Urbi, qmnium niicnlc sub solis rota ,
(Ilarissima:, quid et lucralus ampliùs,
Morbo premor malisque me torquentibus ?
igne probor; acquiesco. Fac modò tua,
Livoris expers, Christe, glorià fruar.