• Eld! ò dpáoat %py ixoXXtxxig <rxonov[iéva>,
Q ç, eïnep yv èxeivoç, oùx’ sydtrctro •
275 AXX’ oùd’ iyiay’ ôv , eïitep yv, (pávat , crùye.
lo i [lèv ydp èç"iv à fioxyç, xb âè tcpàov,
Éfibv, (pvyeiv te xÿv tcùXiv roùç xivdvvouç.
Kàxetvo â’ oîov, àç ènaivav âi-iov ;
ÉXotâôpei xtç xbv. fiéyav üeptxXéa,
280 IIoXXo?ç èXavmv xal xaxoïç ôveiôtoi ç
(Twv ovdè xi[iia>v t i ç , ) a/peç èamépaç.
O d’ ÿov^ÿ Tijv vêptv,. àç xifiÿv, tpépav,
TeXog xafiàvxa xal ßadi^ovT* oîxade
ItyoyTrepjie Xvyya, tòy ^óXov t ’ cbréalaeo’ev.
285 AXXoç à ’ üê^tçTjy, TrXoyataiç èp’ yë/jecri
lipoodévx’ àneiXÿv, wç àXoifiyv nayxdxaç,
El [iÿ xaxôv xàxcüç ce xxeivatfit crôévav,
Tovxoiç àfieiëeO’ à ç cpiXavdpdmotç Xdyotç,
JLàyà y ’ àXoifiyv, ei as [iy %iyv (piXov.
290 K»vç"àvTtov de, (xa'c yccp eiitûv a| tov,
Qg [iy xà itpóaOev xvy%ávy Xóyov fióva,
Ilepuppovÿxé 3 ’ wvjrép aùxol [làpxvpeçÿi :
$acri nox’ eineiv âi-iov (ivÿfiyç Xóyov.
Tig d ’ yv; èxfcvov xâv t iç èv téXsi noxk,
295 Uaptäyv’ ÿficv, où <pipv>v Ti/xw/xévoyç
Tt/xatç Tocayratg • (x a i 7«p suasésgraTog,
ET 7TS/9 t i ç aXXoç ßaotXswy, wv io[iev, yv • )
IIoXXoîç d’ éftEtTHÙv xai Tiva totoùtoy Xóyov •
Tt T^g [leXiooyç èç-'tv ÿfiepâxepov;
3oo AXX’ oùd’ èxeivy xâv xpvyàvxav (peiâexat.
Hxovcre • rtâç oùx oïâaç, à fiéXxtç-e où, '
Ûg oùd’ èxeivy xévxpov èç-iv àoçaXég;
IJatet [lèv, avxÿ d’ eùôênç ànôXXvxat.
Tooaùt’ 2/etg où toù iràdoyç tô <pdp[iuxa.
3o5 IlàvTwv de ¡leïÇov, av etpyv, xÿv èvxoXÿv,
H fiydè xbv nXÿacrovxa vîpi2,eiv èâ.
Où yàp çoveùoeeg, toîç 7ráXat xexay¡iévov •
2ol [iyâè /oXoyoôat èç"iy èvxexayiiévov,
Mÿ xoi ye naieiv, [iyxe âÿ xoXfiáv (póvov.
3 io Tô ¡irpâxov eïpyav, oùx èâ x'o devxepov.
Tô ^ (¡nipp.’ àvatpàv, xbv çâyvv xexcoXyxe.
To fiyà ’ ôpâv x à x iça , [loiy^eiaç xofiÿ.
276. Soi. Coisl. ai.
286. Ilayxccuoç. Coisl nayxakui-
292. Iltp/ypovÍTc A’ i
ippovrjrai A* wv>
i. Coisl. autem Codex habet mp-
METRICA VERSIO.
Deliberanti ssepiüs: o Si rex forem ,
»Nihil misertus oppidum sequarem solo:»
«/Equarem et ipse, rettulit, si tu forem.
> Síevitia namque te decet, me lenitas,
»Eximere et arbem, Marte ne cadat eífero. >
Jam quale et istud, laudibus dignum et quibus?
Magnum Periclem plurimis olim probris
Quidam obruebat, gravibus et conviciis,
Plebeius ísque, per diem fe re iutegrum.
At ille probra tacitas, ut laudos, ferens,
Lassum, domùmquo jam revertenlem, face
Deduxit. Iram sustulit sic ilHus.
Rursbm alter ilium, qui miuas has jaDXerat
Post mille probra.: a Funditiis peream, malum
« Ni te necàro pessimè, vires habeas : »
Remuneratur blandus his dictis statim :
« Et ipse peream, ni te amicum fecero. »
CoDstantium autem, (nam r e fe r r e hocconvcniti
Ne vetera sola digna quis verbis putet,
Testata vobis quseque sunt, parvi asslimet;)
Et quid facto opus esset, saepiùs deliberaret,
Se si foret Alexander, nih il p am tu rum , O
275 Respondisse : «Neque ego parcerem, si essem Parmenio.
»Tibi quidem placet crudeli las; lenitas autem
» Mihi, et urbem exinii periculis.»
Jam vero e t istud q u a le r e t qukm dignum laudibus?
Conviciis lacessebat quispiaxn magnum P e r ie km ,
280 Multis exagitans ac turpibus probris ,
(Isque non alicujus pre tii henno ),, usque ad vesperam.
Pericles autem placidè pro b ra , a c veluti laudes perpessus,
Tandem fatigatum convic iatorem, e t repetentem doraum
Deduxit cum facu là , e t sic iram extinxit.
a85 Alius co n v ic ia to r i, q ui amplia maledictis
Addiderat minas his verbis : «Dispeream pessimè,
»Ni te malum malè interficiam, si possim,»
His respondit tarn humanis verbis :
«Et ego dispeream, n i te mihi fecero amicum. »
290 Constantium au tem, (h o c enim ju va t referre,
Ne vetera, digna quae narrentur sola,
Contemnenda autem vobis videantur e a , quorum estis testes,)
Aiunt aliquandò protulisse dignum memoria verbum.
Quodnam autem illud? quidam in amplissimo dignitatis gradu localus
295 Ilium inflammabat contrà n o s, in iqu e ferens nos decorari
Tantis h o n o r ib u s ; (etenim religiosissimus erat,.
Ut si quis alius imperatorum, quos novimus ;)
Ac plurima fa tu s , tale quicpiam subjunxit :
« Quid ape est mitius?
3oo « Verumtamen ilia favos eximentibus non parcit. » .
Is audivit : « An ignoras, v jr o p tim e ,
« Quòd nequidem api stimulus sit securus?
« Ferit enim , sed ipsa statim perit. » ,
Talia habes tu morbi remedia ;
3o5 Omnium au tem, quae dixi, maximum, Dei legem,
Quae nequidem percutientem verbis lacessere sinit.
' Non enim o cc ide s, lex illa antiquis erat sancita.
Tibi v e ro , u t nequidem irascaris, praeceptum est,
Nedùm ferire licitum s i t , au t caedem committere.
310 Qui primum v e ta t, non permittit secundum.
Qui semen avelli t , quominùs spica o r ia tu r , impedit.
Qui malè intue ri miilierem p ro h ib e t, adulterium praecidit.
• Piilchrum Cons-
- tantii respons
■ i 4et5, 196. §Kai n. yàp eùsiSiçaTOî. Vid. tom. i . arguiti, in Orat. 306. TPÇpiÇciv. Verbis lacessere. Non benè Bill, fen
307. Terayfuvov- Ità Coisl. Edit. TKoyjuvyv.
METRICA VERSIO.
■crbum cxlulisse tnemoria digoum ferunt.
iQ ’-iodoam hoc? eum in nos priocipcm ciim quispiam
■Quondhm incitaret, non ferens nos consequi
■ ontos bonores, (namque erat pius adniodum,
■ si quis alius principum, quos novimus,)
■pt multa faius, tale quid moxsubderet:
B ' Dim^lne fingi mitius potest ape?
S i 'p”! *°?entes puogit ha:c favos tamen: ®
■ ' • * H6cne te l’ugit, vir optime,
«»Umulusnec ipsi qubd vacet pericnlo?
« Namque ipsa pungit, sed statim quoquè inlerit. »
En quanta morbi suppetant libi pharmaca.
Ac majora istis omnibus lex est D ei,
li une quæ ferire nec sinit, qui te ferit.
Priscis crat lex ¡sta : Ne cædem inféras. ,
At libi nec irà corripi in quemqnam licei :
Nedùm ferire, c.udcre ac multò minùs.
Qui prima prohibet, postoris nil dat loci.
Spicàmque, seme» qui nccat, simul impedit.
Sluprum amputabis, foeminam haud speclans malè.