KXsTttetç xaxoúpyag xijv ¿¡xoitomv a©¿àpa.
220 Ma tôa ïo ç i v -rsXàvïjç , àXXà tí/xtóg,
O ù / ’ à ç xeXâvrjç, à ç dè nveùjxaToç yéfiav.
TJéxpoç fiaôyxâv ¿txpoç, àXXà I ïi id o ç rjy ,
I O ù / à ç Gccf/ivevç, àXX’ ort |»jXôu TtXéwç.
IJeiÔei fie -tifica) xaè tô díxtuoy ó xponoç.
2 2 5 2où 5 ’ èxxpértofxat, xâv r t t à v txEfivâv fé p y ç ,
T o ù t ’ èç'tv >j ncc/v) r e , x a è xóitftíipoéxpov.
Y paysùç xiç eîç ¿ xà ç xaXàç fiiiiàûfiEVoç
M o p y à ç iv aXtpoiç xaè aj:apàyfi<xotv fxovotç.
H îràv tô xaXXoç 7pát|;ov, >7 tô' 7tâv nâpeç. ■
2 3 o Kàxervo d ’ einè, jrâç ànottdevxovç xaXstç,
Toioùtot à v Xóyoi x e , xaè Gvyypâfifxcuxa,
Qv xáfivo fiív voi] irat x a t fiixpbv XàBog, i
Oi xoïç Xoyotç txvcodsv èvxeSpccfifiévoi g
Etç ouç X070Ç to ao ô to ç aîiôtç xaè nôvoç,
2 3 5 û ç p.sç'à r am a xvyyàvziv novYjfiáxtav ‘
rXàcroijç te ratavjç, xaè qyievôç eùfiadsç-époeç,
Kajûîrôv (pepovffvjç, ùtjtaç. èfyiyrjdîav ; j
üoÔêx , ßaatXst?, xa t îroXstç, x a t vvXkôyovç,.
KuxYiyopoùvxaç, zùdùvovxaç èv Xàyoïç,
240 Tipo ßf)fixxav t e , x a t Szàxpoiç èv f ié c o iç , •.
2 oçoù ç, v ofiixoùç, ÉXXïjvàç cixppvcofièvoüç,
Avjfi-qyopovvxzç, evç-ofioüvxeç- xcdpw. , .
. ÉiKidov/i èByfkzyy^oV : èv napprjaicc, j
Et fii] Xoypv fiSTÊt/oy , où crû fiq âidaç;
24 5 Iaeiç â v efrnjs, ’ çv poil yiov IIvsù{xaTpç,
Arywv àXïjôàç g àXXà. xoùvxéùôsv xjxôkei.
l o i d’ où fiéxeç’ t Ilveùfiaxoç ; x a t fiijy cppoveïç
T ovxa flàXiç-a. Tlâç tfdovéiç obii xov Xàyoy.
Tots to ùto v èx|ïjtoûfftv; àXX’ tjto i fiáxr¡v
2Ôo Atdwç aù to û to , xi¡ çùast toù nvsù/xaioç,
K a t to ts ôtxatp?ç-, t à . fia t,, èfiitvéa? xby X070V,
Tots â’ èfinvéeaôcu,^^ .n ífñvqujiy crotpoí.
0 5 t« s àffiùxtws èvdén xoïq.fGQÏçXôyoïç,, ,
û t a ù t a XuXóiV GÚye'npoQúfiag, xotiifiôvQV,,-,,
22 2. Htrpos iv- •S’«/pctra Ecclesiee erat. '■
225 . K a v tc tcov atftv3v tptprfc- Pallium nigrum , inquit
Tollius. Etenim decipk frons prima multos. Capitur
scilicet popuTus exteriqi-e sanctilatis specie,,’vestitu et
gestib.us blandiente. Tajnpya igitur ilia sunt qua gravi-
tatein liabeut, aut prsefcrunt, praesertim religionis.
“ 226. Q nayr,- Simulatio scilicet ilia gravitatis, sanctita-
tisque, qua vulgus circunveniri solet.
METRICA
Mi simililudinem dolosè suggeris.
Matlhaeus h mensa exit, at venerabilis, '
Non exiens indè, at repletus Spiritu.
Apostolis Petrus cà^tìt, Sép eràt'Pfetru^,
Non rete mittens, sed tègens zelo fidem :
Me rete venerari sukdét'pipbitas.
Sed te repello,' v él fereutém 'quid boni,
Quod est latentis abditils ^aqnèi dolus.
Tu pictor es quidam, decòras exprimcns ' ’ '
22y.: Ffètÿtùç riç cTí.ó. Ità legimus, ^Tollii conjecturara
probantes. Edit. ypaipciç T(Ç dpi. ’
22b, f^v 4^'fo,‘Ç' ,Ludit hic , facetéque liypocritas iUos
p er s tr in g it ; qui infantiam. suam excmplo defendebant
Apostoïpruin,. Pictçjçibusiigitur.iUoa comparât, viüatan-
tùm corporis .exteriora penicillo pxpriinere gnans, cu-
jusmodi sunt vitiligo et lepra, quæ cutem rimis iuarant,
albisque squainmulis obducunt, ( et liane specieni exterio-
\ERSIO.
In cam e formas lacèra , e t in vitiligine.
Vel omne pulchrum pinge, v el to.tum abjice.
Quomodò, precor, rudes et indöclos vocas,
Quorum haec supersunt scripta, necnon codiccSi
In queis laborem ducimus vel exiles
Umbras subire, nos periti litteris ;
In quos libri tanti, atquè tam grandis làbor,
Utcuncta rursùm lucubralionibus
Sint plena' linguae nobilisqiic spiritùs,
C om p a ra t io n em in s titu is adm o d ùm su b d o le . ».• \
220 Matthaeus erat pubiicanus^sed venerabilis,
pion ut publicanus, sede ut Spiritu plenus.
Petrus discipulprum caput, sed Petrus: e ra t/i w
Non ut piscator ,:sed ut fidei studio flagrans. ' s .<
Suadent mihi mores, ut yel rete venerer. «qs|
22Ö Te vero aversor, etiamsi quid -praeclarunx prae te feras,
Quod aliud nihil est quam laqueus etpedica.
Pictor quidam es qui pulchras imitaris •
Formas in vitiligine et rimis tantum.
Aut quicquid pulchrum est pinge, aut totum abjice. ’
a3o Illud eliam dicito, quomodò rudes et imperitos voces',
Quorum ii exstant lib ri, eàque scripta,
In quibus vel exilem obseuritatem intèlligére j làboris pretium ducimus
Nos qui jamdudùm in litteris in nutrì ti sum us;
In quibus illustrandis tot rursùs libri et labores suscépti,
a35 Ut plen^ sint omnia lucubralionibus
Linguae omnis, et aoutorUm ingèniorum '/
Fructum sublimi enarratione ferentium?
Quomodò reges, et u rb es/et coetus |
Accusatores suos, et magna dicendi facultate valentes,
240 Pro tribunalibus, e t mediis in theatris}
Sapientes, legum peritós, Graecos superbià lumentes,
Ipsi orationem coràm populo habéntes, opportune diserti,
Persuasissent, ac liberò lòqtìendo cohvicisserit,
Si doctrinae, quam eis denègas, participes non fuissent?
245 Dices forsitan, id presidio Spiritùs factum,
Vera dicens; sed quid indè sequatur, vide: ■'
Annon tu particeps Spiritùs? Àtqui maxlmè!
Hoc ipso te effers. Quòmòdò ergo' invides sefmorìem
His qui illum exquiiunt ? Sed ^proféctò frustra
2Ö0 Id tribuis.naturae Spiritùà; ': v
Et justis : illi qiìidem, u t ins'piret sermonèm
His autem ut inspiratiòne id 'àccìpiant, undè sapientes visi sunt.
Sic inevitabiliter verbis tuis fmplicaris,
Qui ea libenter'ac solummodò dicis,
MiroMcè^/cAra/wappellat);ca2terùinpuruminteg|'ùin- 235, Mc^i. Sic Coisl. Mendos« Edit, ù; ra .
pe et verèpulbhrum corpus exhibere non valentibusy n38i • Ilóèty;^iwiXt<;.•Videtunalfuderowd gesta Aposto-
L 2 '■ Toiaùj°( òiy. ltà Edit. et quidem rectè. Coisl. ¿v loruip, maximè Pauli,coràm r e « Agrippà.
!«««»_« qsùa»n maig, c&in deficiat metrom..(Iirot. 242. Aupjyopovv«?- I ,à Coist Mox tvcopowtei.' Su
P I P H M H Ì i-.'v etiam legisse videtur Leuv.i quod non displiefet Tollio.
1. 1 i- Aatjog^Tb ^ p j j j^ i c est, quod in maxima rerum Sed mutare noluit co'ntrà fidemlcodicisi Nos vero auto-
m m ì yelut leviculum, aliud agentes eifugit. ritate codicisCoislianiimmiitavinius. Edit. &jp*jyopoùvr«f...
r„:: m .,,'...' eicoiwwvr««. • b /
Sic Coisl. Edit. SvoOtv. ’ 245. ÈV po^. Coisl. 1» poiw. /
METRICA VÉRSIO.
plurimos sermone fructus afferunt.
P laomodb ccetusy duces e t oppida, ^
i,,Sp inferentes^et loqui non inscios, ■
BonlT ^eat.r° ’ aut antò sedes judicum,
Kr® °S' Per’ los juris, .et superbiti
| ì - lu^ntes, b i loeuti publicè -
Nséré leaipe8lÌ¥a;’ 'forliaj lib e fa * ■ re, doctrinà indigentes, quain nogas?
P« ' « dice, l e d i l i , S p i r t o , ,
Ncc falsa dicis. Sed quid bine sequitur, precor ?
Non particeps tu-Spiritùs ? p t maximè "
Hoc tu superbis. Quomodò rrerbtim invides
Ilis qui requirunt 'illud-? Ali tu Flamini
Id gestis incassùm referrejve l probìs :1
Hoc Flamini ,■ vérbum' quòa aillet merrtibusv
Probis, quòd, undè sunt sophl, flatum hauriant.
Sic implicaris tii tuis scrmpnibus ,r
Necesse, qui libenter hséc solitm profers
Quam subdol
i instituebatur
comparatici inter
Aposlolos et
Episcopos iinjus
Apostoli mi ■
niinè vocandi
sunt rudes et
imperiti.
Quomodò sapientes,
legum
plios convicis-
sent Apostoli
absque doctri