door de Compagnie bezet waren. Ten laatste trok de komman-
dant van het fort te Pasoeroean tegen hem op, versloeg hem
bij Porong en verdreef hem naar Lemadjang. In 1766 trachtte
daarop de Gouverneur der Noordoostkust Hartingh met Malajoe
Koesoemä in onderhandeling te treden, om hem tot onderwerping
te bewegen; doch te vergeefs. Het volgende jaar werd daarom eene
expeditie tegen hem uitgerust, die hem herhaalde nederlagen toe-
bracht. Zelf overleed hij aan zijne wonden en de leden zjjner familie
werden gevangen genomen, zoodat eindelijk aan het gezag van
Soerapati’s afstammelingen voor goed een einde werd gemaakt.
Het Malangsche gebied werd daarop verdeeld in twee regent-
schappen, Malang en Ngantang, waarover regenten namens de
Compagnie werden aangesteld ').
De verder oostwaarts gelegen gewesten, die thans de residente
n Probolinggo, Basoeki en Banjoewangi uitmaken, vormden
nog altijd het rijk van Balambangan, dat, onder de suzereiniteit
van Hongkong, door regenten van Balineesche afkomst werd
bestuurd2). In 1763 had de regent, Pangeran Pati getiteld, als
een middel om zieh tegen een oproerige partij ,c aangevoerd door
zekeren Pangeran Wilis, te versterken, pogingen aangewend
om zieh onder de bescherming der Compagnie te stellen, doch
bij Breton, den Gezaghebber van Java’s Oosthoek, het hoofd
gestooten. Aan zieh zelven overgelaten kon hij zieh niet tegen
Pangeran Wilis handhaven, die, na zieh van de regeering te
hebben meester gemaakt, nu op zjjne beurt zieh de bescherming
der Engelschen trachtte te verschaffen en met hen over
eene vestiging in zijn gebied in onderhandeling trad. Zoodra de
Hooge Regeering hier van de lucht kreeg, gaf zij aan .vanRijk,
kommandant van Pasoeroean, last om Pangeran Wilis den oor-
log aan te doen. Diensvolgens landde in 1767 kapitein Blanke
te Banjoe-alit, nabij den mond der rivier Blibis. Pangeran Wilis
werd overwonnen, doch ontsnapte en vond een schuilplaats op
Bali; de Engelschen die zieh hier reeds hadden neergezet,
maakten zieh uit de voeten. De Nederlanders bouwden te Banjoe-
*) Hageman~Handl. I . 209; Lauts, Nederl. in Indie, I I I . 212; Meinsma I. 195. .
2) Zie boven, blz. 408 en 418.
alit eene versterking en plaatsten er een garnizoen, terwijl
ook nog wat dieper landwaarts in een post te Lateng gevestigd
werd. Yanhieruit werd de onderwerping des lands, onder de
leiding van den commissaris Gondelak, zonder veel moeite vol-
tooid; men zegt zelfs dat in 1770 de gewesten Poeger en Lemadjang
veroverd werden door een sergeant met vier Soldaten
en een tamboer, die, op een buffelkar gezeten, den vijand door
duchtig trommelen zoo beangstigden, dat hij het hazenpad koos.
Ook te Poeger werd nu een fortje opgericht, dat sedert door
de zee werd verzwolgen, en in 1771 verrees eene dergelijke
versterking op het tegenoverliggend eiland Noesa Baroeng ’). Het
rijk van Balambangan werd daarop verdeeld in de regentschappen
Banjoewangi, Panaroekan, Basoeki, Probolinggo en Lemadjang,
waarover regenten namens de Compagnie werden aangesteld.
Het bleek intusschen al spoedig dat de vestiging te Banjoe-alit
zeer ongezond was, waarom in 1771 tot verlegging naar Pampang,
aan den ingang der baai van dien naam, werd besloten. Waar-
schijnlijk heeft zieh het garnizoen daar aan knevelarijen of bal-
dadigheden schuldig gemaakt, waardoor de ontevredenheid der
bevolking werd gaande gemaakt; ofschoon de overlevering zegt,
dat zij door den Yorst van Mengoei op Bali, die oude aanspra-
ken op Balambangan had, tegen de Holländers werd opgehitst.
Hoe het zij, een detachement van 60 man werd bij de desa
Bajoe door de inlanders overrompeld, gevangen gemaakt en op
gruwzame wijze omgebracht; men verhaalt zelfs dat eenige
Soldaten in rijstblokken werden dood gestampt. De Hooge Regeering
was van oordeel dat de gruwel geduchte wraak eischte. De
geheele bevolking van Balambangan werd vogelvrij verklaard, en
er werden troepen heen gezonden met last om haar op voorbeel-
dige wijze te tüchtigen. De leiding was opgedragen aan Hendrik
Schophofft, kommandant en resident te Pampang, die zieh in de
gelegenheid om zjjne woede over het gebeurde te koelen, recht
schijnt vermeid te hebben. Jaren achtereen werd het land door
zijne troepen afgeloopen en geplunderd; de bevolking, die zieh