moerore commutes. Omnfo æquali jure fuftine» ad A
nullam inïolentiam commutcris. Nullus te cafus imps
ratum ipyeniat, nullus fit cafus quem non médita*
tio tua prævehiat.
Propone tibi nihil elle quod non pofïît accidc-
xc. Iti fècundis mcditare quo pado adverfà feras} fu-
turas Temper comminifccre miferias. Cedit adverfus
cafus conlilio : advcnientcs impetus frangit præmedi-
tatio. Et 3d bona igitûr, & ad mala cor tuum præpara :
8c bona 8c mala proue cyeniunt porta : adverla & prb-
fpera ut occurrunt toléra : quodcunque eyencrit fiifti-
nc mente libera. • -
Si prævenerit iracundia , reftringe illam ; fi
præoccupaverit, roitiga eâm. Tempera furorém,
tempera indignationem , cohibe animi motum, rcfræ“ I
na iracundiæ impetum. . Si non potes iram vitare, vel
tempera j fi non potes furprem cavere, vel cohibe.
Difce mala ferre potiùs, quàm referrc : difce mala
magis tolerarè , quàm facere.
Efto mànfuctus, efto patiens , efto mitis , efto
modellus. Serva patieutiam , lèrva modeftiam. Defc
pice probra illatæ contumeliæ. Sagittas co'ntumeliæ
patientiæ clypeo frange. Præpara contra verbumaf-
pc rupi patientiæ cl y peu m ; contra lingua: gladium, pa-
ticntiàj præbe fcutum. Quamvis quifque incitct, quam-
vis exaïperet, quamvis inlultct, quamvis convicictur,
quamvis criminetur , quamvis ad litem provocet,
quamvis conv-itium dieat, quamvis injurfam faciat,
quamviscontumeliis afticiatj tu fîle,tutace, con-
temne, tu diflimulainjüriam, non refpondeas, ccnvi-
tium non retorqùeas. Tacendocitiùs vinces.
Difce à Chrillo tolerantiam , difce mode- I
lliam. Chriftum attende , 8c non doleas de injuriis.
Confideratione juftitiæ, dolorem tempera. Inimicos
omni modeftiâ plaça, mala aliorum tuo bono exupera.
Cùm ergo derogatur tibi, tu ora : ciîm maledi-
I citur tibi, tu benedic :maledicenti tibi benedidio-
nem opporie. Irafcentem patientiâ delinito, blandi-
mentô iraeûndiam furentis dilTolve , vince nequi-
tiam lenitate , vince malitiam bónitate. Tranquilla
etiam mente illatas contumelias prode. Aperi tran-
quillo corde dolorem injuriæ : valdc cnim comedit
animum vulnus inclufum.
Si contrifiaveris fratrem tuum in aliquo , age
poenitentiam eqram illo. Si offenderis in fratre , reconcilia
eum in prece. Offenfionis tuæ çitb veniam
poftula, cclcrrimo ddedion« affedu, humilitate ad
veniam eum provoca , fupplici animo veniam depre- 1
care, affedu profterm re.
Petenti veniam placenter indulge , revertentem
flaiim ampledere, redeuntem confeftim benignâ fuf-
/cipe charicate. Dimitte ut dimittatur tibi, ignofee ut
ignofeatur tibi. Indulgentiam non nabebis, nifi dedans.
Etfi ille non fupplicet, fi fibi dimitti non poflu-
let, fi deprecandi humifitatem non hàbeat, fi pecca-
tum fuum mala confcientia non agnofeae j tu relaxa
ex corde, tu dimitte ex animo, tu gratis indulge, tu
veniam ex propria voluntate concede.
Non retentes cordis & dolorem , aufer à corde
fraternam offenfionem , alienæ nequitiæ non fèrvcs
dolorem podium enim à regno Dei hominem fcpârat,
à cæio fubtrahit, à paraditpejicit. Odium nec paCGo-
ne ad imitur, nec martÿrro expiatur.
Quid zeli referam ignés .? Invidia cunda virtu-
tùm germina concremat : invidia cunda bona ardore
peftifero dévorât. Hæc prim um fibi noçet, primiim
fe mordet, primo fuum rodît audiorem. Invidia ani-
mæ tinea eft., fenfum comédie, pedlus urit, mentem
affici,t, cor hominis quafi quædam pellis dèpafcit.
Occurrat ergo contra zelum bonitas.j advert
s invidiam præparetiir charitas^ Pacem ama ,pacem
dilige, pacèm cum omnibus retine, omnes in manfîie-
tudirie & charit^ce ampledlere. Non fis in pace infi-
;dus. Efto affedlu promptus , lèmperque tetine
vinculum conftantiæ. Habeto mentis placabiiitatem
animi benignitatem.
Affabilis efto in ftrmone >, grato animo ad omnes
appare, fuge rixas, vitalités , cave cpntencio-
nes, tolle litis occafiones. Litern fperne, vive femper
in pace, in nulla adbione ftudeas decertarè. Conten~
tio lices pairic, rixas gignit, faces odiorum accendit
pacem «ccrdis extinguit, concordiam ru.mpit.
Si cecidcrit inimicus tuus, noli gratulari ; in ruif
na adverlarii noli extolli; fit tibi magis erga humiÜ*
tatem ejushumanus afledlus. Satiare fletibus in alie-
nis mccroribus. Non fit tibi ferreum pedlus^ non
dura præcordia. Sic.alienam luge.miferiam, tanquam
tuam. Cum flentibus fie, lugentibus mentis affedtum
CQnjunge.
In omnibus adlibus tuis , in omni opéré tuo
in omni converlàtione tua imitare bonos, æmulare
.landlos. Sint tibi Pat rum exempla, dilciplinæ incita-
ménta. Nullum vitæ feandalizee infamia, nullum on>
nio contriftet adverfa. Difce, homo, flagrare præco>
nio-, teftimqniunv bonum habeto. Nullis fama tua
obfcuretur foetoribus, nullis laceretnr opprobriis.
Cave gloriam populärem, vita vulgi admirationem.
favorcs contemne, elle magis bonus quàm videri Aude.
Non te fayer feducat, nec vituperatio frangat.
Qiii laudem non appétit, nec cbntumeliam ièntit.
Diicerne te tuo non alieno judicio. Non ex aliorum
fed ex tua te mente metire.
Qualis haberi vis * talis efto. Profeflïonem tuam
Sc habita & inceflu demonftra î ne præbeas de te (pec-
■ taculum, non des aliis obtredlandi locum. Vita malos,
caveiniquos, bonorum confortium appete, bonorum
ibeietatem require, fandlis individuc adhære. Melius
eft habere malorum odium, quàm conlbrtium.
Ab otiofo, etiam fermone linguam compefce , ab
otiofo verbo linguam reprime. Sermories impudicos
refpue, fuge inhonefta verba. Ne garrias verba inaniaj
vanus enim fermo citb pölluic mentem, & facile
agitur quod Iibenter exaudStur: hoc procedat ex labiis,
quod aures non polluât audientis. Evita minima ,mc
pervenias ad majora. Quæ loqueris, exiftant digna t
atque gravidata dodlrinâ.
Sit fermo tuiis irreprehenfibilis , fît expedlationi
audientium utilis. Difirerne quid loqueris, quid ta*
ceas , & in loquendo & in tacendo peritus efto. Mul-
turn ante délibéra quid dicas : in nulla re contendas.
) Labiis tuis fignaculum præbe linguæ tuæ, filentii clau*
lira oppoiie, circumcludc linguam munitionc cutto-
diæ. Interrogatio os tuum aperiar.
Sint verba tua pauca. Multiloquium non déclinât
peccatum. Linguofus homo , imperitus eft : Sapiens
paucis.utitur verbis: loqui multùm , cft ftulcitia;
brevem fèrmonem facit feientia. Imperitus lacis per-
ftrepit, & nihil fènfu dicit. Vox.infipientis in multi-
plicationem fèrmonis. Semper verba tua moderare,
maneat in verbo menfiira , in îèrmone ftatera*
Alienam vicam non lacérés, de malo alieno os tuum
non coinquines : non detrahas peccanti, fed condole.
Quod in alio detrahis, in te percimefee. Grave crimen
cft detra«ftio , gravis damnatio eft detraûio : hoc fee-
l dius nihil eft, hoc fiimmæ turpitudinis eft. Canum
mos eft laçcrare, canum linguas exercere , canum
dente peftifeno mordere.
Quandp alii detrabis, te difeute : quando aliura
mordes, tua peccata redargue. Si vis detrahere, ad
tua peccata te retorque : non alterius deliéta > fed
propria cerne. Vitia tua, non aliéna intende.
Nunquam alii detrahes, fi bene te perfpexeris. De
tua ergocorreâione follicitus, de tua falute intentas,
fufiirrantibusauditum non præbeas. Pari re?tu decra-
hentes tenentur, & audiences. Tanta eurâ cortig8
tua vitia, quanto ftudio profpicis aliéna.
\Ove
Cave qaoqne in omnibus mendacium ; nec cafu » A
nec ftudîo lnqûaris falfum. Nullum juftum mênda-
ciumj omne mendacium eft peccatum. Omni.s enim
oui menritux, occidit animâm. Et Perdes' omnes qui
LuanturtnenduciUm , 8c te ftisfal fus ùonerit impuni-
tus. RefuWer<Tô fallaciam , déclina mendacium. Gz-
ve fàlfurnv nunquam mentiaris. Efto in verbo ve-
rax, neminem mentiend o ftilks. , f • ' * ■ _. .§;
Prohibe juramen,tum , toile jusjurandum. Sit irt
ore tuo , c jt $h in ore t,uO, non eft. Non-fis in. ver- *
bis foc.ilis , & in opere difficilis. In turpe votum
.muta dccretumv ; - • . .
Ibi pecca , ubi Dominùm ellenélcis. Videt occulta
qui fecit abfeoftdita : & il te non damnat publica Fama,
condemnet tanlen propria confcientia.
In omni opere tub, Dei auxilium pofee : omijià u
divinæ gratiæ , divino dono adferibe i nihil mentis
tuis attribuas', in virtüte tua. nihtl præfumas.
Sine coniideratîônë virium ijihil voveris. Inter
infidèles;, computantur , qui quod, voverunt non -
impleverur.ç. Occulta virtutes præ elatione. Abfcoiî-
de bona fada præ arrogantia ; fuge videri quod eflè me-
ruifti. , “ . . ■ . ..
Vitia cordis tùi révéla j pràvas cogitationès ilhcp
manifefta. 'Sfopatet ,.vitium fit ex magno pufillùm-i fi
latet, fit ex minimo magnum.
Aricipitem diu dclibsra fententiàm. Quod vis age-r
re diu exquire. Abfit in bonis fègntties remilTa ; abfic
torpensnégligent^. In idquod expedite differre im-
pedit. Dehdiâ frigefcit in^enium : negligentia & tor-
•por dilfolvît animumî
Nihilfapientiâ fneliifo, iVthil ptudentiâdulcîus , n i--
hil feientiâ füavius : nihil ftultitiâ pejus * nihil infi'-
pientiâ deterius , nihil ignaviâ turpius. Indodus fa-
cilè dccipitur jdlultü? in vitia c.itb dilabitur. .
Quæ ore promis,,.opere adimple } veiba tua procédant
opera. Cave ne dum alios docendo erigis, ipfe
laudis a.ppetit’u meïgari'Si
Cede citb veritati, in difputatione toile certamen i
t^olle pertinacem defenfionem.: Plus diligé audirèi,
qiiàm dicere •' in principïo aitdi, loquere noviflimus. 1
Primus taceas , pfôftrernus dicas. , ^
Juxta dignitate»sreddé.unicuique honorem. ■. Cede
ma jorum andoritati, obfequerç voluntati; Malum
autem facere juffus.non àcquiefcas. Malùm julfus fo-4
• cere non confendas. ; ' : ; i . ’ ' ,
Tene modum in omni ôpete , in omni re dîfcretio-
nem tene. Quod tibi vis fieri, focalteri. Talis efto
aliis, quales optas elfe alios circa te; ffiave honores,
qùos cencre non-potes. ».Sublimitâs honorün> ^'
magttudo eft feelerum.
- - Quid differs in craftinum ? Potes lucrari & diem
xibdierhum. Cavèndumeft enim ne & ilium non te-
neas, & hune amittas. Non exiguum decriment;uni
tft vel horæ nniüs.
Diebus ergo 8c nodibus Deum precafe, 8c oculos
à petulàntia reprime. Tollé bccafionem.;, aufer’ nia-
teriam deliriqtiendi. Omnia non turbulfento aniÂrô ,
fed tranquillo cordé difponè j nec. quenqùani dt-
ftridiiis judiçes, quàm te.
Brevis eft hujus mundi fcelfcitas , mod ica eft hujus
feculi gloria.: Çàducà eft 8c fragilis temporalis po-
tentia. Die ubi funt Regès : ubiPtincipes î übi Im-.
peratores ? ubi rerum lôcupletes ? ubi potëntes fæculiî
ubi divites mundi ? Quafi Umbra tranfierunt, 8c
velut'fomnium evanuerunt. »
Sollicîtûdinës rérüm menteni cdnturbant, e;uræ
>eru‘m mèntem éxagitànt. Si viS efle quietus, nihil
fæculi appetas. Semper requiem mentis habebis, fi à
te mundi curas abjeceris. Quis curis terrenis fè ijn-
I plicat, à Dei a more fe feparat.
Nemo poteft ampiedi Dei gloriam, fimul & Cecti-
li. Nemo poteft ampiedi Chriftum, fimul & fæcù-
lum., Propter Deum ergo reriuntia omnibus. Sine
impedimento fæc.uli, Deo fervire ftudé.
Omnibus communicà, omnibus tribue, omnibus
præbe. Major fit behevolentia.,cqriàm ïes impetràta :
^ major gratia, quàm rës data. Non eft mifericordia,
ubi non eft benevolència; 'î'ale erit opusuuum, qualis
fUerit intentio tua. '
Eftcftemplum Dei, & Deus excélfus: habitabit iii
te : de tuis jüftis laboribus miniftra pauperibus : non
auferas uni.quod ttibuas alteri.
Quicquid agis, age pro futura mercede, pro æternæ
remuneration is expedatione : futura merces , non
præfens, .ph initdtùr Tandis. In coe]o , non in.terra,
merces prom.itticur juftis. Non eft hîc expedandum,
quod eft alibi dandum.
Efto mortuus mundo , & mundus tibi. Mundi
) gloriam alpice , tanquam mortuus} ficut fepultus
non habeas curam de fæculo. Tanquam defun-
dus ab omni cerreno te piriv.a. negotio. Gonte.mnè
vivens, quod poft mortem habere iron potes.
. Nihil ftudeas propter laudem, nihil proptpr-temporalem
opinionèm, nihil propter;famam j fed pro1*
pter vitam æternanà, quam concédât tibi qui cum
Patre ,.ii& Spiritu fando , vivit: & .régnât. Dêus per.
infinitâ fæcula fæanlorum'. Amen. ;