
 
        
         
		Farn.  Coraciadae,  G.  R.  Gray. 
 Gemís  Eurystomus,  Vieill. 
 (68)  l.  Eurystomus  afer,  (Latk.) 
 A fricm  Roller,  L a th .,  Syn.  I  SuppL  p.  85.  -   Be ch st.,  Uebersetz.  I.  p.  345.  -   Coramos  afra,  
 L a th .,  Ind.  Orn.  p.  172. —  B e c lis t.,  Kurze  Ugbers.  p.  120. —  Petit  Rolle  violet,  L ev a  u l.,  
 Ois.  Parad,  pl.  35.  —  Eurystomus purpmascem,  V ie ill.,  Enw.  Métli.  II.  p.  872.  (Nach  Le-  
 v a ill.)  -«-id.  Eur.  rubescens.  p.  871.  (Nach  Lath.)  —  Coradas  africana,  Shaw,  Nat.  Mwc.  
 t  401.  —  Colarte purpurascem, Wagl.,  Syst.  an.  (1827)  sp. 2.  -   id.  C.  viridis,  sp. 5  (jun.). -   
 Eurystomus  afer,  S tep h -,  Gen.  Zool.  XHL  p.  97.  -   L e ss .,  Tr.  d'Om.  p.  356.  -   Colarts  
 purpurasccns,  Sws.,  B.  W.  Afr.  II.  p.  112.  —  Eurystomus  afer,  G.  R.  Gray,  Gen.  o f B.  I.  
 p.  62.  -   Colaris  afra,  R e ic h h .,  Hcmdb.  p.  56.  t.  438.  f.  32 0 1 -2 .  -   id.  C.  viridis.  p .5 7 .;f-  
 Eurystomus  orientalis,  RUpp.  (nec  L inn.),  Syst.  Hebers,  p.  23.  —  H eu g l.,  Syst.  Hebers.  
 No. 123. — Eurystomus afer,Bp., Consp. p. 168. — id. Eur. viridis. — Eur. afer, H a rtl., J .f.V rn .  
 1853.  p.  299.  —  id.  W.  A fr .'p.  28.  -   id.  J. f .   Om.  1861.  p.  104.  -  Antón-,  Catal.  p.  27.  -   
 H a rtm .,  Uebersetz.,  J. f .   Om.  1866.  p.  200. —  Cornopio  afer,  Cab., Mus.  Hein.  II.  p.  119. —  
 Eurystomus  afer,  S c la t.,  Proc.  1864.  p.  HO.  —  K irk ,  Ibis.  1864.  p.  324. —  S c h le g ., Mus.  
 P.  B.  Coraces.  p.  142.  —  Cornopio  afer,  Cab.,  v.  d.  Decken Reisen.  III.  p.  34. 
 Diagn.  Supra  dilute  cinnamomeus,  capite  et  collo  lilacino  indutis;  subtus  
 pulchre  lüacinus;  remigibus  tectricibusque  alarurn  majoribus  laete  caeruleis, 
   ápice  nigricantibus;  cauda  subfurcata,  rectricibus  lateralibus  ex  
 virescente  cyanescmtibus,  apice caeruleis,  mediis  olivaceo-fuscis;  crissoet  
 subcaudalibus thalassinis;  subalaribus lilacinis;  rostro  flavissimo; pedibus  
 nigricantibus;  iride  brunnescente-rufa. 
 F o em .  Parum  minar  et  minus  nitide  tincta. 
 Long.  circa  10";  rostr.  9 '" ;  al.  6 ";  caud.  3‘/s";  tars.  6"'. 
 Alt.  Oberseite,  Schultern  und  Deckfedern  lebhaft  rostzimmtbraun,  der  Oberkopf  
 etwas  dunkler;  Augenbrauenstreif  und  Kopfseiten  mit  lilaviolettem  Scheine;  
 übrige  Unterseite  und  untere  Flügeldecken  lebhaft  und  glänzend  lilaviolett,  'die  
 Mitte  der Federn  zimmtfarben verwaschen;  After,  untere  und  obere Schwanzdecken  
 nebst Tibia meerblau; Schwingen dunkelkobaltblau und Deckfedern der 1 . Schwingen  
 am Spitzentheile  und Rande  der  Innenfahne  mattschwarz;  letzte  Schwingen 2.  Ordnung  
 zimmtbraun  wie  die  Schultern;  Deekfedern  der  Schwingen  2.  Ordnung  blau,  
 mit  grünlichem  Scheine,  am  Spitzentheile  deutlich  blau;  Schwingen  ron  unten  
 düster  meerblau;  Schwanzfedern  meerblau,  am  Rande  der  Innenfahne  heller,  fast  
 weiss,  mit  breitem  kobaltblauen,  an  der  Spitze  deutlich  schwarzem  Endrande;  die 
 2  mittelsten  Schwanzfedern  mattsehwarz. 
 Schnabel  homgelb;  Beine  und  Nägel  dunkelhornbraun.  Ins  dunkelbraun 
 (Speke).  Vq  ,  0bergeite  dunkelrostbraun,  mit  düsterer  braunen  Federn  
 gemischt;  ebenso Kopf-  und  Halsseiten,  Kinn,  Kehle  und  Kropf;  auf  der Kehlmitte  
 einzelne  Federn  mit  lilavioletten Endsäumen;  Brust  und  übrige  Unterseite,  Schw  
 gen  und  deren  Deckfedern  nebst  Schwanz  düster  meerblau  grünscheinend,  aut  der  
 Brust  mit  braunen Federn gemischt;  Schwanzfedern  mit schmälerem  dunklen Ende, 
 Schwingen  fast  an  der  ganzen  Innenfahne  und  Spitze  mattschwarz.  —  Schnabel  
 hornbraun,  nur  an  der  Basis  gelb. 
 Beide  Geschlechter  gleichgefärbt. 
 Beschreibung  nach  Exemplaren  vom  Gambia  im  Bremer  Museum. 
 Länge.  Fl.  Aeuss.  Schw. F.  Mundspl.  L.  M.-Z. 
 c.  9"  6"  1'"  3" 4'"  8'"  13"'  8'"  8“t  ad.  Gambia. 
 _   6" 2'"  3"  7'"  13"'  —  — ,  jun.  „ 
 6-7"  3"-3"8'"  10-12'"  -   7-8'"  8-9'"  nach  S c h le g e l  (9 Exempl.). 
 Der  nahe  verwandte  Eur.  gularis, Vieill.,  bisher  nur  aus dem Westen bekannt,  
 unterscheidet  sieh  leicht  durch  den  grossen  grünlichblauen  Kehlfleck. 
 Eur.  afer  ist,  mit  Ausnahme  des  Südens,  über  den  grössten  Theil  des  tropischen  
 Afrika  verbreitet:  Senegambien  (Leidener  Mus.),  Gambia  (Bremer  Mus.),  
 Goldküste  (P e l ) ,  Gabongebiet  (Du  C h a illu ,  V e rr.),  Abyssinien,  Bogosland,  
 Senakr,  Fasoglu,  Kordofahn  (Rüpp.,  H eu g l.),  Gazellenfluss  (Antin.),  Sambesigebiet, 
   Teté,  Shiré  (Kirk)  und  inneres  Ostafrika.  Hier  schoss  S p e k e   im Oktober  
 bei  Usaramo  ein  Weibchen  mit  legereifem  Ei.  Baron  v.  d.  D e c k e n   erlangte  die  
 Art  ebenfalls  auf  seinen  Reisen  an  der  Ostküste. —  V e r r e a u x ’  Angabe  „Nubien“  
 ist  falsch. 
 (64)  2.  Eurystomus  madagascarensis,  (Gml.) 
 Coracias  madagascariensis,  Gml.,  S.  N.  p. 379.  -  Le Rolle  de Madagascar,  Buff.,  Pl. enl. 501. —  
 Le  grand Rolle  violet,  Le v a ili.,  Ois.  eie  Par.  t.  34.  p.  96.  —  Madagascar  Roller,  L a th .,  
 Syn.  I.  p.  413. —  B e ch st.,  L a th .,  Uebersetz.  I.  p.  342.  —  Coracias madagascariensis,  L a th .,  
 Ind.  Orn.  p.  170. —  B e c h s t.,  IV.  p.  119.  —  Eurystomus  violaceus,  V ie ill.,  Enc.  Méth.  II.  
 p.  872. —  Colariè  violaceus, W a g l.,  Syst.  av.  sp.  1. —  L e s s .,  Tr.  d ’Orn.  p.  356.  —  Eurystomus  
 madagaécariensis,  Gray ,  Gen.  o f P.  I.  p.  62.  —  Bp.,  Consp.  p.  168.  —  Cólaris madagascariensis, 
   R e ie  hb.,  Handb.  p.-56.  t. 438.  f. 3200. —  Cornopio  madagascariensis,  Cab., Mus.  
 Hein.  II.  p.  119. —  Eurystomus  madagascariensis,  H a r tl.,  Madag.  p.  27. —   Roch  et Newto 
 n ,  Ibis.  1862.  p.  270.  —  N ew to n ,  Ibis.  1863.  p.  341.  —  P o lle n ,  Enumer.  anim. Madag.  
 Nederl.  TijdscJir.  v. Dierlc.  1 8 6 3 . ; S c h le g e l  et P o lle n ,  Recherch.  sur  la  Faune  de Madag.  
 (1867) p. 103. — Schleg., Mus. P. B. Coraces, p. 143. —  Euristomus  violaceus,  B ian c o n i,  Spec,  
 zool.  mosamb.  fase.  XVIII.  (1867)  p.  319  (jun.). 
 Diagn.  E.  a f r o   simillimus,  sed  major;  supra  laete  cinnamomeo- rufus,  
 capite  et  collo  lilacino  resplendentibus ;  subtus  in  ftmdo  cinnamomeo  
 laetissime  lilacino - violaceus ;  rectricibus  ex  virescente  cyanéscentibus,  
 apice  caeruleis,  duabus  intermedvis  olivascente-tinctis,  fascia  caerulea  
 terminatis;  alarum  tectricibus  remigibusque  interne  caeruleis ;■ caudae  
 tectricibus,  abdomine  imo,  crisso,  subcaudalibus  et  tibiis  thalassinis;  subalaribus  
 cinnamomeis;  rostro  flavissimo; pedibus fuscis;  iride fusca. 
 Long  1 1— 12 " ;   rostr.  10VP";  al.  8" ;  caud.  A f f “ ;  tars.  6V2". 
 In  der  Färbung  durchaus  mit  der  vorhergehenden  Art  (afer)  übereinstimmend, 
 aber  grösser.