£2$ â’ ©xs xtç XoÇoïo fVYjv rcxópOov mxkdfiyaiv
120 Hxa fX6taxXtv»v ifinaXi 7vpov 076t,
■Avxàp ©7’ óx; [iti/ eXstra, ßbj %e/îôç 5p0ioç f ç ij,
Myjxe’t ’ Èra 7tporépY]v xXevofJtgvoç xaxévjy •
Qç xat £76) [xùOoio [lèv tùxpoy_d\oio èparjv
Aepxôfievoç ç-aôfxvjç £xx©0t xai xavovoç,
ia 5 (Rai 7«p [ioi {3ioç vjev, ox’ viv X070Ç,) evpov aptçov
ÿdpfiaxov • Jtr^ov oXov ùi|«v©6> xpadiy,
Qç xe/idûy xex re <pavxà, t a x’ où ipaxà 7X«©©a <puXa©©£iv •
Aé|aô ’ óXijv avff\vï'*ii\er(t.i evemyv.
T où iravxôç jn.iv d/iopcroc • xo [léxpiov oùxét ’ àxi©st.
13o Oùxoç àet y.ciuô'j) xoiç à[iéxpoicri vôfioç.
H [iéycc xat xàd’ ôveuxp, ©t’ wdivovxa xaxta^vjç
MÖ0OV, xpovofiévqç Sxxoôt <rÿç xptxâtYjç.
MùOcp doc/ivcc[iévq> ovvddfivccxcxt oîêfix ^¿Xow
Où [lèv pyïdicùç, ifinaye fiÿv doc[ideeiç.
i 35 Hv 7dp ff(p’ ©idaXsov te .x a t ccypia [lapyodvovxa
A7/V3Ç àcryoìkótov, ii&piv dnoaxeàdaeiç.
Rye[iàvoç tfdi[iévoio, tpdXa7^ 7ra0s«v Ù7rôse|ev £
Q<5’ àv àva7rv£Ù©atç àpyaXèoio ©aXou.
nóvxa xacl’ ifyeanjç X/stç-où jxryaXoto avaxtoç,
14° Aùxàp gratta voov oîaxoç ÿfiexépov.
Et 7«j5 (J07 toy l^etç idùvxopa, ovxe tt ©17*75,
Ovxe xt xtxpxepiijç [leiÇovoç fç*’ ôfpsXoç •
Rat Xijxvïjç ç-ôjxa Xetttov, irajv ndXdfiytriv ipu^ocç,
Avdtç ànoppfâeiç, àBpôov èxTipopéaei.
145 AXXà À070Ç xsXgjat ©s qjaavxaxoç, svâsv, âpiç’e,
Ap%d[ievov, ndvxav otdfia xaxâv xaxs/stv.
Ç' Taùxâ tôt tjfiexéptjç fisXeâÿfiocxoc, tpiXxocxe, ©17175 •
Ex 7raXâjx>jç XaX&r, voùv ùitode^ocfiévYjç.
' Ouxoç èfibç nXôoç sç-i* ©ù i ’ iç ttXoov aXXov ineiye.
i 5o AXXoç ¿Tt’ àXXoiou nveù/io’xoç ôpfiov iyoï.
Et 5’ 0:7s, xai X070V aXXov èfLŸjç Motxe ©icjtt¡75,
Oç-tç àne/Oodpav, qç xe tpiXa cpjîov£&>v.
Hv ÓTS xdfsxoç vfj.~y.ov èv rjïOéotm fiéytç-ov,
Rat [ie Xpiç’bç a v a l 177^ ère* avxtiraXo,
i 55 Ixeppoxépyv àddfiavxoç evi ypecri niçiv lyovxct. ,
Tfiùj££©t ts ypaxepoïç ndvxoôe <ppcc%d[ievov.
ia 3. ûç xai iyw. Ità Coisl. Benè Billius ex conjecture i 36. Yaticanus Codex awoi;. Mox
emendaverat. Schol. ôpy.^fxcvoç.
127. Mô9t). Ya t. fiâ8o(. Mox r tx r ’ où yar«. MSS. to c t ’ i37- $«XayÇ. Sic Reg. 99 1 , et Int. Coisl. Edit.avov
outpavra. x3g. I lav rarai’ . Slip, lini xaropSouvrat* Schol.tvtpyt’W
i 3i . QJÎvovt«. Sup. lin. Reg. 99i ôpyZvra. 143. S r é^ Imvôv. Schol. çtvÔTarov.
i 3a . Kpouopwjî. Schol. à 0oû<njÇ aùr’ov ?Çw tîJç o i; xapiôjç. i 44. AW0(Jpw$Eiç. Coisl. et Ya t. ànop^cuç. Mox hxpM
: OijaXéoy re. Y a t. oiiaXiovr«. id est, nisi frenum linguæ injeceris, idem tibi contioM
METRICA VERSIO.
Qnæque silet prorsùs nunc, bona verba loqoi.
Compressa est omninb, modum jam lingoa tenebit.
Hæc lex immodicis fixa sit usqaè viris.
Utile quin etiam freno compescere linguam,
Cùm gravior pectus concitat ira tuum.
Nam linguâ domitâ, fluctus quoquè concidit ir® ;
Non equidem promplè, concidit ille tamen.
Nam tu si tumidam linguam rabidôque furentein
Impelo constringas, ira molesta cadet.
Curvum ergò ut ramum cultor diim corrigit agri,
Hunc sensim ipse latus torquet in oppositum :
Atque ità, vi cessante, manet dùm deniquè rectus,
Nec prius in vitium degenerare solet :
Impete sic ego ehm ferri mea verba viderem
Ulleriùs, ferret quàm modus atque canon,
(Sermo etenim quondàm mihi vita erat,) omnia verba
Suppressi. Haec vitio certa medela fuit :
Scilicèt ut discat, quae fanda infandéque, lingua,
I ta q u e , v e lu t cùm quis obliquum naturà ramum manibus
, qo Paulatim inflectens in contrariam partem c u r v a t ,
Simul atque illum dimisit, vi manùs rectus stat,
Nec jam in pristinum revertitur vitium :
Sic et ego prsecipitis sermonis impetum
Conspiciens excedere modum e t - regu lam,
125 (Eten im mihi quondàm tota vita erat in s e rm o n e ,) inveni optimum
Remedium; sc ilicèt compressi totum sermoném excelso pec to re ,
Ut discat lin gu a , quse dicen da, et quae non dicenda s in t, discernere :
Didicit omninò silere , disòet rec tè loqui.
Omni earn eloquio p r iv av i; non jam ampliùs modum aspernabitur.
,3o Haec semper lex cónstituta sit immódicè loquentibus.
Profectò magna est haec u tilitas, si erumpentem cohibeas
Sermonem, concitato exteriùs tuo pectore.
Represso se rm on e, simul aestus irae sedatur;
Non quidem fac ilè , sed tamen sedabis;
,35 Si enim ipsum tumentem e t effrenatè insanientém fe
Comprimas iratus, vitium ipsum dissipabis.
Duce e x tin c to , agraen perturbationum cedet.
Sic autem respiraveris à gravi procella.
Hiec omnia perfic iun tur du clu Christi magni regis,
i4o Deindè clavo mentis nostrae^ :
Si enim hunc non habueris rec to rem , nulla neque silenti i ,
N equ e abstinentiae etiam majoris utilitas :
Et stagni os angustum , s i , postquàm manibus iHud o b d u x is ii,
Iterùm ap eries , exundans effluet.
145 Verùm ju b e t Verbum Dei clarissimum, te h in c , op iime,
Incipientem, omnium fluctus vitiorum cohibere.
1 Has nostri méditationés, ó carissime, silentii;
Calamo eloquor; qui mentis cogitationes excipit.
Haec mea navigatio est : tu vero aliam navigationem ineas.
15o Alius alio vento portum capiat.
Eia a g ite , e t aliam mei causam audite silen tii,
Q u i inimicum animum g e r it is , e t q u i amicum.
F uit quondàm tempu s, cùm inter aequales excellerem rnaximè,
Ac me Christus rex educèbat cóntrà adversarium.
155 Firmiorem adamante in animo fidem habebam ;
Armis fortibus undiquè septus eram.
Prrecipitis sermonis
impetum
excessisse modum
conspiciens
Gregorius, silen-
tium sibi impe-
ravit lotoQua-
dragesimm tempore.
Qui didicit
omninó silere,
discct redé lo-
Linguà domi -
Alia silentii,
Gregorii causa.
Inter sodales
excelluerat Gregorius
Christum
habeas ducem,
et Gdem adadique
septu
Ü qui angustum stagni s manu clausum atque ob- i 5i • Ei S’ «ye. Hie in Reg. 991 , C o is l., Vat. aliisque
jtuctum rursùs aper it; statini namque confertim aqua pluribus dividitur, seu poti ùs aliutl Carmen de eodetn
prnis effluii. ' • argumento inscribitur, « U o irepi tou «ùtoû.
'49' OuToç cpô*. Vat. ouTO; Soi irXôoç äppiv. Ucee nobis sit 15a. $<Xa cppovceov. Scbol. Xóyou ipiXoçwigalio.
MoxSireiye. Sic 991. Coisl. éircíyecv. Vat. èirciyei. i 53. Ev ritQtotai■ Scliol. èv t o Tç àvaxeiptvoiç t S 0eù-
'■I.tiriiy/j. ^ i 56. Teú^eoi. Sup. lin. oirXoiç.
METRICA YERSIO.
Extincto ductore fugam gravis ira capessi t :
Ac citò compositis fluctibus unda silet.
»la quidem Christi ductum auxtliúmque requirunt :
Quæ clavum teneat post quoquè mentis egenl.
“m n's¡ dux hæc sit, nec labra pm silentia quicquam,
I «ec vitae asperitas, utilitatis habet.
r 1ue angusta manu si clauseris ora paludis,
I Ac rursüm reseres, protinüs illa fluet.
| r lnc te, bone vir, Sermo clarissimus orsum,
betotn omnis vitii sislere rité jubet.
Cur sileat mea lingua, libi, carissime, causam
Exposui: atque manu pectus habentc löquor. .
Hic meus est cursus, dispar tibi cursus, et alter
Vento alio pulsus littora fida pelit.
Eia age, nunc rationem aliam cur ipse silescam,
Accipe, cara mihi, quajque inimica, cohors.
Robore mt quondäm juvenilia membra vigebant:
Inque hostem pugiuc me dabat Omnipotens,
Corde fidöm medio magöfirmam adamante gerentem,
Instructumque armis undiqub' prsevalidis.