Tkxpñv dè pvjfyg, xâv nexpâv vnépfia^oç •
Nfinpâv d’ ïyepaiç, ûoodôg u$ siç ttoXiv,
a i 5 H xâv âavôvtwv sis avo> /xecaç-adig.
nXeu^âç dè pevaav aï ¡xa xai ùdap àu.oc,
Tò dteabv rjv ßanxtofia, lovxpoâ xat nàdovg,
Oxav dtânxYiq xtvduvov xalpbç (pépij.
H vexpàxyç dè, xitg èftÿç àvXipe<nç.
220 H d’ èx venpâv êyepatg, è| adow Xùorç.
H o’ eiç ava no peía xat fx’ av<» qjàjj«.
Kal xànì xovxoig, devpò fiot, axe^àfieda.
Aabg fiév èç i crvvxay/i’ eiç Qeov <T£êaç>
Naôç dè Xaoù aenxbv àyvevxvipiov.
22Ò 08Ù dè dàpov, svelai xxQàpatot.
Aâpav doyßov àyvòv t v¡ àevj dó%og
TpâneÇ’ . lepaavvv] dè àyvtofiòg <p¡oeväv,
0 £¿5 (pépav. àvOpanov, àvôpàna Qsóv •
Mvg-ijpiov [lèv èg"tv appyxov ©¿Sag,
23o XápiGfia à’ oída Uvevfiaxog %iav dócrtv.
Ktipuy/i’ àdrjkùv „ xÿv npofpxeiav "kéya •
Eùo77£Xtov dè, xÿç véag aaxv¡piag • j
Aitogmo\r¡v dé, <ro¡i[iayj.<xv vx¡pvyfiaxog •
A070Ü dé yvacriv, xpv naxrjy^aiv, véotç •
235 Tijv dé fiexávoiav, ixpbg xa npúupova çpotp-ftv •
È^ópxtGtv dé, datfióvav è^xipeotv.
Tb Xovxpóv èg-i dsvxépov ßiov atppayig.
Ai npofffopai dè, xr¡g 0 soù aapnaceag,
líaOtifiáxav xe xâv Qeov xotvavíx* .
240 2r¡[ieióv èç-t 3aù(ià 7 ’ oùx eidiafUvov.
Ilvpbç dè y lâ o o x i, Tívevfixxog èvdyiiix. ..
ó «j/u/txôç d' âvQpaitoç, ovâsita xaXog •
Ö crapxixbg dè, xat Xtav itxôovg çtXoç •
O mevfiaxixbg dè, où fiaxpàv xoù nveúfiaxog,
245 Ttç d’ Àvxixpiç’og; itkppeg ipv Sypiov,. , .
Avnp dvvágnjç. H àjtôçapiç dè xig ;
2 i3 . T5v ircrpuy uwepftajog. Petrarum propugnätrix,
saxeorum cordium.
220. H S’ ex vexpSv. Sic habet Codex Vaticanus. Editi
autem rj dt vtxpZv.
226. önjio^oj. Deum suscipie/ts. Aliter Svyäoxoi, quee
victimam capiat. Aptissima vox utraque ad significan-
dam Eucbarisiiaiii de qua bic Gregorius. Hic Billius
acriter carpit Leuvenclaium , lisereticiim bpminem, qui
tottun liunc Gregorii locum depravavit, et mala fide
reddidit. Prnho quidem Sueria; xeßapoiootj nota ad marginem
apposita, preces siguifìcave: callide innuit, qnam-1
vis Missæ sacrificiuni bis -verbis designan manifestunl
sit. Bein de veró 3 u»ío/ov roàncÇxv interprelatiir, «
quoe suffi tus i I los continet; cùm vél liiediocriter erudiBJ
nôrint BwiSiypv idem esse ac 3u7('a; íe%o¡iínri- Mis|^
boc veteratore agnoscamus, et dicamus cum GregomJ
dona esse lustralia sacrificio, ¡ boc est, corpus et sanguino
Christi in Missâ, et horum donorum receptaculum s
mensam 3 uíjáó^ov, id est sacrifieia capientcm, aut poüñtj
3 tïidô^ov, id est suscipientem Deiim.
METRICA VERSIO.
Ruptura lapidum, cordibus pugnas init.
At cum resurgunt mortui, atque urbem petunt,
Ad supera, quos mors presserat, migrant loca.
E latere manans sanguis et latex aqute,
Baptisma geminum es t, hoc aquae, illud sanguinis ,
Cüm me periclis tempus infestum objicit.
At mortis, ejus mors est extinctio.
Me nigro ab orco, redditus vitae , eripit.
Ad supera tendens me quoquä in ccelum vehit.
Jam, quæ sequuntur, tu velini considérés.
Aaò;, coactum est agmen ad cultumDei.
Ntxô;, locus ubi sordibus. plebs se expiât.
Donum Tonanti lustricæ sunt victimæ.
Quæ dona sedes excipit, mensa est sacra.
Mentes sacerdos purgat, et sanctas facit,
Hominem Deóque copuians, homini et Deum-
Mystcrium quid? cultus arcanus Dei.
Charisma, sancii Spiri lus donum est sàcrumpetrarum
fissura, pet rar um propugnatrix :
Mortuorum ad vitam red ilu s , e t ingress us in urbem ,
o i5 Eorum q u i ob ie ran t, in coelum transiatio;
E latere manans sanguis et aqua simul,
Duplex, est baptisma,. a liu d lavacri, aliu d sanguinis,
Cùm infestum tempus periculum affert.
Mors ip s iu s, mortis mese est abolitio.
220 Ejus resurrectio , me» est ab inferno liberatio.
In ccelum ascensus me quoqu e sursùm evehit.
Quse prsetereà supersunt, a g e , consideremus.
Populus est collectio hominum ad Dei cultum.
Templum autem venerandum populi sacrarium.
225 Deo munus oblatum sunt victimæ lustricæ.
Munerum venerandum' receptaculum, est Deum suscipiens
Mensa. Sacerdotium èst sanctificatio àn ima rum,
Deo conjungens hominem et homini Deum.
Mysterium ineffabile quoddam est religiosum.
23o Charisma scio esse divinum Spiritus donum.
Denuntiationem rerum abditarUm prophetiam appellò ;
Evangelium v e r ò , prædicationem novæ salutis ;
Apostolicum munus quod suppetias venit Evangelio ;
Institutionem puerorum de doc triiiâ, catechesin ;
235 Poenitentiam ad meliora conversionem ;
Exorcismum, dæmonum expulsionem.
Baptismus est secundæ vitæ sigillum.
Oblationes, Dei in carn a tion is,
Et eòrum, quæ passus est D eu s , sunt participatio.
240 Signum est res mira e t insueta.
Ignis linguæ, Spiritus præsentia.
Animalis homo est qui nondum bonus est ;
Carnalis au tem, q ui valdè cu piditalibus est deditus ;
Spiritalis d em ùm , qui non longé abest à spiritu.
245 Quis est Antichristus? piena venétìo b èllùa,
Homo potens. Qu id etiam defectio ?
B aptism us duplex.
P ro p h etie.
E vangelium .
C alecí) esis.
P oenilenlia.
E xorcism us.
B aptism us.
„ O blationes.
Cai lalis.
S p iritalis.
A nlich rislus
D efectio.
| a9‘ 2t6a;. Religiosum Bill. Cultus arcanus Dei rèsJ ac U p o u p jiw , et XceroupytTv, et ut Latini loquuntiu-, sacris
operati, sacra facerc. Vu lt igitur Gregorius Missarum
■ Kr,puparo;. Hoc verbum absolutè dictum, , de oblationes boc nobis conferre, ut Christi incarnationi,
0 accipitur.
J5. Tw it. Vat. x«i rnv /xeravoia-j qpoyrp d; xptfocrovot.
Ai zpoappai. Altaris oblationes nihil aliud sunt,
quod nos Misste nomine intelligimus: hoc est sa-
um illud, quo sacerdos Deo Patri corpus et sangui-
■ nsti offert. Hpouyopä namque k verbo -rrpoafcpsn
■ quod quidem, cum absolute ponitur, idem est
ejtisque cruciatibus communicemus , quemadmodum
ipse loquitur in fr i Lib. 2 , Se ct 1, Carm. 1 , vers. 49
et 5o :
Ovix It 1 filv Svceocnv ayvoTz tjrt j^tTp«; otipto,
T o 7 ; fuyaX oc; X p io ro u puyvvfittvo; nadtojv.
Non jam amplizts ad sancta sacrificia mania at folio,
Magnis Christi admixtus passion/bus.
METRICA VERSIO.
•ira cùm quis prædicat, prophetia.
F8® salutem sermo fert evangelus :
St°ncionem missio sacram ju vat. ,
r*iapuer¡s tradita, est catcchesis.
» ai Cum *ìu*s corrigit vitam improbam.
■ ur c^ lû d æ m o û e s , exorcisis.
piones
secundæ balneùm est vitæ sacrum.
carnis assumptæ à D éo,
liorùmque, passus quæ Deus, pcrceplio.
Res mira signum es t, prætcr et morem incidens.
Præsentem at iguis Spiritum linguæ indicant.
Animalis autem quisquis est, nondùm est probus.
Carnalis ille est, vitia quem foeda obsident.
At spiritalis èminùs carném fugit.
Quid Antichristus ? bellua venenum vomens,
Vir opibus amplis. Quid item defectio?
I I .