ÛV v}dwfl¡ieQ' oùdèv rçdiXYjxotgç.
Aùa ixèv où òèdaxzv vjXtouç ©y.atç,
Aicrtràg âè Pàfxocç, xÿç ôXyjç oixovixévtjç
AtX[nrcf)pocç, àpycüôv xs xai vsov xpccxoç,
565- Tóaov dtccyèpovxocç àXkrfkav , ôcrov
Tí¡v fièv npolàfxnetv ïjXioy, xyjv â ’ èanépoeç •
KàXXet de xàXXoç avtavio^gtv ovÇùyaç.
Tovxav âè ntç-tç, >} fièv xjv ixiikùovoç,
Kaè vüvft’ Iç'ty evâpofxoç, xÿjv sonépuv
5yo TJâoav ôéovcrx xâ oaxypia Xôya,
Kaôàç dtxaiov xi¡v npoèdpov xâv 5X«v,
OXïjv aèêoucav trçv 0eoù <7U{JL<pwviav •
H â’ rjv’^onpôejQev ôpQonovç, vüv d’ oùxéxi,
(Tay-mjv lèya &í¡ xijv èfjuÿv, gît' oùx â^v v):a,lt
5 7 5 AXX’ èv ßyöolg IxsiTo tifo àîrwXgiaç.
E| ou to xoüçov aç-u xat lùxipic, xaxôv
ïlàvtwv AXe£ávfysta, %p¡xóxr¡q avouç,
Exgp.^’ Ajoetov tô ßisXuyp.’ èpvjfiiocç,
Oç npàxoç eïnev ’ H Tpiàç où ainxèa.,
58o Opovç â’ lôvjxev à|iaç çùuet fxià,
Tsfiàv àvioaç xyv à[xéptç"ov oùoiccv,
Eaç xxxex(xiqOv][xev etç noXXàç 'ôàoùç.
Opaç de xat. jrgp aSXtMtatvj xoXtç
Ovxaç S^ouaa, xat x'ov èx y^póvov vó¡j.ov ,
585 (E0oç yàp èy%povtÇov ecç vôfxov. xsXsc,)
©avoüoà t’ oixxpov è£ àmç-iaç fiópov,
Et/g Tt [xtxpbv Çaxixÿç crnêp[xa nyorjç.,
Yu/àç teXsiaç tö X07a xriç tùç-smç,
Aaôv ß,oa^yv fièv, xâ Qeâ de nkúova,
59 0 Oç oùx àpiOfxec nlÿdoç, àXXà xaodiaç,
ntç-ôv fùxsvfxa, xXijpa ttfxtôtatov •
Toùtotç, (èdo^apsv yàp èv 0gâ ttvèç
Etvat, ßtfV) tg, xat X07«. xâv yvapip.av,
Kat îtgjo àsi §»j<ravtgç aypoixov ßtov)
5 9 5 Eîrgfx^gv ïjfxâç >} /aptç toü JIvgùp.atoç,
üoXXcâv xaXoyvtwv noi[xévav xai Sp£¡j.¡xáxav .
Aaoÿ ßo^öoy? xat Xô^oy avÙyjitxopxç,
ûç av xatatjiy^atfjigv gyagêgt poi?
572. Iv/upavion. V u lt Grcgorius occidentales propterea Arianos de ßarbaris Thraciam vastantibus, Deo ita in
quod integram Trinitatis fidem servarent, ac tres perso- rias Trinitati lilatas ulciscente, loquens a it: w; i T
nas pari honore ac cultu prosequerentur, idcircö divino Xuopcvu cwia-rnm, quos Trinitas soluta conjunxit. V
beneficio hoc quoque consecutos, ut summa pace ac con- Tom. 1, pag. 6o4, n. 2.
cordiä fruerentur. Sic enim contrario modo in Orat. ad 577. ovou?. Dementifurore fervula.
METRICA VERSIO.
Sim q 11 anta passas, neinineni cüm lacserim.
Natura binos hand qaidem soles d e d it :
Dedit ipsa binas attamen, mnndi faces,
Romas, vctnstam scilicé tR om am, ac novam :
Hoc discrepantes invicem, quód, qiih cadit
So l, illa fnlget, fulget bsec quá se exerit.
Pa r utriusqae pa lch ritnd o, par decus.
Fides vetustse recta e ra t jam antiquitús,
E t recta perstat nunc ítem, nexu pió,
Quodcumqne labens sol videt, devinciens:
Ut universi prtesidem mundi decet,
Totam colit quae Numinis concordiam.
Nova verò quondàm, (de mea, jam non meà,
Nunc scrmo nobis,) rectipes erat in fide,
A t non itera pósi, mersa sed letho gravi :
E x quo laboraos urbs Alexandri nolfi
Levitatis, omni criminum genere obruta,
Sine mente fervens, Arrium infandum tulit-
Primus colendam Trinilatem qui negans,
Gradus honoris ausus est pncscribere
Injuriarum , quas passus sum , quamvis nullam fecerim.
Duos quidem n atura non dedit soles,
Duas a t R om as, totius terrarum orbis
Lumina, antiquam potestatem e t novam ,
565 Tantum inter sese differentes, quantum
Illa quidem O rienti praelucet , haec autem Occidenti.
At pulchritudo pulchritudinem paribus ponderibus aequat.
Quod spectat ad illorum fidem, vetus quidem jamdudùm,
Atque etiam nunc rectè c u rrit, Occidentem
570 Totum devinciens salutari doctrinà,
Quemadmodùm par e s t, u t quae universis praesidet,
Totam colat D ei concordiam :
Nova autem anleà stabat rectis p ed ib us, non vero nequaq u àm ,
(Ulam dico m eam , quae nu nc non mea,)
575 Sed in profundo jacebat perd ition is,
Ex quo levis civitas, et.m alis referta
Omnibus A lexandria, fervor in san u s,
Émisit Arium abom inationem desolationis,
Qui prim us dix it: Trinitas non colenda,
58o Gradusque dignitatis posuit naturae u n i ,
Secans inaequaliter essentiam quae scindi non p o test,
Undè discissi in plures vias sum us.
Sed tamen quamvis m iserrim a civitas.
Ita se h ab eret, longi tem poris lege,
585 (Mos enim inveteratus p ro lege censetur,)
In luctuosam ex incredulitate m ortem lapsa,
Habebat exiguum aliquid vitalis spirationis sem en ,
Animas doctrinà fìdei in teg ras,
Populum pusillum quidem , sed majore apud Deum num ero ,
590 Qui non num erai m ultitudinem , sed corda,
Fidelem p lan tatio nem , palm item maximi pretii.
Ad h o s, (videbam ur enim in Deo
Et vita et doctrinà conspicui,
Quamvis sem per vitam agrestem duxissemus,)
596 Ad hos, in q u am , gratia S piritùs, m ultis advocantibus
Et pastoribus, et ovibus, nos m isit
Populi adjutores e t do ctrin * defensores, ,
U t refrigerarem us pio fluento
pO. (5pou; 5’ eO>jxev à^laq. Foedissimo errore labitur 586. Mópov. Mendosè Edit. fiópxov-
Jvenclaius qui versum hunc sic reddit : Eam unius na- 5g i . KXijpa. Ita Coisl. Edit. minùs bene Xecp/ja, rcli-
* incìnsit finibus ; non erràsset certè Arius si docuisset quias.
"mitatem unius esse nsiturae. 594- Kai irtp. Ità habe.t Vaticanus Codex Editi autem
P Öjotii. Ità Vat. Edit. o(xû>î yt-
METRICA VERSIO.
»tanti® uni, simplicem baud æquè secans,
Kcd
plurimas secti sumus.
Brisera quamvis civitas ob hunc statum,
ibénsque legem temporis beneficio,
mos vetustus obtinet legis locura,)
| ®resímque mortua infeliciter,
l 1c ‘la'>ebat seminis quiddam tamen
| l8i hoc est integras mentes fide,
Ucas l'údem illas numero, at ingentes Deo,
■ 'i'om. //.
Mentes recenset qui pias, non agmina,
Plantas fideles, reliquias summi pretii.
Ad hos, (quòd esse crederemur in Deo,
Sermone, vitâ et, nobiles, quamvis feré
Semper secuti rusticum vitæ genus,)
Me misit almus Spiritus .vocantibus
De plebe multis, atque item pastoribus :
Plebem ut juvarem, pro fide arma sumerem,
Piis fiuentis aridas mentes siti,
Constanti no-
ilis, nova Ro-
A rii impietas.
Mos inveteratus
vim legis obtinet.
Status Cons-
tantinopolis ,
Lem accersitus
venit Gregorius*