r i j , 7IOVTOÇ, aidrjp, oùpa.vbç Çofovpsvoç •
Bpovxal <5* âmj/oyv àaxpanâv xtvdyp/xai.
135 KâXot èpoyOovv içiav ttXijpovpJvav.
ExXtvev tç-ôç, oiâxwv oùÆèv aôs'voç •
Bta yà/3 i/jpnd^ovxo xup'oç- aù^sveç.
IlX>7^gç o’ ûîrg|iTot^oüVTos vdaxoç cxâipoç. *■
Box? <îè ovppiyŸjg xe xa i SprçVMV ttXsws
• 4o Naytwv, xgXgüç'âv, decrnoxâv, èniëdxav,
Xpiç-bv xaXoûvtwv èx ptdç auppomaç,
Kat Tûjv, oaot xoitpôoQiv ijyvàovv 0sov •
O yàp fo£og. ôiâaypa xoctpiâxepov.
O 5’ xjv dndvxav u^sx'kidxaxov xaxâ v,
14^ Avvdpoç v} vocûç • sùôù yàp ç"poëovp.évnç,
Nsàg, payeica amipix* èv [3y0&> axaqnj,
H tov yXuxùv %v)<jcwpbv st^gv uiatog.
Atpov à’ àyàv rjv, xat £âXrjç, xat 7tvevp.dx<av
Nsxpoùç ysvéodcct. Tovâs pèv XOcrtv 0 eôç ■
i 5o n ¿¡J.7ZSI ta^gtav. Épnopoi yùp $oivtxxjç
A<pvo> çavévTsç, xat izsp ôvxtg èv çoêw,
Attaîç paÔàvxzg xb oôevbv xov xtvdvvov,
Kovtôv èptKjjj.oïç xat xe/3»v àpdypctci
Necùv oioiyyàvxzg, ] (x a t y àp rço-av gùaôevgtç,)
i 55 2w£ou<7iv ïj/j-âç îtovttoys vjây vexpovç,
Ûg êx âaXàatrvjç èxXtTtovxaç t^0y a ç ,
H Xocpndâct Svvjaxouoav oùx ou<r<jç irpcxpïjç.
Ô ijypiovxo xai nkéov ^pvyâp.et/^g
Hàvxog xa0’ ÿfxâv vjpApaiç èv 7rXei©ctv,
160 Ouô’ or iù.éot[i£V eiâôxav noXkcûç ç-pocpoüg,
Oute t iv ’ ôpâvxav lx 0 goÿ aaxvjpiocv.
Ildvxav de xov xotvov Sàva-cov 3e<Joixotmv,
Oç xpvnxog yv, f/xorys tppixcùdéç’epog.
KaQapaiav yàp, ocg Qzovp.tQ’ , vddxo>v
i 65 HXXcTptoû/xyjv û^aac ïgevoxxôvoig.
Tout’ i v odvpp.'oç, xovx' tpoiyt cvp.yopd.
Tovxat [3oàç ênepnov, èxxeivav yépag,
9 ŸTtepxxvizovcrocç xvpdxav ttoXùv poôov,
Pv?|aç ^ttsôva, xeipevog ■nprjvhg xdXctg.
170 Ô 5’ èç'iv çp iziç’bv /xèv, à^gy^gç d’ ayav,
lo j. Bla y ¿p. lmpetu enim colla manu excutiebantur. nitGregorius lais, quianteànon noverantj ro irpoo0r;v/i«»|
i38. T-irtprot^oüvroç StSaro;. Combef. legit ùireprtijj'oüv— Ôtov. Communis clamor omnium nautaruin, Christiano-J
t o ç , et vertit : Aquâ altiore muro obcingente navim et ob- rum, Christum invocantium, eorum etiam quiDeuinan-l
volvcnte. Yide suprà, Carm. 1, hujus Sectionis, vers. 3xo, teà non nôssent.
ubi legitur alia ejusdem tempestatis descriptio. 143. Ô yàp <p6Goç. Ità ferè suprà vers. 67.
140. ÈircSarwv. Ità Vat. et Edit, ad marg. Malè intextu i46. New?, poyc^ja. Ità legimus : et bic locus, qui
ÈmjSsXwv. Combef. ex conjecturâ sic legit Switoroü I nr,- obscurus erat, planus fit. Edit, vcù; poyEi'«»;-
GoXùv, id est qui Christi (Domini) compotes essent, oppo- i 54. Nc»v ayiyyovreç. Ità legimus. Edit, autemviw^
METRICA VÉRSIO.
Involvit una : non humus, non et fretum
Æthérve cerni, y e l potest coelum. Strepunt
Permixta densis fulgetris tonitrua :
Strident rudentes, vela dùm venlis tument :
Malùsque nutat : nec juvat quicquam manu
Clavum tenere; nam statim vis hune rapit.
Impletur undâ puppis : omnes clamilant,
Omnes ad unum fletibus gênas rigant :
JuQCu'que Christum voce gemebundâ vocant,
Etiam Tonantem qui priùs non noverane
Metus magister est enim longè oplimus.
Jam, quod malorum maximum, nulla in rati
Erat aqua dulcis. Nam stalim turbo ferns
Aquam suo cum vasculo dulcem man
Dederat profundo. Sic sitis nos et fames,
Sic turbo smvns, sic graves nobis necem
Venti parabant. At Deus nos hoc malo
Nihilmoratus eximit. Nam Punici
Te r ra , p o n tu s , æ th e r, coelum tenebris suffusum ;
Tonitrua resonabant fulgurum vibrationibus.
¡35 Stridebant rudentes velis tumentibus.
Nutabat malu s, nec d a v i ulla firmitas:
Yi enim rapieba tu r è manibus.
Navis implebatur aquis latera superantibus.
Clamor promiscuus e t lamentabilis exaudiebatur
,40 Nautarum , hortatorum, magistrorum e t v e c to rum ,
Christum una voce in vo can tium,
Atque eorum etiam., q u i Deum anleà non noverant : ¡’
Est enim metus doctrina valdè opportuna.
Sed quod omnium malorum era t maximè luctuosum,
i45 Navis sine aqu à: statim enim a c distorqueri coepit
Navis, disrupta spargitur in profundo scapha,
Quæ dulcem thesaurum aquae ferebat.
Certatim e t fames , et æstus, e t venti
Mortem nobisnntentabant. Sed solutionem Deus
Ì5o Promptam misit. Nam mercatores Phoenices
Subito ap parentes, etsi metu non ca re ren t , I1
Ubi ex prec ibu s cognoverunt quanlis in angustiis periclitaremur,
Contorum fulcris e t manuum conatibus
Navim adstringentes, (eran t enim r o b u s t is s im i^ 1 ‘
i55 Servant nos mortuos jam marinos,
Velut pisces extra mare deliquium pa tientes,
Aut lampadem, quaî, deficiente alimento, extinguitur.
At mare sæviebat, majonque mugitu
Premebat in nos multis diebus,
160 Cùm nec sc iremu s, quò nos tot turbines fe r ren t ,
Nec ulla nobis à D eo ostenderetur salus.
Cunctis autem communem mortem metuentibus,
Ego illam, quæ o c culta e s t , magis perhorrescebam.
Nam à lu stra libu s, quibus Dei fimus , undis
i65 Arcebant me undæ hospitum peremptrices.
Hoc erat lam en tatio , hoe mea calamitas.
Ob h o c claraores emittebam, extendens manus, ®
Quorum sonitus vehementem fluctuum stridorem superabat.
Scissa vestis e r a t , pronus jacebam miser.
170 Quod autem credibile non est, sed tarnen ce rtissimum,
K{, de quo ità Billius : « Annotât Græcus Scholiastes in rem opem attulisse. » Sic Billius. Benedictini maluerunt
usdam libris reperiri pro <puyóvtcì, quod ’procul dubio oyiyyôvreç, qnod favet sententiæ, quanquàm peccare vi-
îdosum est, cr^piytôvreç, quæ quidem lectio parùm'mihi deatur metrum. ( Not. nov. Edit. )
del. Ilaquè multò lihentiùs^ legerem vew; to^ôvteç, ut x65. HXXorpioó^ijv. Mirum quod vir eximiæ pietatis,
Bvelit Gregorius, humanissimos illos mercatores remi- nondùmsuscepto baptismate, hujusmodi peregriuationem
Jlaboi'u navinx earn, quà ipse veheba,tur, assecutos tan- adorsus fuerit : neque minùs mii'andum, quòd ad unii
et us docl rivalité
o p p o r-
P esse, atque aquæ dulcis inopiâ n
perituris saluta- dam maris non confugerit, ut labes primigenia deleretur.
Pam instiiores, in gravi licèt meta
f nt el ‘psi, cognito discrimine
secuti remiges nostram ratem,
^cranl nam viribus,) nos libérant,
penè nil nisi cadavera,
Brmis
METRICA YERSIO.
î®s ut, undâ cüm carent salsâ, vel ut
Ppto lucerna pabulo mox occidens.
I ætluor nos se tamen magis ac magis
¿•perabat, idque per multos dies,
i )am h^oebat tenderei quonàm ratis,
Nec se salutis ulla pandebat via.
Communis autem cæteros cùm mors gravi
Pavore quateret, tecta me tamen acriùs
Terrebat. Undis nam miser tùm lustricis
Arcebar, undas ob peremptrices maris,
Lacrymas ciebat hoc mihi, luctum et gravem.
Ilinc clamitabam squalidus, tendens manus,
Maris strepentes fluctibus sublimiùs ;
Rnptis jacebam vestibus pronus solo.
Quod vixque crcdas, est tamen plenum fide,