i o Xjoottjv. Tig èiéxpiviv a [xrj -yvffig, elg iv ayovaa ;
AXX’ ifxmjg t¿/xv»/xsv ad pei Sé fioi, el /xèv àfxixxa
n à /x x a v Ìy]v, nàg erg li) ekrihjQev, y xig ó xó<7/xog
É(T«xsv ávdt^a Ttávra Siufircepèg; E1 5’ èrrt/xtXTa,
Jlwg fJ-i/Stì ; Ttg l/xrige 0 eoy Siya ; ei Se y.epagijg
i 5 Eg-e 0 eòg, tovtov xai xxtg'opa Sèyyvco itàvxav.
EìSoq xai xeoa/xsùg tdjX¿> (3áXe xvxXov éXiacrav,
Xpvaat %pv(Joyóoq, Xaoigóog orci Xc0ot<7t.
Aòg irXéov yfiexéprig ri Qeà tppevòg, a yikàvctpyz.
TXvj tò xXéov ig"i cùv eiSeo’t-xivvfxévotoi.
20 Nào’a f o , xai t à yévovxo ¿verdea • Seta voijorg,
H rnxvrav yevéreipa no\vn\oxog. Où yàp lotxe
Zaypáyov wg n v ’ èoixòg àn’ etSeog eldog èysipetv
Aepy.ofj.evov npoTtapoiOe xà fir¡ vóog typaytv otog.
Kat ai», Mavt^abto xaxòv axórog, où nàpog vjeg
25 Áxporáxoio rpaovg àvxidpovov. Et 0 eòg rjev ,
Od oxóxog. Od yàp lotxe 0 e¿j xaxòv àvTtq>e/Jt£etv.
Ei «rxÓTog, od 0 eòv otdag. Ofioypovéeiv /xèv axoa/xov •
Mapvafxévav Sì, xò xàpxog àpeiovog. ìo'OTraXerg Sì,
Ttg xpixogrelg Iv àyav acxpiyj xai vetxea Xdav ;
3o K a ì xóSe iòaù/xa /xryig*ov, ènei fióOov 'aìvòv èyeipeig, .
Avdtg òfioypovéovxa xiQeìg, ènekrjaao yàpfitjg.
'F u ^ x a i Séfiag etfit. Tò /xèv Seóxyxog ànoppàlg
<E*wTÒg ànetpeatoio ' xò Se «rxoTtvjg ànò pityig
2oi iúáoQv¡. T à Se itoXXòv ànònpodey elg Iv àyeipag •
35 Et ^uviì rpvatg et/xi, Xdw fióOov. Et fiódog alvog,
ÉfineSog, odxer’ è*yà 7rXexTii q>vaig àft/poxépaOev.
Od -yàp /xapa/xevMV i-yvòg ^óvog, àXXà ipiXeúvtíov.
Totog /xèv xpaSívjg -rvjg oijg £o<pog. Aùxàp tfioiye
EFg 0 eóg èg*tv avap/og, àSvjpixog, Iv cpaog èffdXòv ¿
4o ÀxXwv te 7rXexTfiòv -re voóv oQivog ùi}«0eóvT«v,
Od/5avt<i)V )£0ovt«v re *. tò dè oxÓTog yg^aTov ^Xdev,
Od ydo’tg égnijxyta nepiypayog, yfuxépvi Se
Todro raXet xaxivj. Kaxivj Sì xe Xdctg èyexfifig,
Qg vù| vjeXioto ddatg, veoryjTog àyavpòv
io. A fia ti, eìjiv óy.oMso. Qùce natura non separavit, 18. ¿ Qui amas materias et formas principio
sed in unum conjunxit. Grtecus Int. à (iìj tfietf i^ùpisn >7 carentes.
rewra ffovwjiaa«. 22. Eycifsiv. Ità Coisl. et Y a t. Editi lycip«.
i 3. Ecaxtv. Coisl. c^dcvcu. Hesych. et Vat. c^óptv. 26. Àvr:<ftpl^ctv. Combef. : Cocequare JDeo, ex adverso
METRICA VERSIO.
Corporcä quae mole vacet. Quisnam ergb diremit,
Quae natura sagaxvinxitqueac junxit in unum.
Sed tarnen haec per me liceat distinguere mente.
Die igitnr, si materies et forma diremptae
Prorsüs erant, quanam tandem ratione moddque
Post rursüs coiere simül. Die insuper, oro,
Quinam munduscrat, tum cüm distincta jacerent
Ulinc materies, hinc nuda orbatdque forma
Materie. Contrk si junctae, quaero quis ¡Has
Jnnxerit absque D e o , quondmque haec mixtio pacto
Contigerit. Quod si Deus est qui ju n x e r it : ipsum
T u quoque cunctarum factorem admittere rerum
Ne dubiles. Namque et figulus, diim vascula lorquet,
Quamlibet argillac formam injicit, atque periti
Aurifices auro, saxis latomique perindfe.
P lusquiddam, òphilanarche nimis, concede Tonanli(
Qnàm nostro ingenio, quhmnoslris artibus atque ;
Plùs autem est illud, vestita agitabile formà
Maleries; porrò varià, rerùmque parente
Mente Deus tantam v oluit, formàque decenti
Quidlibet ornatum conlestim protulit. Instar
Nonpictoris enimformas ab imagine duxit,
Propositum exemplar cernens, imitànsque, quod ipso
Sola nequivisset mens pingere. T u quoque tetra
Pravàqùe ab insano caligo inducta Manete,
Non luci adversas sedes aeterna lenebas
Suprema;. Nam si Deus es, caligine prorsùs
Ergò ca re s; sin tu contrà caligo, Deùmue
Diccre ju re queam. Nec enim cuin nomine p a r eit
Decertare malum. Jam cum caligine luci
10 Colorem. Quis ea dissociavit, quae natura in unum conjunxit?
Sed tamen .dissociemus : mecum considera, si separata
Erant omninò, quomodò in unum venère? A u t quis ille mundus
Stetit in duas partès omninò divisus? Sin mixta erant
Quomodò mixta sun t? quis sine Deo miscuit? si miscuit
i 5 Deu s, h unc omnium conditorem agnosce.
Formam et faber affingit lu to , dùm rotam v er sa t,
Aurifex a u ro , lapicida suis lapidibus.
Defer Deo plùs quidpiam quàm menti nostras, ò principatùs inimice.
Plùs autem matèria est cum formis mobilibus.
20 Cogitavit, et rés formatae exstiterunt. Divina cogitatio :
Omnium foecunda genitrix : non enim probabile est
Deum instar pictoris ex formà similem formam expressisse
Dum coràm in tu e tu r , quae mens sola non descripsisset.
Et tu , Manelis prava ca lig o , non eras ab initio
25 Summi luminis semula. Nam' si Deus e ra t, ,
Tenebrse non erant. Non enim probabile est malum cum Deo pugnare.
S i tenebrse e ran t, Deus evanescit. Absurdum quidem est u t consentiant.
Q u ò d s i p u gn an t, victoria erit fortioris. Sin paribus v iribu s,
Quis terlius in unum adducet sapientià e t lites dirimet ?
3o A tque id maximè mirab ile, postquàm horribile bellum excitasti,
Rursùs consentientia p on en s, oblivisceris pugnse.
Anima et corpus sum. Ilia divinitatis particula
L u c is infinitse: istud ex tenebrosa: radice
T ib i conflatum est. Quse auteni p ró cu l'à se distabant, in unum collegisti.
35 Si communis natura sum, solvo bellum. Sin gravis pu gna,
Stabilis, nec jam sum natura ex duabus compacta,
Non enim pugnantium communis soboles, sed amanlium.
H * sunt cordis tui tepebrse. A t mihi
Unus Deus expers p r in c ip ii, expers litis, unum bonum lumen,
4ó Simplicium e t compositarum ro b u r mentium quse sursùm feruntur
Sive in coelo, sive in terrà. Tenebrse autem seriùs venerunt:
Quse quidem non sunt natura c ircumscripta , sed nostrum
Yitium. Vitium autem est sòlutio prsecepti,
U t nox est solis occasus, e t ju ven tu tis infirma
re. Int. Graac. où yàp ivSé^trai, où& äuvarc
ai ©ew. Non enim licet, neque possibile e
eo excequare.
Ncn.o Kn.bras a g n o s cU D eum .M o x ,'.^ ^ ,,.. Idem, ópo
wpoveTv yàp r0 cxóroc rÒ> , aliquid tppovtTv yàp u/torì roti ©eqS a____
Eì otcÓtoj ?v, où ¿ci; yivcóo
, . <P“ Tl.tou t/EOUCtTOTTOV TE Xaì ÓXOCTpOV.
i , flA « „ 3° . Eye!pu<;. Coisl., Ya t. aliique plures tyuoac.
.•• HWffiCa. Hwi cr xHOTOcyBni. oùBirìc- MDiu/ónBv.. f o ' »r *0• W s> sSm, i . r . , ■ H
1? OEOV, 42. Uu <pu<7ij Epjxui«. Non natura subsjstens. '1
METRICA VERSIO.
His ego naturis nequeo constare duabus.
Non etenirn ex illis, quae sunt pngnantia, sed qute
Fcedere juncia, potest teetus communis oriri.
A t tales vesane tui, Manichase, tenebrse
Sunt animi. As t unusmihi contrà nescius omnis
Principii Deus est, lùxque expers unica pugnas,
Com positis simpléxque qn¡bus natura tributa est,
Mentibus irradians, superas alléque volantes,
Quasque etiam híc degunt, naturas robore complens.
Hórrida post autem subiit caligo, nec illa
Subsistens quicquam est, quod circumscribere possis:
Sed nostro e x v itio fluxit; (cùm mente superba
Impositam nobis à sommo numinelegem
Fregimus,-) baud aliter quàm tem e inducere noctem
Cernimus occubitum solis, fragilémque senectam
F 3
b 1 n Pax esse potest, non ullum feedus amoris.
j spera sin moveant certamina, vincat oportet
B n r In®’ ,n^e r se sin deniquè viribus asquis
■ ncertent, quisnam sublatis fede ra rixis
^ an c ie t, et vinclo pugnantia junget amico.
■Cùm em‘ror» T ’ id sit cur jurgia sasva
■ b i s s i^ T 8’ eadem rursùs concordia fipgis,
»Namoi'1 V,e Ht 0^*'t.US’ PuSnaeque prioris.
■Divin® m^86 e* anima et crasso cùm corpore constem,
I Fino-it I ^ Ul(^em lucis tibi rivulus esse
K ’ùneiV? ° C V6^ ,tene*>ras habuisse párenles.
Wuueeró Ur> SPaÌHs tam sunt (l 'ss' ta longis,
B^aluris •10n ** ^quidem pugnantibus ipse
BCowpritno0.0,!-810’ °^‘u“ b'tésque molestas
I • ,n pugnas funestáque jurgia dúrant,
Jom. //,