Ilevvjs fiiv &$■ t, x'ov xponov dk nkovaiog.
2oy'ov TtivQXU [xdXXov, y Midav xaxov.
AvjösZ <5s ¡xoi Qsoyvig «g Xijpov nXctxbv, '
' Kpy[xvobg npoxt[xäv xrjg am plag xai ßvöobg,
3g5 Kaxcäg ts K0|5Vm vofxoOexäv zig y_pri[xaxa.
Öpxipz xat ab, näg xoaovxov dg-axca
Jlfsäy/xaTt vefxeig, «g-s ypaaai nov xüv inäv,
Onydbv etvat xvjv apsxvjv xäv xpvjfxaxav.
Qrjaiv • xod’ elnov avxog, oüy ourwg 1/wv,
4oo rsXeöv (5s xobg fyovxag ovxtag dQXtag.
Ou 7«j0 <5oxst cot t^v SäXaccav 6X<puy«v
Oduaasüg sxstvog, ou xct noXX’ aQ\ri[xaxa,
O^pöeig aXrjxrig xrj ßaatXidt yvfxvog,
Kaxatdsaag dk xä Xöya xyv napOivov,
4o5 i>ata£i x ' avxotg a|iog xXstg-ou cpavstg,-
Etvat npodtjXatg xvjg apzxyg iyxdifxiov;
T'ov [xvQov alvä x'ov Qpvytov, og ev lyet •
Mida 7dp alxvjaavxi nävxa %pvoiov
m ip n yevioOui,txrig dtfxexpiag dlxyv
4 io 0sög didaatv avn&p rj^iov xvyßv
Ö Xpvoog v?v a§paxog ■ og d' si/sv, vsxug.
Ti [xoi %evav |xvOav ts xat dtdocyfxaxuv;
AuToug axonet fioi xobg kfxobg ydy vdfxovg.
Efxoi yivog fxev ¿g-t xo npäxov xaXov,
^ 4 i 5 Ovnep npoyXdov, xai np'og 0 nxepä ßtov,
Ascfxäv ¿¡xavxov kxXveiv neipd>[xevog.
H d’ sx [xekäv ts xai «pöopäg op[xa>[xivn,
Nexpäv ts Xa[xnpäv xat xaXat cscujnoToov,
Hv (5ij xaXoüctv suysvstav ot xaTw,
420 Koirpou psoyojg ovdkv evyeveq’ipa.
Uocxpig dk aa[xaxa>v [Xev ovx kXevOepa,
$opwv ts doüXvj, xat xaxäg xzx[xr) txivri
KoX7rotg SaXaccvjs xa i vdnaig neplypayog,
JloXXoüg ¿¡xelSova’ ctffkiovg oiwixopctg,
4a5 Aüt>7 75 fxvjTijp xat Taipog yevvyfxaxav,
Konxovaa xobg xonxovxag. Q dixrj, dixvj
Tob npaxonhi^ov yevaeag t s xai 7tXawjg!
H d’ avTt Taurvjg Torg aoipoig Zyjxov[xevyj
394. Kpjjfwoui. Alludit Gregoi-ius ad haec Theognidis : 3g8. ÖmiSbv ttvai tt,v ¿(ktv»v. Memoria hic lapsuniess
Xpy) ireviijv ywyovra, xae ti; fuyaxrfvta itovtov Gregorium putat Billius , nee ab Homero dicla, seu#
Pitctciv, xat ■jeerptov, Küpvc, xar’ iXtßar&jv. Hesiodo, lib. cui tit. Opera et Dies.
Oportet cum, qui inopiam fugit, in vastum man se pro- Ei St xtv ipyafrj, roiya ac CviXtoutt atpybi
y/cere, a«f e preeruptis scopulis se darc prcecipitem. ' nXoutoüyr« * wXowry 3’ aptzb xaVxöSof omStl
METRICA VERSIO.
Pauper quidem i l l c ; moribus dives tamen.
Sopbos egentes malo, quhm Midas malos.
Delirat autem maxi mb Theognides,
Diram antepouit cum necem penuriae,
Cyrnoquc sancit improbas leges opum.
Iiomere, qut fit ut rei flu x * admodum
Tribuas e t ipse tantbm, opum u t quodam loco
Pronuntiaris esse virtulem asscclam ?
Dixi quidem, iu q u i t : non tamen sic sentiens,
Ridens sed illos, sentiunt qui tarn malfe.
Nam nonne Ulyssem, qui tot ærumnas tulit,
Crfm sævientis impetum effugit fre ti,
Nudúsque, inópsqne regiâ est à : virgine
Conspectus, háneque vocibus flexit suis,
Phæacibùsque máximo in pretio exlitit,
Virtutis esse splendidam laudem putas?
FSbella quin hæc e st Phrygum pulcberrima.
Nam cùm petisset cuneta mutari sibi
Midas in aurum, qub malæ cupidinis
Supplicia lueret, annuit volis dous.
Pauper quidem e s t , sed m o rb u s dives.
Pauperem sapientem malo quàm. improbum Midani. i_>
Delirat mihi Theognis insigniie r ? 1
Barathra praeferens egestali e t abysgps,
3q5 Pravàsque de pecunia leges Cy rn o prces.cribens.
Et tu , Homere, quomodò tanliim ins tab ili rei
Tribuis, u t dicas alicubi ca rmin um,
Pedissequam pecuniae esse yirtutem ;
Sed a i t , non ideò d ix i, quòd sic ipse sen tirem , .
4oo Sed ut eos ir rid erem, q u i tam miserò sentiunt.
Nonne enim fateberis profugum e x mari
Ulyssem ilium , q u i tot exercitatus lab o r ib u s ,
Errabundus, et nudus regise fìlise visus e s t,
Ac reverentiam sib i à virgine sermone suo c o n c ilia v i!,
4o5 Ipsisque Phaeacibus summo in pretio fu it ,
Manifestum esse virtu tis praeconium ? -
Laudo fabulam P h ry g iam , quae preclarissima est. ■
Nam cùm precatus esset Midas, u t auro totus
Impleretur, immoderationis pcenam
4io Deus cons tituit, u t consequeretur quod rogaba t :
Aurum non p o te rai comedi : qui autem habebat enectus est.
Sed quid mihi opus est peregrinis fabulis e t doctrinis ?
Ipse jam mecum meas leges considera. .
Genus mihi quidem est primarium illu d b o n um ,
415 Undè processi, et ad quod vitam e r ig o,
Vinculis memet ipsum satagens exsol vere.
Quae autem ex membris e t corru pte là orta est^.
Et ex illustribus defunctis dudumque p u trefac tis,
Nobilitas, u t terreni homines v o c an t , #
420 Haec fimo diffluente nihilò praestantior?
Corporum autem pa tria minimè libera e s t ,
Sed tributis su b d ita , a c non b en è secta
Finibus màris et silvis c ircumscripta ,
Mutationem saepè patiens miserorum incola rum,
4a5 Eadem mater et tumulus sobolis suas,
Tundens tundentes. O vindicla , ó vindicta
Primi parentis gustùs e t seductionis !
At quae istius lo co à sapientìbus quaeritur,
Pravi- dicitur
virtus pecuniic
pedissequa.
Terrena no
bililas^arvi pei
^Ezd’tlusfiieris, forsan invidcbit tibi'piger locupleti} divi-
IH l' sunt virtus et gloria'
^ 0 0 . rd5v. I ti Coisl. et Vat. Edit. ytv5v..
■06. Tiç ¿ptxbí iyxú/uov. Quod eò loci Gregorius as-
4 io . AiScoot. Coisl. et Vat. ti’Ojjon.
4 i 5. Ouirtp. Coisl. et V a t. 80tv.
4^4- Api'Sous’- Ita Coisl. Edit, otpci&iu;.
426. K o i r r o u o a - r o u ; x o i r r o v r a ; . Tundens scilicet post
Ulyssis virtuti, eloquentiæ ejusdem tribuit infrà, mortem
2, Sect. 2, y. 208.
a qui bus, dum vivcrent, calcata est.
dVrl4
" . SI fí.L-t Ü i f ''
n ir
i l l l l
l S i l
I k l t ì
l i i i i
METRICA VERSIO.
Hb abuít aurnm : sed misor periit lame,
^'gmenta sed quid atque praecepta extera
■pono? leges jgm velim spectes meas.
A,rPs c'ar‘ generis est mihi princeps bonum,
V|o suui ortus, ad quod subveho vitam meam,
■I cus molestia vinculis me exsolvere.
S » e iHpd, terrei ut vocant, genus,
Alai)
Clíris
nexn et corporum quod profluit,
(lUe ‘l’íondám mor luis et putridis,
Fluente ümo neutiquam est magò nobile.
Rursúmque patria corporum haud est libera,
Gravibus tributis subdita, et scissa improbó,
Finita sylvis, sinibus e t vasti maris,
Subindé mutans íncolas misérrimos :
Eadem parénsque sobolis, et lumulus simul,
Eósque tundens, à quibus tusa est priiis.
Quàm primi acerbè plectilnr gusliis patris !
Illius ast haec quam sophi exquirunt loco,