Eiraiv aoyóv xi, x a l 'ksr/ovxa Sayfjsàò'ai,
7 9 0 BiSXwv te Seìmv ixkéyeii tyjv xapdiav.
• Ka tv ov^ ttv ’ . elneiv èv xà xoìg X070V iièX».
E%pYjv 7 àjO aùtòv rcàorv rivai Ì17 xpónov,
H tòv xaxa>v a n upo v, ij tò v irotxiXov.
Httov 7«|5 èSXaxTovc’ à v èx Ttvdiv Ttvèg, '
7 9 5 Avti£v7©uvt«v ^ <7yvEgràT«v xpóixav.
Nv v <J’ eiai 9>jpa r à v xaxwv oi (3eXTtoy$.
T ig >7 Tocaytnj otty^vorg xov TrXcfca/xaTog!
Qg aqw'fy’ àviawg è^óyv][X£v èx 0eoù!
Ttg tò v xàxtg-ov o^etat r à v [xetpiav
800 AoXovvTa, ffUjxxXsxovra, firj^avcófizvov,
iO.émovd’ èauròv [xvpiaiq àei g^joqiatg ;
Tò ¡xèv yàp evxìvhjtov £ig [x.oyOr)pla.v,
T y p ù xà. Trav ta, x a ì (3Xérat xà. xai/Jta-
T ò a ’ sìg xaXòv itpóy^zipov, ecg ynotyiczv
8 o 5 T »v /eipóvav àp7Óv te x a ì vco0sg tpvaEi.
Outcog aXiaxET’ zùyzpàq vj ^pjg-oTvjg.
n « g to v to r a te i, x a l axoraiS ’ , a g raixiXwg.
Aiyvnxióv xtv’ aXXòv ctyei IIpMTsa.
T ó v evvoovvràv yivzxai x a t r à v aipòtfoa
8 i o ITtg'óv. Ttg ovTwg wg £[xoi yz MàStfxog-,
Ixèynq , xpctnè^rig, doypAxav, ^ovlzupAxav
Kotvwvóg; Oùdèv ¡xéyoc • x a t 7 a p ttg ^v [xéyàg
Kv av vXaxrà v àijdzv xóùg xaxó^povag,
K a t Nr à v è/ràv npó6v[ioq ocbexyq \óya>v.
8 1 5 O/xov <?è xccùxcc, xa t Tt r à v èv (3v?piati
A a S à v vótr/ifioc, X s ta a a T/jg jtpàxijg vdaov.
To<3’ xjv a7rayg-og £vjXcg, Ififvxo v xaxóv- :
Oti padiag 7 à p xafjwrreTat raw jptà .
Toutotg Ppa&ywv àv icra g, a v r à tpiXcog,
8 a o Auat avvzpyotq %pà[i£vog Tijg ra xp ia g ,
Ilpcko) TE ^EVTèp» TE à v0p«7tOXTOVOtg,
Móytg r a r ’ ègépprj^zv àamSog toxòv.
O Ttpàxog rjv BsXtap, arfyùàg ndxz •
O deùxepdg dè, xoùde Xaov npeuSvxrjg;
8 a 5 Tòv vovv t t p.àXXov, i tò rà /x a ^apSapog,
Og où napoyQeig, oùdkv èxjXfiXèg 7ia 0à v ,
790. Tw xapSiav. Arcana. « 810. Oorw?. Ità Goislianus Codex. Editi auteni nuli|
792. Aùtov- Ità Y a t. et Goisl. Edit, malè aùrùy. hic ouro;.
798. d f ó v . Ità Ya t. et Goisl. Edit, male yj tùv. 8 16. Nó<nj/x«. Invidiam significat quam quonimd»
796. Oiipa. Y a t. dqpai. sacri ordinis virorum esse dicit, quia ipsos tales insetti
8 01. KXeirrovG ' éowróv. Q«t miris modis id agit, ut probi- pertus fuerat. Primus morbus superbia est, qu» Apwtt-
fa to cujusdam fuco improbitatem suam tegat. Bill. tas Angelos è Cado, et generis nostri principes è Paia*
804. KaXóv. Coisl. sup. lin . ópETT/v, virtutem. deturbavit : reliquia autem bujus mo rb i, invidia. N*0
METRICA VERSIO.
Sapienter alìquid dicere, loquentem alterum
Suspicere, mentem legere sacri Codicis.
Libet profari quid novum in tantis malis,
Debebat esse tota gens mortalium,
Aut sceleris expers, multiplex aut e t vafra.
Sic laederentur nam minbs justi à malis,
Si dissiderent aut co'irent mori bus. '
A t praeda nunc sunt improbis recti viri.
Quse tanta nostri generis est confusioP
Proh quàm Deus nos dispari junx it modo !
Qnis deprehendet pessimum v ir optimus,
Fraudes dolósque dùm struit, dùmque arlibus
Se mille, mores ac suos vafrè occulit.
Nam quisquís omne facilis in crimen ruit.
Observât ille sedulus cuneta, et notât
Graviora quæque : promplus est at qui ad bonum.
Ad suspicandum segnis est aliquid mali.
S ic sæpè fraudi noxiæ bonitas patet.
Quàm porrò vafrè rem gerat, quæso, aspice.
Pharium videbis Proteum quemdam novum-
Nempè sapienter aliquid dicere, a u t dicentem adm irari,
^go D ivinarum Scripturarum cor edisserere.
Novum aliquod in malis eloqui libet.
O portebat u t eadem in om nibus esset indoles,
Aut vitiorum ex p ers, au t versuta.
Minus enim laederentur alii ab aliis,
; Si dissentirent au t consentirent mores.
W '
Nunc autem m alorum praeda su n t boni :
O quae confusio naturae nostrae !
0 quàm inaequaliter à Deo conjuncti sum us!
Quis bonus pessim um hom inem p ersen tiat,
800 Dùm dolos versat, fraudes stru it, m achin alu r,
Séque ipsum su rripit innum eris sem per artibus.
Quod enim facilè ad im probitatem m o v etu r,
Observat om n ia, perspicit opportunitates:
Quod autem ad virtutem pro p en d et, ad suspicionem
8o5 Deteriorum n atura pigrum e t tard um est.
Sic capitur nullo negotio probitas.
Quomodò id exsequalur, et quàm v ersutè, considera.
Alterum videbis, iE gyptium Proteum .
Amicorum unus fu it, e t eorum q u i maxime
8 10 Fidi sun t. Quis m ihi erat sicut M axim us,
Tecti, mensae, doctrinae, consiliorum
Particeps ? Nil m irum : erat enim magnus
Canis alla trans scilicèt conlrà pravè sentientes,
Ac m earum orationum fervidus laudator.
8i5 Intereà quem dam e o rum , qui in sacro erant o rdine,
Morbum co n trax it, reliquias m orbi prioris.
Is autem erat im placabilis livor, insitum malum.
Non enim facilè flectitur im probitas.
Hos in ter judex inaequabilis., u t ipsi lu b eb at,
820 Duobus utens acerbitatis suae ad ju to rib u s,
Q uorum alter prim as hom icidii, alter secundas ferebat,
Yix tandem eru p it aspidis fetum .
Horum prim us erat Belial, olim angelus:
Alter autem populi presbyter,
825 Mente magis quàm corpore b a rb a ru s,
Qui nec co n tem ptus, nec m olesti quicquam passus,
sagacitas sita si
Fraudi vii
nus patet
Facilè non dee-
titurimprobitas.
Invidia cnjus-
dam presbiteri
psuperb® illte mentes e x bea tissima iUà sede a d t a r -
m pracipites cecidissent, liom in um fe lic ita ti sta lim
^dere cceperunt : Invidid enim Diaboli mors introivit in
jm terrarum. (S ap . n , a4- ) N e c v e r o so lùm in A ng e-.
Bpostatis, sed etiam in hominibus, XcFppa -rii; irpcóm;
pdici potest invidia. Càin enim fratri suo invidens
® nequiter interfemit.
819. AvtW;. In hoc versu mendum subrepsit, quod facile
corrigi non potest, cum hoc adverbium babeat pri-
niani brevem, et secundam longam, ut videre est supra
vers. 798. Emendet qui potuerit. (Not. no v. E dit|M 822. E^cpprj$ev ountiSot toxov, Gregorius alludit ad hunc
locum Isaise l ix , 5 : d a aairt&ov tppfl^av, ova aspidum f r c -
gerunt. Bill.
METRICA VERSIO.
leus ille fit mihi, sic ut fide
* me 3Qteiret Maximus cúnelos viros.
f 8®’ oouiusque, dogmatum hunc e t consilii
, sortem habebam. Namque erat magnus canis,
pCalratu perfidam turbam petens,
■ 1ue n°stra laudibns verba eíferens.
‘prater istud, ordinis quemdam sacri
r utn> reliquias principis morbi, capit.
S Perennis livor hic, malum insitum.
I Tom. II .
Vix namque flecti, pravitas unquäm potest.
His, ut libeba t, arbitrum sese exhibens,
Et ab his duobus saevus homicidis opem
Miseram ille poscens ad scelus teterrimum,
Quandoque tandem protolit letum aspidis.
Primus erat horum Lucifer, quond&m an gclu s ;
Secundus autem presbyter nostri gregis,
Magis ipse mente barbarus, qucUn corpore,
Qui spretus h me, e t ltesus hand unquäm priüs,
E 8