■ V4 S A N C T I
O fi unquam merebor de charitate Scephani oleum t
precibus elicere, quod illi- potuerunt lapidibus expri-
éi. languid» mere. * Languet namque anima mea larrguore gra-
11 viffimo, qui non fanaturnifi mifericordiæ oleo. Utinam
vel feme! fuggerac Deo pro me, & pro cunâo
peccato meo : Domine , ne ftatuas illi *hoc peccatüm.
Doce me, beata anima Beati Scephani, quo fapore
J . ocietate j ocunj abaris v qUa * fatietate æftuabas, cùm erudlavit
4/. quia cor tuum verbum tam bonhm. * Quam dulce faucibus
anima? tneæ eloquium cuum , fuper mel & favum ori
4/. eju» * meo. Mandendo, magis ac magis dulcefcit j fugen-
do plus & plus fuavifllmus fàpor ejfts affluit. Plus vi-
dendo, plus fiilgefcit ; omni modo tradlatum , Temper
ad deledlationem crefcic." Formam gerit fidei, folidita-
tem habet patientiæ. Simplicitatis puritate nitet, beni-
gnitatis colore lucet. Charitatem fàpit> pietatem olet,
ta6bu redditmanfuetudinem , fono repræfèntat mifèri-
cordiam. Die ergo, Beate Stéphane, quid intus fovebas,
unde mixturam tôt (uavitatum foras erumpebas ? Ni-
mirum iis omnibus plenus eras, omnibus, iis ornatus
eras, omnibus iis accenfus eras. Per has omnes vircu-
chare tes qUibus abundabas, te precor, ô * charitative Stéphane
, ora ut charitatis adipe & pinguedine repleatur
arida anima mea. Adjuva , ut pane charitatis latietur
efuriens anima mea. Fac ut igné charitatis flagretfrigi-
do anima mea, præftante eo qui creavit cam.
Retraftatio Dornsitionis S. Stephani.
Et cum hoc dixijfet, obdormivit in Domino. O ob-
dormivit ! O fomnus cum requie, requies cum fècuri-
tate, fecuricas cum æternitaté ! Requiefcis, ô foelix, in
gaudio, gaudes in requie. Gloriaris, ô fècure, in fàtie-
te, fàtiaris in gloria. Læcitia tua non mutabitur, lumen
tuum non deheiet. Qüicquid non vis, procul abeft:}
4/. me» quicquid vis, ad votum adeft. Sitivit anima * tua ad
Deum fontem vivum. Veniftiad eum, & bibis de tor*
ANS EU MI
»rente voluptatis ejus quantum vis , quomodo vis,
quamdiu vis. Semper fatiàtusfemper bibis, quia fem.
per deledbat te bibere , nec unquam faftidis. Nec bi.
bis, ut fiat tibi fatietas qua fi nondum habenti ; fed fèrn-
per bibis , ut Temper * duret fatietas jam poflidenti. «
Semper enim defideras quod Temper habes, & quod
fèmper fecurus es te Temper habere.Inceffanter quippe
& deledbabiliter defideras ipfum*dele6fcabile defide-«
rium ; Sc Temper bibis cum dele6tabili ardore ipfiim de-^
fideriumcum * 'copiofà fatietate. O fufticiens bèati- 4
tudo, Sc beata fufficientia $ Quàm foelix obdormire,
obdormire in Domino ! Quanta- pace obdormiunt,qui
obdormiunt in Domino l Non epim gravabunteosam-
pliùs pondéra carnis, non eos affligent dolores corruptions.
Non impugnabunt ftimuli tentationum, non
terrebit confcientiapeccatorum. Nulla eos follicitabit
indigentia. Abfterfit Deus omnem lacrymam ab ocu-
lis * eorum..
O dives & beata pax , quàm longé Turn à te ! Ecce
enim qui Conor vel tenuiterguftare Talivam aliéna» fcc.
licitatis, cogor affluenter glutire acerbos hauftus meæ
infoelicitatis, qui me commovent tacere ea bona quæ
nec poflum cogitare, Sc flere gravia mala qua? fuffèren-
dopoflum palpare. Heu me mifèrum,ubi* nôfum,&:<
ubi Turn , * qui nefeio ubi futurus fum. Difoordat quip-,,
pc mifèrabilicer anima mea cum copulata fibi carne
mea,quam Tequi non vult, nec poteft fine timoré : re-
linquerenonaudet, nec valet fine dolore > trahere eam
poftfèvult, & nequic vel cum labore. Infoelix ego
homo, quis meliberabitde corporemortis hujus î Precor
, ô beate Stéphane, precor , compatere tu mihi
mifero indigenti, qui congaudeo tibi beato , licèt non
indigenti. Liberet me de corpore mortis hujus tuis mentis
gratia Dei per Jefum Chriftum Dominum 110-
ftrum , ut.quandoque in pace in idipfum dormiam Sc
requiefçam in Domino, qui vivit & regnat Deus per
omnia fæcüla Tæculorum. Amen..
O R A T I O LXV I I I
A D S A N C T U M L A U R E N T I UM .
BE
lEatiffime Martyr, ac ferventiffime Salvatoris di- C
/fe&g
or, veræ foelicitatis laureâ redimite Laurenti,
tu illud pretiofiim vas dpmus Dei, tu ille fidel is difpen*
fàtor thefauri coeleftis , & benigniffime pauperum
Chrifti provifor, te invoco. in auxilium mihi defide-
ranti deprecari faciem Dei, fèd pro peCcatorum ma-
gnitudineadeumfaciemlevarenon audenti. Age ergo,
teftis fortiffime potentia? Chrifti, oftende in me bene-
volentiam tuam, & attende ncceffitatem meam, &
defer illi orationem meam. Evacua pia interceflïone
peccata mea, extirpa mifèricordi Tubventionc vitia
mea ; ut ab ipfis eruta, charitatem illam , qua in
Chrifti defiderium totus foeliciter exarfifti, quoquo-
modo in fè accendere valeat anima tqea. Ob hoc, pre-
tiofiuime Domine, ad te potiflimùm accedo, quia
charitatis hujus in te mirabilem Hammam confidero.
Quis enim cogitare, qua? mens æftimare, quis intelle-
6tus capere fiifficiat quo ardore, quo arftüs fandfi af-
fe6lu,ejus amorem in corde tuo fixum tenebasj im6 '
oit ill» cor tuum ampri ejus ipfixeras, quando fie interiùs * il-
lius dulcedine replebaris., utflammas exteriùs te pre-
mentes: paryipenderes ? Ingredere, anima mea, inte-
riora Tpiritûalis intuitus, & pénétra fi potes fecretum
beati pe6loris, tam igniti dileftoris domini tui, & con-
fidpra quàm ne6tareo divinæ vinculo charitatis foelix
mens ejus fuit colligata. ; cùm carnem exteriùs crudele
torreret incendium, & affedus interior exultan,do laudes
dirigeret in coelum. Attende', inquam, & admirare,
mirare & gaude, gaude & amâ , ama & Iauda;
quantumeunque enim te ad confiderandum intenderis,
longé tuum Tuperat intelledtum dulcedo ilia qua ipfc
jucundabatur per affedluip , & beatificabatur per effe*
6bum. Ad hoc tarnen inde cogitando proficis, ut ea
fiitiari* cfurias, & quandiu fatietas abeft, ejus efuricm
patiaris. Quia nimirum qui) plus efiirie afticieris, eô
abundantiùs percepta fatietate gaudebis. Non ergo
ceflèsclamare, nonerubefeasmendicarcad januam hu-
jus divitisthefàurarii, cujus imploras auxilium j Tup-
pliciter orans'ut ficut thefauros Ecelefiar tanquam fide-
Jis (f^ prudens difpenfàtor pauperibus diftribuic j fie de
.thefiiuro charitatis tantùm tibi fàltem diftillet, quo in
dies defidèrio ejus magis famelicus fias, & illius Tàcic-
tatem fèmper defideres.
Ad teigitur, pot?ntifîime & pretiofifïime Salvatoris
mundi teftis Laurenti, ad tuæ pietatis januam clamât
hic famelicus,hic efutiens pauperjnon lit ejus famé
évacues, fèd ut qualicunque charitatis guftu rcfocilla-^
tam magis aicccdaas, quantulamcumque ftillam dulce-
dinîs ejus.fitienti anima? mea: infundendo, fitim illius
in me augeas j ut.onerofa mihi fit omnis dulcedo, qu*
illiusrcx ff>nte non manat j ..fi tam.eji dulcedo rede dir
cenda eft, qua? de illafapprcm non,habet. Non îtaque,
benigniffime domine,dicetiijimis tçpidam farrtem cor-
dis mei, quam hac efurie patitur, fatietas aliqua mun-
dana? völuptatis evacuet j no ejus fitim deledtatioqu*'
libec carnalisextinguat i fpd in mp.ntc tuihumilis diieâorisindiesexcrefcat.
O R A T I O N E- S.
Sic anima mea hujus avida fa-
Cijs ad omnia terrena faft-idiofa, ut ab iis deficiens,
inillaui proficiens, per Tpiritualem efuriem ad beatam
perveniat Tatietatem , qua ipfe infignibus dives meri-
A
s fatiari & beatificari meruifti. Adeant alii paupe-
afiuasdivitum res li.-- , ut te,r re-, nis epulis fat.i.a. ticorpoieæ
famis expcllant incommoda 5 ego ad tua? pietatis januas
Dulfo > ut'Tatietatem terrena? dele&ationis evadere, &
famenvfupernæ dulcedinis indeficientem merear obti-
ncre. Hanc efurire, hanc fitire , ad hanc gemere,
huic fufpirare inardefeo. : .
Confule mihi, Martyr gloriofiffime. Ecceindifcre-
ta fortaflè verbofitas dicit : fatis oraturn efi, & affedus
defiderii clamat : adhuc ardentiies orattoni inßße. Ita-
ne, dulciffime domine & ferventiffime Chrifti ama*
tor*, fefe habet non fi6la orandi devotio i ut orationi quù plus intendit, plus accendatur? Siccine in fpiritu
& veritate*orantes incomparabilis attrahit odotcha- p»
ricatis j ut dum oratio ad terminü ducitur, diutius öra-
re deledbet ? Ita plane. Beata mens ilia, quam tale ve-
raciter inflammat incendium. Sed ut jam mcaqualif-
cumque claudatur oratio deprecor te, beatiflime Martyr
& prjecipu.a columna Ecclefis Dei Laurenti, qui
feelieiter ^ benigniflimo Jefu audire meruifti vent, de-
Jiderat or bone; fufeipienie te Jkngeli mei, cjuoniam af-
fat us non negafi me, pro bat us eonfefius es me: te, inquam,
deprecor, fubleva tuis Tublimibus & potentif-
fimis mentis orationem meam, quatenus quod fummè
defidero; ( videlicet ut ^ meextirpetur omnis iniquitas,
Sc vera ufque in finem in me proficiat charitas}) te in-
terveniente, & bono Domino Jefu favente, merear
obtinere, praeftante eodem Domino & Redemptorc
noftro, cui eft cum Patre & Spiritu fando vita & re-
gnum in aeterna fa:cula» Amen.
O R A T I O LXIX
A D S A N C T UM M A R T I N UM .*
Nicolau».
Pro homine in abyjfo peccatorum cxiftente.
PEccator homuncule, tu multùm indigens, tu qui
^nimis Deum contriftafti, excita mentem tuam , in-
tende in neceffitatem tuam, & invoca mifericordiam
fuper miferiafn tuam. Anima mea, evigila j mifera
mea, expergifeere ; fcelerata mea , clama ad Deum
iratum tuum, fi forte mitiget fuper te vultum Tuum.
Sed altiffimus eft, & infimus fum. «Quomodo attinget
vox mea ad ilium ? Levabo fuper me animam meam,
d.’km ut intendat in * eum qui eft fuper eam fi fortè vocatus
audfat eam. Sed utique juftiffimus eft , & nimis ini—
l^adis quus fum. Quomodo * audiet clamorem rneura ? In-
trabo intra meipfum, cxcludam omnia, præter ilium
ôc meipfum j & effiindam animam meam & qua? in-
m tra me font ante ipfum. Excitabo ut dolens & dolen-
dus affedum meum ; expandam ærumnas meas ante
cum, fi fortè ilia Tua magna pietas moveat eum.
Sed nimis immenfa, nimis infinica funt delida mea j
Kuerccf-non fufficic fine * interceflore , nec fufeeptibilis eft
ti-file coad- oratio mea. *
j“0IC Rogabo aliquem de illis magnis familiaribus Dei, fi
fortè ilium audiat pro me Deus. Vocabo Martinum ilium
magnum Confelforem, cujus nomen glorificatum
eft per orbem. Martine. O fi & ipfe me audies, Tu ille
ffieus me magne Martine. Sed fi Deus * me defpicit, quis me
refpicit. Si Deus faciem fiiam à me avertit, quis foam
ad me convertit ? Aut fi Deus odit me, quern audit pro
• me? Mifericors Sc miferator Deus, an fic deteftaris ad
te revertentem, ut p&ti non * poffis mifercri ejus ullum
tibi adhærentem ? aut tantùm execraris unum dolen-
tem tuum, ut propter eum non audias ullum amicum
tuum ? T u , inquam, qui benignus & mifericors pr«e-
ftabilis fuper malitiam vocaris, an ita exardefeis in
peccatorem poenitentem , ut quod es oblivifearis ?
Propter temetipfum aut aud'i me, aut concede aliquem
audire me, quern audias pro me. Domine, fi confines
a peccatore auditum tuum, quia juftus es ; vel nc pro-
■ hibeas aliennm auditum à mifero fupplicânte, quia1
pluses. Benigne, plus es clemensquàm pofliim cogitare
j non minùs hoc fentiam quàm pra?lumo fperare.
Tantùm confidic., Doffiine, de tua pietate creatus &
■ reercatfts à te fèrvus tuus; ut te petcre præfumat in-
H ,cfputt teicefTorem reus tuus. Nullus enim me * rcfpiciet, nifi
te jubente ; nullus mihi proderit, nifi te annuènte. Et
tarnen fpero ut quod mihi propter peccata mea negas,
**• fcd ProPtet alicujus familiaris tui mérita concédas. Bone,
nc cc ultorem exhibeas, à quo pçto intervenworem j
* fi non das pro pane lapidem , prô pifee fèrpentem ,
pro ovo feorpionem. Dà ergo, Domine, mihi inter-
ceirorem Martinum ilium magnum Confelforem, cu-
jus per totum mundumbeatum glorificafti nofrien.
Sanéfe Martine, per ilium te precor, qui * totum 9°» Pec
mundum venerari facit nomen tuum, ne deneges indigenti
& fupplicantiauxilium tuura. Cures, Domine,
per orbem ab omnibus vocatus, nifi ut omnium ro-
gantium fis advocaxus ? Ad quid fonat in ore omnium ,
jDominus meus Santtus Aîartinus , Dorninus meus
S an ü us Mart inus, nifi ut dicere * poflïnt , adjutor
meus Santtus Mxrtinus, adjutor meus Santtus Marti-
nus? Ut quid eft ubique nomen tuum diffiifum , nifi
ut mundo per hoc fit aliquod magnum bonum infu-
fum ? Fama tua vocat me ad^ te, miracula tua mittùnt
me ad interceflionem tuam, opéra tuatrahuritme ad
interceffionem tuam , opéra tua ttahunt me ad auxi-
lium tuqpi. Sed quare narrem miracula tua ; cùm major
fit potentia tua ? Ut quid retradlem opéra tua 5 cùm
fiiperemineat apud Deum gratia tua ? Cur recitem fub-
ventiones ,• quas multis impendifti j cùm meliora fine
fpiritualia qu« potes, quàm corporalia quæ in coelo
habitans facis, & in terra peregrinans fecifti î Non enï
ifta folùm potes, & ilia non potes. Non » inquam, in
his folis es potens quæ ad nihilum deveniunt i & in illis
impotens, quæ ad æternitatem * proveniunt. Nempe *i- perve-
non ad hæc tantummodo facienda fie- * profecifti. Non
ad ifta folummodo tribuenda tantùm afeendifti. Spiri-
tualia impartire, quibus gloriaris} æternis lætinca,
quibus lætaris i coeleftia infundc, in quibus * converfa- 4/. perfer&i
ris. Ulorum per te fentiamus indigentes exundantiam , ian*
quorum perpetuam 4 plenus fufeipis inundantiam. 4U Plcniui •
I O bonorum tuorum inundantia, & malorum meo-
rum abundantia. Quanta eft eorum diftantia î ’quàm
vehementer ilia te facit foelicem ; quàm nimis ifta me
infoelicem î Ilia ex plenitudine Dei defeenditi ifta ex
indigentia mea afeandit. Ilia fluit ex Dei copia, ifta
furgitex meainopia. O fi illius inundantia? exundantia
inundabic, ut diluât malorum raeorum * abun*
dantiam î O fi plenitudo illius fatietatis replebit va-
cuitatem tneæ egeftatis ! Non dubito, Domine, te
hoc mihi impetrarc, fi tantùm velis pro me judieem
meum dile6him diledorem tuum exorare. * Ne, expédiés,
Domine, ad exaudiendum meam importunitatem )
quia tu fois ad orandum diù meam imbccillitatem. Ve-
lox enim fum ad deficiendum > fed cfto tu yeloçior ad