
S A N C T I A N S E L M .1
MEDITAT! O VIL
*Quod nihil fiabi/e eft in mundo.
N e
«1. 8c per
mI. fpes
nhil certias morte, nihil horâ mortis incertius. A
| Cogitemus ergo, quàm brevis fit vita noftra;
, , - quàm lubrica via, * quàm lacircundata • r' ' - certa .m ors, ic hor. a m. ortis infidii* ini- mcerta. v^ogitemus quantis amarttudinibus admixtum
micorum fit} fiquid dulce aut jucundiim in via huitis v it* , oc-
curfu fivo nobis alludit. Quàm fallax ac filfpedum»
quàm inftabile, & trarifitorium eft quicquid amor huai’.
vit* para, jus* mundi parturii, quicqu id*fpecies aut pulchritudo
temporalis promittit, * quicquid deledatio camis pro-
x eft, tendit. ] Confidcremus etiam * quz fit patriae cxleftis
ira*” * Ta* é v ita s aut dulcedo , ferenitas Sc amcenitas : ] Sc per-
i. emit. pendamusundecccidimus, & ubi jacemus, quid * per-
didimus, Sc quid invenimus; ut tx utroque inteBiga-
mus quantum * nobis in hoc exilio lugendum fit. Hinc
uii.t.v 18. Salomon ait : Qui /rpponit fictcnritm , upponit &. dalo-
(. mala fua rem, quia quantb magis homo intelligit mala * animas B
fu * , tantb magis firfpirat & gemit. Mcditatk* fiqui-
dem parit fcienciam, feientia compundioncm, com-
pundiodevotionem, devotio oiationem commendat.
MeditationeafEdua homo ad fui cognitionem illumi-
i. & natur. In compundionc * ex confiderationç malorum
interno fuorum cor * intimo dolorc tangitur.
rlinicnfo
I I .
De multiplicihus beneficiis Dei.
MIfer ego, quatothm deberem diligere Dominum
meum, quiTme fecit cum non eram, redemit
cum perieram. Non eram » & de nihilo me Fecit. Inter
czteras alias creaturas ratione caxentes non fecit me, id £
eft , non arborem, non aveni, non aliquod de anima-
Iibus, led hominem voluit me eile. Dedit mihi * vive-
re, fentire, & *difcuirere: * perieram, & admortalem
defeendit: immortalis ] mortalitatem fufeepit, pafEo-
nem fuftiqiiit, mortem vicit, Sc fic me reftauravif: fic
ftp gratia ejus & milericordia ejus femper przvcncrunt
me: _de multis * etiairi periculis liberavit me liberator
meu?. Quando errabam, * reduxit me: quando igno-
rabam, docuitmei quando peccabam, corripuit me :
quando *-concriftabar'} conlolatus eft me : quando def-
perabam , confortavit me: quando cecidi, erexit me :
quando fteti, tenuit me: quando ivi, duxit me: quando
ad eum veni, fufeepit me. Hare Sc alia muJta fecit
mihi Dominus meusjefus Chriftus, de quibus erit mihi
dulce femper * loqui, femper gratias agere * ut pro
omnibus beneficiis luis poflim eum amare, Sc femper D
laadare. Pro his eniro omnibus quid illi reperidam non.
habeo, nifi tahtum Ut diligam eum ex toto corde meo. -
Non enim melius, nec decentius, quäm per diledio-
nem rependi poteft, quod per diledionem datum eft.
I. poffe vi-
!. difeemete
me ad vi-
Hic reprehendit fe peecator de ingrat itudittedlvi-
norum beneficioritm.
AH , ah, ah, Domine Deus, Pater mifcricordia-
rum, audeone yenire, & apparerc in confpedu
fandorum tuoruminfeliciflimus & miferrjmns, tôt & ’<•
tantorum beneficiorum tam ingratus r donorum tuorum
tam imp.udens Sc tam execrabilis abufor ? Qui to-
tiens ac tamdiu ipfis beneficiis tuis te impugnare non
veritusfiam : qui ftipendiis tuis diabolo contra te militare
totiens Sc tamdiu non erubui : qui ipfà dona tua in
arma diabolica convertere non cimui : qui me ipfo tam
abominabiliter abuti przfumpfi , ac me infirm fervum
aufus fum exhibere diabolo, Sc membra mea ejufdem
facere, quibus te crcatorem, audorem, Sc membro-
rum meorum lafgitorcm impugnavi.
Nunqui^ non ego fum, Domine Deus meus, qui me
ipfiim totiens exhibai gladium acutum ingrato diabolo
ad devorandas animas ? Quotiens armavi me contra te
in ajienam mortem î Linguam meam in 'arcura men-
dacii totiens exhibuî, quotiens fagittas detradionis ac
ad.ulationis in aliós mili. Non fùmcio mifericordiffi-
me ac dulcicifiSimePater, enumerare membrorum meo*
rum riefarias abufiones, quibus Sc diabolum armavi,
& te bçnigniffimiim ac clementiffimum impugnavi.
jReeognitio peccati.
EÇo fum ills hoifio dementiffimus, quemde nihilo
creafti,' Sc de malfa peccati & perditionisin filjum
gratiar tuar clegifti, & in fratrem'& in cohærcdem cha-
rifiimo unigenito filio tuo Deo & Domino noftro Jefii
Chrifto adoptaveras, & ad honorem Sc gloriam regni
tui, Sc tanta tam indebitæ gratiæ tua; largitate me im-
plevifti» qui Sc abundantiam hu jus tantæ iuavitatis tu*
oblitus fum,&tanta bona mihi tradita à te profpiciens,
fpreto honore regni coeleftis, & gloriâ tua, me in fpu-
rium filium & degenerem converti, Sc diabolo diltra-
hendo per fterquilinia luxuriæ & fpineta avaritiæ, Sc
ad illidendum in fcandalis fludibus Sc procellis fuper*
biz me tradidi. Ego fin» caecus mercator, qui pretiofif
fimis talentorum tuorum divitiis tantam miferabilis in-
opiam Sc nudît'atem Sc arterna fufpiria mercatus fum ;
fterquilinio luxuriz Sc divitiarum fèntibus, jucundifîi-
mam ac fuaviffimam paeem j fecuriffimum portum,
procdlâ fuperbi* j æternam lucem, æternitatis tene-
bris i æterna gaudia , æternis doloribus ; Sc «ternara
gloriam, cter.no opprobrio > & regnum tuum, diabo-
ucâ fèryitute commutavi.
Ego fum infirmiflîmus ille , qui Yelut lignum ad fa-
gittam jaculis peccatorum confodicndum, & vulncri-
bus lacerandum raeexpofui. Ego film ille homo, qui
yelut cadaver canibus infernalibus Sc omnibus volu-
cribus immundis diffecandum de laniandum, projedus
à civitate tua fanda , que eft fàndorum amicorum
tuorum, fandaque jucundifEma focietate fàndorum
Ipixituum fupernorum, vitiorum vermibus comcden-
dum me tradidi. Quàm abominabilis appareo coram
oculis fandis tuis, ccenofcetidiEimoteteniinoque lu-
xuric immundus ac fordidatus : igné iracundiæ & ava*
riciæ fèmiuftus, atqu.e vermibus odii, Sc invidiæ ob-
fèfîis membris meis : vento fuperbix tumid us; mon-
ftruofus totus, ulcerofus, atque confoflus, tôt tanto-
rumque peccatorum mcorum diabolic* turpitudinis
figillatus charadcribus. Scio, miferator Domine >
quôd meritb,& juftifïimè negare me potes, & non me
recognofcere non folùm filium tuum, fed Sc creaturam
tuam in eo quod talis fum. Nec enim horrenda ill»
omnigenum turpitudinum monftruofà facies, eft crea-
tionis aut recreation is tu* : non eft abominatio ifta >
imago'tui & fimiütudo æqua. Alteram me crcafH.
Verè fimilitudo ifta diabolic* turpitudinis me oftendic
m e d i t a t j o n e s . z r5
diaboji hadenus fuifle filium, Sc torroentorum infide- A*quôd bona tua fi eut fraude nulla tibi arrinere aut atifer-
lIi!u .m... haredem. HHaf**rc e efftt m meerrccaattioio S &c ccoomm mmuureaa titri»o, ,n qn^uiaia rr,»e . pofium;. r._____fic nec ullis an___meritis îésl obtinei i.. • e me ‘ omnia •
poffe
c*cus^ dementiffimus egtï tu* fimilitudinis gloriam
qiubusad te revertar , & complaceam. Qiiidenim mentis
Sc honorem abominabiliffimi ac vilifEma keditate
meis deberi poteft, nrfi mortis stern* fuppliciitm ?
mutavi. . ^ , .
N.on iclfiö, fände Pater, pretiofa lila talenta tua tra-
dideras mihi; ut pro ufuris horrendam iftam abomina-
tionem facéres me tibi reportare. Non ideb mihi tot
ac tantisEeacficijs tuis debitis feminafti; ut fcetorem
& fpinas,&.triMos^^peccatorum^^de mecolligeres. Non
ideó tot. Sc catxcis beneficiis me implevifti Sc ditafti| ut
in pppugnationem mam ea converterem. Non erat
ihcentio benigmtatis tu* ar.mare me contra te, nec ar-,
mare diabolicam audoritatem donis tuis. Eccetot hic
vulneribus plagatus faun, nec ullo fenfu doloris tor-
queor. Tot Sc tancis vulneribus confoffus non doleo.:
Video me c*ciun, qutto.t & tantas turpitudines meas
Sc. nuditatem non erubefco..
Scio qubd in bcnepiaeico tuo fan do eft me difperdere
fecundum nxiilcicudinem ftagitioru , facinorum , Sc ne-
gligentiarum Sc ©mifEonum mearum ; vcl reformare
me, vcl. facere me; tibi acceptabilem fecundum divitias
in*ftimabiles mifei icordiztu*, qui folus es reforma-
tqr ci eaturz qua mi folus formafti.
Nunc mifaricors Pater Q ad ce confugia, feiens qn6d:
qoneft nnihi fuga a tc nifi ad te. Qnis me poteft lrberare
de manibus tuis , nifi tu folus l Liberate me poteft mi-
feriCQrdia tua, quamtot & tancis iniquitacibus mei^
nop folvtm demerui fed etiam impugnavi, abira1 juftif-
fima tua, quam infelicilEmus Sc gracifEmus ifrita-
vr. Igitur lufeipere me dignare , Donvine, reverten-
tptn ad ce. Averce, obfecro te, oeulos faridos ab in-
Vere infenfibilia fum. Sc. ftupidus corde, qui tot &; B gnaticudinibus meis atque fpurciciis. Ad.ceipfum, ol>
tan.1t-a. damna mmpe4a 1n1(o11n1 (dl folllpefol ,- Sc OqUuIi nmuoirrftpemm nmiMeamm ^ _________ __ .1 .. * r • r r 1 t .
lugere non valep. Verè corde làpideo induraçus fum,
qui neç imminentia mihi æterna fiipplicia faltem non
timeo. Verè corde congelatifEmo x quem beneficio-
rum incendia admotaamore Patris clementifEmi cale-
facere non fufficiunt. Verè largiter nnc reprehendo,.
quem nec tuba przdicatiorûs nec comminationum
tuamm tpnitrua fufEciunt excitare.
* Ubi eft dolor penetrabilis, dolor compundionis ;
quo totam ilïam duritiam diabolicam conterere & di-
ruere deberem, & tatum lapidem duriti* & obftin^-
tionis illius comminttçre l Ubi eft, Deus meus, ille
puaor, quo ante occuloss tuos & totius curiæ coeleftis
confu ndi deberem î Ubi eft timor ille tu* vindidz, quo
totu,s.ante çonfpedum tuum contremilcere deberem ?
fçcro, refpice; cuinunquamfinc veni* fpe fupplicatur.
In tcmetipfa invenies unde Sc proptêr qiiod miferearis
fècundiun abundantiam fuavitacis- tu* , Sc immenfr-
tatem mifêricordi* tu*. Noli, obfeero', ad* me refpi-
ceré j quia nihil in me invenies, nifnvnde irafei debeas,
Vel nia morte æterna digntfEmum. Aver te, obfePrb
te, Domine, oculos tuos fandos à confpedu turpitti-
dinum & abominacionum mearum , quas fi ego pdhi-
cid'e Sc plenè confpicerem & viderem , horrorb ni-
naio non fuftinerem, lèdi me ipfiim horrerem- & fu-
gerem. Averte, obfecro, nares tuas àfoetoribusmeis
& ad temetipfum converce. Scioi, Domine mifrrr-r
çordiæ, qu.od mundi funt.oeuli tui fandi ; & horrb-
rem deformitatis me* (nifi tu dederis mihi borray
quibus placeam tibi, ) non pofEint afpicere. S'cio'
Ubi eft amor ille, Sc ftefiderium pacis, amonis.,& gra- q qubd tota tuacuria coeleftis avertitoculosfiios, Sc au
tiæ tu* rçcuperand* ; quo. inardefeere deberem î Ubi '
eft torrens illélachry maruxn, quo fpuicitias meas ante
te delete deberem î Übi eft devotio arationis, qua te
. mihi placacum & propitium reddere deberem ? Quo ma
vertam, mifericors & miferator Pater, qui nihil di-
gnum refpedu mifêricordi* tu* offeraraajeftati tu* ?
Quo. fugiam, pufEmc Pater , qui fum yacuus omni
bono, & tam plenus omiû mala appareo ante con-
fpedumfàndorum tuorum» Sc fandarum militiarum
exercituum coeleftiumî
Scio, Domine Deus, dominator vit* me*, quod
omne datum optimum, & omne donum perfedum de-
furfunieft defeendens à Pâtre Sc fonte luminum ; fcio
tes.obturât, abominationesmeas ferre non1 filftiheüç.'
Sedtu, miferiicors Pater ad fontet» ilium mifericor-
di* convertere, eu jus mifericordiæ non eft numerus
nec finis : & pio ac fèreno vultu- refpice me çreaturanü'
tuam. Creacura tua ego fum, Domine, opus ma-
nuum tuarum.
Reforma igitur,obfecro, quod in me feciftï ; & de-
ftrue quod ego contra mandata? tua. in- me feci. Hoc
igitur deftrue^ quod odifti in me, & quod tu uti-
que non fecifti » fad ego mifer. Hoc reforma & réfice,
quod tu ipfê fecifti & formafti. Hoc enim eft tuuiri»
Domine Deus meus;, hoc eft odiiïê^ quoinô polfê. Nihil
odifti eorum qu* fecifti. Hoc dèftrue in me ; quoi
ipe nihil poffe acceptum offerre coram te & gratum; £) meum eft; quod utique tu non feeifti, hoe eft, türpitu-
nifi de fcuice bonitatis tu* illud przhauferim ; & hoe dinem abominationü mearum. Ne medeftruas. Hanc
utique te illuminante »docente. Scio hanc arrham mi- deftrue, mifericors & miferator Domine; hanc enim-
Icricordi* tu* me prxvenirc.. Scio, dulcifEme Pater, odifti, St hanc uc odiffe incipiam mihi largitus es.
M E D I T A T I O V I I I
Elcwatio fioenitentis ad Pattem. *
Rp f e é » °bfêcro fande Pater omnipotens *terne £ di* tu* & iram tuam Sc mortem noftram
\ Dÿ efuùs, aadd iillllaamm mmiiffeerriiccoorrddii** ttuuæ* eexxuunnddaannttiiffREmmaamm ,Mm niMm ir»>mmmiK . Xr mnrfcm. Pitft
abyliu'm, qua velut diluvium abluùonis, charifEmi filiii
tui unigeniti pretiofifEmum vivificumque in mundi
emundatione exundavit ; cujus Sc morte placuit boni-
^ti tu* etiam nos vivificarc, & ejus fànguine lavare.
xHî etiam filium tuum charifEmum mundo feuto bo-
n* voluntatis tu* largitus es, quo fê ab ira tua protégèrent
; & mortem quam metuunt, ipfê illam feuto ju-
ici* tu*& juftifEm* iræ tu* objedo exciperct. .Ubi
quantum per te nobis boni velles, oftendere dignatus
*s î dum charifEmum filium tuum, velut feutum, ir*
u*opponerc dignatus es. Et ipfum placuit mifericorêxcipefe';
iram quam merueramus, fic mortem. Ipfê verb uni-’
genitus tuus morcem noftram folus portavit.
Reminifcere mifêrationum tuarum, Domine, & mi-J
fêricôrdiarum taarum, qu* a fieculo funt ; Sc conanti
creatur* tu* ad te porrige dexteram. Adjuga infirmita-
tem conantis ad te : Trahe ipfiim, quijcis ipfiim non
polie ad te venire, nifi tu Pater traxeris eum tuo amore
& defiderio. Fac me fêrvum tibi acceptabilem Sc
placitum, qui feis me non pofTe aliter tibi placere. Da ,
obfêcro ; dona ilia fanda, quibus fol is tibi placeam ;
qui das bona grata petentibus te ; fac, quzfo, ut tu folus
fis amor meus Sc defideriu meum, tu folus fis amor