
 
        
         
		Schwerpunkt  liegt  an  den  Gestaden  der  Nord-  und  Ostsee  (Holland,  Schleswig,  
 Dänemark,  Pommern,  Oeland;  früher  in  England);  dann  Ungarn,  die  Krim,  das  
 Kaspi-Meer,  die  Salzseen  der  Tartarei  und  Mongolei  (Tarai-nor:  Rad de).  Nach  
 T r is tr a in   in  Palästina  Standvogel,  also  wahrscheinlich  hier  ebenfalls  nistend. 
 Der  Aufenthalt  des  Säbelschnäblers  ist  fast  ausschliessend  an  salziges Wasser,  
 also  an  dus  Meer  oder  salzige  Seen,  gebunden.  N aum an n   gibt  über  alle  
 Lebensverhältnisse  gründliche  Auskunft;  v.  D ro s te -H ü lsh o ff  entwirft  von  dieser  
 Art  ebenfalls  eine  anziehende  Schilderung. 
 Es  ist  wol  nur  Zufall,  dass  Himantopus  autumnalis*),  H a sse lq u .  (1757  —  
 candidus,  B o n n a t.  1791—  rufipes,  Bechst.  1809),  bisher  in  Ostafrika  nicht  nachgewiesen  
 wurde,  denn  ohne  Zweifel  kommt  die weit  verbreitete Art  auch  hier  vor;  
 kennen  wir  sie  doch  aus Südafrika  und  von  der Westküste Madagaskars  (H. minor,,  
 N a tt.,  H a rtl.  Mad.  p.  78). 
 Sub/am.  Tringinae,  Gray. 
 Germs  Tringa,  L. 
 Subgen.  Schoeniclus,  Möhr. 
 (395)  l.  Tringa  cinclus,  L. 
 Cinclus  et  C.  minor,  Br iss. V.  p. 211  et 215.  1.19.  f. 1 (Winterkl.).  —  Tr.  cinclus,  L.,  S. N.  p. 251. 
 —  Cinclus  torquatus,  B r is s .  p.  216.  t.  19.  f.  2  ( Sommerkl.). —  Tr.  alpina,  L.  p.  249. —  id.  
 Faun.  suec.  p.  180.  —  Fl.  erd.  852. —  Furre,  L a th .  III.  p.  182  (cum  var. A).  —  B e ch st.  III.  
 p.  152  et  Anm.  h.  (descr.  5).  —  Dunlin,  L a th .  p.  185. —  B e ch st.  p.  156  et  p.  157  Anm.  t.  
 (descr.  opt.). —  GaTUnago  anglicana,  B ris s .  p.  309  (ex Willughb.).  -£■Scolopax pusilla,  Gml.  
 p.  663.  —  id.  Tringa  alpina  et  cinclus,  p.  676  et  680  (cum  var.  ß).  —  Tr.  cinclus  et  alpina,  
 L a th .,  Ind.  p.  735.  736.  —  Be chst.  IY.  p.  451  et  452.  —  Tr.  varia,  M ü lle r , Prodr.  zool.  
 dan.  p.  26. —  B e c h s t.  III.  p.  166.  IY.  p. 454. —  id.  Numenius  variabilis,  Naturg.  Deutschi.  4.  
 P-  141.  —  Tr.  cdpina,  Vie ill.  p.  1081. —  Tr.  variabilis,  M e y e r u. Wolf,  Taschenb.  II.  (1810)  
 p.  397. —  Temm.,  Man.  ü .  p.  613.  IV.  p.  399.  —  Tr.  Schinzii,  L.  Brehm  (nec Bp.),  Beitr.  
 vol.  3.  (1820 — 22)  p.  355.  —  id.  Vög.  Deutschi.  p.  463.  —-  Temm.,  Man.  IY.  p.  400.  —  Tr.  
 pygmaea,  S c h i n z ,  JJebers.  Cuv.  Thierr.  I.  p. 782. — Tr.  variabilis,  N a u m.  7.  p.  427.  1.186. —  
 id.  Tr.  Schinzii,  p. 453.  1.187.  ^  Blas.,  ib.  XIII.  p .235(= alpina). —  G o u ld ,  B.  Eur.  pl. 329. 
 —  Tr.  cinclus,  Keys.  u.  B la s .  p.  LXXYI, —  Sch leg .,  Rev.  crit.  p.  LXXXIX.  et  p.  99. —  id.  
 ib.  Tr.  cinclus  minor.  —  id.  Tr.  cinclus,  Vog.  Nederl.  p.  445  et  446  (Schirm).  —  Schoeniclus  
 cinclus,  Gray,  List.  III.  p.  104.  —  id.  TV.  cinclus,  Gen.  III.  579.  7. —  Tr.  alpina  et  Schirm,  
 R e ic h b .  t.  73.  f.  624—26  et  627—29.  —  L in d  e r m.,  Vög.  Griecherd.  p.  143. —  Tr.  variabilis,  
 Malh.  p.  184.  —1  K ja e rb .,  Danm.  Fugle,  p.  280.  281. —  Pelidna  alpina,  variabilis,  Schinzi  et  
 platyrhyncha,  L.  B rehm ,  Vogelf.  p.  316.  317. —  Tr.  variabilis,  T h omp s.  II.  p.  228. —  Mc  
 G illiv r .  IV.  p. 203. — L ilje b .,  Naum.  II.  Heft 2.  1852.  p. 114 (Tromsö). — Gadam.,  ib.  Heft 3.  
 p.  4  (Schonen). — W a lle n g r.,  ib.  1853.  p.  87  (Gothl.).  —  id.  ib.  1854.  p.  253  (Skandin.). —  
 N e g e le in ,  ib.  1853.  p.  60  (Oldenb.).^—-  Eüimmargr.,  ib.  p. 294 (Wenern). —  Tr. Schinzi,  Al-  
 tum ,  ib.  p.  452  (Münster). —  K rü p e r ,  ib.  185?.  p. 16 (Isl.). — E rh.,  ib.  1858.  p. 13 (Cyklad.). 
 —  S.  M ü lle r ,  Faeroem.  Fuglefauna.  No.64.  —  F a b r ic .,  Faun.  Grönl.  p.  llj).  —  O la fs e n ,  
 Isl,.  p.  309.  —  H o lb ö ll,  Faun.  Grörd.  p.  39.  —  R in k ,  Grönl.  p. 580.  —  R e in h .,  Ibis.  1861. 
 *) Weiss;  Hinterkopf  und  Nacken  schwarz  (im  Winter  grau);  Mantel,  Schultern,  Schwingen  
 und  Deckfedern  tiefecfiwarz  mit  grünem  oder  blauem  Metallschimmer;  Schwanz  graulich;  Schnabel  
 schwarz;  die  sehr  hohen  Läufe  und  Tibien  nebst  Zehen  roth. 
 G. L.  c.  24''.  Fl.  Schw.  3'*.  f .   2"-2V2".  L.  3V*M3/A   Tib. 2V4“-3y4"  M.-Z. 13"'-17"'. 
 p.  11  (Grönl.). —  Tr.  variabilis  et  Schinzi,  P r e y e r   U.  Z ir k e l,  Reise  n.  Isl.  p.  401. — P ä s s -   
 le r ,  J. f   Om.  1853.  p.  317  (Lappl.).  —  Tr.  variabilis,  F in s c h ,  ib.  1859.  p.  386  (Türkei). —  
 P r e e n ,  ib.  p.  460  (Mecklenb.),  —  Ho m.,  ib.  1862.  p. 428 (Balear.). — N o r dm.,  ib.  1864.  p. 375  
 (Lappl.). —  S a lv ad .,  ib.  1865.  p.  288  (Särdiii.).  —  A.  B re hm ,  AUg. D. Nat. Zeit.  HI.  p. 479  
 (Spanien). — P owys,  Ibis.  1860.  p.  343  (Epirus). — Go dm.,  ib.  1861.  p. 90 (Bodö). — W r ig h t,  
 ib.  1864.  p.  148  (Malta). — Sm ith ,  ib.  1868.  p. 455  (Portug.). —  S ch leg .,  Mtts.  F.  B.  Scolop.  
 p.  32. — D ro s te -H ü ls h o f f ,  Vogelw.  Borkums,  p. 219. —  Tringa  torquata,  Degl.,  Om.  europ. 
 H.  p.  330. —  Pelidna  cinclus  et  var.  A.  P.  torquata,  Degl.  u.  G erbe  n .  p.  197.  199. 
 Für  Asien. 
 Scolopax  alpina,  P a ll.,  Zoogr.  II.  p.  176. —  2V.  variabilis,  Temm. u. Schleg.,  Faun.  jap.  p. 108. 
 1 — Middend.,  Sib.  Reise,  p. 220.  —  Sch r e n k   p. 421. — Pelidna  calidris,  L.  B rehm ,  Vogelf.  
 p. 136 (Nepal). — TV.  cinclus,  Je rd .,  B. o f Ind.  III.  p. 690. — Swinh.,  Ibis.  1860.  p. 66 (Amoy). 
 —  id.  TV.  subarquata,  ib.  1861.  p.  342.  —  id.  Tr.  subarcuata,  chinensis  et  alpina,  ib.  1862.  
 p.  255.  —  id.  Tr.  cinclus,  ib.  1863.  p.  411  (Formosa).  ■—  id.  Tr.  cinclus  et  Schinzi,  Proc.  1863.  
 p.  316. —  TV.  cinclus,  I rb y ,  Ibis  1861.  p.  241  (Oudh).  —  B la c k is t.,  ib.  1862.  p. 330  (Japan). 
 —  id.  ib.  1863.  p.  97. — W h ite ly ,  ib.  1867.  p.  205  (Japan).  —  T r is tr .,  ib.  1868.  p.  327  (Pala 
 s t.).—  D y bowsky,  J. f .   Om.  1868.  p.  337  (Daurien). 
 Für Afrika. 
 Tringa  cdpina,  L ic h t.,  Nomencl.  p.  74.  -  Schoeniclus  variabilis,  Rüpp.,  Syst.  Hebers,  p.  126. .-^r- 
 Tr.  cinclus,  Heu gl.,  Syst.  Hebers.  No.  652. —  id.  Fauna  d.  Roth.  Meer.  No.  276.  —  id.  Ibis.  
 1859.  p.  347.  —  Pelidna  melanothorax  et megarhynchos,  L.  B rehm ,  Vogelf.  p.  316.  317. —  Tr.  
 variabilis,  H a r C .,  Ann.  u.  Mag.  1853.  p.  60  (Madeira).' —  B o lle ,  J. f .   Om.  1855.  p.  176  (Kanaren). 
  —  T r is tr .,  Ibis.  1860.  p. 80  (Sahara). —  Adams,  ib.  1864.  p. 33. — D r a k e ,  ib.  1867.  
 p.  429  (Marokko). —  Heugl.,  J. f .   Om.  1863.  p.  4  (Tanasee). —  TV. Schinzi,  S p e r lin g ,  Ibis.  
 1868.  p.  292. 
 Für  Amerika. 
 Tringa  alpina, W ils.,  Am.  Om.  7.  (1813)  p.  25.  pl.  66.  f.  2.  —  Sw s.  u.  R ic h .,  Faun.  Bor.  II.  
 p. 383. — Audub.,  Om.  Biogr.  IH.  p. 580. — id.  B. Am.  t. 332. — Pelidna  cinclus,  Bp.,  Comp.  
 List.  1838.  p.  50. —  Tr.  alpina,  H a rtl.,  Naum.  1853.  p.  222  (Chile). —  Pelidna  americana■,  L.  
 B rehm ,  Vogelf.  1855.  p. 317, —-  Tr.  alpina  var.  amencana■,  Cass.,  B a ird ,  B.  N.  „4m.  p. 719. 
 —  B la c k is t.,  Ibis.  1864.  p.  132.  —  Pelidna  americana,  Coue s,  Proc.  -le.  Phil.  1861.  p.  188. 
 Zweifelhaft. 
 Variegated  Sandpiper,  L a th .  p.  181  (Nutka  Sund). —  B e ch st.  III.  p.  152.—  TV.  variegata,  Gml.  
 p.  674.  —  B e c h s t.  TV.  p.  451. —  Y ie ill.  p.  1091. 
 Diagn.  Pileo,  dorso  et  scapidaribus  in   fu n d o   dilute  rufescente  nigro  longi-  
 tudincditer  v a r iis ,  apicibus  p lum a rum   multarum *  obsolete  griseis;  coilo  
 toto,  jugulo  et  pectore  albis,  nigro  confertim  striolatis;  gtda  et  J  route  
 albis;  plag a  ventrali magna  et  circumscripta  n ig ra :  abdomine  ¿mo,  crisso  
 et  subcaudalibus  albis:  rectricibus  p a llid e  fu s c is,  intus  versus  basin  albis;  
 tectricibus  alarum  p a llid e  fu sc is,  albido-limbatis:  remig¿bus fuscis.  scapis  
 albis;  rostro  et  pedibus  nigricantibus.  (P til.  aestiv.) 
 Long.  7";  rostr.  13V2"V  ®l-  4 "   o '" ;  caud.  1“  9 '" ;  tars.  1 0 " ';  dig.  med.  9 1 
 W in t e r k l e id .  Oberkopt*  und  Oberseite  dunkel  graubraun,  die  Federn  mit  
 sehr  verwaschenen  schmalen  dunkleren  Schaftstrichen,  die  oberen  Flügeldecken  mit  
 sehr  schmalen  helleren  Endsäumen;  Zügel,  Kopf-  und Halsseiten, Vorderhals, Kropf  
 und  Brustseiten  heller  graubraun  als  die Oberseite  mit  deutlicheren  dunklen  Schaft-  
 striohen;  ein  Strich  über  den  Zügeln,  sich  undeutlich  bis  über  das  Auge  ziehend.