den, ofschoon de billjjkheid vordert te erkennen dat Sentotper-
soonlijk geene reden tot beklag schijnt gegeven te hebben‘).
Nadat Roeps den 28sten door het beleid van den Commissaris
Nahuys uit ’s vijands handen bevrijd was, liepen de onderhan-
delingen te niet en werden de vijandelijkheden, scboon met
weinig nadruk, hervat. Doch weldra vroeg de vijand een nieuwen
wapenstilstand, die onzerzijds, met ingang op 10 Februari,
bewilligd werd. De nieuwe onderhandelingen, nu aangeknoopt,
leidden echter evenmin als alle vorige tot eenig resultaat, daar Dipa
Negara bleef volharden in zijn eisch om als hoofd van den
godsdienst erkend te worden. Om het invallen der poeasa werden
die onderhandelingen na weinige weken weder geschorst, en
toen de Generaal de Kock, ook na het einde van de vasten-
maand, niets meer van Dipa Negara’s bedoelingen vernam, liet
hij dat opperhoofd aanzeggen, dat de vijandelijkheden den
lOden April zouden hervat worden. Men beweert dat het besluit
tot het aanleggen van een nieuwen grooten weg längs Java’s
Zuidkust en geruchten omtrent een plan om de Yorstenlanden
nog meer te versnipperen, een ongunstigen invloed op deze onderhandelingen
hadden uitgeoefend. Kjai Mädjä werd, toen alle hoop
ijdel bleek om door zijne bemiddeling den vrede hersteld te krij-
gen, naar Menado gebannen, waar hij in December 1849 overleed.
De oorlog werd in 1829 door de onzen onder veel günstiger
omstandigheden voortgezet. Het doel om den opstand tot het
terrein tusschen Prägä en Bägäwäntä te beperken, was bijna
bereikt; de vijand, door zijne verliezen ontmoedigd, was door
den afval veler hoofden verzwakt; zijne hulpmiddelen waren
zoozeer uitgeput, dat de troepen zieh slechts door plundering
der bevolking, die daardoor natuurlijk verbitterd werd, het le-
vensonderhoud konden verschaffen; en nooit had Generaal de
Kock over talrijker en beter uitgeruste macht te beschikken
gehad. Gevoelige verliezen volgden elkander met snelheid op, en
noch de schitterende verdediging van Geger in het Zuiderge-
bergte, waar den 17den Juli Djäjä Menggälä den , heldendood
stierf, noch de dapperheid door Sentot, steeds de held van
dezen krijg, den 6 ^ Augustus bij Tangkilan, een weinig ten
westen der hoofdstad Jogjakarta, betoond, waren in staat den
zegevierenden voortgang onzer troepen te stuiten. Toen in September
Dipa Negara zieh nogmaals over de Prägä begeven en
in het Silarongsche gebergte geworpen had, werd hij door de ko-
lonne van Sollewijn zoo hevig bestookt, dat hij slechts door
een wilde vlucht over bergen en kloven hopen kon zieh aan
de woede zijner vervolgers te onttrekken. In dolle vaart joegen
onze ruiters hem achterna, steeds het oog op zijn zwarten tul-
band en groenen kabaai en zijn edel zwart ros gericht houdende.
Daar stört zieh Dipa Negara in de schuimende wateren van de
Prägä. Ook zijne vervolgers laten zieh door dien stroom niet
weerhouden, maar terwijl de vijand eene doorwaadbare piek
heeft gevonden, zijn de paarden der onzen tot zwemmen ver-
plicht. Dipa Negara wint terrein; Sollewijn, in zijn ongeduld,
geeft last op hem te vuren, maar de nat geworden karabijnen
weigeren hunnen dienst. Doch de huzaar Doorenboom bereikt
te gelijk met den Javaanschen prins vasten grond , bljjft hem
op zijde, lost zijn pistool op hem, doch mist, grijpt daarop zijn
paard in de teugels, maar valt door twee lanssteken doorboord.
De luitenant Jaubert, met drie andere huzaren aansnellend, wreekt
den dood van den dapperen Doorenboom, maar komt te laat
om de wilde vlucht van Dipa Negara naar Banjoemenang te
stuiten. Als door een wonder is „de Sultan van Java“ ook dit-
maal gered.
Maar zelfs deze schier wonderdadige redding kon thans den
val van Dipa Negara niet lang meer vertragen. De Javanen
hadden het geloof aan zijn goed gesternte verloren en zelfs zijne
trouwste aanhangers begonnen hem den rug toe te keeren. In
het Kelir-gebergte, dat zieh längs de Bägäwäntä uitstrekt, waren
reeds in Augustus eenige aanzienlijke Javaansche vrouwen, die
Dipa Negara als gijzelaars voor de trouw harer echtgeriooten
bewaken liet, door de onzen gevangen gemaakt. Daaronder be-
vond zieh de vrouw van Pangeran Pakoe-ning-Rat, een van de
dapperste hoofden der opstandelingen, die nu de vrijheid zijner
42*