oproerige prinsen in hun hoofdkwartier aan te tasten. Zij vonden
echter die plaats bijna geheel door den vijand verlaten. Het
was reeds toen de taktiek van Dipá Negará alle groote gevech-
ten te vermijden, maar op het moeilijke en hem zooveel beter
dan zijnen tegenstanders bekende terrein, de Europeanen door
gedurige kleine aanvallen te verontrusten en af te matten. Van
Geen hield met een deel der troepen te Silarong stand, waar
hij echter gedurig door den vijand werd bestookt. Terwijl hij
zieh niet zonder inspanning handhaafde, zond de Luitenant-
Gouverneur, die met de overige troepen naar Jogjakarta was
teruggekeerd, eene kolonne onder Kolonel Cochius naar Kadoe, in
welk nog zoo kortelings van de Vorstenlanden gescheiden gewest
de bevolking den opstand begunstigde en herhaalde inval-
len der muitelingen de onrust gaande hielden. Deze maatregelen
bleven niet zonder vrucht, en toen de in October in Madioen en
Patjitan uitgebroken onlusten spoedig weder bedwongen waren
en-in Banjoemas en Bagelen onze troepen den vijand herhaal-
delijk hadden uiteengedreven , schenen de zaken een günstiger
aanzien te bekomen. Zelfs in Jogjakarta scheen de bevolking
tot beter gezindheid terug te keeren, zooals bleek uit hare
bereidwilligheid om den grooten weg van de hoofdstad naar
Brossot te hersteilen. Zij moest echter zwaar daarvoor boeten:
bij een tocht naar Bantoel en Kasihan zagen onze troepen
de op Dipa Negara’s last afgeslagen hoofden der loerahs
of bekels die daartoe last hadden gegeven, op lange bamboesta-
ken längs den weg tentoongesteld. Inmiddels was den 3den
October de jonge Sultan met veel staatsie nit het fort naar
den kraton teruggevoerd, en waren zijn oudoom en overoudoom, de
Pangérans Moerda-ning-Rat en Panoelar, in plaats van de oproerige
prinsen tot voogden over hem aangesteld, als hoedanig
zij den 1sten November plechtig door den resident van Seven-
hoven werden ingehuldigd.
De vergevorderde regentijd had nu de krijgsverrichtingen zeer
bemoeilijkt, en van den gedwongen stilstand der vijandelijkheden
maakte de Luitenant-Gouverneur gebruik om het oorlogstooneel
voor een korte poos te verlaten,,,ten einde het bestuur als
waarnemend Gouverneur-Generaal uit handen van den baron
van der Capellen over te nemen, die vooral door zijne finan-
cieele maatregelen het ongenoegen des Konings op zieh geladen
en stelligen last ontvangen had om met het einde des jaars het
bewind neder te leggen, terwijl de nieuwe Commissaris-Generaal
du Bus reeds sedert het laatst van September uit Nederland
naar Java op reis was. De overdracht des bestuurs aan
Generaal de Kock had plaats op den l sten Januari 1826 en de
baron van der Capellen verliet de hoofdstad van Nederlandsch
Indie op den 2den Februari, d. i. op denzelfden dag waarop de
Commissaris voet aan wal zette. Reeds den 4den ving deze zijne
werkzaamheden aan, en bij proclamatie van den 8sten gaf hij
onverholen te kennen, dat het herstel der verwarde financien
door vereenvoudiging des bestuurs het hoofddoel zijner zending was,
waartoe hij de krachtige medewerking aller autoriteiten inriep 1).
De generaal de Kock kon nu naar het oorlogstooneel terug-
keeren en hield in April te Salatiga eene samenkomst met de
residenten van Kadoe, Samarang en Rembang, waarin besloten
werd, dat men in het gebrek van voldoende krijgsmacht zooveel
mogelijk zou voorzien door Javaansche barisans, die onder het
bevel hunner regenten zouden te velde trekken. Prins Mangkoe
Negara, die goede diensten had bewezen, werd met het rid-
derkruis der Militaire "Willemsorde 3e klasse versierd (het
eerste voorbeeld dat deze onderscheiding aan een inlandsch
hoofd ten deel viel), en de generaal de Kock vestigde zijn
hoofdkwartier te Jogjakarta, terwijl Dipä Negara daartoe de
dessa Deksa, 19 palen N. W. van Jogjakarta aan de Prägä,
had uitverkoren. Aanvankelijk concentreerde zieh echter de
strijd vooral om den ouden kraton van Plered, in 1615 door
Sultan Ageng gesticht, een vierkant van drie palen in omtrek,
met zware steenen muren, aan welks behoud den muiters
veel gelegen was, om de gemeenschap te kunnen afsnijden
tusschen de hoofdplaats en Imagiri, dat door de troepen
van den Soesoehoenan bezet was. In April stormenderhand
stbl. n°. 6.