woordelijkheid op zieh, terwijl hjj tevens de voldoening had
dat zijne volhardende pogingen in het belang yan den soldaat
althans eenige verbetering in de betaling der soldijen ten gevolge
badden.
Doch welke nadeelige gevolgen deze geschillen ook op de
krijgsbewegingen mochten oefenen, Dipa Negara bleef steeds in
het nadeel en zag het terrein dat hij bezet hield, gedurig
meer beperkt. Eene samenzwering in het district Soekawati
werd, zoowel als eene andere ter hoofdplaats Soerakarta zelve,
verijdeld door de waakzaamheid van Nahuys1), die nu den post
van Commissaris bij de inlandsche hoven hekleedde. Na her-
haalde hardnekkige gevechten gelukte het in Augustus aan
Cochius en Sollewijn het land tusschen Oepak en Prägä weder
geheel althans van de geregelde troepen van Dipa Negara te
zu iv e r en en toen die Prins, in het besef hoeveel hem aan het
bezit van dat gewest gelegen was, in September er in geslaagd
was bij Brossot weer eene aanzienlijke macht over de Prägä te
brengen, werd hij met groot verlies teruggeworpen. Zelfs de
schitterende wapenfeiten van Sentot, die op den 309ten September
de Bägäwäntä overtrok, om den opstand in Bagelen en Ba-
njoemas te doen herleven, en aan de kolonne van majoor Busch-
kens eene zeer gevoelige nederlaag toebracht, had voor den
vijand geen blijvend günstig gevolg, daar Kolonel Cleerens in
aller ijl twee kolonnes naar de bedreigde gewesten in beweging
bracht en Kapitein van Nauta, den 7<Ierl October, door een woe-
denden ruiter-aanval de benden van Sentot geheel overhoop wierp
en, den vijand steeds voor zieh uitjagende, zijn zegevierenden
tocht tot aan de oevers van de Bägäwäntä vervolgde.
Kjai Mädjä, gebruik makende van de onkunde onzer officieren
omtrent de ongenade waarin hij bij Dipa Negara vervallen was,
trachtte thans zijn verloren aanzien te herstellen door eene on-
derhandeling te openen met ToemeDggoeng Wirä Negärä, bevel-
hebber van de troepen des Sultans. Nederlandsche gemachtigden
waren bij die onderhandeling 'tegenwoordig. Een wapenstilstand
van vijf dagen werd den priester op zijn verzoek toegestaan, ten
einde Dipa Negara te raadplegen. IJit het antwoord van dien prins
bleek echter dat Kjai Mädja slechts op eigen gezag gehandeld
had. Toen nu de wapenstilstand voorbij was, trachtte die priester
zieh met zjjn nog talnjken aanhang in het Padjangsche te wer-
pen, doch door de kolonne van le Bron de Vexela hardnekkig
vervolgd, werd hij eindelijk den 11 den November, met wel 500
zijner volgelingen, grootendeels gewapende santri’s en priesters,
gevangen gemaakt en naar Samarang vervoerd. Kort daarna on-
derwierp zieh ook Mas Loerah, die den opstand zoolang in het
Ledoksche had gaande gehouden, en zoo hadden omstreeks het
einde van 1828 de omstandigheden voor Dipa Negara een
zeer ongunstige wending genomen, en ofschoon hij soms nog
kleine voordeelen bevocht, toonden vele hoofden zieh meer en
meer geneigd om zijne als verloren heschouwde zaak te verlaten.
Inmiddels was Kjai Mädjä naar Batavia overgebracht en
terwijl hij daar gevangen zat, besloot de Eegeering van zijn
vermeenden invloed op Dipa Negara gebruik te maken om tot
onderhandelingen met dien prins zelven te komen. In den brief
dien men Kjai Mädjä liet schrijven, werd vooral op den voor-
grond gesteld, dat het Gouvernement volstrekt geene vijandschap
koesterde tegen den Islam en dus een oorlog voor de handha-
ving des geloofs eigenlijk zijn doel miste. Kapitein ßoeps be-
lastte zieh met de overbrenging van dezen brief. Hjj had den
moed in Januari 1829 de Prägä over te gaan om met Sentot
in persoon te onderhandelen, maar hij liep ernstig gevaar voor
zijn leven, toen Majoor Bauer, niet tijdig onderricht van den
wapenstilstand, die gedurende de onderhandelingen zou worden
in acht genomen, den 22sten Januari eene Javaansche bende
aanviel en uiteendreef. ßoeps zelf snelde met een Javaansch
geleide naar Sadong, waar Bauer gelegerd was, om aan het
misverstand een einde te maken, en onze troepen waren zeer
verhaasd, toen zij uit het midden der Javaansche scharen een
Nederlandsch officier zagen te voorschijn treden. Gedurende de
vordere onderhandelingen stak het kloeke gedrag van ßoeps
günstig af bij de dubbelzinnige houding der Javaansche hoofn.
42