
 
        
         
		und  E h r e n b e rg   fanden  ihn  im  April  und  Mai  bei  Massaua  in  Gemeinschaft  mit  
 Platalea  leucerodia  brütend;  H e u g lin   machte  dieselbe  Beobachtung  auf  Dahlak  
 und  beschreibt  den Nestbau ausführlich.  Nach ihm  gehören  die in  den Symb. phys.  
 tab.  VI.  abgebildeten  Eier  zu  Ardea  atricapilla.  Die  Nachrichten,  welche  Newton  
 bezüglich  des  Brutgeschäfts  von  A.  bubulcus  auf  Madagaskar  einzog  (Ibis  1863.  
 p.  456)  scheinen  uns  zu  gularis  gehörig. 
 Die  nächstverwandte,  über  ganz  Indien,  Australien  und  Polynesien  verbreitete  
 A.  sacra  (asha,  S y k .,  pannosa,  G o u ld ,  albilineata,  G ra y )  unterscheidet  sich  durch  
 die  dunklen  Kopf-  und  Kehlseiten;  nur  ein  schmaler  Strich  längs  Kinn-und Kehl-  
 mitte  ist  weiss. 
 Subgen.  Bubulcus,  Puch. 
 (365)  li.  Ardea  bubulcus,  S a v ign . 
 Ardea  (Ibis)  tota  alba,  H a s se lq u .,  Reise  nach Paläst. (1757)  p. 248 (Winterkl.).— Deutsche Ausg.  
 von  Gadebusch  (1762).. p. 303. — Tantalus  ibis,  syn.  part.,  L in n .,  S. N.  p. 241. — Gml.  p. 650.—  
 Egyptian  Ibis,  L a th .  (syn.  part.) —  B e ch st.  III.  p.  85.  —  A.  Candida  minor,  B r is s.,  Om. V.  
 p.  438  (descr.  opt.  Bologna).  —  A.  aequinoctialis,  var.  ß ,  Gml.  p.  641.  —  Little white  Heron,  
 var.  A,  L a th . —  Be chst.  m .  p.  65. —  A.  aequinoctialis,  var.  a,  L ath.,  Ind. —  B e c h s t. IV.  
 '  p.  425.p||-  A.  bubulcus,  Sav ig n .,  Descr.  de  VEgypte.  t.  8.  f.  1. —-  A.  aequinoctialis,  Mont.,  
 Trans.  Linn.  IX.  p.  197  (Engl.).  —  A. flavirostris,  (Diagn.  u.  erste  Beschreib.)  V ie ill.  (nee  
 Wagl.),  Enc.  Meth.  p.  1124. — A. coromandelica,  L ic h t, (nec Bodd.),  Doubl.-Verz.  1823.  p. 78. 
 — A.  russata,  av.  biennis,  juv.  et juv.  horn., Wagl.,  Syst.  av.  sp.  12. — A.  bubulcus,  Less.,  Tr.  
 p.  575.  -—  A.  Ibis  (H a s s e lq u .!),  Hemp r.  u.  E h rb .,  Symb.  Phys.  (1832)  fol.  n.  Note 2. —  A.  
 Verany,  R o u x ,  Om.  provengale  (1825—39).  t.  316. —-  Temm.,  Man.  IV.  p.  379. — A.  russata,  
 Keys.  u.  Blas.,  Wirbelth.  p.  I XXX.  —  Gray,  Gen.  III.  No.  39  (syn.  emend.).. —  id.  Ardeola  
 bubulcus,  List.  HI.  p. 82 (syn. fals.). — A. bubulcus,  Sch leg.,  Rev.  crit.  p. XOVIII et 102 (descr.). 
 —  id.  Vog. Nederl.  p.  376.  —  A.  Verany,  Ma lh.,  Faune  Sidle." p.  173.  —  A.  russata,  L in -  
 derm.,  Vog.  Griechenl.  p.  151.  —  H a r c o u r t,  Ann.  u.  Mag.  1853.  p.  62  (Madeira).,r—  Egretta  
 russata,  Me G illiv r.,  Brit. B.  4.  p. 474.  —  A. bubulcus,  Re ich  b.  t. 89.  f. 474  (nach  Savign.). 
 —  id.  A.  Verany,  Suppl.  t.  44.  f.  1073. —  Ardeola  bubulcus  et  coromandelica,  R ü p p .,  Syst.  
 Uebers.  p. 121. — A.  coromanda  (Bodd.),  S tric k l.,  Proc.  1850.  p. 221  (syn.  emend.).—  Buphus  
 russatus  et  coromandelicus,  Heu gl.,  Syst.  Vebers.  No.  607.  608. — id.  A  ibis,  Ibis.  1859.  p. 346. 
 — id.  Fauna  d.  Roth. Meer.  No.  252. — id.  Jov/m. f .   Orn.  1862.  p. 407. — id.  ib.  1863.  p. 163. —  
 Ardeola  russata  et  bubulcus,  L.  B rehm ,  Vogelf.  p.  294.  295. —  Ardeola  ibis  (H a sse lq u .!)  et  
 ruficrista  (Verr.),  Bp.,  Consp.  II.  p.  125. —  A.  bubulcusH a rtl.,  W. Afr.  p. 222. -p id.  Madag. 
 '  p.  74. —  id.  ib. I A.  ruficrista. —  P e lz e in ,  Naum.  1858.  p.  497.  —  V ie r th .,  ib.  1853.  p.  22  
 (Nest). — A .B re hm ,  J. f .   Om.  1854.  p .80.  —  id.  ib.  1858.  p.  472. —  B u v ry ,  ib.  1857.  p.  123  
 (Algier). —  Hartm.,  ib.  1863.  p. 233 (Lebensw.). — Salvad.,  ib.  1865.  p. 316.(Sardin.). — Cass.,  
 Proc.  Ac.  Phil.  1859.  p.  173. —f  F i l ip p i,  Viagg.  in  Persia.  1865.  p.  345. —  Bubulcus  Ibis,  
 An tin.,  Catal.  p. 104. —  A.  russata,  T ris tr .,  Ibis.  1859.  p. 37  (Algier).—  id.  Bub. Ibis,  Great  
 Sahara,  p.  401. —  id.  A.  coromandra,  Ibis.  1868.  p.  397  (Palast.). —  A.  bubulcus,  Gurn.,  ib. 
 1859.  p. 153  (Ibadan).  —  id.  ib.  1863.  p. 330  (Natal). —  id.  ib.  1868.  p. 468 (Transvaal). —  Sal-  
 v in ,  ib.  1859.  p.  358  (Algier). —  A lle n ,  ib.  1863.  p.  32  (Lebensweise). —  Buphus  russatus,  
 A d am s ,  ib.  1864.  p. 31. — A.  bubulcus  et  ruficrista,  R o c h  u. Newt.,  ib.  1863.  p. 170 (Madag.). 
 — W r ig h t,  ib.  1864.  p. 143  (Malta). —  D r a k e ,  ib.  1867.  p. 429  (Marokko).  —  S p e r lin g ,  ib. 
 1868.  p.  291  (Mosamb.). —  Sm ith ,  ib.  p.  453  (Portug.). —  Herodias  bubulcus,  S c la t.,  Proc. 
 1863.  p.  164  (Madag.).«—  K irk ,  ib.  1864.  p.  333  (Sambesi). —  L a y a rd ,  B.  S.  Afr.  p.  307.— 
 A.  Ibis  (H a ss e lq u !),  S ch leg .,  Mus.  P.  B.  p.  31.  •—r  id.  Proc.  1866.  p.  425.  —  S ch leg .  u.  
 P o lle n ,  Rech.  Faune Madag.  p.  124. —  Bubulcus  ibis,  A.  B re hm ,  Thierl.  p. 706 (Lebensw.). 
 —  Degl.  u.  G e rb e ,  Om.  eu/rop.  n. p.  298. —  A.  bubulcus,  v.  d. D e c k e n ,  Reisen.  I.  p. 61. — 
 B.  ibis,  Cab.,  v.  d.  Dechen,  Reisen.  III.  p.  50. 
 Kakoe  am  Sambesi:  Kirk. 
 Abu  Wardan arabisch:  Antin. 
 Abü  Qirdan  „  1  ® 
 „  Baqr  „  ]  H a rtm a n n . 
 Diagn.  Alba;  pileo  comoso,  jugulo  et  tergo  dilute  rufo-isabellinis;  pilei  
 plumis  lorlgiusculis,  subpilosis,  cristam pendentem, flormantibus, juguli lon-  
 gis,  subulßtis,  dorsi  longissimis,  ßlamentosis;  spatio  anteoculari  nudo,  
 rostro  et  pedibus  flavis,  iride flava. 
 Jun.  Püeo  griseo-rufescente. 
 Ju v .  Tota  alba. 
 Long.  circa  18";  rostr.  2";  al.  9"  8'";  tars.,  2"  9“‘;d ig .  med.  2“  6 \T “. 
 S   a lt.  Oberkopf  und  die verlängerten  haarähnlichen,  etwas  hart  anzufühlenden  
 Federn  des  Hinterkopfes  und  Nackens  zimmtrostgelb;  die  verlängerten Federn  
 des Unterhalses  und  der  oberen  Schultern,  welche  von  gleicher Beschaffenheit  sind,  
 und  starre  haarähnlich  herabhängende Büschel  bilden,  ebenso  aber  blasser  gefärbt,  
 zart  zimmtisabellfarben;  das  ganze  übrige  Gefieder  rein  weiss. 
 Schnabel  blasshorngelblich;  nackte  Zügel  und  Augenring  blassfleischfarben;  
 Beine  und  Zehen  fahlhorngelb;  Nägel  dunkelbraun.  Im  Leben:  Schnabel  und  Iris  
 hellgelb;  Beine  grünlichgelb  (bei  Jungen  braun);  Zehen  braun  (N ew t.) ;  Iris  sehr  
 blassgelb  (A y r e s ) ;  Iris  gelb;  Zügel  grünlichgelb  (K o ch ).  —-  Iris  blass  bis  lebhaft  
 gelb;  Zügel  grünlich;  Beine  gelblich,  im Winter  schwarz-(Allen ).  —  Schnabel  
 orange;  Beine  orange;  Zügel  und  Augenlid  grünlichgelb,  zuweilen  fast  violet;  
 Iris  hellgelb  (A.  B rehm ). 
 Das beschriebene Exemplar der Bremer Sammlung ist aus Griechenland und stimmt  
 in  allen  Stücken  mit  solchen  aus Nordost-und Westafrika und Madagaskar fiberein. 
 Ein  Exemplar  im Winterkleide  (Griechenl.)  ist  ganz  weiss;  nur  auf  dem  Oberkopfe  
 schwach  isabellröthlich verwaschen;  Läufe  und  Zehen  schwarz;  Tibia heller,  
 mehr  bräunlich. 
 J u n g e   V ö g e l  sind  ganz weiss;  die Geschlechter  gleichgefärbt,  nur  das Weibchen  
 ansehnlich  kleiner;  Ende  April  erhält  der  Vogel  sein  Prachtkleid,  d.  h.  die  
 verlängerten  Federn  der  Schultern  und  des  Unterhalses  (A lle n ) . 
 Fl. Schw.  F. Mundspl. L. Tib. M.-Z. H.-Z. 
 8“ 10“ '-9“ 2“ ' 3" 3'" 2 "  7 '“ 3“ -3“ 2'“ 
 Madag. 
 1 1 “ '-14“ ' 2“  2'“ 12 '“ 
 9“ -9“ 4“ ' 3"  2“ -2“ 2'“ fBn 2 "  10'"  
 Griechenl. 
 13 “ '-15 '“ 2“ -2“  2 '" 1 1 '“ 
 8“ 9“ '-9“ 4'“ 2“ 9“ '-3“   2 ',-2“ 3'“ — 2“ 10“ '-3 "8 “ '  13 “ '-16“ '  
 Afrik a.  7  St. 
 2“ -2“  1 '“ 12 '“ 
 9“ -9“  6'" 2“ 10'“ -3“ 2'“   121í l " ,-2,,,5íí ‘ ,r— 3“ -3“ 5“ '  19“ '-23'“   2 "  l" '- 2 "  3 '"   12 '“  
 coromanda-  Ind.  Sunda-I.  Japan.  16  St. 
 Die  mit  dieser  Art  selbst  in  neuerer  Zeit  zuweilen  noch  verwechselte  A.  coromanda, 
   B o d d .  (PI.  enl.  910.  —  comata,  var.  ß,  Gml.  —  affinis,  H o rsf. —  bicolor  
 et  ruficapilla,  V ie ill. —  russata,  Temm.  u. W ag l. — bubulcus,  Bl.  nec  S a v ig n .),  
 unterscheidet  sich  im  Prachtkleide  durch  die  lebhaft  orangeroströthliche  Färbung  
 des  Kopfes,  des  ganzen  Halses  und  der  Schulterfedern,  im  einfarbig  weissen Winter 
   und  Jugendkleide  dagegen,  wie  S c h l e g e l ’s  Scharfblick  zuerst  nachwies,