N. O V U M S U P P
Laus foil Domino, de cu jus munere tantas
• Gratia virtutis venir in hunc hominem,
Quefti laudaré piu'm, de quo meminifle falubre.
Nam pietatis opus, men ho tails eric.
Sed fateor culpam, quia fenfus manu (que,
Qiiæ novi (altem , fcribere deficiunt.
Me quoque multa latent ; quis en.im (e nolle putaret
Omnia quæ vita geflerat illc fua ?
Cariiis ille quidem certa ratione valebac
Quàm plenè quifquam cernere poflit homo.
Nec merito dignus privari laude videtur
Qui tantae meruit laudis habere fidem.
Quid porrb miraris cum , (i plebis iniquæ
Non ftatim potuit pellere grande fcelus? |
Define-mirari. Deus eft qui judicat orbem.
4P *; Non homo cor noftrum, fed Deùs ipfe trahit.
Cerxipaifle malum, fed verba dedifle mlutis
* Erranti, paflim quifque poteft hominum.
Sed plantalfe nihil, nihil eft plantata rigaflè,
Incrementa nifi* conférât ipfe Deus.
Quern Deus, indurat, nullius cura levabij:
Abfque Dei nutu nil valet oipnis homo.
A rida Temper erunt humans germifia mentis,
Si npn rore (uo compluat illc Deus.
Hie ergo, talis, tam fidus amator honefti,'
Hie fidei princeps, & dccus Ecclefia;,
Hie arics geminis depellens cornibus hoftem,
Hic vitis palmes , hie pietatis odor ,
Hie lapis «terni milans in imagine Regis,
Corporis ,exuvias grande reliquit onus.
Heu quàm débiliter , quàm multo fufa dolore ,
Mens tanti recolit præfulis exequias Î
O quàm pretiofus erat, ô-quàm pluribus utilis ! Ergo
Illius multos aggravat interims.
Felix Italia præ cumStis partibus orbis,
Quæ meruit talem progenuifse virum.
Infelix iterum quæ talem perdit alumnum,
Infelix plané pignoris orba fui.
Tu quoque Cccnooium quondam Beccenfe vigebas,
Dum tuus Anfelmus Dux fuit & Monachus.
Amifit veterem facies tua penè dccorem,
Dum tuus Anfelmus dcfiit efse Pater.
L E M E N T U M .
Cantia ;tu quondam totum veneranda per orbem >
Præfulis Anfelmi tempore figna dabas.
Te minor orbis erat j populos tuafaroa per omnes
Fluxit arnica bonis, invidiola mails'.
Te Monachus, Clerus, populufque docendus adibat,
Dum tuus Anfelmus vixerat ille bonus. .
Non erat in terris quifquam qui dicere vellet :
* Me minor Anfelmus eft’, fimilifve mihi.
Nunc tua frons trahitur feabrofis obfita rugis.
Nunc patitur. miferam cervix demifea ruinam,
Quæ quondam celfie turris ad iriftar erat.
Nunc inculta jaccs tanto viduata paftore ,
Qùantus nemo quidem divus in orbe manet j
Q30 moriente, fimul difpendia multa recepit
Ecclèfiæ matris religiofe fides.
Nùllus enim fexus , non ætas ulla videtur,
Cui bonicas ejus ferre nequifset opem.
Felix quern populi tot dulcia vota fequuntur,
Quem tot commendant, tot redimunt lacrymæ,
Multis communem mors intulit ifta dolorem
Unius cafus publica poena fuit. * ♦
Quid nos, quid miferi Monachorum nomen ha-
bentes!
xNobis Temper erit proprius ifte dolor.
Ordinis ille decus , princeps, & femita jioftri,
Cunus & auriga , partus & aura fuit.
Maxima (pes vitæ nobis evafit in illo,
Nec fupereft alius qui fit illi fimilis.
Qui vélut ille pari nos poflit honore beare
Erigat & noftrum ficut & illc caput.
O Anfelme Pater , r 0 gfeiria Pontificals,
O decus, 0 lumen , 9 pie præful ave.
Jam mundf vafios meruifti vincere motus.
Sêcurus placida jam ftatione manes.
Curris in amplexus c&leftis & ofeula Regis.
Nullus porrö tui finis honoris erit.
Semper habes Chriftum, quem femper Jiabcrc vo«
lebas :
Una tibi femper portio Chriftus erit.
Cahtica lætitiæ nullo tibi tempore défunt.
Et fine fine, gloria magna Deo. Amen.
F I N I S . '
w
#
A P P It OB A T I O
I Lluftriffimi Galliarum Cancellarii, juflu legi SanEli Anfelmi ex Becccnfi' jib b a t e , Can-
tuatienfis airchiepifeopi Opera, necnon Eadmert Monachi Cantuanenfis. HijiorianfMovomm,
& a lia Opufcula. Lahore ac Jludio D. Gabrielis Gerberon Monachi -Congregationis Santti
M a u r i , ad Mjfi. fidem expurgata & auBa. Datum Pariliis die quinta Septembriis 172c■
EADMERl
EADMERl
CA N TU A R IEN S I S MONACHI
O R D I N I S S- B E N £ D I C T I
O P E R A :
Labore ac Audio Monachorum Congregationis CD Zj S. Mauri reftituta 8c emendata.