Caput XVII. Qutd alii Jn g tli pro Mis non poffiht re-
ftitui ^ ibid.
Caput XV III. Vtrum pluresfuturi fint fantti homines,
quam fint mail ringelt. i ibid^
Caput XIX. Quod homo non pojfit falvari finepecoati
fatisfWtione,
Caput XX. Quod fecund'um menfuram peccati opor-
teatejfe fatisfattionem $ nec tarn homo per fe facere
peJfiU ^4
Caput X X I. Quanti pondens fit peccatum. ibid.
Caput X X II. Quam contumeliam fecit Deo homo , cum
Je permifit d diabolo vind : pro qua fatisfacere non
poteft. 4 **5
Caput XX III. Quid abftulit Deo cum peccavit, quod,
reddere neejuit. #
Caput XX IV. Quod quandiu homo non reddit Deo ,
quod debet, nonpojfit ejfe beattts : nec ex ufetur im-
potentiit. ibid.
Caput XX V. Quod ex necejfitate per Chriftum falve-
tur homo.
L I B E R I I . .
Caput I. Quod homo d Deo fattus fit jufius , ut Deo
fruendo beatus ejfet. ibid.
Caput II. Qpodhomo non moreretur , ß non peccajfet. 87
Caput. III. Quod cum corpore, in quo vivit in hac vita
homo, refiirget. . ibid.
Caput IV. Qiiod de humana natura perfecit Dens quod
incepit. ' ibid.
Caput V. Quod quamvis hoc neceffe fit fieri; tarnen hoc
nonfaciet cogente necejfitate , & qua fit neceffitas ,
qua aufert gratiam aut minuitt & qua necrjfitas au-
geat. ibid.
Caput VI. Quod fatisfaftionem , per quam falvatur homo
, n»n pojfit facere nifi Deus homo. ibid.
Caput VII. Quod neceffe fit eundem ipfitm ejfe pcrfe-
ftum Veum , & perfcftttm hominem. 88
Caput VIII. Quod ex genere A- a , & de Virgine fa-
mind Deum oporteat ajfuwere hominem. ibid.
Caput IX. Quod necijfe fit Verbum folum > & hominem
in unam convenire perfonam. 89
Caput X. Quod idem homo non ex debt to moriatur: &
quo mo do pojfit vel non pojfit peccare: (Jr cur Hie, vel
Angelus de fua juftitia laudandus fit > cum peccare
non p'o(fint. ibid.
Caput XI. Quod moriatur ex fua pottfiate , & quod
niortalitas non. pertineat ad puram hominis natu-
ranti . 9°
Caput XII. Quod quamvis incommodorum noftrorum
partic'ps fit : mifer tarnen non fit. ibid.
Caput X III. Quod cum aliis infirmitatibus nofiris ignorantiam
non h ab eat. ibid.
Caput XIV. Quomodo mors ejus puvaleat nurnero &
, magnitudinc peccatorurn omnium. 91
Caput XV. Quomodo deleat mors eadem etiam peccata
j perimenttum. ibid.
Caput XVI. Qualiter Deus de majfa peccatrice ajfum-
pfit hominem fitte peccato : & de falvatione Ada
& Eva. 9a
Caput XVII. a1, pars cap. 16. Quomodo non necejfitate
mortuus eft, qui non potnit ejfe nifi quia erat mo-
riturus. ibid.
Caput XVIII. Quod in Deo non fit neceffitas vel im-
pojfibiliras; & quid fit nectjfitas cogens, & neceffi-
tat non cogens. 93
Caput X IX . al. cap. 18 Quomodo vita Chrifti folvatur
Deo pro peccatis hominum , & quomodo Chrifius de-
btiit & non debuit pati. 9$
Caput XX. al. pars c. 19. Qua ratione de morte ejus fe-
. qua'ur humana falvatio. ibid.
Caput XX L Quam magna, & quam jufta fit miferi-
cordia Dei. . |l 9 6
Cap-ut XXII. Quam tmpoffibile fit diabolum reconci-
Hart. ibid.
Caput XXIII. Quod.in his qua difla funt, veritasveteris
& novi Te (lament i probata fit. ibid.
Liber de Concepru Virginali & originali :é|
peccato.
FRologus. j 97
Caput I. Qua fit origin alts t & qua perfbnalis ju-
ftitia vel injuftitia. ibid.
Caput II. al. pars cap. 1. Qualiter humana natura corrupt
a eft. ibid.
Caput III. Quod non fit peccatum nifi in voluntate ra-
. / ion ah. ' 98
Caput IV. Quod nihil per fe fit jufium aut injuftum ,
nifi ipfa juftitia I vel injuftitia : & quod nihil punia-
tur nifi voluntas. ibid.
Caput V . Quod malum , quod eft peccatum , five injuftitia
nihilfit. 99
Caput VI. Quod cum punit Deus pro peccato t non punt
at pro nihilo. ibid.
Caput VII. Quomodo fernen hominis dicatur immun-
dum t dr concipi in peccatü ; quamyis in eo non fit
peccatum. ibid.
Caput VIII. Quod in femine fumpto de Virgine non fit
peccatum, neque necejfitas futuri peccati. 100
Caput IX. Cur peccat. m quo damnatur humanum genus
, magis imputetur Ada, quam Eva j cum Hie pofi
CT per illam peccaverit. . - ibid.
Caput X . Cur graventur peccato Ada, qui ejus confcii
non fitterunt. ibid.
Caput XI. Quod propagatio de yirgine non fubjaccat
legi & mentis naturalis propagations! , & quodtres
fint curfus rerum. 101
Caput X II. Quod mala Ada nulla rettitudine ad ilium
hominem tranfeant. ibid.
Caput XIII. Quod etfi non eftet Deus ,fed purus homos
neceffe tarnen ejfet ilium talem ejfe, qualis primus homo
fa&HS. eft. lOl
Caput XIV. Quod propofitarationi non refragetur quod
fcriptum eft hominem de immundo femine & in ini-
quitatibus conceptum ; etiam f i de aliquibus proprie
diüum fit. ibid.
Caput XV . Quomodo m-;Jfa peccatrix non fit tot a pec-
catrix. ibid.
Caput XVI. Cur Johannes, & alii qui fimiliter con-
cepti funt per miraculumy non fint per fe liberi a peccato.
ibid.
Caput XVII. Cur Deus incarnattss f i t , cum de Adam
pofiet facere homines non-Deos fine peccato} tot, quot
fiifficerent. ibid.
Caput X Vi II. Quod de Virgine jufta Deus conceptus fity
non necejfitate, quafi de peccatrice non pojfet\fed quia
ficdecebat. 103
Caput XIX. Quomodo ifta ratio, & altera alibi data
concordent & dijferänt. ibid.
Caput XX. Quod natus de Virgine, pro originali peccato
habuerit originalem juftitiam. ibid. 1
Caput. XXI. Quare non potuit habere perfonalem inju-
ftitiarn. ‘ ibid.
Caput X X II. De quantitate originalis peccati. ibid,
Caput XX III. al. p. c. 11. Cur & quomodo peccatum
defcendat in infantes. 104
Caput XXIV. al. c. zj. Quod peccata parent um , poft
Adam , non computentnr in originali peccato filio-
rum. 105'
Caput X X V . al. c. 2 4. Quomodo peccata parentum no-
ceant animabus filiorjsm. ibid.'
Caput XXVI. al. c. 25. Quomodo tarnen nullus portet
peccatum p-itris y fid fun m- ibid4
Caput XXVII. al. c. 16. Quid fit originale peccatumt&
q u o d in omnibus fit aquale, ioC
Ctput X X VIII. al. c. 17 . Contra illoi non puuttt
infantes debere darnnari. ibid-
XXIX. al. c. iS. Quomodo impottntU hatondi
jHjtittam excufet eos poft baptifmum. ibid.
Deciaratio cujufdam in eundem librum p.
' ‘ _ 10 7
Dialogus de veritate.
P|w'V „ . 10.
Caput I. Quod veritas non habtat principium vel
i pnem. ‘ .
f -r r -r-\ I . „ wia.
Caput If. De veritate fignificationis; & de duabus ve-
■ ritat'bus enuntiationis. ' WM'
Caput III. De veritate opinionis. 1IO*
Caput JV . De veritate voluntatis. ibid.
Caput V. De aBiomt naturalis & non naturalis veri-
tate. .y.^
Caput VI. Dtfenfuum veritate : & arndfalfitas]qua
T-’aturejfeinfenfuJstin-opinione. \ tl
Caput VII. De veritate effentia rerum. . ibid
Caput VIII. al. p c. 8. De diverfis intelleBibus , del
v r bm: J r n°n debm f f f ' , & nm pojfe. , t l
Caput IX. al. c. 10. Qpod omnis aBio fignificet aut verum
autfalfum. ■ IIIV
Caput X. al. c. In De fumma veritate. n '
Capu- XI. al. c. li . De veritatis definitione. ibid.
Caput XII. al.c. i j .Dejußitia definitionco ibid
aput XUl. al. c. I+ . Quod maßt.veritas in omnibus
verts. v • *
n S
Dialpgus de Libero arbitrio.
Cpput I . Quod poteftas peccandi non pertineat ad
libertatem arbitrii. . . ^
Caput •!. Quod tarnen oingelus & homo poceaverunt
per bans poteftattm j &■ per liberum arbitrium : &
quamvis potuerint fervire peccato , non tarnen eit pa-
tutt dominant peccatum. Wfy
Caput III. Quod pofiquam fefeerunt fervos peccati *
liberum habuerunt arbitrium: & quid fit liberum arbitrium.
Caput Vf . Quomodo poteflatem babeant fervandi retli.
tuatnem j quam non habent. '
C“!’ib ’d7m a p B ” “Ua ml M m M peccare.
Caput Y l. Quomodo fit noftra voluntas potent contra ten.
tat tones; licet vide at ur impotent. uo
^ • V I I . Quomodo voluntas fortior fit quam tent atio ■
etiam <um ab ill a vincitur.
Caput y i j j . Quod nec Dues potefl auferre voluntatis
rectitudmem. ibid
Caput IX. Qgod nihil fit liberius redid voluntate. u ',
Caput X. Quomodo peccans fit ftrvus peccati -. tir quod
majtts mirdculum fit , cum Deus reddit reElitudi-
” em tllarn deferents, quam cum mortuo reddit vitam
ibidem *
Caput XI. Quod ifta fervitus non auferut libertatemar.
bitrn, ,
Caput. XII. Cur cum homo non habeat reBitudintm '
magsrdteuur liber i quia ckm habet , non potefl ei
auf errs; quam ohm earn habet, fervus ; quia cum
r l Z Tes t " ; « ”■ recuperare. M
p All. Quod poteftas fervandi rettitudinem volun-
T bm a lu Z b lt‘,r" r‘ auudi” !m • f “ perfetta diffinitio
Caput X IV. Divifio ejufdem libertatis. ibid.
a iv a L i A T U S
De Concordia prafcienci.c & prideftinatio-'
ms nec non gratia; Dei cum libero
arbitrio.
O^U^ S T IO P R IMA .
De Concordia pratfeientia: Dei cum libero
arbitrio.
C ! '*Pm l -.I *°” rcpugnat Dei prafeientia libertafi
am d Z l'u T 1 W i quodalmi non eft exP nreucesfrfit<utc, iftu tmuru ‘mib.e r'e futuru. .m.
Z Ho Deu,Q'“ ° T ‘t0 m m i H ‘!T‘ f ^ a m quanlufase
Z f ' ™ S S W ' & A l
ib id e T ,bln,m & dc d“PUci
Cap. HI. good liberi futura non fint neefaria mceffi-
tateprecedents , fed fequente. , , ,
Caput l \ . Si prafeientia Dei necefiitatem ingerit rebta
quae prafett; tpfe mhil facit ex libertate (fed omnia
ex necejfitate. -^ 7
Quid mnlta in Scripturi, diemtur Jceffk.
r,a & tmmutabslia, per computation,m ad attrnita-
tem ; qua in tempore funt libera , & pofiint non tjfe.
Capnt VI De libertate adea qua fun, fain,is hie qteerttur
ubs, & quafit. ■ '
Caput VII. An Dei prafeientia f i , 'a rebus : & aèVes
fint ab ejus fesentsa. Et quomodo mala fin, a Deo
tbtdem, J
Q..Ü e E S T I O I I .
De Concordia pftedeftinationis cum libero
arbitrio.
C Aput I. Ratio dubitandi circa libertatis & praie-
ßinationis concordiam. r
Cap, II. Pradeftinatio non foluru bonorum eft fed &
malorum poteft did. 1 fyT,
Caput III. Pradeftinatio cum libertate cencUiatJr eo.
dem modo quo prafeientia.
Q JJ A S T IO I I I .
De Concordia gratia: & liberi arbitrii.
C ' ^ P 1“ h at- c- " • Proponitur difficult.! ex Scri-
perns area gratia & libertatis concordiam
p*g. i
Caput II. al. c. u..De libertate arbitrii, fine'quifalutem
‘ & ^ ^“t‘A' f"“ t,‘“> r“‘,l“!f‘‘lv“tur
Caput III. al. cap. 13. RcBitudo, qui fait,tern corfe'qui-
mur y non nifi per gratiam obtinetur. ibid
Caput IV. al. c. 14. Eadem rcBitudo non nifi per ora-
tiam confe'rvatur. J r ■
Caput V . al. cap. 15. Elucidantur Scripture , qua « S
gratia, dr qua Joli libertati falutem tribuere viden-
ttir. ^
Caput V I. al. cap. Ifi Quomodo non fit fupervacaneum
homsnos ad ft dem, & ad ea qua fides exigi,, mvi.
Captetyil. al. c. ,y. Qgodjuftc arguantur qui invitati
reluclantur; quamvisfequi invitationem nequeant abf-
que gratia. z
Caput VIII, al. c. 18. Quod omnis culpa & culpabilis
impotent,a in renatis per bsptifmum deleantur. ,,,
Caput IX . al. cap,' 19. Curpcccato delete, effeBus ejus
remaneat: & cur baptizati, at que martyres, non fla-
7 Hi