* Éç-.t %ait TQfxexspoiei dtnhovg .Xéyoç, iudaOr asKxoO.
nvEÛujXToç, Sg S’ ¿to’ wtkpOe, yctpàyixaxog -òyaQioto
i /|0 Ap.<pa, ò [ikv notvpotctv, ô âk nìaóvEGGi Seqxàç-
OtofiÄt, ¿5 x£v êyact <cofoi xàAov^ .iik Xa&svre;
Mó./0<» ioaxicyoci. Tod* où cytx'ou, -«ttt àra^iç-oy.
ÀXX’ ï[xitvjç p.ûQoxct» èfjjsîç Rai câpoe tpaauòy,
xVvy/iv àfxtpig lyov Seocidsat dtnlo&v ttp a, .
Ï 45 Ucpfvpsov, [ixù'jy.oio ôizy.yav'iç àpyafiato,
Alcyog 3’ où3sv ïnzçiv, ô pot Qsbv âpftkceXànxEt.
-Aidiopat %óxr,xog iy w vqxopa. piiQov.
Tiç 2xôXXy]ç crttoir&kouç ce 3iEY.nkcùOvxa. .xsXeûst
2 ueù3eiv EÌg lôcbttjv, p ÿ ~ag nàpog èvôàâ’ ohr,a.t;
15o Ttç 3 ’ ¿Xöijy ce Xdpvêdtv àîtvjvéa;; ttç 3 ’ ¿ni nxiyçv
T/j g Y.adtcoÿg Ssôxyxog, sv tXût 3-qôvvovxa ;
iXùç npocô ’ inèdriGE, xoâ’ ixfVyEV àyXotbv ûdap.
typa^EO pot xat xobxov ènhpova pùâov àpig-ov •
0 i irXéavsç xaxioyç, xat ÿyrixÿpoç ¿veuÔev
1o5 ïïpôfpoyEç iig xaxhjv. Tytôôy 3' èrci Xâov ¿3eùel.
^.yzi'J poop,tpyov luetye • too’ kg npaviç,¿>ç p à i’ 'ùjxfpôvp
E l 3k Ssoùç çTj<7£taç àxacQcikbqg pediovzag,
IJp'cv pvôov dvoftpoto lùcca Çovoy iptppovt pvdcp,
MvOôlaxpi» èièniçcceg ènicnôixevov qusegciv.
i 6o A XXà tt pot TÔiEÔmv ; cù 3è ¡xot loyov aùxbv âXy^ov
A p fi3exov, ntvvxoç nep èàv xat aXXov û^yyjEtv.
Et pvdot xctâ’ ïctctv, idpvfxaxoc pityov îpet%E.
Ttç yàpt-i, cücyog ctntg-ov ioïg y.xtàxECct yipaipziv,
Ov 3k 0 £0v yEVEx-?ipa, ßtoy 3’ ÿyrjxop' àiiÇstv,
i 65 El p'ô pùdog, îçeXxô xegîç epakcct xaXyxtovjv,
A^oplEVog noidâciv ópotta [xvûoïoyEÙsiv,
Tepnopévoctç xùXtljt <piXat;, xat yyçly àvnvotg.
Taÿta pkv èç îtévroto àècrq ßvQbv, eócntp cikaXe
Motpvj TÙ£toxipx\. Xptç’bg yàp ànavxoc xaxècyjy
170 Ex nepàxav ètrè neipa.0' ésùg îraXafwjffiv àyEtpuç *
kg xot’ iipt ç-avpoto psytuàléog ilgejtézotcciv.
Et 3' ôxt xat 3tà p j t pbg kpoi ôeô; yluôsv àyvijç,
¡/¡o. Afit/iu- Ulcrq'ie sensus, tàm spiri ta lis et internus,
quàm e x ter n us, atlniirabiïis est structurée.
14 » - Q î xtv. ItA V a t . E d i t . S; xn. 142. TS%tçov. Vat. ro^iça.
|43. SU fia. Val. ipfiai
44. AnrXéov ufia. Sckol. xaOaittp iiwXóov 'ipixtov, ipanò-
pcvov Scà fi't'l axoZ »al Xapirpoû xov iviv/iavof.
METRICA
Namque etiam in nostris gemina est sententia Libris.
Hanc litoroe externus cortex, dat spiritus illam :
Conspicna h ree paacis,/n>ult«6 spectabilis ilia :
Seilicèt ut sophiâ clari majora reportent
Commodo, quàm reliqui, vei qtiod sudore parârunt,
Majore id studio serrent. Nam spemere quisqne
Id solet. exiguo quod colligit ipse labore.
Attamen in nostris et splendida iittera verbis,
E l divina itidem mens est, geminataque veslis,
Purpurea, amento peliucens undiquè molli :
T urpe nec est quicquam, raihi quod Doininùmque,
Dcümque
146. ATayoç. Schol. aioyiivnfà ovûi/iia irpóatqi to5 Xéyov tw
aóifjart, S rôv 0 tòv TrtfixaXÛTrrct.
147• I*Îropa |iû8ov. Schol. r.yifina fytiv ifitvSoç, eluctorem
habere mendacium.
149• M4 rru;. Schol. fir, ituiç Sictfdapyç irp'iv rr,v IOctw
xacraXa&Tv. Ne pereas priùs quàrn ad Ithacam pen-enias.
VERSIO.
Conlegat. Ipse etenim suffunderet ora pudore,
Fabula si ferret dcilati lieta mcdelam.
Quis le adigit Scyll® «copulo» trana re? Chary l>diin
Quis te adigit crudelem, llhacae dùm tendis ad oras?
An lè elenim fortassè furens le oppresseril tequor.
Quis jubet in putri gressum to figere c c en o ,,
Dùm liquidato angust« propcras d d la t is ad uitdamr
Antè luto baerebis miser, ac le limpida lympha
Diflugiet. Quin tu perpendas hoc quoquè dictum :
Maxima pars hominum prava e st, ac vel duce nullo,
Lahilis in vilinm : rara e st qu«e tramite recto
Incedat, teneàlque viatn q u a ducit ad astra.
Est etiam apud nos duplex sensus divinse Scriptura?, unus internili!
Et spiritalis., a lter vero externus; structurse admirabilis
14o Uterque est sensus : ille quidem à paucis, is te vero à pluribus percipitur.
Id ita esse arh itror, u t sapientes cseteris aliquid ampliùs habeant, aut accipièhtès
Cum labore, cautèretineant. Non enim studiose relin e lu r id quod cito comparaturl
Verùm sermonibus nostris suum etiam est corpus splendidum,
Animam circumdans divinarli quasi duplici v e s te ,
146 P u rp u re a , molli pellucidà arg en to , ( sp le n d o re ) ;
T urpe autem nullatenùs est v e lum , quod mihi Deum contegit.
Me sanò p u dere t, ad deitatis cognitionem, ducem habere fabulam.
Quis te Scyll® scopulis adnavigare compellit,
Ut properes ad Ithacam, cùm periculumsit ne antcà pereas, quàm iliùc pei’venèris?
i 5o Quis te co g it perniciosam et immittem Charybdim trajicere? quis tibi ad fontehi
Purissima divinitatis properanli suadet cosno immorari?
L u to antè in h areb is, e t effugiet te limpida aqua.
Perpende mihi e t hoc sapientissimum atque optimum verbum :
Maxima pars hominum prava e s t, e t absque duce
155 Prona in vitium. Pauci autem ad virtutem tendinit.
Sistere fluminis cursum, res certè difficilis : in pronum autem ferri, perfacile est.
Itaque si divos statua s, q ui sceleris sint p r in c ip e s,
Priusquàm obscurae fab u la caliginem solveris prudenti sermone^
F a b u la cultorem perdes verborum superficie deceptum.
160 Sed quid mihi pluribus opus est? Hoc te ipse mihi exstrica argumento,
Qu o te circumligatum p rem o, quamvis solerà sis ad aliuth arguendum.
Si fab u la h a c su n t, statuas deorum tuorum projice in terram.
Q u id te ju va t turpitudinem, q u a à fide abh orre t, tuis opibus honorare^
Tuum verò Deum, patrem e t v ita autorem aspernari?
165 Si fabula tibi non sunt dii tu i , obdu cito oculis tuis v e lum ,
Ei'ubescens fabulas comniinisci, perindè ac v e tu la ,
Quaè delectantur poculis n ociibu sque insomnibus.
H a c quidem ad maris vadutn labantur, u t ja in periit
Pars maxima. Christus enim omnia occu p a vit,
170 A b orbis finibus ad usquè fines te r ra colligans suis manibus,
Quas quondam in cruce gloriosa expandit.
' Sin au tem, quia et mihi Deus prodiit è casta inatre
. Èirt5rìCTC. Sic Coisl. Edit. àntS/im- Schol.• ifpaxov i 63. Xiptii Schol. rtSovéi
t. , • Q , 164. CXv. Fortè oóv.
. Eiri^pova. Schol. eotpvxaxov Xóyov, ui aptqt. 16&.Et ftvQof,éwtXxt reo?;.Ita Schol.è! pj uù9ó;
O: ttXcovc; xaxiou;. Schol nn i .V iL i> . - h r. -a:/..---- -.i.
D uplex taci
^cripltirae se
s u s. A lius exte
n u s, alius spir
la u s, q u i ohsc
C u r obsctiru
C h ristu s om-
n ia occupavit ab
o rb is finibus, ad
usqueG ncs terrae
colligans suis
c ru c e e x p a n d il.
C h ristu s ex
V irg in e m a lre
ad vitam red iii,
u t meis vitiis
m ederetur.
io», r.! fin fiuooç, tiptxxt xtoi;. 11a octiol. ei fin «300
eitinfiora, intrida xaXutrrpo» aolç àtpQaXftoTç. Edit, pessime
itptkxtrou oî;.
l. 991 irXetov»; rc5v àvQptôiruv
Aitnepaaç. Schol. ànûiktaaj
o7;«aivoficvo(; èçonrarû
• kfitplStroy. Vat. àfitptStrotv- Edit, ijiip't S
irepâruv tiri neipaQ’ ta?;. Ità Coisl. ln Edilis
deest tire TreipaO
METRICA VERSIO.
Difficile est amnis rapidos couipesccre cursus :
At contrà facili» per pronao) volvitur idem.
Quòd si tu divos statuas, si numiua fingas,
Qu* vitio et sceleri praesint, priùs ipse necàris
Mytholatram, sequitur dùm lu cid a promptàque sensa.
Prudenti quàm tu tenqbras sermone fugar is.
Fabula queis tegitur. Sedenim quid pluribus «ti
Nunc opus est verbis? S ic tocuui disputo, vita,
Si potes, hos laqueos Le constriogentis ntrinquè
Sermonis, lic è t ingenii lib i tanta facultas
Suppetat, u t possis aliena refellere dieta.
Si divùtii s ta tu * o il sunt, nisi fabula uicndax,
Has prosterne solo. Quid opes expendere magnas
Attinet, ut labem, quam nemo credat, bonoros,
Contemnàsque Deum vita; fontémque ducémque ?
Sin nihil est fieli, quod, quae sunt lucida, velet,
Quin vetulis vereare eadem confiugere, gaudcnl
Qua; cyalhis, e t amant insomnes ducere noctes ?
Ista quidem ponto pereant demersa profundo :
Parie velut magna jam dispcriére. Suis nam
Christus ad extreinos fines à finibus orbis
Omnia coljegit manibus, conjuncta teuétque.
In cruce quas peudens e t dirà morte letcndit.
Sin tu, quòd Christus per c a s t* membra puell*