lo i deivbv oùdèv, oùâè xäv âyav xaxâv •
T ö yàp tppovüv itGiç xb xputfàv ïviçetxa.i.
E(xoï de névOoç, xai xà [xtxpà «paivETai.
0soù V yàp àXXoxpi&crtç ij àfxccptloc'
185 Jl«3ç d’ av tpépoifxt .toù[xevoç 0 sov;
lo i ^pvjç'bç vnvoç xa i duo nXeupâv
Hdstç d’ ôveipoi tcôv âv iqfxéptx xvnoi.
Iïîveiç, xüêeuetç, hx[x€dveiç', itociÇetç, yekckç.
E/xol d’ aörcvov xoö ßiou rcXsîç-oy [xépoç,
190 Kevxoüat yàp fxe xa i xaQeùàovd’ oc nóvoi.
Av d’ àpTtâacù tt fxtxpbv vjtvou, dcexpùa •
tëoêsi [xe xai eïdaka wxxbç àypiaç,
ELpioiç, dixaçyjç ùpponoç, Ivxpofxoç ç’àfftç.
Ib rfè mxfXàÇovcr’ ëvdev àuêéoxou nvpbç,
i g 5 2xùXvj| èxsîôev èaôtwv àïdiaç •
Méaov auvsiâôç, ccypctrpoç xuxYiyopôt;*
Qebç Qeôç trot, yv <pépy xà deS,tà •
Ep.oi o’eSccç’bç, xav (pêpy Tàvavrta.
To yáp fxe xáftveiv, yàpfxaxov craxvipiaç.
200 Offov ntéÇo[x’ , ipx.o[xai xotra 7réXaç
0êoù • to yàp nùclei» fxe (xvfftpíyyet .0£¿j.
K a i yàp ç-paxoç dtàxav eiç xeiffl <pépet.
Ilocîdeç, yvvrj «roi xa i çiXot napriyopoi,
A xa i [xeôiç-ccô ’ >} [xeytç-ri <ru[Xfopà.
2o5 Èfxoi d ’ ëpet<T[xoc x ai nctpcttyvy?} Qsôç
JIeivwvti, xai piyovvxt xai ç-evovfxév« .
ïëpt^E, nàie, dutjyevij, nxaybv xaXse,
náTEt, ß ta |o v , [xixpbv vêpioeiç %póvov.
0£¿j (pépat xà nàvxcc npbg óy xai ßXärow.
a i o IIé[xna Xoyiayxbv eiç ßiov tòv vçepov •
Ex« xà6iç"<z[x’ . Oùdèv óldct xäv xàtw.
Oùrw xb lunovv.’ padiag 'èxXùoptat.
T i x f aXXa; <jy] ¡xepov dè ao\ ¡xev pirj "kotSeiv
Trjv tjrijçov, où <fopv)xov, wg y ’ èpoi doxei •
2 i5 Où yàp-'ffépk xpaxoùfxevbv xò xpaxovv àéi.
laov d’ èfxoì Xooeïv te xai tò [xyj XoSeìv.
Apxsc 0 £oç [xot, xav r à iravr’ âXXoç (ps^vj,
Tour’ eùxXeeç ¡xéyiç"ov eiç vixnjv èfxot. _
Koffjjt. Tí ouv èàv Trsawor t ¿>v ¿cxpav xivéç ;
220 Hv. T í oùv èàv nécracri xa i t¿5v deuxéppv ;
182. Ta» yàp (ppovitv iru;. Coisl. t¿ yàp ^povtTv tú rpuipav- 187. HitTç. Coisl. v¡¡u7g i quod error, esse vid®
186. 0(9«;. Billius sic emendai aut emendare vide- Ovtipoi r Sv iv y/iépa tvkoi , som nia namquc sunt imo?
tur : ôuoîv irXtupwv Statte. nes ccrum (l uoe interdiü nobis contigerunt : quod quid®
METRICA VERSIO.
Tibi tetra nullbm crimina immittunt mctum :
Eripere luxus nam solet menlem bonam.
At mihi pusillis surgit ex noxis dolor.
Nam noxa summo distrahit nos à Deo :
Jacturam at ipsa quo feram pacto Dei P
Tu dulcè dormis ad latus jungens latus,
Referùntque lucis mellei somni typos,
Bibis, aleâque Insitas, rides, capis.
At parte vigilem maxima vitam exigo.
Nam dormientem me labor pungit quoque.
Ac si soporis quidpiam capiam, gemo.
Nam spèctra noctis asperse metum aflerunt.
Censura, judex, slatio cui comes tremor,
Hinc fons perennis bullions flammee, impias
Sine fine mentes vermis hinc morsu petens :
Haec inter animus conscius, scolerà arguens,
L’Ilo absque scripto. Tüm Deus tibi est Deus
Cìim lieta mittit; hunc et in duris colo :
Est nam salutis ansa, quòd premor, mihi«
Quò graviùs angor, propiùs accedo ad Deam-
T ib i nil grave v id e tu r , etiam ex his quæ valdè mala sunt :
Quominùs enim sapias, delicise obsistunt.
Mihi vero lu c tu d ign a , etiam quæ pa rva su n t, videntur.
A Deo enim alienatio est peccatum :
i85 Ouomodò feram me D eo defraudari ?
Gratus tibi somnus, et duorum laterum conjunctio.
Dulcia somnia quibus rerum diurnarum e xhib entu r simulacra.
Bibis, ludis, a c c ip is , jo c a r is , rides.
Mihi vero insomnis maxima vitæ pa rs :
100 Pungunt enim me etiam dormientem molestiæ.
Si paululum autem somni arripue ro, lacrymo r;
Terrent me imagines noctis asperæ, .
Judicium, ju d e x in e xorab ilis, horrenda statio :
Hinc fons ebulliens ignis in é xtin gu ib ilis,
io5 Illinc vermis æternùm peredens :
Media cons cientia, absque sc ripto accusatrix.
Deus t ib i Deus e s t , si donet prospera :
Mihi venerandus es t, etiamsi ferat contraria.
Nam si affligor, præsidium id salutis est.
200 Quò magis p rem or, e ò propiùs accedo
Ad Deum : ipsa me afilictio astringit Deo.-
lnsequens enim exercitus ad moenia impellit.
Tibi uxor, pueri e t amici solatium ferunt, ,
Quorum ja c tu ra maxima est çalamitas.
•2o5 Mihi præsidium e t solatium D e u s ,
Esurienti, r ig en ti, afflictato.
Injuriam fa c , p e r c u te , ign o b ilem , pauperem v o c a ,
C alca, vim in fe r , non diù injuriam facies.
Deo offero om n ia , ad quern e t respicio.
210 Emitto cogitationes in futuram vitam j
Illic hærco : nih il eorum quæ infra su n t, novi.
Sic moerore facilè liberor.
Quid plura ? Hodiè t ib i non adjudicari
Causam, res e s t , u t mihi v id e tu r , intolerabilis :
215 Non enim vin c i se f e r t , qui semper v incit.
Mihi autem perindè est ac cipere et non accipere.
Sufficit mihi D eu s , etiamsi omnia alius auferat;
Hæc mihi maxima est ad vincendum gloria.
Scec. Qu id ig itu r si summorum labun tu r aliqui ?
220 Sp. Qu id si lab antu r etiam ex his q u i secundum gradum tenent ?
^ftgorius alio in locò sic expressit: ÿpôvriacv ÿftotTtatç yàp 200., Tóatp. Coisl. roaov.
0f*7n ?x°pctT<t.vvxTÓi. Curis diurnis similia sunt noctis si/nu- 209. 0tS. CoisL 0cóv. Ità Vat. qui addit pou, quam lec-
tdka. Lib. 2, Sect. i4, Poëm. 1, Vers. 291. tionem sequitur Leuv. Deum meum ego.semper gesto.
METRICA VERSIO.
Nihil inferarum cognitum est rernm mihi.
Nullo labore sic fugit moeror mens. -
Quid plura? si lu fortè uunc causa cadas,
Aut fallor, istud aut-feres gravissimi:
Qui vincit ctenim semper, is vinci dolet.
Vincam ipsa causâ, vel cedam, par est mihi,
Deum modb habeam ; reliqua, qui volet, ferat.
Decüsque famæ maximi ad palmam æstimo.
M u n d . Quid ergò summo si cadant ex ordine
Quidam ? S p i r . Quid ergò si cadant bx altero?
A 5
B 1 sapremo Numini astringit dolor,
hostis insequens ad moenia.
H ]lM, amici, sunt tibi solatio,
quorum damna mors tibi parit.
Hpilii levamen atque subsidium est Deus,
^E j rigas, ant me dura cùm fames premit.
ME e' c®^®> pauperem, obscurum voca,
Fer|P °PPr*IRe etiam, non diù me proteres.
° cuncta sommo, mente quem cerno, Deo.
J^sequentem cogito, iUlc collocor. ■ Tom. li.
Peccatum nos
à Deo separat.
Estremi judi-
cii considérât io
et dormientem
Impiorum supplicia,
conscientia
accusatrix.
Piis unicum solatium
est Deus.