dit noodig oordeelde, koffietuinen te doen aanleggen en regelin-
gen te maken omtrent het onderhoud der tuinen en de inzame-
ling der vruchten. In al de residentien der Noordoostkust, waar
de koffiecultuur steeds van gering belang geweest en nu ge-
heel in verval geraakt was, kreeg zij een nieuw leven, en alles
wat betrekkelijk levering , betaling en vervoer voor de Preanger
landen was verordend, werd ook daar in toepassing gebracht.
Daendels beroemt zieh dat in de drie jaren van zijn bestuur
45.700,000 koffieboomen waren geplant en daardoor het aantal
gebracht op 72,670,000, en dat, terwijl de oude boomen om-
streeks 120,000 pikols hadden opgebracht, men wegens den
vermeerderden aanplant in het vervolg op 300,000 pikols zou
mögen rekenen ’).
De suikercultuur liet Daendels bij voortduring aan particulie-
ren over, en alle verplichte leveringen van dit product werden
afgeschaft2). Om de vrije cultuur van tabak en katjang tanah
te bevorderen moedigde hy in de Preanger de vestiging aan
van Chineezen, die tot nog toe uit deze residentie geweerd
waren, door hun onbebouwde gronden ter nederzetting toe te
wijzen.
Wat eindelijk de zoogenaamde blandong, d. i. het boschwezen
betreft, trachtte Daendels zoowel de voordeelen die het Gouvernement
daaruit kon trekken, als de welvaart der daarbij in-
gedeelde bevolking (de glidig blandong) te vermeerderen, door
in de plaats van het toezicht der regenten en residenten, dat
van een Inspecteur-Generaal en een Collegie van Administratie
te stellen en aan het blandongsvolk (misschien tot dusver het
ongelukkigste deel van Java’s bevolking) genoegzame rijstvelden,
vrijdom van alle andere heerediensten, rijst gedurende den tijd
op de kapplaatsen doorgebracht en eene jaarlijksche verstrek-
king van zout toe te kennen, en hun eene nauwgezette betaling
voor de geleverde houtwerken volgens de bestaande tarieven te
verzekeren 3).
De aanstelling van generale inspecteurs voor de koffiecultuur
*) Staat. 49. 2) Staat 86.
3) Staat. 50 v. O. St. Houtbosschen, n°. 12.
en het boschwezen was niet de eenige belangrijke wijziging door
Daendels in het bestuur der inlandsche bevolking gebracht. Een
zijner meest doortastende maatregelen was de geheele opheffing
van het Gouvernement der Noordoostkust. Zij ging gepaard met
de aanstelling van Prefecten (welke titel in plaats van den vroe-
ger gebruikelijken van Resident gesteld, en later op den wensch
van Koning Lodewijk, die zooveel mogelijk de bastaardwoorden
wilde verbannen, in dien van Landdrost veranderd werd) te Ta-
ga l, Pekalongan, Samarang, Djapara, Djewana en Rembang,
terwijl de Gezaghebber te Soerabaja met het bestuur over den
geheelen Oosthoek vooreerst ook nog zijn titel behield. Nader-
hand werden hierin nog de volgende veranderingen gebracht.
Djewana werd vereenigd met Djapara; de Gezaghebber van den
Oosthoek kreeg mede den titel van Prefect, maar behield als
zoodanig den voorrang boven zijne ambtgenooten; Gresik, dat
onder den Gezaghebber door een Resident was bestuurd geworden
, werd een onder-prefectuur. Rembang, dat, met uitzondering
van het regentschap Toeban, alleen van gewicht was om de
djatibosschen en niet meer rijstvelden bevatte, dan' voor het
blandongsvolk noodig waren, werd, terwijl Toeban met Gresik werd
vereenigd, voor ’t overige onder het beheér van het Collegie
van Administratie der bosschen gesteld ‘). Over de inrichting van
het inlandsch bestuur raadpleegde Daendels niet alleen met den
Gezaghebber en de kundigste prefecten, maar hij riep ook alle
regenten van de Noordoostkust, 38 in getal, te Samarang bij-
een en hield met hen van Juli tot September 1808 herhaalde
bijeenkomsten. Eerst daarna werd de organisatie vastgesteld, die
de instandhouding van het inwendig bestuur en de wetten en
gewoonten der Javanen voorschreef; de prefecten met de hand-
having van orde en politie, het opzicht over de handelingen der
regenten, de bescherming der bevolking tegen knevelarij, het
toezicht op de cultures en het ontvangen der contingenten en
leverantien belastte; de regenten tot Hollandsche ambtenaren
verklaarde, in rang onmiddellijk op de prefecten volgende, hunne
■) Staat. 40. Vgl. boven, bl. 522.