èVi&ori !
Uiimlsd ;
rccotdan- j
Re mei» otarib.
|; jj-vtKberes ,
me» Domi ;
Herts mihi
ïeftiüa.
Goufuudis
Rcuercn.
c
%Réutrtâ-
ïorad vc-
ftïgiüni
confafioqui
durant
Eü2c,cu-
Egcnns &
j -AtlTÏliiï
imetrm &
j floater
Argumentum P faim, L X I X .
C Vox martyr uni & €9nfejforum,dcprccantiums à
perfèquenttumperttuüsitbereniur.
TT* Alnfinekn Dauidin reii\ctooratione4*cô
qy o d faluum cùm fecit Dominus. ;* %
C Finis & Dauid Chtilhim figrùficat. Inrememôratio«?
nc,lpen\ fignificat libëhttionis & cemtudinem futuri prç-
mii,qüx fins Tandis pbllicitus cit.
i p v E u s f in adiutoriuhïmeùm4-întende ;vj:
■ *-' D qmfeôadadiuuandum m e feftina.
C Tune enim adiutorium bôfdmus, quandopericulis
lub i accmus » vttali remedio fubleüati, calamitates diuer-
ferum paflionum vincete pommas. Intënde, idefhpropi^
tias relpice,quia oiyiniâ Deus aghoicit>etiam cum non rt>A
mtur » Feftina fie dicitur| quafi miferiçordia diuina tarda-
ret, lcd tard un\ Vide turci auxilium»quideluiius iæculi
clade ltberari felMnat. ,. ^ A ,
2. C o n tu n d an tiit &: S.reuereahtur:.
Q m quærunt animam mcÉn:
C Confiindanrar, vox martyrum expoftulansernenda-
lionèminimicorum fubrum. Confundi eft | quando ho-
jno tuebatur de fetris iuæ peruerfitatis.Reuereri eft.qiian-
do cognofcimus noftra operarione iuftitiam le (am ,& pro
his opedbus poenas incurrere fonnidamus. Quærebaiit
inimici animam fidelium : non in bono, fed vteamàcor-
porefegtegarent.
3 Auercantutretrorfum & e ru b efc an t :
Q u i volunt mihi mala.
C Auertantur rctrorfum, quia à prana cogitatione def-
cendens, iufla Domini iubfequitur. Qui volunt mihi mala,
hancretributionem fufcipiant,ne in fuainiquitate per-;
fiftant. O pia fenétorum edam ipfequæputaturaduerfi-
tas, melius optabant inimids : quam inimici fibiipfis in
profceriseonftiniti.
4 f Auerraritur ftatim erubefeentes :
Q u i d icu n t-r mihi :• eugeeuge.
C Auertantur pent, vt afiio propofitô.embffcentes,ve^
locitèrfeconuertant. Quidicuriteugeeuge. Eugefermo
laudantis eft, fed hie Ironia eft. Seu illosincrepat qui affli-
â io nes martyrum poeriàlq; cpllaudarit, & non ad aur ons
gloriamreterunt, qUodeislargapietateeftconceflum.
y Exultent.& lætentur in te omnuLqui q u o rum
tfe:
e t d ic an t, feiripermagnificetur Dqnunu'*
qui diligunt fialutare tuum.
; H Poftperfequentiuminiquitatem&conuerfionéfti.àd
gloriamconuerritur beatonim, vt exultent: qui për la-
chry mas poenitenriæ Ddminum quærüiir. C Magnififca^
rur 'aurem Dominos in nobis, qiiiiiifenonhaBet vtde-
feat ,cum laudes De~Opuraméhteperfolumùs;nbftràqi:è
cottfderiria femper augetur, dim Chriftum dignelaüda-
mus. Illud quoque verbum magnificerarj ab humanà
confiie tudine mutu atum eft, magnificatur enimille, qui
laudibus crefdt, quibonaopihione graadèlad-ï
6 Ego vero cgtnus & pauper ^ fera ; :*?■&>’ ; |
Deus i adiuua me.
C Egeno« &pauperes eosnommac, quifemper àcqux-
rerégtatiamDeiexoptant. Deusadiuüame,idcft,intri-.
bulanone mundana, vbi cum vidonim pugnamus ad-
uerfitàte. . *
7 f Adiütot meus & liberator meus 4-es tu r. ;
Dom ine ne morensi
C Adiutormeusin necefliraribus, & defecrali clade liberator.
Netafdaueris. Moseftpericlitanrium*iùdicare
cardnm aux ilium, qulmilis celerrime praeftetür. Chriftus'
enim menfiixate fecit orhnia : fed nos tardiimpufaittus*
quod magno defidado reqiiirîm Us.
Oratio ex Pfalm. | L X 1 X.
INnhAußtMiutorü Deus Attrne^ ad adiuuandiwifamilUfuf-
plicifefisnus oecurre, vt euittù malor um epprobriis, tuù fmptr
'auxÜiùmuUiamur» Per Dominum noftrum lefum Chriftum, ch.
Argumentum Pfalm. L X X.
C Vox deuotorum, qui ab humanis iniquitatibus fe
pttuntltberari, vt Domino gratia* iiberius refer-
repofßnt.
TT. -r Pfaimus Dàuid filiorum Ionadab
&r priorum captiuorum.
G Ionadab mterpretatur fpbntaneus Dci, qui fuit Dei
lacerdos, & præccpit filiis luis, inDei templodegcre ,ac
fobric ferUire, quod eos cohftatfecific, quinuncprolidc-
libus ponuntur. Etprioiiim captiuorum : qui frequenter
àdmoniti, le eméndarè noluerunt, fed Contumaces effedi
Deô , prim£c, fecundrc& terri* eaptiuitati fubiàccbànr.
Monemuf ergo hoc titulô,vc habeamus voluntatcm&
deuotipnem filiorum Ionadab,non contumaciam Iudx-
brummui captiui elfe meruerunc.
i ï N te Dom ine fpcraui, non conÇunday in æ-
• tern um :
In iuftitia tua libéra me & eripe me.
H Orat ergo mediator noftçr,vt hæc confufio mortis no
fit(vt cæcéçorum hominUm)diüturna. Iuftitia Dei eft,qui
'fecèrit voluntatem eius tranfeat dé morte ad vitam ,per
quam hic Chriftus eripi precatur. C Vel membrorum
Chriftiyox eft petentium, & fi hic remporaliter & vtiliter
confundantur,non tarnen in æternum confendi.Et quod
dicit in tua iuftitia, oftendit fuam iuftitiam non fufficere,
fed neceflàriam eflè fibi fhifericordiam. Iulutia Dei eft,
parcere pcenitentu
f 2. inclina ad me aurem tuam :
Et lalua me:
H Àures Domini dicuntùr, quandoexaùdire dignaturl
humilem,poftulantem veniam pro delidis fuis. ’
j EftomihifinDeum protedorem & & in locum
munitum :
Vt faluum me facias.
H Efto mihi in Deumproteétôrein, quia abfque ecfneq
querefugium,nequemunitioiheque prote&io à quoqua
præftari poteft. Necideodiciturlpcusmunitus,vtfitlo-1
calis,quia vbique Dominus eft. G Sed locus ifte diuina
protedio eft. ƒ %
■ 4 tQuoniamfirmamentüm meiim :
v.” Ttrcfügium meum es tu.
C Firmamentura in hoc feculo Dominus dicitur,vfii Si
parienria quxrirur. Refugium in illa beatitudinè,ybi iâip
aliquodpericulumnoppmetur. . ",f
y Deus meus.eripe me de manu i peccàtons :
^ -rEt :• de manu f contra legem agentis &
: feiqui*
C Gontra legem agit : qui accepta legë,facit Contra re-
gulas mandatorum3vt funtludæi .Iniquivero fuhtpagani,
j qui niillalege Domini reftænaptur j fed'morpferarum fa-
ciu n t quodeunque libueri t, fie omnem peccatorem dua-
bus his parti bus co mpleditur. v-,
6 Quphiam tues ^jsatietltia hlôà.Dohiine t
f D«fthine fpesmeaà i^uentute fnea.
C Prius ehpneftjVtCunl Peigratiaprobetriurpei'ôatien-
tiam?& tuncillam firudupfam ipém ipfb dottapte habere
merebimur, de qüaaitÂpoftplps : Tribulatio patieri tiam
operat'ur,patiéntiaprobanôné^robadôipemj A iunen-
ïuté fignincat,exq uo Coeperit hoftip Cpntridiabplijhipu^
j gnare,quia ætas ilia ad cei tarnen dirigitur, nam qiipcunq;
j témporéadibfitm véttiàttiif,meritô iüUëhtiiS dicit.ur, quja
tunciniplbpleniflimoroboreiolidainur.
! f i In te confirmais fern ex vtero.:
IonadaU
Wwira.ij
lum. :
éïtingreJ
di-niugi-
cer, przeef
pi(h,7tn
•tQa«É
traniMll
.fortitM®
nteaestw
Firmama
tum &w
fugiural
i impiiiî
nocçnti^
H
vj- Déusfe
ducia ni«
jbadolc-j
feeppaw
iAwföj
rtcpw'u$.
De ven-
P/AlmU* L X X.
LflU«n
ligiu-
«cerit
_judo
D e ventre matris meæ tu es protector
lu eus.
C Tuncëhim confirmatie noftraeftDeus » quando ad
cumfideimunerevcnihius. Protc&or, quoniam aducr-
fus diabpli nequitiâs ipfe nos protegic ac defen dit, hic v-
tcrumfandiE ulatris çcclefix aebemus accipere, vbi pri-
mumperrudimentafidei concipimur, deinde ex AqüaÔo
Ipirîtu fiindo regeneramur.
8 In te fc a n ta tiom c a fem p e r:
S lan q u am p rc /d ig ium fad u sfum rhnkis,
6>C tu*j* adiutor forti^
G Significatenimcantatiofetriper* &prxfens fieculum
& futurum, hic enim illi pro liberàtioné cantamus,ibiau-
temgratiasproæternaremuneratione peragimus. Prodi-
gium in hoc fæculo erit fidelis, quando alia ledatur quam
aitwrc poteft multitudopeccantium, quæruntpeccatores
diititias, fideles pauperiem: quærunt pecçatorcsepulas,
iufti ieiunia: quærunt denique illigaudia, ifti triftitiam.
Ne autem bonorum femitam ire : nimis difficileæftime-
tur, addit, ôc tu adiutor fortis.
2 Rcplcatur osmeum i laude:
- r Vt c antem gloriam tuam :• to ta die f
magnitudinem tuam.
- C Nam fi Chriftus non repleat os noftrum, nec lingua
monetur, nec defideria honefta infiammantur. noftra.
Cum vero ponit,tota die,fignincat omne tempus,& nun-
quam à laudibus Domini ceftàndum. Caufaigitur cur petit
os repleri, eft, vt cantét Dei gipriam, fiue eius gratiao-
mnes laudes in dignæ finit. '
io N ep ro iic ia s me in tem p o re fened utis:
Cum f deficiet vircus mea nederelinquas
- me.
C Supplictftfidelis : ne proiieiaturin tempore fenedutis
fuæ à Deo,quando feftà yirtus corporis fui plus indiget
adiuuari. Tune quoque fe petit non deberederelinqui,
cum defecent virtùs patienriæ, vel mollefeit fùb onerètri-
bulationis, dum tribulationibus crcbris atque martyriis
robur animæ confienefeit : quia cum Ghrifto totumpotent
fiuftinere, fine ipfb vero nihil,
n Qm ad ix e ru n tin im ic im e im ih i:
E t qui f euftodiebant animam meam i
confili.um feceru n tin vn um .
C Redditur caufia, cur ad fubueniendum pie tas Del de-
beat p’rouocari : qiibniamdebilitate captata, ■ feruor infi-
diantiiun accenfus’ eftjçdum credunt facile decipi, àquo
non poteft viribus déférais obuiari. Truculentior eft ini-
micotum feinpef adunata colledio,& quod no diufditur,
grauius vno fefee portatur.Innuitergo nô leties effe inimi-
cbs.Guiufinodi vero confiliuminierinc, feqijenter apérit.
Dicentes Deus dereliquit eum.perfequimi-
ni & eompreheridite eum.
Q u ia n o n eft qui ferip ia t.
C Hoftes enim carnales,cum viderint hominehi crebra
c^lamitàte fatigatum, credunt eum à Deo derelidum: qui
diuinamgratiamputantinfoliscorporis viribus conftitu-
tam,dicerites : dereliquit eum Deus^ perfe qui mini, quia
fegere non valet, &compræhendite, quia nobis reludari
non poterit violen tifîîmis.
13. D eu sn e e lo n g e risàm e :
Deus meus in auxiliummeum ê refpice.
Humana putatinfirmitas elongare fê Deum, quando
ei venire tardât auxilium: ldeo petit,ne gratia ems ab ipfe
difcedat,& orar, vt per adiutorium Dei, ci dignapatientia
ttibuatur.
Con fu n d an tu r & defidanc detrahentesa-
nimæ meæ ■#
Operiancur 4 confufîone Ô£ pudore j qui
q uæ ru n tf mala mihi.
C Confundantur enim dicit,cütti tüa Vidëriht depüfità
non miitari : deficiant detrahentes, ideft, obloqüefttçi
. ■ mm__«M B Ë a .p?
mamten OpcriantUrdixit, quafi qiiodam vélo, feuvfefc-
cundia obtegantur eorum faciès : quod fblcteuenirehis,
qui adiones priftinas mcliorc vita çondemnant. Mala |
quærunt, quiprauis blandimentis,occulto vulnerc,men-
tes videnturimpcterc , dum carnia felutem fiuadcnt ad inter!
turn animæ.
1 y Ego autem | ïêmpcrfperaboî
h t adiieiam fnper ĥ omnem laudem tuam-.
G Decurfaemcndari'one peccantium, ad fuam delcda-
tionem bonumcjue corniertitur: vtficut illi de diuinapo-
tentia defperabant, ita populus fidclis fperate fefemper
dicifin Deo. Adiiciam laudfem. Nam cum quis dicit, ver-
bum patris feciflé coelum Sc terram, perfedadeuotiofie
Deum laudat.Sed cumàdiunxerit,incarnatum effe pro k -
lutecundorum,adiecitcumulum laudibus plenum : ita1
laus fuper laudem adiieifur.
16 O sm e um fan n u n c ia b itiuftitiam tuam:
T o ta d ie fialutare tuum.
C Iuftitjapatris feluatoreft,&felutare dicitur,quialnde
felus mundi,per glôrxofem incarnationcm prouenit.T ora
die,continuum tempus çftendit. Often dit igitur fe pro-
nundaturum gentibus feluatorem. U Vel in perfbna
Chrifti capitis qui in apoftolis fe annundaùit.
17 Q u o n iam n o n cognoui -litefaturam ê intro
ib o in po ten tias Domini.
Domine memoraboaiuftitiæ tuæfolius.
G Non cognoui literaturam,id eft,fictenriam fecularc,
& eloquentiam vanam, malis adibus inquinatam. Ideo
introibo in potentiam Dei, hoc eft, in Hierufelemcoele-
ftem.T une mémotabor,cum fequeftratagnosab hçdis&
impiosàfidelibus.
18 Deus docuifti me f ex iu uentute mea & vfq
u en u n c :
i Pronunciabomirabiîiàtuâ.
C Docuifti autem, fiue adlibros pertinetdiuinoi, fiué
ad infufem coelitus fidem. Iuuentus indpitexquo coepit
homo ad diuinam grariam peruenire. Vrique mirabifia
foerunt, vt docetetur indodus, & ex perfido fierec deuo^
tus, & ex peccatore iuftiflîmus.
19 E tfv ^ u em f e n e d am & fe n ium :
Deus n e derelinquas me.
C Àpudgræéos duo nomitta iftadiuerfafiunt: fenêdam,
grauitatem vocant : fienium, ætatem finitimam-. T ariny
vero quafi fimili nomine huncupancur. Petit itaqué po-
pultis fidelis, vt néque in matura, neque in fenili æcate de-
feraturàDomino. Gum enim à iuuentute fe docuerit &
euftodierit, petit id continuariin fenedute.
2.0 Donee annunciem brachium tu um : |
Generationi 4 omniquæ ventura eft.
QU» q«*-
suotm '
milth
i iugirer
e x p u tib o
f ottincs
■ laudatio-
n et t.
A A n ictt
kkâcm.
f kinahit.
i ingrediarmforriradioeDo
fabadolî-
icebtu
mec.
i anûnn-
cuiro.
f infapet
rfqnaCe-
& can os.
S eocâa Sc
Irai om.
è c o a d if
que qui
illis tantum denundandum fxiiflè Chriftum, qui eo rem- fomzndv*
pore foerunt, Cum illè pro nôbis incamari dignatuseft, b« tuas.
addidit,quæ ventura eft: vt hancprædicarionem vfqoe ad
finem fiæculficognoficeres effe fedendam.Petit ergo eccie-
fiafe non derelinqui vfique ad fincmfæculi. H
2,1 Po ten tiam tuam & iuftitiam tuam Deus vf-
que in i alciflima: quæ feciftimagnalia:
Deus quis fimilis tibi * j
C Potentiam tuam; hic quoque reddéndüm eft, donee
annundem potentiam &c. Nam potenria ad grariam in-
carnati o n is reipidt. Iuftitia ad Iudidum in quo Adam iudicatuseft,
ideft,mortepunituscumpofteriratefiiâ. V t
que in alriffirüa ; quia Deus homo feaet ad déxeeram patris
, regnans cum eo per infini ta fiecula. Magnalia,ima-
gnitudinevocantur; quoniam ad vindicandum fortis eft
Deus, ficutin Adam: & ad liberandum nulluseifimilis
inuenitur, ficutin latrone. Deus quoque in operibus fuis
I cognofeitur eftè fingularis, ideo fitbdir : quis fimilis
tibi? quod cum admirarionelegen-
dumèfti
ê excel-
1 am quanta
fe.
Rotend*
deioftida.