425 H/xatt xa>, óre xoypov ioig ìuì yovvouri Servai
Ilaìda itoOtùa’ , kpriq Avvijg efu/Xijaato. <pwv»jv.
K ovpov èyà> [lèv ìdoi[iti av d ’ eyntsog èvtòg èspyoiq,
XyJtg-è a v a | , àdivoq è/xijg syjidyjXéa Kctpnov.
Ehre • 0 £Òg d’ ènévevoag, ó <$’ éaireto Seiog oveipoq
43o Ovvofioc [lyxpi tpépav, [isxéiretta dé xovpov fdwxag.
H dé /xe aorg iepoiai véov ávédqxs XafxoyvjX,
E? ttot’ fíjv. Növ d’ au t ’ èvupiQ[itóq ei¡xt ßs&jXotg
HXei coy '¡Sepáizovxog ár¡axXéog vcécri [lápyoig,
Oí Sucríaig xcxdapytriv ènè%puov atppovi Sy/x¿>,
435 Xtpolv ¿^arrto/xevoi Setov Xi/vnjat XeSijtwv •
Toúvexa xai ^aXeTrijg xú^aav ßfoxoio TsXsyt^g.
AXX’ Í 7 ’ iXra^ijaiv áfieivodi [lotpav Iveiae
2oi tsxéwv, BíSXoiat d* èfiàg yépag ^•yviae Seíai^,
Ka í fx’ #yomoi%ofi£VY] , roía npoffstpúvss [ivQw •
44o Hd>) tig iptXov uía Seo adoro v ij-ya-ye ßwfxö,
Ííieydovr’ ég Syaívjv kpyiov, èadXòv apig^og,
láppctq o^ttoxoto 7o’vov/òi^av re 7£vé0Xv?g,
Hv eXrcig e/ápaaaev, óuooy¡zovf¡ re 0 eoio.
A6^á[x í v kpsvg, àfivòq dé re xydt/xog ia a áx .
445 Aùrà/s ¿71» 4»o'v ere 0 ee5 7éj?ag, cóoTrep y^ég-vjv,
A'jìpoDficci. 2Ù dé [iot [ivjxpbq reXéaeiag ééXdw/?,
H réxov ey|afxév>2 ae, xai eí/ofxai eívat api^-ov.
Toyrov ¿7« <rot irkovxov, èfiòv réxog, eaÖXov ¿7rá£w
Évdáde xai ¡itxémixa. T à d’ yg-ara tioXXóv á/jeíw,
45o MvjTjOÒg [lèv nóQog ovxog. È70) d’ y7ioet|a 7ro0oiat
Ilaig Ir ’ éfiív, átraXij dé vénjv y7redé|aro [wpfr¡v
EyaeSínjg t|jy/ví • <jfpv¡yiq d’ étpyXáaaero X/Jig-oy
Ney/xaaiv, óg p ’ àvatpavdòv ófxiXeev ¿ SepáTrovrt,
Zíoippoayvvj dé ¡ i ’ Idujae <píXvj, xai aá/jxa Trédvjae,
455’ K a i S6/3/xóv aoipívjg Seíijg É7ré7TV£y<7£v ípaxot,
Kai [lovtx/oü ßioroio, ßtoy ¡léXlovxog ámxp^yjv,
ntevpág o y /aréovrog éóv dé/xag áfxq^aroáavjg,
Vv¡[ia<ji S ’ aí^xyXioiat faxprjv sni ysüoiv cr¡ovcmg,
• ÀXXà 06M né[inovxog áyv'ov r.óQov, oódé 7yvaixt
460 K a i Xptg-à réfxvovrog ¿Xov 0 eoy èxyeyaàxa.
429. ÉirtveuOTt;. Cllig et duo Regg. è ir rv cu (TE». Cum Edi-
tis consentiunt Coisl. et Int. et Schol.
433. ©tpáirsvroj. Reg. 992 SEpaircUToü.
434* Eirij'paw. Int. Coisl. iirtSaivov. Schol. éir£7rríí&jv.
4 4 1 • EiteÚSívt’ t? 3uffí>jv R e g . 992 gtteÓÍovtoc évzíav ■
452. Coisl. aliíqúe veteres pleriqué Codices.
Edit, aippayíg. Scholiasles eo loco non intelligit top
tismum, sed impressala mentíque insculptam Gregoiu I
pietatis form am. Tv¡» cvonipavÓcurav IwúXa^E otfpayifó \a!" :
toü vcúpacc. Mirum in puero sic instituto et à talibusp j
rentibus tamdiú baptisma dilatum.
456. Kai poya^oü ßtoroto. VitcE monastica, cAtmím**
METRICA VERSIO.
Cara parens« tnne cura succensa cupidine prolis,
Annam imitans tales emisit pectore voces :
«Da mihi tu, qusso, Dominator maxime, natum :
» /Edibus inque tuis omnes tibi serviet annos. »
Dixerat, et precibus flexus de nocte parenti
Designas nomen pueri : prolésque secuta est.
At verb illa tuis me protinùs, ut Samuélem,
Addixit templis, Samuélem si tamen unquàm
Moribus exprèssi : nam nunc ego dispare sorte
Conferei Helidis videor mihi posse profanis,
Qui nimiùm foedà ingluvie sanctissima sacra,
Et stolido oblatas temerabant pectore carnes :
Divinósque avidis manibus tTactare lebetes
Ausi, luctificá clauserunt lumina morle.
At mea spem genitrix meliorem corde fovebat,
Cbm te natorum donavit parte suorum.
Namque manus nostras divinis sedula Libris
Lustrabat, corpúsque etiam complexa tenellum
Talia verba dabat: « Jam vir clarissimus oliui
d Extitit, intrepidus qui sanctam duxitadarani
» (Res mira 1) acceptnm divinó muñere nalunii
» Currenlem ad caedem, sácram laudabilc, cara
»Tardiparre sobolem Sarrae, generísque poten is
»Radicem, quam spes seulpsit, promissáq'16 nl¡ls
4a5 Quo die masculam prolem genibus imponere
Cupiens, sanctae Anna; vocem imitata est.
« Filium quidem ego habeam : tu v e ro intra septum tuum retineas,
»Rex Christe, partùs mei florentem fructum. | B
Dixit illa : tu v e ro , D eu s, an n u is ti, secutumque est somnium d ivin um ,
43o Quo i^men meum mairi fereb a tu r, ac deindè filium dedisti.
Illa autem tu is me sacris novum consecravit Samuélem,
Si quando Samuel fui. Nunc autem profanis annumeror
Heli illustris famuli lu i protervis fìliis,
Qui insipiente animo puras victimas contaminàrunt,
435 Avidas manus sacris lebetibus injicientes;
Quapropter funestum vitae fìnem experti sunt.
At illa méliori spe fulta partem tibi obtu lit
. Filiorum, sacris Lib r is meas consecravit manus
Méque amanter complectens tali allocuta est sermone.
44o « Jam carum filium aliquis divinitùs datum, bonum optimus,
» Properantem, u t sacra victima fie re t, ad aram ad du xit,
»Sarae tardiparae p ro lem , radicémque gene ris,
»Quam spes sculpsit, e t Dei promissio.
.1 » Sacerdos era t A b rah am , victima inc ly tu s Isaac :
445 » Nunc te ego vivum Deo m u n u s , u t pi’om is i,
»Offero. T u vero ma tris spem ad imple,
»Quae te prec ibus p e p e r i, e t , u t optimus s is , precor.
»Has tibi divitia s, fili m i, praeclaras trado
» Nunc et in posterum. Quae autem postrema, longè meliora. »
45o Matris meae tale desiderium fuit. Ego autem illius desiderio obtemperavi
Adhuc p u e r , ac tenera novam suscepit formam
Pietatis anima : sigillum autem r e s e r v^ a tu r Chrisii
Nutibu s, q ui manifestè cum servo suo lo q u eb a lu r ,
Ac me castità ti attìicse alligavit et carnem frenavit,
455 Flagrantémque inspiravit sapientiae divinae amorem,
Et vitae coelibis, quae vitae fulurae praeludium est,
Nec costà indiget corpus suum ad am an te,
Blandisque verb is ad acerbum gustum perd qCente,
Sed Deo emittit castum desiderium, neque uxorem inter
46o Et Christum dividit eum qui totus ex Deo genitu s est.
P u eru li G re -
>orii m anus sa-
:ris L ib ris D eo
G regorius desid
erio m a iris
sua: a d h u c p u e r
o b le m p e ra t, e t
po steà C b ristu s
ipsi am o rem sapienti
»! e t v ita:
ccelibis in sp ira i.
■ilicèt philosophic^, Nec satis Billius, vites qitce conjugii 46o- KaV Xpiova rtpovroi- Id est, quae animuni honii-
fpcrs ductiur. Non enim baec tota est vita monastica, nis dividit ità ut partim Christo, partim uxori servial.
.am semper Gregorius in animo habuit, quam laudat AUudit ad Apost. verba, 1 Cor. v ii, 33 : Qui autem cu/n
tequenter, et quam professum esse, tùm ex eo Ideo , uXore est, sollìcitus estquee sunt mundi, quomodòplaceut
®ra ex »bis plnribus constat. uxori, et divisus est.
METRICA VERSIO.
jjNuminis. Abrahamus porrò grave munus obibat
f acr,bc'» pecudisque vicem praestabat Isachus.
■Off C°° ^ V*Vum ^bristo, carissime, munus
u f0, Date’ servans, promissàque reddens.
LU acil° ul car® solvas pia vola parentis :
.,U! tC °°nccpi precibus, quseque optimus ntsis,
E h *jlque tuis nil sit purgatius, opto.
(porri1 * ^r£ec^aros* nunc et postoà, census
! sunt autem multò meliora futura. »
LenCd8enÍl-r¡CÍ8 Crat vot^m' Cui protinùs ipse
L n m’ ln teßerS quamvis aitate, putavi,
°Ta m°bcin animum pietatis forma notavit.
Miniere quinetiankChristi me lympha manebat
Purifica, alloquio famulum dignantis aperto :
Méque pudicitise adjunxit, carnique catenam
Injecit, sophiseque ardenti afllavit amore
Ccelestis, vitaeque hujus, quae conjugis expers
Ducilur, aeterni referens praeludia saecli,
Nec costam quaerit, proprium quae blandula corpus
Laclat, et illecebris damnosam ducit ad escam,
Sed superi Regis casto exardescit amore,
Nec totum Christi dexlrà omnipotente creatam
Partitur Christo, thalami sociaeque jugalis.