tuam j & ego fuperimpreni obidilem imaginem. Heu,
heu cujus ? Cujus, mifer & demens homuncio, cujus
imaginem * fuperimpreffi fuper imaginem Dei î O cur
vcl non puduit faccre, quod fie expavefco dicere ? O
cur non odi ejus imitationem, cujus fic horreo nomen
fille fponte cecidic, ego volens fordui. Sed ille,
nulla precedente deli&ivindùSfcâ, fuperbiens peccavic,
ego visa ejus pcena, contemnens ad peccatum prope-
ravi. Illé femel in innocentia conftitutus, ego refti-
«t .&»dirait tucus> jjje contra cum, qui fè fecit & refecit. * Ille
dereliquit Deum promittentem ; ego fugi Deum pro-
4/. ptaflat fèquentem. Ille* perftat in malitia, Deo reprobante $
ego in illam cucurri, Deo revocante. Ille obduratus,
ad punientem j ego obduratus, ad blandientem. Etfi
ambo contra Deum > ille montra nec requirentem Ce ;
ego contra pro me morientem.
O infeelix 8c nimis infoelix homuncio> fi tarnen
non omnis receflit humanitas, ubi tanta malitis in-
ceffit immanitas ! Ecce cujus imaginis horrebam hor-
rorem, in multis afpicio me horribiliorem. Fuge, fu-
■ pe ' ge tu, horribilis nefcio quae * fubftantia, fuge teipfam
exterrita à teipfa. Sed væ, fagere te non potes. Ne
ergo afpicias te, quia non toléras te. Nam fi tolerare
potes fînedoloris horrore j hoc ipfum ne tolérés, quia
tolerare potes. Quantb enim hoc potes, tantb primo
. .f peccaton fîmilior, & Deoesintolerabilior. Non enim
eft forcitudo, fed * mentis hebetudo. Non eft fanitas,
fed obdurata iniquicas. Non eft ex confolatione, fed
ex damnatione. Ne ergo fine inani rugitu cordis tui
tolérés horrorem interioris vultus tui. Quia ergo fuge-
rc te non potes ; vel te non afpicias, quia te non toléras.
Sed ecce pejus fi non afpicio mej nam egomet fallo me.
O nimis gravis anguftia 1 Si me infpicio, non tolero
meipfum j fi non infpicio, nefcio meipfum. Si me
conhdero, terret me facies mea 5 fi non confidero,
fallit me damnatio mea. Si me video, horror eft in-
tolerabilis j fi non video, mors eft inevitabilis. Malum
hinc, pejus inde j malum undique. * Sed nimis
malum hinc, nimis pejus inde, & nimis malum un-
. •mt. dîque. * Nimis enim mifèr, quem torqmet confcien-
tia fiia, quam fugerc non poteft. Nimis miferior, quem
expeâat damnatio fua, quam vitare non poteft. Ni-
mis infoelix, qui ipfè fibi eft horribilisv Nimis infoe-
licior, cui mors erit æterna fènfibilis. Nimis ærum-
nofus, quem terrent continui de fua foeditate hor-
rores. Nimis ærumnofior , quem torquebunt «terni
g . maju* pro fua iniquitate dolores. Malum hoc, 8c malum
hoc j fed nimis hoc, & nimis hoc.
Peccare quàm mala, & quàm amara res es j pec-
cata, quàm faciles aditus, quàm difficiles exitus ha-
betis ? Peccatorcs qub vos inducitis ? Intra quos ve-
âes vos includitis î Intelligite, intelligite quàm ma-
A lum, & quàm amarum eft reliquiffe Dominum. Qui
pcccaftis, reddite ; volentes peccare, nolite. * Nolitc, 4/
inquam, noliçe. ] Verè malum & amarum eft,ex- *'
pertus fum > in hoc ipfo fum. Aut enim continui dolores
torquebunt poenitentem vitam meam j aut æter-
ni cruciatus vexabunt puniendam animam meam. U-
tique eft malum & amarum utrumque. Et certè juftè
angitur reus Dei, inter malum & pejus j nimis malus
, inter * nimis malùm, &,nimis* pejus. Juftè fit, 4,
ledbè fit, juftè judex meus} fed utique tu es îpfe Deus «' S
,& Dominus & creator meus. Tolle ergo, creator,
toile tantum malum decreaturatuaj fi gracias agit quia
eftfa&ura tua. Erue, Domine, crue de tantis malis
fèrvum tuum, * fi gaudet faceri te Dominum fuum.
ß Parce, Deus, parce peccatori tuo, fi non defperat de *
bonitate tua. Nam etfi judicem * fic me ncquiiis illo 4/
primo peccatore deliquilfe, non odi te ut ille, nec de-
teftor bonitatem tuam. Rénova ergo per mérita ma-
gni Baptiftæ tui, rénova in me gratiam baptifmi tui.
Prevenit tne'*gratia tua, fubfèquaturme mifèricordia
tua. Da per poenitentiæ lamentum , quod dedifti
per baptifmi facramcntum. Dona * petenti, quod do- *t. paoji
nafti nefeienti. Reforma faciem, quam foedavi $ re-
ftaura innocentiamquam violavi. Qui abftulifti pec-
cata , quæ attuli nafeendo> toile peccata, quæ con-
traxi vivendo. Toile, qui tollis peccata mundi j quia
ifta funt peccata mundi, quæ porto de converfàtione
mundi. Toile, qui tollis peccata mundi, per mérita
illius qui hoc teftimonio te oftendit mundo, toile peccata
quæ contraxi, in mundo. Tolle de me, quod non
eft ex te , quia odi quod eft à me, & adhuc fpero de te.
Et tu, fan&æ Johannes, qui oftendifti muudo tol-
Icntem peccata fua } per gratiam tibidatam , fac mihi
hanc mifèricordiam, ut tollat peccata mea. Tu Deus
tollis peccata mundi j tu, * amice ejus, dicis hic tolUt & ,é,i
peccata mundi : Ecce ante vos onuftus peccatis mundi.
Tu tollis, & tu dicis : ecce me, cui tu tollas, quod tu
dicis. Eccemedicus, & teftis ejus; & ccceægcr, fèr-
vus medici, & opus ejus, rogans medicum & teftem
ejus. Vere medice, oro te, fana me. Verax teftis ejus,
prccor te, ora pro me. Probate mihi in me, tu a&um
tuum, tu diéfcura tuum. Experiar quod audio, * fèn-«/,toj
tiam quod credo. Jefu, bone Domine, fi tu operaris
quod ille teftatur, fiat in me opus tuüm. Johannes
monftrator Dei, fi tu $eftaris quod ille operatur , fiat
in me verbum tuum. Sana me, Domine, tu cujus eft
fànare. Impetra mihi hoc, Domine, tu qui potes im-
petrarc. Tu enim es magnus Dominus, & tu corara
Domino magnus. Tu fummè potens per teipfum, &
tu valdè potens apud ipfum. T u fummè bonus Deus,
& tty valde bonus amicus ejus j qui eft in sternum mi»
fericors & bcnedi&us Deus. Amen.
O R A T I O L X I I L
AD SANCTUM PE TRUM APOSTOLUM.
£um lamentabili deplorationê peccAtorum.
SAndte & benigniflime Petre, fidelis paftor evium ]
Dei, princeps Apoftolorum, prineegs tantorum
P^cipiim, qui ligas & folvis quod vis, qui fanas 8c
refufeitas * quem vis, qui das regnum cceloram cui
vis. Magne Petre, magne tot & tantis donis ffitate,
on« tot & tantis * dignitatibus fublimate i ecce ego pauper-
nmus & infimus homuncio, multis & gravibus «rum-
41. ra.ub.u- narum circundatus anguftiis, * miferabiliter indigeo
41. benign* auxilio tu* * magn* potenti*. Sed nec os meum habet
verba, quibus neceflitatem meam, ficut ipfa eft, expri-
« a t , nec cor meum habet devotionem, qu« de tarn
infimo ad tuam * tantam fublimitatem attingat. Ite- *>• f,B®i
rum atque iterum conor mentem meam torpentem
concitarc, & diflblutam per inania reftringere. 5ed
omnibus viribus colledHs, nec torporis fui tenebras,
quas contraxit de fordibus peccatorum fiiorum, poteft*
dirumpere, nec in eadem intentione diutius va- ti.a^
let confiftere. Heu me mifèrrimè miferum. Itaquippc
eft, non eft fimulatio, ita eft.
Quis ergo fubveniet mifèro, qui nec valet exhibere ^
* tribulati vocem, nec dolentis mentem. O magnet1,1,1
Petre, fi clamor tribulationisme«non afeendit uicjue
ad
|{.tiQa vit V«
|uûudte,
re(pe<ftus tu« pietatis defeendat ufquead me :
dirumpac duritiam meam, feindat tenebras meas, cir-
cumfpiciat ærumnas meas. Refpice, benigne Paftor,
cominiffi cibi gregi? ovem, & • mifer are miferabilitfer
Iaborantem j & non quantùm fua mala exigunt, fed
quantîlm permittunt, orantem. Ecce enim ante fide-
lem paftorem jacet & *gemit morbida ovis coram Do*
mino paftoris & ovis. Fugitiva redit, erroris & ino-
bedientiæ veniam petit. * Pio medico & paftori mor-
fus luporum & fcilliiras vûlnerum, quæ errandoincui?-
ric, & ulcéra quæ longâ incuriâ nutrivit, révélât ; &
mifircri fibi dum adhuc fpiritum trahit, plus mifèriâ
fuam coram mifericorde paftore expandendo, quàm
* obfccrando exorat.
Paftor bone Petre , ne fis exoratu difficilis, né
avertas mifèricordes oculos j ïefpice, précor ne abji-
cias pernitentem, ne différas exaudire fupplicantem.
Quia enim faftidivit falutifera pafeua, languet dèfeétu
virium ; quia indulfit peftiferis , törquetur * attadii
morborum. Adulta ulcéra, 8c illifa vulnera putref-
cendo pejorata citb earn trahunt ad mortem. Lupi
jamguftato ejus .fànguine, expedtantfes abjiciendam
in infidiis latent-. Inimicus ejus, tanquam leo rugiens,
circuit quærens earn ut devoret. Paftor fidelis,converx
te oculos tuos ad eam, & recognofce tibi commiffaim
Si enim erravit, tarnen Dominum 8c paftorem non ne-
gavit. Infpice in faciem ejus, & adverte fignum Do-
mini tui &ejus. Si fub tanto fquallore non agnofeis
faciem lotam & candidatam in fonte Chrifti j agnofee
vocem confefiionis * füb nomine Chrifti, qui ter interrogans
utrum eum amares , tibi ter confitenti
dixit: P*fee oves meas. Certè amator eft ovis, qui
ante commendationem fic difcutlt amorem paftoris.
En confitefis te amatorem ejus * 8c* hæc confite-
tur fe ovem ejus. Cur ergo fpernis ovem * Chrifti paftor
ejus? Petre Paftor Chrifti, ïecollige ovem Chrifti.
Dominus tuus impofuit in humeros fiios gau-
dens quæfitam4& inventam} ne repellas * eam redeun-
tem & fupplicantem , Dominus* emit eam fànguine
fuo nondum natam j paftor ejus né Vilipendas * jam
renatam, & tam diligenter tibi commendatam. Heu
quamdiu non fèntiet fe rcceptam , curatam & refo-
ci 11 a tam.
O fandle Petre, fi te non movet notnen paftoris
& ovis j moveat te nomen Apoftoli , * principes Apoftolorum
, & nomen Chriftianæ animæ. Ncmpe næc
eft ovis à me tibi oblata, anima mea, baptifmo Chrifti
regeneràta. Hæc vulnera, qu* dixi, hæc ulcéra,
hæ fcilfuræ non finit ovinæ carnis j fed funt fpiritûs
rationalis. Hæc fames, hi defedtus virium, hæ tor-
fiones non funt pccorini ventris , fed funt human*
mentis. Hi lupi& hi leones nonifunt quadrupèdes, fed
dæmones. Hæc tahta mala, paupertas eft virtutum,
& coacervata peccata. Quia igitur nondum fèatio me
A exauditum ; urgentibusanguftiis, à principio rèpetam
* narrationem meam, * & multiplicabo oratïohem
meam* Exponam coram janitore regni eoelorum &
principe Apoftolorum, fidelcm animam miferam fub
re'gno peccatorum, ad regnum eoelorum * inhiantem, kl. inhabi-
& ob hoc Petrum janitofem regni oblorum & princi- untem
pem Apoftolorum invocanterti.
Ecce ergo, mifèricors Petre, coram te exhibeo animam
meam nervis virtutum diflblutam , catenis vi-
tiorum lîgatarn, pondéré peccatorum aggravatam;
delidlorum foirdibus foedatam, difciflàm vulneribus
dæmonum, putridam&fijetidamulceribus criminum. a1. quam
His & aliis gravibus malis, quæ meliùs me vides,
obrucam, oppreflam, circumdatam, obvolutam, bo-
norum omnium * rclevamihé, ut ternis, dfeftitutam. 4/ reVclami->
ü Ecce miferam animam, & mifericordem Apoftolum ne
Petrum, coram mifericorde Dço , qui Apoftolo Petro
mifèricordiam fecit * &c facere præcepit& faciendi tm\u
poteftatem dédit. Ecce miferia, & ecce mifèricordia.
Mifèricordia Dei, & Petri Apoftoli ejus ; miferia anima:
Deum confitentis, & Deum & Petrum invocaii-
tis. Ergo miferia ptemet diutius animam ad Deum &
Petrum refpicientem, & * videbit hoc mifèricordia
Dei 8c Petri î
O Deus, 8c tu major Apoftolorum ejiis , quæ eft
hæc mifèriæ meæ immanitas, fi non poteft adverfus
eam mifèricordiæ veftræ' immenfitas ? Aut fi potëft ,
fèd non vult j quæ eft hæc enormitas culparum mea-
rûm, quæ excedit multitudinem mifèrationum veftra-
rum î An quia cuhdla, quæ peccavi, non confiteor î
C En cundfca quæ feitis me peccaflè, vefa eiïè confiteor.
An quia nec fufficienter poenitendo , nec malis bona
rependendo, fatisfaciô» Utique fic eft , fateor -, fèd
hæc eft ipfà miferia s qua torqueor. Ergo qiio plus
coardatmiferia, plus lentâ erit mifèricordia ? O ifiau-
ditum verbiim, à mifericorde in fupplicantem. Sed in-
telligo, juftè Deus, intclligo quid refpondeasanim*
meæ. Meritb patitur quod fpontc fubiit, & digne non
exauditur, quæ non obedivit. Heu defperationis ama-
ricüdo ! Agnofbo certè, agnofeo hanc fententiam elle
juftiti*, non mifericôrdiæ. Quis vocavit juftitiam in
caufàm meamî Cum mifèricordia fertno mihi erat
non cum ca. Panem mifèricordiæ mendicat à te, Deus
J ) in tribulatione* ærumnofà anima mea. Ctir lapide ju- »1. «*»*;
ftitiæ perfrfiigis offa#ejusï Mifèricordia tua, miferi- *1. me»,
coïs Deus, * per mérita & intcrceffionem Bead Petri *1. »mit,
Apoftofi tui, acceleret & * erüat eam dimittendo peG-
cataejus. Samfte Petre, princeps Apoftolorum, per
mifèricordiam tibi fa&am & poteftatem tibi dâtam,
fôlvc vincula ejus, fana vulnera ejus. Libéra eam de
, miferia* regni peccatorum, & introduc earn in bca- 4/. muj
titlidinem regni eoelorum ; ut tecum gaudens, gra-
tias agens, laudet Deum in fiecula fiécülorumi
Amen*
O R A T I O LXIV
AD SAN C tUM ANDRÆAM APOSTOLUM,
I ^ P‘e Andrea,* frater ptincipis ApoftolorSj
■ cJpiiffime Apoftolorum, mitifiimefan(ftorum,T u Jo-
K lannis difcipulus & fedulus auditor. Tu agni peccata
■ mundi tollentis promptus infècutör,& manfionis ipfius
K I •gens inveftigator. T li Simonis germani tui, 8c con4
■ civis veftri Philippi avidusad Jefum dedu&or. Tu, ih-
,,ilaorit^Ua * pr*dicator 8c amator j & magiftri boni per
I c?m Plus imitator. ] Ad * pietatis tu* januam fedet&
^.amat ^ndicans anima mea,* Adhibe auré miferatio*
*s»apen januam * pietatis,& admitte clamoré pauperis
Ce COnfugientis: tu, cu j us pietas tanta extitit, ut ab
E univerfis pids Ahdræas ''cognomincris. Ndh eÄ interven
tör qui pro me tibi fuggerat !* nôeft qui indigenti* */.,
meæ neceflitatem coram te proférât : ipfà itaque pietas
tua pro me fuggerät äpud te, ] & te exorabilem
reddat circa me. Si à te mifera 8c mifèrabilis anima
mea averfa fdetit » * fi à te mifèricordiæ paneih dort 4/ (
acceperltj ] ad quem ibitî Quem eiorabit »Ab
aliis etclufa eonfugit ad te, quem âüdierat * præ-
dicabilcm immenfa pietate. Fame confumpca pror-
fus deficiet ; quia de longe venieiis non habet quod
manducet j ncc aliquis eft, qui illius mifèreâtüf g
O o
i p