ÂXXïj dè dó|a, it pay [xùïtov (favxá<T[xaxcc.
i oo fêptç [xév èç-i dvirfxevoüç oùx sùusvvjç
Tlpäfyg, Xoyoç xs. Aoiâopoç fow x r a p <pépst.
Md/x<|»tç $' àxi[xcôpyxoç èx çtXou tyôyoç. S
ILaxyy o pía d ’ êyx\vj[xa xâv xoXaç-s«y •
H â’ ©ùx àXvjôiflç 'ytVE'iai, auxofavxia I
i o5 H Xaôpioç ;dè, dtaëoXrç cot xXrjxsa.
Ms/Jitjrtç àvevdvvoç ;Ttç» vj ßXaafijfxia:!': :
Kaxqyopoç . oç riâcriv ©tïXî^ei ' ç-ôp/x.. :
Aç~etôxy]ç ¡xèv. ,, (patâpôtvjç ¿v , avKKôycp. .
H à ’ sùxpamlia', <paidpóxr¡; •!%» Xo/yoM. ...
n o Aáyov ds papi’ -¿çiy.¡ij,'ày^p-qçia. ¡ :
réXojç, írapetás, ßpapfia,, itatyòg xapdiaç: >
^ v ¿ f | ûpAxpqy Xpiìatìt -sink xüv p.éûw,
Tà â* ex piôïjç vêpiop.ad', r¡ r.apoivia.
II xpatîîitXïj 3-% fwXoç yëpt'ç èx ftis0*}çk {
1 15 4>ovoç 5* ó [xév xiç oafxàxavp © d’ dyôvog
Ap.<p©> ièi Xùffiç Tvjçi (ptXtJS àppóviag. .
IToflveia xaè p.ct^eia, 1 >}. p.èv , çvpj&xav
. Hsvwy xXoîtvî • rtç, ïj.dè *st§- x#i daifxôvwJ.'
Oxav @Eoû to tpïXxpov eiç è^&povç. itéoYj.
120 EldwXoXâtpïjç d’ oç asêsi xai %pvqiov...,
Et d’ àfé^eta,. vJpdoç ecç f^vjfvjv Xaëeiy^
BXàêtj, x'o xavxyv* &¡ixv2aav, : yiysxai.
EXeoç ¡xév èç-i, <jv¡j.Tzádzia pup.(popàç. .
Oîxtoç dè x ’ )(sy t l tôv TreTroyôora dpàorûct.
12Ö É|tç âè no là irpbç xà npexy[xaô\ © xpônqç,',,
Hdog <5è iù.àa[xa xov xpônçv xaxŸiyopqy.
Aiâaaxalia, xvnvatg ïpya xat ^ctyw,
Aôyoç â’ apiçôg, èç-i yap^psug. yçiY,âv ; , ,
Ó d ’ oùy. àpiçog, xat x«X«y, qcycxipèyng.
i 3o 2xéi|»tv vovjxâv, xÿv Hnaplay ypèi. <t)
Upaiiç d’ èvépyeicc ,xig d ç xà npaxxèa.
É^tç ¡xév èçi noiôxtjg xiç i[X[xoyoç.. ..
Tôxov dè xavxviç, xi/jy èvépysiav Xftf^
Ts^vyj p.sv I ç i aùvxayp.' è| ipiteipiag •,
135 É|tç i ’ âXuroç, i)'j èmçyp.Y]v Myv.
Ö [x-fi yápiv xov, -tàXXà à ’ aùxov, teXpç..
gg. ÁXX» 3É:áófflc. Hic triplex liuj'ús vpcis 3i!¡a, est ae- miam dixerit, quasi quam quis impune evomal.ci»11
ceptio, i ° eoruin quse. non sunt, existimatio, a° inauis potiús Ú7rtú0uvov, 7 ^ ’ sit jxxnte obnoxia. » AvtúOuvo;au, I
rumor, 3o rerum phantasmatio. exponi potest, non discussa, non examínala. Ocle ^
w»6. ÁvtúQwo;. Combef. legendum censet ÚTceóQuvo?. alio sensu etaccuratiore solet accipi vos ista, blasp'"¡^j
re et oí»«* I
« Adduci non possum, in qu it, u t ità Gregorius blasplie- 118. Aaifwvuv- Cùni quis daemonibus s
METRICA YERSIO.
Al 8i& rerum dispar est et imaginum.
Moleslus hostis sermo, contumelia
Es t, actióque probra fert convicium.
Querela, amici lenis est reprehensio.
At crimen, horum est, ltex quibus peennm irrogat.
Gonficta si sint crimina, est sycophantia.
Id si latenter; lüm vocem calumnian).
Impuné cüm quis carpit, est (3Xaí<p»pí«.
Maledicus autem est, ore qui cúnelos pelit.
In colloqucndo suavitas, est comitas.
Rationis expers hilarilas, dicacitas.
Stultitia verb, sermo ciim vanb flail.
Risus, gcnarum est aestus : hic pectus mical-
Usus lyaei nimius, est temulenlia.
Exorta vino probra, debacchatio.
Crapula, proterve post mcruin si te geras.
Est una caedes corporis, animi altera :
Per utramque dnlcfs solvitur connoxio.
Stuprimi duplex est, atquo adulterium d«pe
Alia vero g lo r ia , rerum phantasmata.
00 Contumelia quidem e s t, inimici minimè grata
Actio vel oratio. Maledicus convicia ingerii.
Objurgatio autem am ic i, innoxia est reprehénsio.
Criminatio est accusatio rerum puniendarum.
Si falsa sit (a c c u s a t io ) s y c o p h a n t ia est m wj
io5 Si clandestina, calumnia tibi appellanda est,
Reprehensio non fulta pro b a tion ib u s, blasphemia.
Maledicus autem iIle es t, qui contrà omnes ,os suum armat.
Comitas est hilaritas in. colloquio.
Dicacitas autem est hilaritas extra rationem.
110 Sermonis s tultitia, ejus est inutilitas.
Risus genarum est imp ulsus, subsultatio cordis.
Vini immodicum usum voca temulentiam,
Ex temulentià autem natas injurias debacèhationem.
Crapula v e ro , petulantia est profecta ex pridianà ebrietate.
115 Csedes alia est co rp o rum , alia divin a imaginis ;
Utraque autem dissolutio carie concinnitatis.
Scortatio e t adulterium,. alia sunt corporum.
Alienorum quasi quaedam fu r ia , alia daemonum ;
Cùm scilicet amor. Dei ad ejus hostes .transferatur. .
120 Idolorum cu lto r est quisquis co lit aurum.
Si utilitas e s t , luc rum in animam redundans face re,
u' Jactura e s t , cùm damnum aliquod ei affertur.
Misericordia est naturalis affectus in alienis calamitatibus :
Miseratio au tem , etiam eum , qui calamitatem passus e s t , juvare.
125 Habitus talis vel talis ergà res, cujusque est indoles.
Mores vero fìgmentum su n t, q u o designa tur indoles.
Doctrina, aliorum.est informatio opere e t sermone.
Sermo autem optimus, est remedium vitiorum :
At qui malus es t, etiam virtutes perimit.
i3o Considerationem re rum ; quae.mente perc ip iun tu r , theoriam intellige.
Actio, efiicacitas quaedam est a d res,agendas.
Habitus est qualitas quaedam permanens.
Sobolem illius, efficacitatem appello. ..
Ars est collectio disciplinarum longo usu parta.
135 Habitus qui dissolvi n eq u it ,.h u n c sCientiam appello.
Quod alicujus gratià non fit, sed alia propler ipsum, id prò fine habendum.
C ontum elia.
C onvicium .
Q u erela.
C rim in atio .
S ycophantia.
C alum nia.
B lasphem ia.
Maledirmi».
C om itas.
S tu ltitia.
R isus.
E b rieta s.
D eb ac ch atio .
C rapula.
D uplex cæ des.
S tu p ru m d u -
D am num .
M isericordia.
M iseratio.
Indoles.
M ores.
D o ctrin a.
S erm o d u p le x .
i Ìnpotius quàmDeo studet. Quod in Scripturis/mn/c«- bef., viiltquc Gregorius, quòd consuetudo pleruinquè
^B^fornicari appellatur. Jud. 11,17 '.Fornicantes cum di is indolem morésque firmet, et ità nos ad aliquid liabea-
i Paralip. v , 25 : Fornicati sUnt post deos\ et inus, ut assueti sumus.
LXXII.t 27 ' Qu' fornicantur abs te. 136. Toó, -raXXa Si’ o ù t o u , tc A o ;. Sic prorsùs legen-
H9o: et rpóno?, vòcès suñt a f l in e s , inquit Com- dutn. Editi t o ù 3 ’ , «XXà t o ò J ’ , cpù t ìX o j.
METRICA YERSIO.
Bwiii.s ad hostes Numinis philtrum cadit.
■oiolatras, qui colunt aurum, voca.
nostra lucrum meus facit, tùm hoc utile,
| ¿ Cl"ra mentÌ8 cùm fit, hoc malum puta.
0 ore affici ob casus graves :
°^or‘ hocaddere, u t miserutn juves.
1 cerius ad res habitus, hunc rpórrov vocant.
P ' “ "® al Î8.t pursù8 ï st. index
H >na rebus inslruit, dictis quoquè.
■ Tom. Ij
Est improborum pbarmacum sermo oplinius :
At pravus infert vel probis viris necem.
Æterna quæ suot, dispicit Ihcoriu.
Ad res gerendas actus est quidam, actio.
Habitus quid autem ? qualitas fixa et tenax.
Quis partus ejus? actus est, hoc assero.
Ars est, quod usu quispiam longo capit.
At lirmus habitus dicitur scientia.
Quo cuncla tondunt caetera, id finem voco.
É 7