ÆM loan~' 1
internes vêtus vertif.Principium elementarium, quods.Thomas
fie interpretatur,id/jl,materiale.Itaquevm v erè i,& au ito rïsfe-
tums, commode,vt o pin e rjïx ÿ tn v çoïfêidhexpofitionem mate-
rucrum vertimus, m lu i f a t em hic aattor infer ibereltbrum ,D e
expofitione dm inorum npminum,vt mihi vtdetur,propter reue ren-
tiaiçerga diuinum Dtonyfium, qui Mrumfuùm de diuinis nomi-
nibus mfcripfit,cum altoqui vniuerfa bac trattdtio in decades a rti-
ûciofe diftributa, in materia diuinis nominibus, quibus Theologi
vfifunt,fubie£ta v erfetur:&diuinanomin*,dcdifta de Deo
çpÔQujdicantur. Quant am v,ero commoditatém allaturafit bac
metbodus expofitionis materiaria eorum qua de D e fij. Theologie
âicuntur, qua fu nt diuina eius nomina, ad percipiMKtmjruüum
ex Ma multiplies , & varia & obfcura, atquedifterfatrqftatione
Dionyfnde diuinis nominibus, ipfe vfus ,acfiequens é fam ilia r is |
leftiobuius libri do cebit. Deinde quia ea quaex Dumyfto in hoc l i- |
bro reatantu f, diffictliafuntadmtelltgendum ,f ic u t reliqua eius, ■
propter fummam breuitatem ,& fu b t i lm f e r e in fingulis vérbis
mult arum rerum comprebenfionçm, ad difficiliora vbi magis opus
e([e vifum eft,fchoha adhibutmus S . Maxims, Georgij Pacbimeri,
S.Tboma. Qua autem non afigno & reddo ftio auftori, mea erunt.
Praterea ,q u ia lu decades confeüa funtexpartibus Tjkylogia d i-
monfirantis tum affirmant is, tum negantis in materias fubieóiat
pa r tita , demonftrationesautem-Tbeologycaex reuelatis d Deo exi-
fiu n t , qua verófint reuelata ,pér traistionèm Apoftolwpradsca-
tionis in Ecclefia catbolica r eltd am , & tamquam depofitum for-
crum ac diuinumfidetster & perpetuo conferuatam cognofcimus,
& buius traditionss teftesfünt antiqui Theologi, & Ecclefia catbolica
doitor es: com modi f in ie hic autfyr collegit in hoc libro ayttors-
tates eorum cumdoctrma Dionyfiti Apofiolio difeipuü confintien-
tes dc confpirantes in iis qua de diuinis nominibus, &eorummate-
ria multiplies ex fcrïpturu idem Dionyfius didiffiiaUttoriiatesfitco
Jufiinimartyris,Athanafii, Gregorij Uazà an zan i, Bafilij,Gre£o-
4 ^y f ie n t , Epipbanij,Chryfofiomt,CyrilhAkxandnm,&alterna
ÇyriUiHierofolymitani^Germans Confiantinopolstani, So-
phronij Hierofolymitani, &a lio rum,q tmp ra t&e t’,neomnes enu-
merem. Acpotuifiet etiam alios, & yquidemantiquiores producere;
f i cumbocopus elabordust hic auétor,copia Isbrorum (quad idem in
prafàtionedolet) etfùppetifiet. Hi igiturfa n ftïàoüores in tibrisfuis
' tefiimonia r cliquer unt Apofioltca tra d ttm is , quam diuiftus Dionyfius
in argumento diUinorum nominum fib i proppfuit. Secutus
itaqüe eft hic auctor C yp a rif iotus, qüod in epifiolaAthanafiiad
Serapionem legerat, & quod idem in decade i x . cap. x.recitautt:,
Videamus, inquit Atbanafius, ipfam à princip'sojeliaam tradi-
tionem, érdoctrinam atque fidetn.Ecclefia catbolica, quam D é-
minus quidem dédit, ApoftoUpradicUuerunt,&patresferuarunt.
in bac enim Ecclefiafunditaefi':ab hot qui excident, nec e r it , ne-
que dicetur Çbriftianus. îllud praterea dicendumeft,qùodadea
vberiustraStanda| & pU im in teB g en d a ,q u a in prm a p a r te fi\
Th orna Aq u watts m ultajMtilitace de Deo, & Dei npmflibutfde
fimplicitafe, & in finitat e , çir de exifientia in rebus, de cognii'rone
Dei, & de aliis difpùtantuf , multum,hocexpofttio & meiisodus
adiuuabit. Acceditetianibac ytilitds fciendiquomodo tünc anti-
quiTbeöfogi, & patres Ecclefia catbolica deifiispofiea tam fubtili-
ierdifpütatisfentiebdnt»r& quibus verbis,&verborur]pformisin
eis vtebahtur i.qua nos » vbi magis opus efie vifum ejt, febohis illu-
firautmus, érpraWirimmus : vt noncontinuoinuerecume ad re-
prebendendosfanttospatresprofiliamus MA pro reuerentiaaepie-
tateerga eos, vtdgcet,adhibenda,potmadbonicortfulendum, &
commodemterpretandumpio&grato animo adducamur. Quo
autem tempore bic auctorfioruerit (nam atasetiam ,&merito, in
auttoribus quart filet) hon potui nperire, hoc confiât, non fuiff
e , quaexquodamloco S. M a ximiin PanopliaEuthymtjferebM
tur. /ScripfetautemEuthymius Alexio Comneno im pe ra tç re ,&
iufiu eius. Repertus veto efi hid lifer ( fiquis hoc etiamfcirecupit)
inBibliptheca D.Ioannis LaJchJrisnatione G^aci,genere,&mul-
tarum liter arum Gracarumperitia nobilifimi ^quamMefiana in
1 Î Sicilia reliquit. Hakes iUuflrifime & R eu em d iftm e Domine
, prafationem nofir am : ordiatur deinceps a
fu a opus fuum Cyparifiotus
1 Z . nofier.
I O A N N I S S- A PI E N T I S
C O Ç N O M E N T d
, Cypariffioti.
P R Æ M E D I T A T I D E X P Ó S I T I O N I S M A -
teriariseeorum quæ deDéo à Theojogis
- dicuntur.
; fR A Ü C I S C O T V R R IA N O S O C IE T A T 1 S
I e s y interprète ^Graco.
N t e r fcientia s quæ r a tion e d ifle -
ren d i v tun tu r > p u lch e r r ira a c ft p h ilo ?
fo p h ia :p h ilo fo p h iæ verop ra eftantiiîi-
m a p â r s e ftT h e p lo g ia ,q u ç n o n folu rn
e x nom ine ., v rid e o ic itu r ,e x e e ric r iam
fu am dé c la râ t , fed r au ltp ma gis e x iis,
q u ç tra<Üt,& e x co n tep la tio n e eo rum
quæ Tub ihte llig en tiam Cadunt. E f t en im p ro p o fita v e lu t
q u id am fo l,q uæ om n em caliginei|n ia l& ^ o p in io n is radiis
fo is d ilp e llit : q u id q u id au tem a d u lte rinu nj & irnmiflum
e ft,p rim o fta t im çonieâ:ua(fjie(ftusyco a rg u ît, n ih ilq j ma le'
•m o ra tum iiv e am inc id e c , q u in a b e a i ll ic o exp ellatu r:' V t ;
igitu r m ö re G eom c t r a rum a x iom a tam q u am fiin d am en -
durn ia cia trius, T h e o lo g ia e ft fermo d e D e o e x ’fe fid e d i-
én ü s p ro p te r d ignita tem eo rum q u æ ® ©foa fo n t. E fta u -
tem p rimu s e x om n ib u s fe rm ofold tà ris E u a g e lio rum D ’ei,
•p rox imu s p o ft eum fe rm o e o rum q u iC h r iftu p ro p te r ëiüs
erg a h um anum g en u s am p rem v id é ru n t ,& mfoformo nes
e iu s au d ie ru nt, p o ft h o s , q u i d ip s p rim p s & le cu n d o s fe r -
m o n e s e x p o fo e ru n t,& d e in c ep s c ófe cu ti iü n t ,d ùm m o d o
q u æ t r a d u n t , cum fep tem Syn ode s oe cumen icis co n fe n -
tian t; ita v t p ih il am p liu s in te llig a n t j neq-, q u id q u am d e -
t r ^ a n r ,q u o d d i r i s e x e c ra tip nib u s vecitum e ft. Vnijx erfos
au tem iè r tp o T h e d lo g iç in fom m a h is tribu s ax iom a t ib u s
C om p reh en d itu r.Vn üm e ft; V n um e fteD eùm ,im p a rtib i-
lcm ,infinitum ,e xp e rtem c o lo r is ,in a lp e& a b ilem , e x n u lla
I n a tu ra lire p ræ iè n ta t io p e p o gn itum , q u i n ó tio n em ,
q u a n d o ja u rq u om p fio l i t , o ftm in o rep e llitjq u em a n u l-
lo m o d o q u au isp a rte m ens c ap e rep o t e ft, n in tantum p e r
fid em e x ç re a tù r is ëm s ,q u o d fit ,n 6 au tem -q u id fit.S e cun -
d um a x iom a e ft ,D e um v n u r a ,p à t r é e f lè ,& f ilium , & S p i-
ritum fan<ftu,in qu ib u s e ft d iiü n it a f,fid e p o t iu s , q u i fon t
diu in ita s,quæ e ft Vna & fo la in e re a ta n a tu ra , V n iça sen im
e ft in T ïr im ta re ,& T r in ita s in vnita te ad o r a t a ,& n ih il a liu d
an teæ te rnita tem ha b e n s prætçr p à t r em ,& f il ium , & S p i-
ritum fanólum -, qu ip p e cum diu in ita s in T r in ita te c om p
lé ta f it ,q u o d au tem e x tra p a t r em ,& f i lium , & S p ir it um
fim tftû e ft, id om n e lèrufi e ft, v t n o s . T e rth içn a x io ma eft,
a b ip ia v n a n a tu ra cr iu fo p e r fo n a rum , quæ fop ra fob ftan-
^ iam , $c fop ra ^ d iu in a eft,quæcun q ; f o n t ,f a â a e f lè , cum
a liq u an d p n o n e (lent,fine fob a fpedtum c ad un t,fin e n o n j
liuerempore cceperunt, liue non, fedpumæuoi fiiie par-
ticipantia,fîue4participata;fiuevniuerlâlia,fîaeparticu'
lariajhihilqjinter ipfam diuinain,naturam ÔC creaturas e-
ius medium eftè,quoniaçn fola diuina natura creaturç an-
tecellit i^oretera omnia quæ poft dfuinam naturam fopt,
creata font. Iphæc tria axiomata vniuerßC hriftianorum
fanóliffima 5 Theologia concluditur,myfterium enim fu-
pranäiurale diuinæ incarnationis non dixerunt eile nio-
dumTheologiæ, lèdexinanitionéinexplicabilisdifpenante
annos quingèntos : fiquidem alicubidicitin hoc libro mitam fefationis vcrbiDeip»x)ptër pp$fa(5tam, Hæc fapientès &
. . I ; « n s Theolpgjdiuinis lib ^ fi ii s infecuti,oftinem quidem
hæ re fim e ^ c c le fii Chriffi expulerttnt ^vniuerfom verp
Theologiam puriffimam&limpic^illmam explanarunr,
& animis noftris^diuine impofoerunt. Quibushodiein-
uocatis, häc methodum matcriariam eorum quæ de Deo
dicimtur,quibus vu font, elaborauimus, 6c quam lint inter
fe con citientes,& in fepientia Thecwogiæ tamquam iri
diuina îpufica apte refonantes,oftepdimus.Quoniam ye-
ip omnis exppfitio materiarià à primis adfeçunàa Sctet-
tia tranfitieiiaemiterum inuocatis, cofifideremus quern-'
admodum orius pofiierunt omnem Theofogiam in duas
partes dtftfibutam e l f e vnam fymbolicam, alteram dé-
monftratiuam, vtramq^ vero diftinxerunt : illam quidem
■WBOJM
Lraniis.«®
l^in&nc-
Opoitet feite, quia eft, tametii detnonftrati Hoc & feiri poteft, quiade-
moimtationes non omties caf ere poffunt; credere autem onates prflunt
adiuuante Deo, & debent. Frincipia autem huius cognitionis t.erfidem
nonfuntdemonftrabilia,vt ait idem S Maximu‘,quia,iuquit,fides efteo-
rumquzfuDtfuptafmentem&iationein. Supra 3 diuina, qutafuntqui
participatione dtcuntui Dei,fupra lftos eft Deiu,idcirco Trinstatcm vocat
U5ri'^{«,,ideft,fupra quam diuinam, fine fupra diuina.Farticipata 4 vocat
ea.l quibus nominamuc tales,»t a bqnitate boni,a vita viuentcs.a
tia fapiétes, 8t fimilitetin aliis quaabftrafteconfiderata dicuntur 3?funt
fimplicitet participationcs : iecepta in fubiV&o dicuntur Sc funt pat-
ticipata ; ipfa veto fubiefta participantia. Pattictpata vniuerfalia funt
ptouidentix vniuerfales.quas hoc nomen diuinum boni compleöitur, vt
ait Dionyiius cap.S.dc diuinis nomin Participata p-irticularia funt proui-
dentia particulares, quas reliqua nomina iignificant, vt vita.iapientia, 8c
deinceps, vt in decade 7-cap.fi. Theologiam s ptoprie veteres vecaueiunt
myfterium Trinitatis,8c Oeconomiam myftetium incatnationisjvocabu
lo ex eo translate fumpto,quod Chriftus vnus in vtraq; natura,filius Dei,
8c idem filins homihis.ad in liar boni patris familias bene acfapien ter do
fymbolicam,in fecramfotmationem figuration« fob fen- 1
fom cadentis, & in fecram formationem translationis ca-
dencis fob intelligentiam: hanc vero demonftraciuam,in
affirmante,& negancem,vt iam quatuor fine partes Theo-
lo g ix . Aut enim Theologia delcribitur per hgurationem
fecundum fenfom, vtillafealaa ccelo vlq; ad terrainper-
tingens, ille ignis in rubo,illi tres viri ab Abraam hofpitio
excepti, ilia pofteriora Dei apud Mo yfen, icemilla apud
Efeiam,Danielem,& Ezechielem,& alios fecundum fenfom
formata: autdeferibiturper translationem verbi fecundum
intelle&um, 9tebrietas & c rapu laD e i, vigiiia,
fomnus, armaadprotegendum&adnocendum, & cete-
ra omnia q u s ad imitationem hominurnfadafunt. Alia:
, mum 8c dr^neftica omnia gubernantis, tamquam iidelis, vt Apoft. ait, in
duae partes font, vna Theologia; affirmantis; VC cum did - • tota domo fua,qu* domus fumus nos, genus humanum per peccatum a-
1 — • - ■ ° . miifum,8cpeccatis venditum, fummamifericordia 8c fapientia ac iuftitia
mus, Deurn bonum, fepientem, fendum,bearum, felua-
torem, & reliqua omnia, quibus eum aientes laudamus,
velrurfiisnegantes; vtcumipfom vocamusinuifibilem,
inc6mpreheniibilem,foprafiibftantiam,foprabonum,fo-i.
prauiuentem, foprafepientem: hxc enim omnia fiue pri-
uanter,fiue foperlate atcantur,negationibus declarantur.
Cum igitur quatuor partes fint, ex duabus quidem priyna
decas conficitur,qua Theologia iymbolica in vniuerfom
continetur; ex reliquis vero duabus fecunda, qua Theo-
lo'gia demonftratiua in vniuerfom item comprehenfe eft,
deinde Theologia dernonftratiua generalis diftinguitur
in partes: affirmatma quidem partitur, turn in diuinase-
manationes,& fecit h^c partitio tertiam decadem;tum in
diiiini nominis informationem, & fecit quarram. Rurfus
ipfe. materies diiiinarum emanationum diuiditur in pro-
prietares diuinorum nominum, & efficitur quintadecas,
6c fexta:& in diuinas participationes, & fit feptima decas:
hie definit pars Theologia;^demonftratiua; affirmantis.
Pars vero T heo lo g ie demonftratiua; quaftiegat, partitur
turn in i^iniracem Dei, qiia; eft in rebus, & fecit oéta^am
decadem: cumin diuinitatem, qua; e ftinD eo ,& fecit rio-
nam: turn in diuina fimplicitatem, & efficitur decima ea-
demque extrema decas. Vniuerfe itaqj expofitio materia-
riaeorum quae de Deo a Theologis dicuncur.his termina-
tur. Poteratetiamfobdiuiditota Theologia ad lymbola
pertinenSjin 6 coincidétia: fed haec fere, exceptisproprie-
tatibus eorum,in prima decade tradtaca fimt.Fortaflis autem
Deo adiutore, & crip iam librorum nadti de his etiam
diflèremus, tluncenim quiaexagitabamur, & odio gratis
ab onyiibus habébamur,libris Sc otio ad hxc meditanda,
& ijs q u2 ad aliam lbeliorem compofitionem pertinent,
caruimus, quocirca h x c qua; nunc expofiiimus, rhagno
labore collegimus,quaedam ex his occulte & fqjtim,ad a-
liosvfos &prop ter alias occafiones nöbifeum portantes:
ob banc caüfem mulris adiumentis ad perfetftionem ho-j
rum priitati fiiimüs, fed interim abijs qux’maxime necef-
fariaeraht,npn aberrauimus.Expofitio autem materiari^
q u x in vnaquaque decade eft, docet in extremo decadis,
hocipfum quod ip decade continetur, eflè expofitionem
materiariam eorum q ux in ipfe fecundu conrinuationem
fequuntur, accedit etiam ratio inferiptionis decadis, 6C
quemadmiodum: q u x ad earn pertinent,feris coplcta fint.
• Scholia.
*
Ex i nulla naturall repr^fentalione cognofciturDeus.ficut lapis coano-
ftitut pet fpeciem & ftmilitudinem , qua: eft inoc.ujo 5 quia<»»««®J
eft, vt Dionyfiui ai"t; id fcft, omnilpeciecaret, 8cfimilitudine; ipfe enim
nullius cteaturx fimilitudincm habet.nec hacete poteft. Deum itaq; non
cognofcimus videntes ^ quod eft cognolcete®*'«^'*"^, omiwr&S
excteacuris per rationeni 5 id eft, exilmilitujinibus Dei, quxin cteaturis
cetu uncut,coguoiciturDcus, non quid fir,fed quod fit Cumiaitdiicau-
ttdr,quod nullb modo quauis patte poteft inens Deum cgpere, nifi pet fi-
dem, tantum quod fit, non quidfi^ non negat, quin tatione naturali co-
gnqfcipoffit Oeus, quodfje. fiquidem demonfttai^hpcpoteftexeffeftis
eius: red lbquitur de co^nitione attfore necefiaria, hulufmodi enimto-
gniiio Dei.fides cft.Hanc cognitionem Dei vocat beatus Bafiiius compte-
henfionem intelle’ftilcm perfidem, fic enim aitjédiiTerensJillud, Attende
tibiiNe in Deo qux'ras cognitionem pet ocdlos,fed méntinaem commit
te , 8c intdleftile tie fto comprihenfioiië habe Qrxce dixit
Similiter locutus eft S.;Maximus inptimacenruiiaTheologicacap. * Sic
enim' dit f^^-cuinque iuflfc inteUft&a'nominaetnt j St habentin fe ipfis
demonftrabiM ptincipiVcognitionis. Deusautem non nominatur intel-.
leftus a no nsjfc i ex creatutis,inquit,iptelleftis a nobis,folum eflecredi-
tm. C am dicit, folum eftc cteditut, non nega c q uin natuali etiam ratio-
ne- ex cteat.iris «(TecOghofcatur; fed loquitur de cognitjone pet fidem,
quam in nobis require Deus, tamquam necellariam, quam quidem ipfe
dat.omnidemmittadone firuuotem; de ,ua Apoftolus ait: Aceedentem
ad Deum opottet credere ■ quia eft, Pi quia lemunetatot eft, non dixit.
per palfionem & mortem recuperauit &tedemit, teftituens.il!ud, Sc quidem
abundantius, in priftinam gloria, in quam à principe, in Adam mul
tos filios.ficut Apoft.ad Hebixos feripfit, adduxerat, vTrotxja.i’ ims, id eft,
fubdiuifio Theologis fymbolicar in fi coincidcntia, qux Gxxci vocant
ovfivivlnttc, eftdiuifio in eaqus promiftue ad translatibnem verbi in-
telleAilem pertinent,8c ad figutationem fenfilem: vt dicete in Deo,os,o
culosjfaciem, manus, pedes, 8c fimilitet in aliis pertibus corporis, qui &
figurari pofiunt fecundum fcnlum, 8c dici translate fecundum inteÛeâu,
vt fi diuifo animali in rationale oppofitum ittationali,Sc in irrationale op
pofitqm rationaliitulfus fiat fubdiuifio animalis in hetbiuoi urn,8c carni
uorum, qux non funt oppofita, fed coinçidunt in genere animalis ratio
nalis 8c irrationalis:fiqnidem reperiuntutra;ior.e vtentes herbiuori, 8c a
1Ü cainiuoti ; Sc animantes item tatione car en tes fimilitet hetfciuotx, 8c
alix catniuorx. Sic diuifa Theologia fymbolica in figutationem fecundu
fcnlum oppofitam trâslationi verbi fecundum intelleftum, reperitur rut.
fus in quibuldam figütàtio fecundum fenfumincidens in translationem
verbi’ fecundum intelleâum ; & vicifllm translatio vetbi fecundum intel-
leftum incidens in figutationem fecundum fenfum, vt in exemplis fupe-
tiotum nominum. ,»
Bsblioth. Vet.Pat.Tom.u.
PR. IMA DECAS DE
j h e o l o g i a
Symbobca.
C ap vt I.
^ Quod duplex f i t Theologia.
I o N Y S i V s i n epiftola adTitum epifeo-
pum fic ait: Gcterum hoc aduertedum eft,
duplicemefle craditionem Theologorum,
vnamarcanam &myfticam, alteram vero
phildfophicam & demonftrantem: illam
quidem lymbolicam & ad myfteriapertinentem ■, hanc
vero agercam Sc manifeftiorem:eftque arcanum fiue my-
fticum 1 cum fymbolo implicatum Sc connexum, illud
quidem philofophicum & demonftrans fidem fecit, Sc a-
ftringit veritatem corum qu * dicuntur: illud vero arcanum
& myfticum afficit Sc in Deo nzefe etS^dx-ms fjevtuyea-
ft a. a firmat. H ocdidlum S. Maximus & Dionyfius Ale-
xandrinusannocarunt: Maximus (ymbolicam& ad myfteriapertinentem
Theologiam illam dicit j q u xe x lym
bobs conficitur,cuiufmodi fimtmyfteria cultus Mofeycl
& myfterianoftrifecri cultusj tametfialtiora fo iit& magis
Ipiritalia noftra: philofophicam vero & demonftrantem
Theologiam illam dicit, qux exiftitex perlpicientia
creatui^rum, diuinxq; in quibuldam rebusprouidentix,
& exoofitione Ipeculatrice eorum qiix de Deo in feriptu-
risdiointur. Dionyfius vero Alexandri^us, T heo lo gia,
inquit j philofophica & demonftrans fidem fec it, & ad -
ftringit veritirem; id eft, eorum q ux dicuntur veritatem
tamquam figibo quodam obfignat, Sc tamquam vinculo
alligar, & emcic, vt qiu audiunr, credant. Altera vero pars
T heo lo gix, q ux fymbolica eft, per ea q u x fiunt,adiungit
ad Deum quoda ipfius rei habitu Sc inrormarione, quod
quidem vocauit d £ i $ A t*? pwcetyufctf. Hinc igitur patet,
veluri generatim, vniuerfem Theologiam his duabuspar-
cibus comprefienfem efle, vna eft arcana Sc occulta, qux
non docetur rationibusj cuius vis eft in afficiendo,& q ux
in animis de ijs q ux cemuntur, vel audiuntur,firnutacem
imponit: altera pars conclufionibus argumentorum, Sc
audoritace celebri eorum quiid prius dlxerunt,fidem fecit,
Sc cogit auditores afteiitiri.
Myliicum 1 cum fymbolo.^ eft enitnfait S.Maximus) in (ymbolo tain*
quam vmbta tefta vetitas, vt inpafeha Mofayco vetum pafeha, ficut feti-
ptum eft: Fafcha noftrum immolatus eft Chtiftus. Hue pettinet illud ad
Galdt. 4. Abraam duos filios habuir, 8c c. hxc enim funt duo teftamenta:
Sc illud i.Cot.io. Bibebant omnes de confequente eos petra, petta autem
erat Chriftus, Sc fimilia. Quod autem fymbolum verti/ interpretation««
S.Maximi fecutus, Dionyfius vocat, r i fnret, id eft, non taciturn 5 quia
S s quod
ill
i n
t ' 1
1Ü1C1T
ife’-lIjS