Hv <5l s-pocxyybg xàv mpiSXimav ócyccv,
Kat xoìad’ svixa fiàXXov àg yàp zig g'zvbv
355 Ó Bùjipog ^X0sv éXnidav, ènetpdOvj
Xpùffoù xocXdvxotg xòv g-paxyyòv àpnàcrai •
0 (5’ oùx èis^at’ , àXX’ ófxtog èaTreiffato.
Èirsld’ ó Jlu/spog, wg 'ktjova\ z'cpyvinà
TTai^uv irpòg. aùtòv, tg3v èvoTtXwv 9vjpt»v
36o Èva tö v èXapóvrwv vw^tpua xs xal ¡xéyocv,
Ouna x a t ’ ot|/tv ot féwg èyvatrfJLévov,
E<5et£s • ptv'og vnzpyavzicryg àdpóag ,
Out’ znxoydy, noci xód’ zÌtczv IXaag •
Ou fi.’ oute xpva'og eiXsv, otite Srjptov.
365 À/Jxst tocau ta , xal -ràde ¡léxpov ttépcc,
iig av ttg eÌTtot ypjfxàtMV naxocfpovàv.
M>jt’ ouv èxeìva itpoudzypv xòc fiy xaXà
BìSXmv roxXaicov, ¿¡■yocd’ , aig èvzxptxfrjg •
Ea /xs nzpdocivovxoc xexXijaöai xaxo'v.
370 Kpecaaov yàp rj ai%ovxct xovg Szàv vófiovg
névvjxoc vatetv, dó£av yfiiroXyxóxoc.
Mrj fxot 7évog yzvtgz, fta£a jxot 7évog.
T à xpyjfLOcx* àvfyÓ7roi<7t tip tó ta ta .
Iléwjtog òcvdpòg où«5èv òffkcàxzpov.
375 Aveu (5è yochcov, $ot§og où ftavrevetai.
Ovx eg'tv óg-tg itavi:’ àvyp eùàcci[iovecm
B 7 àp 7te(pux(V)g èaSXòg, oùx S^st ßtov,
H ¿yiryev^g wv, TtXoyo-iav àpoZ TtXaxa.
Ilfflg 7«p xaXstg dyodaiftova .tòv néyyxot ¡isy,
38o TIoXXw (5’ zyovxa. likQVGiàxzpov xpónoy ;, *
Aùaùatfiov ovtcog tò cppovziv ovxa xaxcòg.
T a u t ’ oyv ¿cnocvxoc qjet/ye toùg t ’ sifnjxótag,
E?t’ aXXo toùtoig èfxcpepég xt èv Xóyotg.
Ka i t a y t ’ èjtccivet xäv aocfàg zipypzvoiv ‘
385 Ó t ’ èx mvrjpov npdy[j.axog nzpdog Xa&pg,
Toy dyg-y/eiv vóf«|e ùppocGày’ 1/etv.
Mri TtavTofisv xsoùatve, aaytòv aiq/yvav •
Tò fiy dinociag zùxv/dv, i/et <pp6oy.
Mrj nXoyrov Étmjg, oy^^ SocvpdZoì %bv
3go Ov xat xàxtg"og pctdiag inxyoocxo.
355. ¿ircipadq. Ità "Vat. el Coisl. Edit. tnapaBn. 365. Merpou. Coisl. et Vat. pxrpiou.
-356. Àpiraffac. Rapare, animimi ducis pellicere. 366. il;. Ità' Coisl. Leuv.' le gisse videtur uv,11 I
360. Èva tSw. Coisl. tTie tòv ÖieyavO’ vntpyvH Te xai pe'yav. Editis ; vertit nàmque, quee dicere quispossit, opff*r
Sic videtur legisse Leuv. qui vertit : Cùm Pyrrhus, ut cunias conteninens.
aiunt, amicò cum eo jocans, animadverteret eum, etc. 369. Éa pi xepiaivovra. Versiculi Ili, inquit M i ’
361. Eyvuafievov. Ità Coisl. Edit, ayvus/uvov-
METRICA YERSIO.
Non tremuit, hilari. verba sed fronte haec dedil.
« Nec me antè nummi, nec modö vicit fera. •
Satis ¡sta nobis dicta sunt, el plus salis,
De despicandis opibus. Ergb ne probet
Ula parìim honesta quispiàm, ex priscis liens
Desumpta, juvenis qüae manu volvit frequens- 1
Sine me vocari, dilmmodò lucrer, ma!uu> :
Id namque- praestat, quàm colentem coclitm11
Leges egere, gloria bine d.ùm quaeritur.
Genus mihi ne profer : offa ml genus.
Doctor Latini nobilis, rursùm liunc magis
Hàc arte superat. Pyrrhus e’tenim spes suas
Pressas in arctum conspicans, studuit ducem
Surripere, munus maximum ipsi deferens; |
At hic rejecit : pepigli inducias tamen.
Ut Pyrrhus autem per jocum, velut ferunt,
Elephanta quemdam corporis vastissimi
Monstravit armis undiquè instructora, (band priiis
Fabricius hocce viderat monstri ‘genus t )
Sic ut proboscis subita sese oslendcret :
Vir inter præcipuos duces insignis.
Sed h is , quae d icam , clariùs v ic it. Nam cùm in arctum
355 Pyrrhi spes reductae es sen t, aggressus est
Auri talentis ducem rapere ;;
At ille non ac c e p it, foedus tamen pepigit.
Deindè, cùm P y r rh u s , u t fe run t, pa cificos ei
Ludos exhibe ret, e x armatis belluis ,
36o U nam , nem pè elephantem , insigni m agnitudine
Nunquàm hactenùs ab eo visu cognitam
Monstravit : a l subito apparente proboscide ,
Neque exterritus e s t, e t placidè dixit:
«Neque me aurum v ic i t , neque bellua.»
365 Haec quidem satis m u lta , atque etiam suprà modum ;
Idque quisquis pecuniae contem ptor e st, h aud negaverit :
Ne igitur ista amplectans non b e lle dieta
In antiquis lib r is , quibus innutritus e s , ô b o n e ,
Sine me luc ra facientem vo cari improbum :
370 Id enim sa tiu s, quàm colentem leges deorum
Pauperem d e g e re , gloriam ambienterò.
Ne mihi g enu s proferas : offa mihi genus.
Pecunia hominibus maximè venerabilis.
Homine egeno nihil miserabilius.
375 Sine aere A p o llo non vaticinatur.
Nemo est q ui ab omni pa rte sit beatus.
Vel enim egregiis ortus pa re ilt ib u s , caret o p ib u s ,
Y e l gente non clarus divitem arat campum.
Quomodò ergo miserabilem eum v o ca s , q u i pauper quidem es t,
38o Sed moribus præditus est lon g è ditissimis ?
Verè miserum est tam p ravè sentire.
Hæc igitu r omnia effu ge, e t eos q u i ea effu tierunt,
!Et si quid a liu d his consonum libris. Atque etiam hæc lauda sapienter dieta :
385 Cùm e x re pravà luc rum feceris,
Scilo te pignus infelicis vitae habere.
Ne lucreris un d eq u aq u è , te ipsum dedecorans ;
Injusta prosperitas no n caret m etu.
Ne Plutum appelles : non ego admiror d eum ,
3go Quem facillimè teterrimus possidet.
pus ]>otitis corrogati sunt ; quibus posteà ad pauperta- vocem effictam ad irridendam generis nobilitatem Y;
B ° dationem alios inox subnectit. ÇtviÇe, ne meitm genus déprimas.
7°- Kjseîuaov. Leuv., ità reddit : Nam longè idprcestat, 38o. HoXXò». Ità Coisl. Edit. -jroXXSv.
ffly/w si leges deûm colens, in paupertate cum glorid de- 385.*(5t ’ ex. Vat. 0
gereiii
» 7 » - Mr¡ f»«i ycvoç ybtÇc. Arbitratili' Billius ytviÇecv esse pollar»
38g. Mìi itXoütov eÎTrr/ç. Noli Plutum, id est, diteti ai
METRICA YERSIO.
j j f n,|da censu charior mortalibus.
n eruni '"Vigente nil magis fìngi potest :
f «usa Phoebus, aira si desint, negat.
N*l° eatus r®l>U8 est in omnibus.
l 'el probis vir moribus victu caret :
Y> stirpe cùm sit sordidfi, censu affluii. •
vocandum nam quid ipse existimas
MiidpUS Carenlom> divitem sed moribus ?
H ,C^ Pr°fectb, quisquis hocc sentii malè.
■ l'om. //,
■
Hæc ergò cuneta cum suis auctoribus,
Aliùdque si quid tale sit dictum, fuge.
At ista lauda : dicta sunt enim probé.
Ex non honestâ cùm capis re commodum,
Galamitatis, hoc scias, arrham tenes.
Non undecumquè. lucra fac : vercre te.
Pavore iniqua non caret felicitas.
Plutum quid inquis? non ego admiror deum,
Haud ægrè apisci quem queat vel pessimus.
Plutarchus in
Vilà Pyrrln.
Pnlcli rum F&-
bricii dicium.
Malus quasslus
calamilalis pig—
Injusta pros