den Regent en Hoofdpriester van het gewest waarin de mlsdaad
bedreven was, alsmede twee döor den Landdrost benoemde opzie-
ners als leden ‘). Overigens werden in deze Landdrostambten,
zooveel de omstandigheden gedoogden, dezelfde verordeningen
als op de Noordoostkust toegepast. Dit geschiedde ook in de
nieüwe Landdrostambten Banten en Tjeribon, het eerste uit het
veroverde Bantensche rijk, het andere uit het overschot van
Tjeribon gevormd 2). Banten, nog niet rijp geacht voor een vol-
lediger rechterlijke organisatie, ontving althans iets door de op-
richting van een voorloopigen Landraad ter uitoefening der cri-
mineele justitie, in Augustus 1810. In Tjeribon werd een Landraad
geheel op denzelfden voet als die te Samarang ingesteld;
alleen verdient het opmerking dat daarvan nevens andere hoofden
ook de beide overgebleven Sultans leden waren.
In de Ommelanden zelve w a s, reeds bij besluit van 14 Maart
1808, de jurisdictie der Schepenen van Batavia geheel ingetrok-
ken, de Gecommitteerde voor de zaken van den inlander van
alle gezag ontheven, en alleen de Drossaard en de onder hem
staande Schouten met de rechtspleging zoo in het civiele als
crimineele en met de handhaving der politie belast. In elk der
drie schoutambten waarin het gewest verdeeld was, zou hij drie
ä viermaal in het jaar zitting houden, bijgestaan door een se-
cretaris en twee der voornaamste landeigenaars als assessoren 3).
Het Collegie van Heemraden, dat ook zijne overige functien door
de nieuwe regeling der cultures had zien vervallen, werd in
Febr. 1809 als geheel nutteloos opgeheven *). Toen ten gevolge
van den verkoop van landerijen, waartoe Daendels de toevlucht
nam als middel om in den financieelen nood te voorzien, het par-
ticulier landbezit 5) in de omstreken van Batavia aanmerkelijk
werd uitgebreid, werden de op deze wijze vervreemde districten,
die nu met de Ommelanden in geljjken rechtstoestand kwa-
men, allengs aan deze toegevoegd. Dit was achtereenvolgens
het geval met het regentschap Tangeran 6) , met een deel van
*) Staat. 59. Van een afzonderlijke rechtbank voor Krawang wordt geen gewäg gemaakt.
2) Vgl. boven bl. 552, 556 v. 3) Staat. 33 v. 4) Staat, 15; Org. St. Batavia,
no. 10. 5) Zie over den oorsprong daarvan blz. 532, 534 v. 6) Zie blz. 530.
het voormalige regentschap Krawang ') en met de in 1808 van
Banten afgezonderde districten 2). Ten gevolge dezer uitbreiding
zijn in Maart 1809 de schoutambten met een vierde vermeerderd
en het geheel der Ommelanden gesplitst in een Ooster- enWes-
terkwartier, met den grooten weg van Batavia naar Buitenzorg
als grensscheiding 3).
Ben heilzame hervorming van Daendels bestond ook daarin,
dat hij, met afschaffing van het ambtgeld, aan alle landsdienaren
vaste traktementen toelegde, en zoowel het geven als aannemen
van huldegiften en andere geschenken verbood en met strenge
straffen bedreigde. Om aan zijn beginsel getrouw te blijven,
moest de Landvoogd zelf van onderscheiden voordeelen afzien,
die zijne voorgangers genoten hadden. Echter kan men niet zeg-
gen dat zijne eigen belangen hem onverschillig waren, en in dit
opzicht gaven sommige zijner handelingen aan zijne vijanden een
wapen tegen hem in handen. Zoo liet hij zieh van de aan Banten
öntnomen landen het distrikt Djasinga in eigendom toewijzen;
het werd eerst in den verkoop der landerijen begrepen; toen deze
schenking, die den Landvoogd de gelegenheid moest geven om een
woest en onveilig distrikt tot welvaart en rust te brengen, en daardoor
een voorbeeld aan ändere landheeren te stellen, door deRegeeringin
Holland was afgekeurd. Weltevreden, een buitenverblijf der Gouverneurs
Generaais in een bocht der Tji Liwong, ter plaatse
waar thans het groot militair hospitaal is gelegen, met landerijen
en wildbaan 4) , en het uitgestrekte landgoed Buitenzorg,
dat, zooals vroeger vermeld werd 6) , sedert Mossel, tegen terug-
betaling aan de erven van de oorspronkeljjke koopsom, van den
eenen Gouverneur Generaal aan den anderen was overgegaan,
moesten, volgens Daendels’ instructie, op gelijken voet en voor-
waarden als door zijn voorgangers door hem bewoond worden.
Het schijnt dat hij zieh in de verwachtingen omtrent de in-
komsten die hij uit deze landgoederen trekken kon , teleurge-
steld vond, en zeker is er eenige waarheid in zijn beweren,
dat geen Gouverneur-Generaal geneigd was het noodige voor de
') Vgl. blz. 580 en 557. 2) Zie blz. 532. 3) Staat. 34.
4) Westzel, Batavia. 61. 5) Blz. 534,