T açyp fièxpa yèpovGCt xá.y£ áv naditacnv áváoonj.
70 T^v 5’ advpóv xp’ofiéa [xkv èyà, xpófiést âè àxoitvjç.
Mvjâè napztáav crnipxi¡¡).a<Ti náXkto ¡xá/loig,
He x<&a*nkñQovxt • to yap [lepóneooiv ovtidog,
Qyjlvxipaig dé ¡xakig-a, noi ikxpönov étdog idijxev.
Ouata n¿a¡xov iyoi xbv àààpyapov, iad'kà diytadai
75 PÁ/xáta, Totç âè xaxoïoi vóou xXïjïâ’ ininziadai'
O'tnxai Ts, xXEiTai te, aaôçoovsç eìcìv ànovai.
2ta^ot <$’ á'/voy iptvdoç òjxó^vyi napdévoq aldàg
Zoïgm ¿ino ßlstpäpoiGi • âidov d’ òpówary ipsvdoç,
0 [x[xaxa nxipà. iyovaa, na.1 èç ydôva ôypùv ayovaa.
80 rXwaaav l'/ova’ àyù'kivov, ási nôcriv iydodom¡atig.
Tläaaa xai ànxaiçoiai nuùov (3áXs noXkán jiápyi3.
Ziyàv Xeáiov'Iç-iv, ot’ èç X070V ipyov ènsiyi], ■
H XaXeetv, naipoto X07ov xXéîovtoç axoa/xov.
Mûôoç àèl nodéoixo. Iïoâsç â’ vnéoonkov ìóvxeg,
85 ‘‘Feüç'ai craypoaûvqç • xai idpjxcriv vèptç insç"t.
Ka i to âé^ou. Mv? aapnog l^stv àdàp.aç-ov èpaÿv,
Mvjâ’ àsi Xs^escot yapiQzo. llstÔg aùvsuvov'
H/xaaev á^yvotátotat (psoetv yâpiv. Qg yàp lotxsv,
Eìxóva tijv ¡xzyakoio 0eoù Sec’¡xolg vnoeineiv,
90 E t xai Se<rp.òv edam yap.ykiov Tibg aaapnog,
iitxtxipi) ytvtÿ, xai nkácr¡xaxi %etpbg ápv¡ycav •
Ùg XEV ànspx.o[iévot<7i , nal èp%o[xévoi<7i', ytvéd\t¡
ÉXxnjtat, ¡lepónav xpinxbv yévoç, ola péedpov
Aç-axov ex Savàtoto, xai ig-à[izvov xenêtaaiv.
q 5 AXXà t i fioi xà Éxaç-a âianpidbv ad’ àr/optvtiv.
0Ida d’ ïyayt napaiyaairiv, nal xr¡q p.èy’ à/XEtvw.
E ç"i toi, « y^apitaaa, 0sovdôatg. Hdt nponsiadco
Tiavxóg <701 ¡xvdoio xai ipyp.uxoq ip.nvoog sixwv,
0vjXuTeO>3 Xeipavig, ¿>nb nponódtaai yáp.010,
,100 H a ’ sx naxpbg idenxo, xai inlaaev ijdeet nedvocç •
AùroxaaryvvjTïj fts7’ àfivp.ovog àp%izp-fiog
ApptXÓ^OU, TÒV ?7tE/X^a 0 EÇÔ, 0 sxXvj 7s (7ÙV ayvvj,
A77EXov àxpeniijç èpvqyéa, nîidoç Èyxsto.
K ’ et ttv’ è[xijç 7roXtvjç ù^ioeooya pvdov èdéiga,
69. ÀvâooYi. Coisl. ¿vowMu Proestat' silere, etiam cùm tcmpus postulat utloquaris,
78. A/lou etc. Incutias te conspiclentibus pudorern. Int. quàtn quid turpe et in/ionestuni loqui, cùm ptvhibet.
Coisl. ¡va xai toûç opZvraç irapa««vcc®riç tpuôpiav, « t t e »/- g 3. EXxijTat, [ttpomov etc. Ità Lib. I , Sect. 2, Carm. i|
dentes ad erubescendum proepares. vers. 126 , etc.
82. Z(y5v Xw'tov içw. Int. xpeTrrov ffiyôw, toü xa(poü \iytn 97- 0 tou5éeiç. Edit. 0 co5 Sietç. Int. Coisl. 2> xaM./çu
inciyo-jToç, ÿ XaXcTv Xéyov aîo^pàv xai âxoapwv, àir&xXccovTo;. yuvatxâiv, Supiav ix 0 toù eoc yotviiaaeav. Robes, ô mulierum
METRICA VERSIO.
For tè queat venter rábidos compescere motus,
Dùm modico gaudet victu : a t si frena recuset,
Indomitùsque ruat, tirneo hune , timet bûneque mari-
* tus. I
Ne gena subsultet lascivis motibus unquàm,
A u t irá tumefacta gravi. Nam dedecus islinc
F cernina virque trahuat : at majus et ilia ; fit indè
Foeda elenim facies, turpique simillima monstro.
Jam suus auriculis mundus quoquè constet, ut ilJæ,
Quæ bona sunt tantum excipiant, adversa repellaut;
Si ut casta: e t foribus clausis, et rursùs aperlis.
Virgineum la dà soci alo funde pudorem : .
Adque bominum aspectus tingat rubo r ora, oculique
Ut tibi sint cteci, et fixi tellure labora.
Quineliam lingua: nisi frenimi imponcrc curcs,
Conjugis ofiendes animum : mala plurima saipè
Innocuis dtiam peperit inalò prodiga lingua.
Prsestat, cùm verbis locus est tempùsque, silere,
Milterequàmvocem, cùm v o x et lingua prèmendo est.
F a c tua vox cupidas semper lab atur in aures.
Quia pes elalè gradiens negai esso pudica
Peclo ra : nauique cliam est in gressu saepè libido.
V en ter modum tenens fortassè cnpiditatibus imperaverit.
70 Helluonem autem pertimesco eg o , pertimescit e t maritus.
N equ e edam genarum subsultationibus palpites lascivis,
V e l iræ æstù : h o c enim hominibus turpe,
Mulieribus autem maximè, et fôrmæ venus'tatem labefactat.
Aures ornatum h abeant, non in margaritis, sed in co situiti u t optima1
j 5 Excipiant v e rb a , pra'vis autem animi clavis imponatur.
Sic e t apertæ, et clausæ, pudicæ sunt aures.
Fundat autem égregium maritò rubòrem virgineus pudor
Tuis sub palpebris ; ad aspectum hominis erubescas,
Oculos habeas cæcos, e t in terram supercilium demittens.
80 Si linguam habueris effrenatam, marito semper invisa fies.
Lin gua procax e t innocenlibus sæpè noxam intuii!.
Silere melius e s t,’ etiam cùm ad loquendum res compellit,
Quàm lo q u i c ù m tempus sermone prohibet indecoro.
Sermonis tui semper desiderium relinque. Ped es autem superbe gradientés1
85 Mentiuntur pudicitiam; etiana gressibus inest libido.
Et h o c accipe. Ne carnis indomi turn habeas impetum,
Nec quovis tempore lecto geniali indulgeas. Suade marito
»Ut sacrorum dierum rationem habeat. Sic enim æquum est
Imaginem magni Dei legibus divinis parere,
90 Tametsi legem conjugalem dederit Filius carnis expers
Nostro g en e r i, homin ibüs /qu os co n d id it, opem ferensj
Ut videlicèt aliis decedentibus,- aliis su ecedentibus, generatio'
D e c o r ra t, volu b ile genus b omin um,-instar fluvii,
Fragile p er mortem, e t stabile per generationem fìliorum.
95 Sed quid ego hæc sigillatim persequor?
Novi ego ipse admonitionem, et quidem hac nostra longè praestantiorem'.
Est t ib i, ò elegantissima, Theodosia. Hæc tibi proposita sit
Omnis sermonis et actionis vivum exemplar :
Foemina Ch iro n is , sub radicibus matrimonii,
100 Quæ te à pâtre suscepit, e t optimis imbu it moribu s;-
Germana soror longè innocentissimi præsulis
Amphilochii, quem ad Deum misi cum sanctà Thec là ,
Magnanimum veritatis præconem, decus meum.
Si quem etiam sublimem senectuti» meæ sermonem excepisti,
Genus
decurrit.
ptileherrima?donum ex Deo, nimiritm egregiam mulierem, rai xwi yapov rag ap^acg, . sub ipsis matrimonii initiis.
a qud instituta fuerat Olympias. Nomen tarnen proprium 101. Auroxamywi-n]. bchol. namtyvnoiuraTn, ouvai/10?.
esse, atque ubo verbo scribendum videtur Oc-yjScctg. Int. 102, Tbv ewtfofia. Quem ad Deum misi, etc. Nutn nior-
Coisl. aü-ni oot irpoxt!o6to, i Saufiaaia, Xey<o, Xopcovi?. Vide tem Amphilochii sigaificat Gregorius, et quidem Seleusupra
Carm. n i , vers. 168. cise,• ubi aides sacra sanctae Theclser in quain ipse Gre-
99- Two wpowo&oci yaptto- Inlerpres Coislianus wap’ aii- gorius secesserat?
METRICA VERSIO.
Hoc quoqub consilium capias, carissima nata.
Kflrcnis ne te carnis trahat impetus, omni
Tempore nec lecti genialis gaudia quaeras.
Ipsa virum dictis moveas, ut tempora sancta
Sic colat, ut Veneris procul absit blanda volnptas.
Cedere divinis placilis nam debet imago
N am in is, hnmana quamvis de stirpe creatis
Connubii legem dederit Patris unica Proles,
Perret opem ut nobis, manibus quos finxerat ipse :
Uldum alii abscedunt, alii venidntqne, trahalur
Vila fngax hominum, violenti fluminis instar,
Ob mortem instabilis, slabilisqne ob pignora rursùm.
Singola sed quid ego verbis includere pergo?
Consilium novi longè præstantins ¡sto.
Est tibi, bella puella, Theodosis. Hæc tibi viva
Sermonisqiic operisqne omnis fac prostet imago,
Est quæ nubilibus, Chiron quod priscus ephebis :
A paire susceptam quæ te formavit bonestis
Moribus, Amphilochi soror omni labe carentis,
Quem coeli misi Domino cum virgine Theclâ,
Præconem veri c elebrem, mihi dnlce decùsque.
Quod si quandò mens venit tibi gratus ad aures,