I N D E X
RERUM AC VERBÖRÜM
QUÆ IN S AN C T I ÀN S E LMI
C A N TU A RI E N S I S ARCI - I ÎEPI SCOPI OPERI BUS
L E C O N T D X ,
A.
ABBAS. ABBAtlSSA.
AB b a t u M elcttio , 4)0 iC , 4*,l
iB C , 4 iu B C D.
Abba t is eledlio ex confeiifu Principis 367,
1 B.
Monachus in Abbatem affumi aut b£-
nedici non debet fine licentia fui Ab-
batis 337 z D, 33.8 A B.
Eleftus in Abbatem onus non debet fif-
gere ut fiKe quieti indulgeac 406 1
b c., .... : _
Benediftio feu confecratio Ajxbatis ab E-
pifcopo 361 1 B , 4Jt t B, 431 z B , in.
ea non debet .exigi nova obedient;ar
profeflio jfir 1 JB..
Epifcopi eft refifiere eledtioni qua quis
irreligiofe vivens in Abbatem datus eft . c. ;
Qualis debet efle Abbas ;)8 r B C D.
Abbas plusdiligi ftudeat, quam ,tinfieri
. 538
Sit pater & paftor, riorf tyrannus & cx-
adtor 338 1 B.
Non poteft fua audtoritate fimoniscos ad
Ordinem Monachicum converlos ab.
folvere 42? 1 A, poteft difpenfarc vcl
commucare vora line juramento fadta
ante profeuionem 411 2 D.
Abbates non nifi per manus Epifcopo -
turn de manu laicorum Eccleflas ac-
. cipiant 383 1 E,
Per Abbatrs Regularis prxfentiam Mo-
. nachica Religio reftatfranda 343 1 E.
Abbas eligi poteft in Epifcopum 366 2
C D , de Monachorum confenfu 3^3 1
364 2 A , &Ci Nec onu$ debet de^
ponere, nifi de confenfu Frattum 417
, 1 B.
Nimia Abbatum de rebus.Monaftcrii ar-
guitur follicitudo, dolus & avaritia 338 xBC.
Abbatis depofitio 406 r B.
Abbatifla Abbatiam aiii non committal
nifi cum auftorita’.e Principis, Arehitf-
pifeopi, & Epifcopi, 8c de confenfu
nioniaiium 397 z C.
a b o r t u s .
Abort um procurans fact is interdicitur
37 4 i E.
Abortivi. Vide Infantes.'
ABS*OLUTIO.,
Abfojutio a peccatis per litteras ab An-
felmo data 37a * A' E , 389 1 B , 399 z
A, 410 1 C , 4if 1 B , 4ab 1 E , 443
1 ® » 4 to 1 E, etiam cum impofitione.
poenitentix 389 1 B.
Qpi peccatis addir peccara fpe remilfio-
n*s ,*non meretur pcccacorum abfoiu-
t,0ricm 346 1 A.
A b s T i n e n t i a .
Abftinentia cibi 191 2 A B.
Monachorum.'abftinentia 317 1 A.
V id e Jejuniurh. |
ÂÛC IDENS.
Accidie aliquid alicui, cum circa ilium
fit quod prius liön crac, & abefTe po-'
teft fa 1 É.
Accidentia alia mutationem efficiunt ut,
colores , &c. ‘1.4 1 CD, alia nullairi
mutationem vel acccdcndo vel rece-
dendo inducunt, ut quædam relatio-
nes 14 I C D.
Acddéntia tjux rem non mutant, ini-
propric accidentia dicunitur 14 r D.
Vide Color,
Ä à f IO.
Vid e Intentio. Opera
ADA C Ö M I T I S S A .
Ejus in Ahfeltftum dlledtio 44* * B , ut
f xculo renuntiet ei fuggerit Anfelmus
' Hid.I C. . . .
ÄDA LA COMIT IS SA*
U t Engelbàrdo de Caftro-lenis licentiam
dimittendi militiam a fuo filio obti-
neat, earn exorat Anfelmus 340't a,
A D AM.
Adam filius Del 174 a A , quia fadtus à
Deo' ibid, & per gratiam ibid.
Nomine Adam, ambo, Eva, fcilicec,&
Adam in tell iguntur joo a B.
Adam de limo fadlus eft 37 1 A,
Deus in folo Adam naturam humanam
'fecit 88 2 A. Humana nattfra eraf rota
in Adam 981A, 1011 B , 14 1r D.
Adam Deus fecit in cp Naturam, ut de
ilia propagarentur homines 100 a D.
Omnis homo aut Adam eft, aûtde Adam
1011 A, fola Eva eft de folo Adam ibid.
Omnes alii de Adam & Eva ibid.
Deus Naturam propagandi fubjecit Ada;
. poteftati, ut ea-utei;etur pro fust volu'n-
■ race ioo a E , 104 r D.
Adam accepir poteftatem nihil volendi
'fine ratione 100 2 E , & hanc poteftatem
fervare potuit ibid,
Deus non ddbuit Adam faedre nifi juf-
tum 10a I B. Deus fecit Adafti' fimul
rationalem & jüftiim roi r A a C.
Adæ Beaticudo. .
. Beatitudo Ada; in paradifo 134 1 A
Bcatitûdinem Deus ei dédit ad ejus corn',
modum ; juftitiam verb ad honorem
fuum 134 I B.
Adam fa&Us eft beams roi 1 C,'
Adæ Peccaturn.
Omnia bona fua fine ulla difficultate fer-
yare potuit 30 x B , foi a C , a+t i D ,■
• fed nbn fervavit ibid, fed ea fibi abf-
tulic & horum contrariis le fubjecit
roi a C.
Adam peccandb fadbus efî fer'vùs peccâ-
t i, & mifcrix ioi 1 C , debitum red-
, dere nequic ibid, impotens eft boni
perdita recupetare tbid. fervare fiia bona
non potuit, nifi illis quorum gene-
rationis poteftarem voluntati tubdi-
ram accepît iotaD.
In Adami poteftate erac ùt quod ille na-
turaiiterérat, hoc exteri pèr ilium effent
104 a B. Ita in ejus-erat atbittli
libertace , ùt qualis erar ipfe juftitiâ &C
foelicitate tales eos propagaret ibid. ,
Bona Adam fibi & pofteris .fervanda ac-
cepit 10,4 z B.
Ea fponte fibi & pofteris. perdidit ibid,
gratiam pèccando amiut 174 a A.
Originalem teâitudinem amifir, cum a-
vertit fe ab eo quod debuic , & conver-
ji tit fe ad id quod non debuit 6f,z D. ,
Propria voîuntaté, nön natura exigenfê
Adami perfona pectavic 10 4 a C E,
l)4.i D.
Eodem die quo comedit, moriturus di-
éitur j quia die ilia neceffitatem acce-
. pic aliquando moriendi 100 1 A,
In Adam natura nudata eft juftitiâ 104
z D. Perfona naturam fpoliavit bonô
juftitix in Adam 104 z D.
Adx peccato damnatùm eft genus,bu.
manum 100 £ B, cur Adæ magis im-
I pureturquàm Eirx.ibid,
S i Adam non peccaffet ejus pofteri er
neceffitâte juftitiam pariter haberent
cum rationaHtàte 1011 A.
Quia Adam & Eva peccavefunt j totum ,
quod ecant,infirmitatuih & corruptüm'
- eft : eorpus, fcilicec, & anima 97 1 C,J
981 A B. .
Vide Hoir«. Peccaturn.
Adæ Reparâtio.
Deus erga Adam mifericors , & eum aa-
juvi't ut ad gratiam fuam rediret x iz
r E.
Creditür pefChriftum âcbepifie remiffio-
nem culparum 91 z C D ,174 z A , 173
à D inter filios àdôprionis 'elTe com-
pùtatus 1741 A.
Adam & Evst âd Chrifti redemptionetn
pertinuer’unt yz 1 C D, licet hóe ferip-
turi non dicat 9 1 z C.
Vide Chriftus. Satisfaôio.
Notî nifi de Adam 7‘oîuit Deus facet*
quod de humana natura facturus «alt
88 i A B.
X