genaardigen Stempel te drukken. Maar te midden dier verscheiden-
heid yinden wij overal de duidelijkste sporen der eenheid, zoodat
wij genoopt worden onzen yolledigen bijval aan Wallace te schenken
, wanneer hij voor het onderscheid tusschen een Maleisch en
Bataksch ras, dat tusschen halfbeschaafde en wilde Maleiers in
de plaats stelt '). Hiermede is de mogelijkheid niet buitenge-
sloten, dat eenmaal, in een tijd die zieh tot nog toe geheel aan
onze nasporingen onttrekt, menschen yan geheel yerschillende
herkomst in den Indischen Archipel zijn samengevloeid en tot de
vorming van dat Maleische ras hebben bijgedragen. Maar zeker is
het dat ook tusschen de meest gevorderde en de meest achterlijk ge-
blevene der hier bedoelde bevolkingen zoovele treffende punten van
overeenkomst kunnen worden waargenomen, dat wij als van zelve
gebracht worden tot de voorstelling van eene, op wat wijze dan
ook gevormde, tamelijk eenvormige mensehenmassa, over den ge-
heelen Indischen Archipel verspreid, waarvan zieh in den loop
der eeuwen allengs verschillende groepen hebben afgezonderd,
om zieh onder den invloed van bijzondere lotgevallen en lokale
omstandigheden tot eigen natien te vormen.
Yan die volksmassa, waartoe dan ook de bevolking van Java
voor de kolonisatie der Hindoes behoorde, krijgen wij, längs den
weg der bedoelde vergelijking, ongeveer de volgende voorstelling.
Hare levenswijze was de nomadische, de grondslag der maat-
schappelijke inrichting was de stamverdeeling, hetbestuur dat van
vaders van huisgezinnen en stamhoofden. De jongeling die eene
vrouw zocht, moest eene koopsom voldoen, aan hare ouders te
betalen J) , een gebruik dat de anders niet onwettig geachte veel-
wijverjj binnen enge grenzen beperkte. De leden van denzelfden
stam woonden bijeen in groote huizen, in afdeelingen gesplitst
naar het getal der gezinnen, en doorgaans op palen gebouwd 3).
De bamboe-bosschen en alang-velden, de rotan-halmen en de
schors en bladeren van sommige boomen, leverden daartoe
>) Insulinde I I . 481. s) Vgl. D. jjS 363, 630.
3) Dl. I . 592. Het samenwonen van vele gezinnen in een lang huis kan men op
Java nog bij de Tenggereezen, het meest primitieve deel der bevolking, terugvinden.
Junghuhn, Java, I I I . 807.
het meest gebruikelijk materiaal. De kleeding werd vervaardigd
van boomschors en bladeren, ten hoogste uit een ruw weefsel der
vezelen van een soort van wilde pisang ’) (Musa Mindanensis).
Yoor de mannen bestond zij uit een lap om de lendenen ge-
wonden en tusschen de beenen doorgehaald, voor de vrouwen
uit een rokje dat van het middel tot de knieen reikte "). Bar-
baarsche sieraden, uit tanden, schelpen, vederen, haar en der-
gelijke bestaande, tooiden hoofd, neus en ooren, armen en beenen,
terwijl de huid met figuren beprikt en met kleurstoffen ingewre-
ven werd. Jacht en visscherij leverden dierlijk voedsel in overvloed,
te meer daar apen, slangen en allerlei ongedierte als goede prijs
werden beschouwd; wortels, bladeren en vruchten, het meel uit
den stam der Sagopalmen en de korrel der in het wild wassende
gierst, verschaffen zonder of met uiterst primitieven landbouw
de plantaardige toespijs. De bewerking van metalen was onbekend of
althans hoogst hoogst gebrekkig en bezwaarlijk; werktuigen en wa-
penen werden op ruwe wijze van steen, hout en bamboe, beenderen
en vischgraten vervaardigd. Dat Java eenmaal zijn steenperiode
had, wordt voldingend bewezen door de vele steenen wiggen en
speerpunten, die in de meest verschillende deelen des eilands
van tijd tot tijd gevonden zijn 3). Het meest gewone wapen
schijnt echter van ouds de soempitan te zijn geweest, een holle
stok waardoor met ipoeh (het sap van de Antiaris toxicaria 4)
vergiftigde en met vischgraten getande pijltjes geblazen werden,
en die tevens een punt van hard hout had om als lans te kunnen
dienen s). Erfelijke veeten hielden de stammen onderling verdeeld
en er woedde een aanhoudende kleine oorlog; de hersenen en
andere lichaamsdeelen der verklagen vijanden werden verslonden
en hunne hoofden, evenals bij de oude Tauriers volgens het bericht
van Herodotus 6), in den rook gehangen, om als zegetee-
*) Vgl. minie Biidr. tot de kennis der voorn. voortbr. v. d. Ind. Archin. I I I .
Het Katoen. 71.
2) Dl. I . 602.
3) Swaving in N. T. v. N. I . I . 3 1 ; Brnmnnd, Indiana. I I . 101; J . J . van
Limburg Brouwer in T. v. I . T. L. en Vk. XVIII. 67. .
4) Dl. I . 152.
6) Vgl. Dl. I . 256, met miju Borneo’s Wester-afdeeling. I I . 257.
6) IV . 103. 2*