te stellen. Den waarborg voor rüstige ontwibkeling, die bleek
te vergeefs in de verhefBng van Radja Kanoraan gezöcht tezijn,
meende hij nu in verdere besnoeiing van de macht der inland-
sche vorsten te moeten zoeken. Den 2den Februari 1809 stelde
hij een nieuwe organisatie van Tjeribon vast, waarbij hij dat
gewest zonder omwegen als eene ingelijfde provincie behandelde.
Het geheele gebied der residentie Tjeribon werd gesplitst in twee
prefecturen of landdrostambten. De noordelijke omvatte het eigen-
lijke Tjeribonsche rijk, met andere woorden de tegenwoordige
residentie Tjeribon met uitzondering van Galoe, dat met Lim-
bangan en Soekapoera de zuidelijke prefectuur uitmaakte '). De
Sultans behielden hunne titels, maar zouden slechts als ambte-
naren beschouwd worden en het gezag oefenen van gewone regen-
ten. De noordelijke prefectuur zou daarom gesplitst worden in
drie zooveel mogelijk gelijke deelen. Werkelijk werd, bjj nadere
beschikking van 13 Maart, aan Sultan Sepoeh het zuidoosteljjk
deel des rijks, hoofdzakeljjk overeenkomende met de tegenwoordige
regentschappen Koeningan en Tjeribon, aan Sultan Anom
het middendeel, thans het regentschap Madjalengka vorm ende,
en aan Sultan Tjeribon het westelijk deel, thans het regentschap
Indramajoe met de partikuliere landen van Indramajöe en Kan-
dang Auer, toegewezen. De hoofdnegerie Tjeribon met de daar-
onder behoorende rijstvelden werd tusschen de beide eersten ver-
deeld 2). Ieder dezer drie deelen bevatte ongeveer 4300 jonken
rijstveld en 80,000 zielen. De contingenten door de drie regentschappen
op te brengen, werden bepaald op 30000 rijksdaalders
in geld en 2000 kojans rijst. Bovendien moest ieder huisgezin
500 koffieboomen onderhouden en het product aan de Regeering
leveren voor 4 rijksdaalders het pikol van 225 ponden. Op gron-
den niet geschikt voor de teelt van koffie, zou katoen daarvoor
*) Vgl. boven, bl. 517.
2) De namen der districten bij Daendels, Org. St. I I . Cheriboo, No. 5,opgesomd,
komen, behoudens de spelling , meestal overeen met die opgenoemd bij Raffles, Java, II.
278. Over Gebang zie boven, bl. 274. Matang Hadji moet het?elfde zijn als Lingga
Djati bij Raffles, thans Mandi Rantja. Benawang (bij Raffles Bengawan) moet over-
eenkomen met Indramajoe. en wel Benawang Wetan met het regentschap, Benawang
Koelon met het particnlier land van dien naam.
in de plaats treden. Voor de drie regentschappen der zuidelijke
prefectuur werd den 318ten Maart 1809 een regiement vastgesteld,
waarbij zij op den voet der Djakartasche en onder Batavia behoorende
Preanger Regentschappen gebracht werden.
Maar de Sultan Tjeribon scheen zieh nog te veel zijne vor-
stelijke afkomst te herinneren, om zieh goedwillig näar de voor-
schriften van Daendels te schikken. Hij werd dus den 2den Maart
1810 weder afgezet en het oostelijk deel van zijn gebied tusschen
de beide andere Sultans verdeeld, terwijl het gedeelte bewesten
de Tji Manoek gelegen, een vruchtbaar, maar tot dien tijd zeer
verwaarloosd en bij de Europeanen schier geheel onbekend district,
werd toegevoegd aan de nieuwe prefectuur Krawang, die den
2den Maart, 1811, door Daendels uit de landen benoorden de Tji
Kao en de districten Tji Asem en Pamanoekan werd gevormd.
Terwijl bij het contract met Jogjakarta van 10 Januari 1810
Galoe aan den Sultan van dat rijk was afgestaan, werden, bij
hetzelfde besluit van 2 Maart daaraanvolgende, de van de zuidelijke
prefectuur overblijvende regentschappen Soekapoera en Lim-
bangan met de Bataviasche Preanger-landen Soemedang, Parakan
Moentjang en Bandong en het tot de Djakartasche bovenlanden
gerekende Tji Andjoer vereenigd, en dus het aanzjjn gegeven
aan eene prefectuur, die met de tegenwoordige residentie der
Preanger Regentschappen overeenkomt. De verdeeling van West-
Java begon dus allengs zeer op de tegenwoordige te gelijken.
Eene andere wijziging dier verdeeling, die met de door Daendels
gelaste uitbreiding van den verkoop van landen aan particulie-
ren in verband staat, zullen wij beneden leeren kennen. Thans
moeten wjj den blik richten naar de Vorstenlanden, waar de
Maarschalk zijne politiek tot uitbreiding en versterking van het
Europeesch gezag met niet minder nadruk toepaste.
Een der eerste maatregelen van Daendels na de aanvaarding
des bestuurs was de zaken der Vorstenlanden, die tot dusver
steeds door de tusschenkomst van den Gouverneur der Noord-
oostkust behandeld werden, rechtstreeks aan zieh te trekken ‘).
Terzelfder tijd werden de aan de hoven fungeerende residenten
■) Org. St. I Praep. Mea. No. 5.