nieditatioab ea procul evanuit. Vides ergoquali modo
in lapfu hominis mit dignitas. rerum. In confidera-
tione enim iljarum k>mo refurgere debuic in agnitio-
liem Dei: & fic quad quidam ei gradus fieri debue-
ai & h*o runt pertingendi ad Creatorem ipfius.& fui: fed * hare
eti m ln eis djgnjcas periic; quandoqui eädigne uceretur,
«/. fuit aut] nullus * exticic. Nec ullatenus, ex quo prjmus homo
cxmit corruic, receperunt amiflam eminentiani canti boni;
donee ille Agnus, qni peccata mundi tolleret, in
*i. modd perfona Dei & hominis prodiit * mundo per Mariam.
Verum in cognirionem Dei homine per hunc Agnum
vti ftata*'11 ’ rcvocato» omnis etiam alia creatura * in ftatum fus
conditionis & honore proprii congenitique decoris eft
«/.4renovaia * revocata. Hujus igicur tarn magni boni effedfcum illi
profe&b cenfemus imputandum , per cujus virgineum
uterum is venit in mundum, qui & humanam natu-
ram in tantam, ficut diximus, dignitatis excellentiain
lua fapientia revocavit, & omnem fimul creaturam
privilegio amiffi honoris mira. difpenfatione redona-
vit. Quid ergo huic facratiffims Dorninar omnis tarn
rationaiis quäm etiam irrationalis creatura jure de-
. ac * valet> ex his, quae paucis psrilrinximus ,
dilatato fenfu advertat. Utique cun<5fca, qus-Deus
bona & utiliter fecit, in eo ftatu quo condita fue-
«/.diximui & runt, ficut * oftendimus , die deftiterunt , & per
«anc beatilEmam Virginem in ftatum priftinum revocata
funt , & reftituta. Sicut ergo Deus fua potentia
arando cunfta, Pater eft & Dominus omnium; ita
eata Maria ftiis meritis cuncfca reparando mater eft &
Domina rerum : Deus enim eft Dominus omnium ,
lingula in fua natura propria juflione conftituendo; &
Mariä eft Domina rerum, fingula congenita: digrii-
tati per illam , quam meruit, gratiam reftituendo. Et |
quemadmodum Deus ex fua iubftantia genuit eum,
per quem cunifcis originem dedit: ita Maria de fua
e carne * peperit ilium, qui * in decorem prima: Creations.
decotem nis omnium cundfcareftituit. Item: ficut nulla rerum
c^nan tefti- fpecies, nifi per Deifilium fadta fubfiftit j ita lex debits
damnationis neminem deferit, nifi quem ab ea
Filij S * Mad£E abfolvk* Quis igitur ifta redo fenfu &
Corde fincerd perpendens, plene percipere queat ex-
ginu^US ■ cellentiam* Domina: hujus per quam tam * ineffa-
«Ltamjin*- “ iii , ä tam sftimabili dejedlione eredtus eft
teutobn J?und.us? Q“ is, inquam, tam mirim, 8c omnipvor-
rerum nam- *us r« prster hanc inauditam, gratiam -hujus mulTe-
wmHnseftu ns oc . mentis afpiciens non obftupefcat j & non
•mabiiii.gra- njodb elinguis, veriim etiam ä tants rei comprehen- r
effabUimde- “ onc Pror& s immunis fiat ?
je&ione
C A P U T X I I .
Oratio ad beatißirham Virginem Mariam.
QUapropter ea, quae nobis funt impenetrabilia ,
mtermittenteS precibus impetrare nitamur, ut
S - d capere nequimus, falutari faltem affe#
u obtinere mereamur. Rogamus ergote, Domina,
per ipfam gratiam, qua te pius & omnipotens
Deus,fic exaltavit, & omnia tibi fecum poflibilia efle
* ,mpt,Ie, donavit; quatenus id apud ipfum nobis * obtineas, ut
plenitudo gratis quam meruifti in nobis fic operetur,
quo participium beati prsmii ejus nobis mifericorditer
rfLcond0«-quandoque1* donetur. Ad hoc quippe Deus nofter,
per te fadfcus eft frater nofter s ue quemadmodum ipfe
dignatus eft confers fieri noftrs humanitatis » fic nos
mcreamur confortes fieri fus divinitatis. Intende ergo,
Domina piifïima, ut nobis ad.; * effedtum proveniat, *!■ affCQBj
propter quod Deus nofter ex tuo caftiflimo utero fa-
<ftus homo inter homines venit j nec fis , qusfumus,
exoratu difficilis : quia procul dubio idem beni^niffi-
mus Filius tuus érit ad concedendum quicquid voles
promptus & exaudibilis. Tantummodo itaque velis
falutem noftram, & verè nequaquam falvi efle non
poterimus. Quid igitur ftringet larga mifericordis tus
vifeera;Domina, contra nos, ut nolis fàlvari nos ?
Certè Deus nofter ( tèfte Propheta ) mifericordia no-
ftra eft, & tu ejufdem Domini noftri abfque dubio
vera mater es. Si tu ergo, qus Dei mater es : * & ea al■ & eo»
re vera mifericordis mater * denegas nobis effedfcum
mifericordis, cujus tam mirabiliter fadla es mater: 8tJ"
quid faciemus, cùm idem Filius tuus advenerit cun-
dfos squo judicaturus judicio ? Siquidem licet ipfe
Filius tuus fit per te fadfcus frater nofter : * utique vo
tarnen ubi voluntatem tuam fic videlicet dulcifïï-, iuam'fu^
ms marris magis porredfcani adverterit : illuc fer- delicei T
vatâ squitatisratipne, à qua te nullatenus diferepa-
re * velle videbit, & judicii fui fententiam , five ad m>*>
mifericordiam infledfcendo,feu ad juftitiam intendendo
promulgabit. Subveni ergo nobis , Domina, & non
confiderata peccatorum noftrorummultitudine, velle
tuum ad miferendum nobis infledte. Cogita, qusfo,
& recogita apud te quia non ad damnandum , fed ad
falvandum peccatorem Conditor; nofter ex te fadfcus
eft homo. Cur itaque non juvabis nos peccatores ,
quando propter nos in tantam celfitudinem es ele-
vata } ut te* Dominam habeat & veneretur * omnis al. Domin*
^ paritcr creatura ? An ideb utrum pereamus, ampliùs * *ou
non cufabis : quia quicquid de nobis miferis ultraeve-
niat, glöris tus jadfcura nulla inde perveniet ? Et hoc
quidem fortaflis aliquo modo, bona Domina , did
poflTet; fi pro tui folius exaltationè & * falute Mater ^.militate
Dei fàdfca fuiffes : * fi utique Deus , qui hominem at- fed
aflumpfit ex tua caftiflima carne, hoc fecit pro tua &
* noftra communi falute. Si ergo, qus plena falute -/. «oft«
es potita, non intendis ut eadem falus pro modulo omnium
noftro etiam ad nos ufque pertingat : jam tuorum fuf-
ficiens commodorum, noftrorum negligens efle videberis
: & qus pro totius mundi falvatione meruifti
fieri Mater Aitiffimi, cùm nos * propofiueris, quos
obvolvit finis fsculi, quid, qusfo, proderit nobis tua fu“ ‘*
I gloriofa & fclix exaltatio, & quam inde habemus, dul-
cis & afjfedfcuofàexultatio i UtergoFilium tuum totius
mundi Salvatorcm, & te ejus reconciliatricem efle ve-
raciter fentiamusj eo nos propenfiori ftudio juva ,
precamur, & fove,quoin fecious mundi natos &
* alitos potiori levamine profpicis indigere. Ab initio 4l ^
denique renovationis humans, omnibus fub^tuum- *
prsfidium confugientibus hucufque fiiccurriftij & id-
circoprsomni creatura, omni laude digniflïma dici
& efle meruifti. Eia fuccurre * nobis oramus j ut 4/ tmiu •
laus, quam per tot fscula * dignè pofledifti, continua jg J i i
tibi duret in gratia ipfa qua mundo* perdito fubvenifti. ai mÛ
Tibi ergo nos commendamus, tu procura ne pereamus
: emce potius ut falus noftra de die in diem mul-
tiplicetur", & Filio .tuo Domino noftro Jefu Chrifto
vita noftra jugi devotione famuletur. Qui cum Deo
Patre, & Spritu famfto vivit * dominatur & regnat vjav,tJ Ï
per infinita fscula Deus. i°mf«uio^
Torti Ufr
quadrivio.
Tirti Ug.
pofle non o
DE Q U A TU O R V IR TU T IBU S
q u æ f u e r u n t i n b e a t a m a r i a ,
E J U S QJU E S U B L I M I T A TE.
C A P U T P R I M U M .
Be his Virtutibus genemtim.
■ U l t i Domina: famfts Maris laudes ftylo i
formare conati, libenter humano generi
pro viribus propofuere quanta olim in earn
confluxit copia virtutum, & quanta nunc facilitate
neceflitatibus fuccurrat mortalium : Quanta tunc
fuerit donorum gratiâ fublimis & mirabilis ; quanta
nunt pietate fit potenter fingularis, fingulariter dulcis.
Nam cùm quatuor virtutes efle Philofophi non ta-
cuerint, Tuftitiam, Prudentiam, Fortitudinem, Tem-
perantiam, ex quibus quafi ex*gaudio limite omne virtutum
agmen emicet : quia majores noftri quatuor primas
in ea regnaflTe docuerunt, certas appendices in ejus
animo conquadrafle perleve fuit ut oftenderent.
Et Juftitiam quidem ejus fic afleruerunt, qubd ipfa
tanta tenacitate Dei prsceptis per legem inhsre-
bat, ut nec ilia dimittenda putaret qus ab ejus integri-
tate * progenerari nofeuntur : verbi causa, purifica-
** tionem poll partum, pro fobole facrificium, annuum
ad templum afeenfum : hsc enim ab ea ex abundanti
fadfca, quis fidelis ambigat ?
Prudentiam : ut prima foeminarum animadyerteret
tern qus carebat exemplo : quàm gratum Dèo eflet
pudicitis facrificium , quod ipfa voverat Deo , legis
malcdiéfco relido in medio. Prsterea, poft Salutatio-
nem Angeli quàm prudenter locuta, quàm facile cre-
dula. Fuit enim ea fides & credulitas prudentis fupel-
lex, quod credidit pofle fieri per'Spiritum fandum ut
fine complexu maris abfque periculo pudoris, exulan-
tc urtica libidinis, produceret filium.
Fortitudinem : ut qus jufts debere fieri prudenter
intelligebat, incundanter voverat, & votum con- C
ftanter perfequeretur. Tuftumautem eft ut quod gra-
tiofius & fpeciofius habeas, Deo omnium bonorum
largitori ad ejus nutum offeras. Id prudens Virgo fa-
pienter colligens, Virginitatem fuam , quanjhilama-
bilius, nihil formofius ducebat, Deo fortiter vovit,
& fortiflimè fervavir. . »
Temperantiam : qubd fupradidas virtutes ftudio
humilitatis continqaveric> Pcr Hlani cuftodiens quicquid
boni mentis i&genus devptio, & cceleftis gratia
coacervaverant in ea. Fuit ergojuftitis, quöd
boniim fecit ; Prudentiæ , qubd qualiter faciendum
eflet intellexit i Fortitudinis , qubd perfeveraverit ;
Temperantis, qubd in tanto faftigio locata humili
mente cafum cavit.
C A P U T I I .
De Jußiti* & ejus uppendiciit.
HAbent porro hae virtutes alias, ut dixi, appendices
& comités, habent pédiiTequas & collatei
rales. Quarum effeflus in Domini matre ita, fi bon*
fidei memoriam habeo > difpoliiere. J uftitiam, in-
quiunt, comitatur religio, quae eft munditia vioe,
ut per eum Deo placeatur : Pietas. per quam diiigitur
proximus : Gratia, quae eft beneficiiaccepti memoria :
■ Obfequentia, quæ obfequitur cui dignè debet : V eri-
tas, quae docet viverc pro natura, loqui pro re. Has
virtutes ita beata Domini mater trivit ,.^ut religiosâ
munditiâ vitæ Domino Deo templum in fuo aedifica-
ret corpore : pietate proximum coleret i coliatorum in
fe beneficiorum , Deo non ingrata, ipfi viciffim ani-
mam& corpus viva ipfahoftia libaret; obfequi ma-
joribus & dignis fedula, adeà ut cùm præconio Angelico
m a t r em fe Dei fore audiiTet, impigrè in mon-
tana confcenderet, anum cognatam obfequiis ad par-
3 turn dilinitura. Veritatis mater vrtitati innixa ; pro natura
vivere afliieta, quæ ipfum naturae opificem inte—
gris bajulavit vifeeribus. Pro re lojui non nefeia ,
lponfionem Angeli diligenti rationis trutina examina-
vitiut plané quomodo faciendum elfcc addifcerct,
quod fieri polfe Sc debere non dubitaret.
C A P U T I I I -
De Prude mi a & ejus feepuacitus.
PRudentiam fequuntur providentia, quæ profpi-
cit quod in futuro utiliter fiat: Intelligentia, quae
intelligift]uid in præfenti utiliter fiat : Memoria, quæ
bene vel fecus ada intégré colligit, Sc de præterito di-
^ da. Nullus autem hac Domina providentior, quæ
antequam voveret Deo virginitatem fuam, perfpica-
citer providit quantùm profedus illud votum fadnm
Sc bene obfervatum fibi 8c toti mundo induceret. Non
enim rem voveret exoticam ; nifi providëret fibi Sc
aliis incomparabilem inde accumulari glotiam. Nullus
ea intclligencior, quæ Sc expedita mentis acte, Sc
ipfius Dcitatis confcia , plenè intelbgeret in Domini
nativitate, paffione , 8c refurredlone, quantum eflet
in præfenti bonum, quod in futuro eflet mcomparabi-
liter fruduofum. Memoriæerat tenacts Sc umcæ, om-
nia quæ fola de filio feiebat, fecretlon coniilio fibi
tantum cognita coacervans in cumuliim , confcientiæ
inculcavit hominum. Unde deea dicitur : Marta au. c„.
tem confervabat amnia verba hae confcrcns in corde
fuo. Debet ergo ei totus mundus falvationis fiiæ ple-
nam notitiam , quæ pleniflimæ cognitionis Apo-
ftolis non inviderit feientiam. Qaapiopter quia ad
exigimm boni increfccre proceflus Evangeln , nifi
cognofceretür tenor principii} meritb ilia dicitur
& Apoftolarum Apoftola , & Evangeliftarum Evan