
und E h r e n b e rg fanden ihn im April und Mai bei Massaua in Gemeinschaft mit
Platalea leucerodia brütend; H e u g lin machte dieselbe Beobachtung auf Dahlak
und beschreibt den Nestbau ausführlich. Nach ihm gehören die in den Symb. phys.
tab. VI. abgebildeten Eier zu Ardea atricapilla. Die Nachrichten, welche Newton
bezüglich des Brutgeschäfts von A. bubulcus auf Madagaskar einzog (Ibis 1863.
p. 456) scheinen uns zu gularis gehörig.
Die nächstverwandte, über ganz Indien, Australien und Polynesien verbreitete
A. sacra (asha, S y k ., pannosa, G o u ld , albilineata, G ra y ) unterscheidet sich durch
die dunklen Kopf- und Kehlseiten; nur ein schmaler Strich längs Kinn-und Kehl-
mitte ist weiss.
Subgen. Bubulcus, Puch.
(365) li. Ardea bubulcus, S a v ign .
Ardea (Ibis) tota alba, H a s se lq u ., Reise nach Paläst. (1757) p. 248 (Winterkl.).— Deutsche Ausg.
von Gadebusch (1762).. p. 303. — Tantalus ibis, syn. part., L in n ., S. N. p. 241. — Gml. p. 650.—
Egyptian Ibis, L a th . (syn. part.) — B e ch st. III. p. 85. — A. Candida minor, B r is s., Om. V.
p. 438 (descr. opt. Bologna). — A. aequinoctialis, var. ß , Gml. p. 641. — Little white Heron,
var. A, L a th . — Be chst. m . p. 65. — A. aequinoctialis, var. a, L ath., Ind. — B e c h s t. IV.
' p. 425.p||- A. bubulcus, Sav ig n ., Descr. de VEgypte. t. 8. f. 1. —- A. aequinoctialis, Mont.,
Trans. Linn. IX. p. 197 (Engl.). — A. flavirostris, (Diagn. u. erste Beschreib.) V ie ill. (nee
Wagl.), Enc. Meth. p. 1124. — A. coromandelica, L ic h t, (nec Bodd.), Doubl.-Verz. 1823. p. 78.
— A. russata, av. biennis, juv. et juv. horn., Wagl., Syst. av. sp. 12. — A. bubulcus, Less., Tr.
p. 575. -— A. Ibis (H a s s e lq u .!), Hemp r. u. E h rb ., Symb. Phys. (1832) fol. n. Note 2. — A.
Verany, R o u x , Om. provengale (1825—39). t. 316. —- Temm., Man. IV. p. 379. — A. russata,
Keys. u. Blas., Wirbelth. p. I XXX. — Gray, Gen. III. No. 39 (syn. emend.).. — id. Ardeola
bubulcus, List. HI. p. 82 (syn. fals.). — A. bubulcus, Sch leg., Rev. crit. p. XOVIII et 102 (descr.).
— id. Vog. Nederl. p. 376. — A. Verany, Ma lh., Faune Sidle." p. 173. — A. russata, L in -
derm., Vog. Griechenl. p. 151. — H a r c o u r t, Ann. u. Mag. 1853. p. 62 (Madeira).,r— Egretta
russata, Me G illiv r., Brit. B. 4. p. 474. — A. bubulcus, Re ich b. t. 89. f. 474 (nach Savign.).
— id. A. Verany, Suppl. t. 44. f. 1073. — Ardeola bubulcus et coromandelica, R ü p p ., Syst.
Uebers. p. 121. — A. coromanda (Bodd.), S tric k l., Proc. 1850. p. 221 (syn. emend.).— Buphus
russatus et coromandelicus, Heu gl., Syst. Vebers. No. 607. 608. — id. A ibis, Ibis. 1859. p. 346.
— id. Fauna d. Roth. Meer. No. 252. — id. Jov/m. f . Orn. 1862. p. 407. — id. ib. 1863. p. 163. —
Ardeola russata et bubulcus, L. B rehm , Vogelf. p. 294. 295. — Ardeola ibis (H a sse lq u .!) et
ruficrista (Verr.), Bp., Consp. II. p. 125. — A. bubulcusH a rtl., W. Afr. p. 222. -p id. Madag.
' p. 74. — id. ib. I A. ruficrista. — P e lz e in , Naum. 1858. p. 497. — V ie r th ., ib. 1853. p. 22
(Nest). — A .B re hm , J. f . Om. 1854. p .80. — id. ib. 1858. p. 472. — B u v ry , ib. 1857. p. 123
(Algier). — Hartm., ib. 1863. p. 233 (Lebensw.). — Salvad., ib. 1865. p. 316.(Sardin.). — Cass.,
Proc. Ac. Phil. 1859. p. 173. —f F i l ip p i, Viagg. in Persia. 1865. p. 345. — Bubulcus Ibis,
An tin., Catal. p. 104. — A. russata, T ris tr ., Ibis. 1859. p. 37 (Algier).— id. Bub. Ibis, Great
Sahara, p. 401. — id. A. coromandra, Ibis. 1868. p. 397 (Palast.). — A. bubulcus, Gurn., ib.
1859. p. 153 (Ibadan). — id. ib. 1863. p. 330 (Natal). — id. ib. 1868. p. 468 (Transvaal). — Sal-
v in , ib. 1859. p. 358 (Algier). — A lle n , ib. 1863. p. 32 (Lebensweise). — Buphus russatus,
A d am s , ib. 1864. p. 31. — A. bubulcus et ruficrista, R o c h u. Newt., ib. 1863. p. 170 (Madag.).
— W r ig h t, ib. 1864. p. 143 (Malta). — D r a k e , ib. 1867. p. 429 (Marokko). — S p e r lin g , ib.
1868. p. 291 (Mosamb.). — Sm ith , ib. p. 453 (Portug.). — Herodias bubulcus, S c la t., Proc.
1863. p. 164 (Madag.).«— K irk , ib. 1864. p. 333 (Sambesi). — L a y a rd , B. S. Afr. p. 307.—
A. Ibis (H a ss e lq u !), S ch leg ., Mus. P. B. p. 31. •—r id. Proc. 1866. p. 425. — S ch leg . u.
P o lle n , Rech. Faune Madag. p. 124. — Bubulcus ibis, A. B re hm , Thierl. p. 706 (Lebensw.).
— Degl. u. G e rb e , Om. eu/rop. n. p. 298. — A. bubulcus, v. d. D e c k e n , Reisen. I. p. 61. —
B. ibis, Cab., v. d. Dechen, Reisen. III. p. 50.
Kakoe am Sambesi: Kirk.
Abu Wardan arabisch: Antin.
Abü Qirdan „ 1 ®
„ Baqr „ ] H a rtm a n n .
Diagn. Alba; pileo comoso, jugulo et tergo dilute rufo-isabellinis; pilei
plumis lorlgiusculis, subpilosis, cristam pendentem, flormantibus, juguli lon-
gis, subulßtis, dorsi longissimis, ßlamentosis; spatio anteoculari nudo,
rostro et pedibus flavis, iride flava.
Jun. Püeo griseo-rufescente.
Ju v . Tota alba.
Long. circa 18"; rostr. 2"; al. 9" 8'"; tars., 2" 9“‘;d ig . med. 2“ 6 \T “.
S a lt. Oberkopf und die verlängerten haarähnlichen, etwas hart anzufühlenden
Federn des Hinterkopfes und Nackens zimmtrostgelb; die verlängerten Federn
des Unterhalses und der oberen Schultern, welche von gleicher Beschaffenheit sind,
und starre haarähnlich herabhängende Büschel bilden, ebenso aber blasser gefärbt,
zart zimmtisabellfarben; das ganze übrige Gefieder rein weiss.
Schnabel blasshorngelblich; nackte Zügel und Augenring blassfleischfarben;
Beine und Zehen fahlhorngelb; Nägel dunkelbraun. Im Leben: Schnabel und Iris
hellgelb; Beine grünlichgelb (bei Jungen braun); Zehen braun (N ew t.) ; Iris sehr
blassgelb (A y r e s ) ; Iris gelb; Zügel grünlichgelb (K o ch ). —- Iris blass bis lebhaft
gelb; Zügel grünlich; Beine gelblich, im Winter schwarz-(Allen ). — Schnabel
orange; Beine orange; Zügel und Augenlid grünlichgelb, zuweilen fast violet;
Iris hellgelb (A. B rehm ).
Das beschriebene Exemplar der Bremer Sammlung ist aus Griechenland und stimmt
in allen Stücken mit solchen aus Nordost-und Westafrika und Madagaskar fiberein.
Ein Exemplar im Winterkleide (Griechenl.) ist ganz weiss; nur auf dem Oberkopfe
schwach isabellröthlich verwaschen; Läufe und Zehen schwarz; Tibia heller,
mehr bräunlich.
J u n g e V ö g e l sind ganz weiss; die Geschlechter gleichgefärbt, nur das Weibchen
ansehnlich kleiner; Ende April erhält der Vogel sein Prachtkleid, d. h. die
verlängerten Federn der Schultern und des Unterhalses (A lle n ) .
Fl. Schw. F. Mundspl. L. Tib. M.-Z. H.-Z.
8“ 10“ '-9“ 2“ ' 3" 3'" 2 " 7 '“ 3“ -3“ 2'“
Madag.
1 1 “ '-14“ ' 2“ 2'“ 12 '“
9“ -9“ 4“ ' 3" 2“ -2“ 2'“ fBn 2 " 10'"
Griechenl.
13 “ '-15 '“ 2“ -2“ 2 '" 1 1 '“
8“ 9“ '-9“ 4'“ 2“ 9“ '-3“ 2 ',-2“ 3'“ — 2“ 10“ '-3 "8 “ ' 13 “ '-16“ '
Afrik a. 7 St.
2“ -2“ 1 '“ 12 '“
9“ -9“ 6'" 2“ 10'“ -3“ 2'“ 121í l " ,-2,,,5íí ‘ ,r— 3“ -3“ 5“ ' 19“ '-23'“ 2 " l" '- 2 " 3 '" 12 '“
coromanda- Ind. Sunda-I. Japan. 16 St.
Die mit dieser Art selbst in neuerer Zeit zuweilen noch verwechselte A. coromanda,
B o d d . (PI. enl. 910. — comata, var. ß, Gml. — affinis, H o rsf. — bicolor
et ruficapilla, V ie ill. — russata, Temm. u. W ag l. — bubulcus, Bl. nec S a v ig n .),
unterscheidet sich im Prachtkleide durch die lebhaft orangeroströthliche Färbung
des Kopfes, des ganzen Halses und der Schulterfedern, im einfarbig weissen Winter
und Jugendkleide dagegen, wie S c h l e g e l ’s Scharfblick zuerst nachwies,