.O R A T IO XIX- *
AD C H R I S T U M .
Quando d ijfo lvi cupis 6? ejfe cum Chrißo fecundhn diEimr. e.4pvfioli.
C H rifte Poitrine, yirtus 8c fapientia Patris, qui j
ponis nubem alcenlum tuum, qui ambulas lu-
pcr pennas vcntorum, qui facis Angelos tups Ipiritus,
& minifies,cuos igqem urentem, oblècro .& humi-
litcr, rogo; ma præpetès pennas fidei, da celeres alas
virtutum, quiùis eveétus sterna & coeleftia valant
contemplafi. Adhsreat» qusfo, anima mea poll te ,
& fufcipiat me dextèra tua. Suftollat me fuper altitu-
dincm terra:, 8c cibet me ilia eælefti hsreditate, cui
fiilpirat peregrinatio mea die ac noéte. Et quia m»ri-
burida niembra yigorem animæ hébétant,
■Dis'jice terrent, nebulas & pondéra molis,
*Sifte va gam m entern , ver dévia multa ruentem ;
Et da coeleftetn rnenttm confcendere federn,
ut fupremo lumine irradiata, terram defpiciat, coelum
afpiciat, peccata oderit ] jufticiam diligat. Quid enim
pulchrius, quidve dulciùs, qtràminter tenebras hujus
vitæ multaique amaritudines divins dulcedini in-
hiare, & stern* beatitudini lufpirare , illicquc te-
neri mente, ubi vera haberi gaudia certiffiraum eft ï '
Dulciflîme, amantilïime, benigniflime , charilfimc,
prctiofiflime, defideratiflïme , amabiliflimc, pul-
’cherrime, qùando te videbo ? Quando apparebo ante
faciem tuam? Quando fatiabor de puichritudine.
tua? Quandoeduces m,e de hoc carcere tenebrofb j ue
•confitearnomini tuo, ita ut deinceps rion compun-
gar • Quando tranfibö in illam admirabilèm & pul-
chërrimam'domum tuam, ubi perlohat vox Istitis &
jf. tj. ». j. cxultatiohisin tabernaculis juftorum ? Beati e/ui habt-
tant in domo tua, Domine, in faeula fitsulorum lauda-
bunt te. Beati, & verè beati, quos elegifti * & af-
fumpkfti‘in illam coeleftem hsredicatem.
Eece fanëfci tui, Domine, florent ante te, ficut lilium.
Repléntur enim ab ùbertate domus tus , & torrentrf
voluptat-is tus potas éos : quoniam tu es Fons v it ® ,
& in lamine tuo vident lumen, ufque adeb ut ipfi ,
videlicet, lumen illuminatum per te Deum illumi-
nantem'', ficut Sol, ëfïulgcant in confpeéfcu tuo. O
quàm mira ; quàm pliichra, quàm acceptabilia lune
domus tus habitacnla, Domine *virtutum ! concu-
V.»î* «- s. pilcit intrarc in ea hsc pcccatrix anima mea. Domine
y-dïlexi deeorem domus tu<e3 & locum habitationis
«?/: i6. *.4. glori* tua. U nam petit à Domino, & hanc retfuiram ;
ut inkabitem in dome Domini omnibus die bus vita
rP 4i. *. i . tnea. Quemadmodum defiderat cervus ad fontes a<jua-
& h. rum, ita defiderat anima mea ad te Deus. Quando
veniàtn, & apparebo ante faciem tuam. Quando videbo
Dèiim meum , quem fitit anima mea ï Quando
videbp eum in terra viventium ? In ifta enim terra mo-
rientiûm videri non poteft mortalibus oculis. Quid
raciam mifer ego gravedinc compedis mortalitatis me®
*At. j.«.s. conftridlus î Quid fâciam ? Dum fumus in corpore ,
'Hsb ii* i+pwgrhamur a Dominé : non habemus hîc manen-
tém ciyîtàtem, Fed futuram inquirimus. Nofterau-
■Tf.uf. v.t. tem municipatùs in coelis eft. Heu ml hi, cjuia inco-
tatus meus prolongatus efi ; habitavi cum'habitaniibus
V S4- v.j. Cedar} multum incola fuit anima mea.. Qùis dabit
mi hi pennas ficut columba, & volabo , & reejuiefcàm ?
Nihil mihi tarn dulce .y quàm cùm Domino meo elle.
Mihi autem adhsrere Deo bonum eft. Da mihi, Domine,
donee his fragilibus adlifto membris, tibi ad-
1: c*r. 6. v. hsrere , lïcut feriptum eft : Qui adh'aret Domino ,
17 ’ tenus, fpiritus eft cum eo.
Præbe mihi, rogo, contemplationis pennas, quU
bus indutiis ad te Völkern Furlum. Et quia omnelinj-
ftrum deorfum jaçet jtene mentem meam , ne ad ima
tcnebrols vallis cormat ; ne ir.terveniente timbra ter-
ræ à te verb juftiti® Sole feparetur, & * obdudlâ tenc- *>■
brarum nebula prohibeattn alta refpicere. ïdç.irco lùr- "n
fum tendo ad pacis gaudia , ludique dcle&«lbilem''&
lereniflimum ftatum. T eue cor meum mantt tua, quia •
line te ad ajciora non rapitur. Illuc feftino, ubi fumma
pax régnât, & jugistranquillitas rutilât. Tenc & rege
îpiritum meum , & alTime ilium tu lèciindiini volun-
tatem .tuam : ut te duce afeendat in ijlam regionem
ubertatis, ubi pàfcis Ifrael in sternum pabulo verita-
tis : ut ibi vel rapida çqgitationë attingat te liimmam
làpientiam fuper omnia manentem , cunfta tranlèun-
tem, & omnia gubernantem. Séd volitantiad teani-
mæ multa funt quæ obftrepunt. Julïu tuo, Domine,
conticefcant mihi omnia. Ipfa fibi anima mea fileat
omnia pertranfeat, omnia qus creata ftmt tranlcendat
à le & perveniatad te, at que in té-lèlp créa tore omnium
oculos fideifigat, tibi inhiet, tibi intendat, te
meditetur, te contempletur, te fibi ante oculos ponat,
te fub corde revolvat .verum & fummum bonum, &
gaudium fine fine manfurum.
Mules denique funt çontemplationes , quibus anima
devota tibi mirabiliter pafeitur ; fed in nulla earum
ita deleâatur & requiefeit anima mea fient in te, &
quando te lôlum cogitât & contemplatur» Quàm ma*
gna mu^itudo dulcedinis.tuæ, Domine, quammirabiliter
ïnfpiras cordib'us amatôrum tuoru ! quam mira
fuavitas amoris tui, qùo perfruùntur illi qui nihil prs-
ter te diligunt, nihil qùæruht, nihil etiam cogitare
concupilcunt 1 Felifcës illi,quibus tu folusfpes es, &
• omne opüs eorum oratio. Beams qui fedet lolltarius
& ta cet, &r flat fuper euftodiam fuam jugiter die ac
nodle | ut adhucin hoc fragili corpulcplo pofitusprs-
libare valëat aliquatenus dulcedinem tuam. Rogo te
per il la falutifera vulnera tua , qiis palfus es in cruce
p o lalute noftra, è quibus emanavit illepretiofus fan*
; guis quo fumus redempti, vulnera banc animam meam
ppceatrieem, pro qua etiam mori dignatus es : vulnera
•eam igneo & potèntiflims telo tu* nimis charitatis.
Vivuseft enim lèrmo Dei &efficax, & pcnetralior
©mni gladioâncipiti.Tu fiiggittaeleiSla, &gladiusacu- ■
tillimus qui durum leutum humani cordis .penctrare
tua potentiâ vales, confige cor meum jaculo tui amoris
, ut dicat tibi anima mea ; Charitate tua vulnerata
fum : ita ùt ex ipfo vulnere amoris tui ubeirims fluant
lacrymæ dieac no6le. Percute, Domine, percute, oble-
cro, hanc düriffimam mentem meam piâ 8c valida euf-
pide dileélionis tus , & altiùs ad intima pénétra poten-
ti virtute: & fie de capitc meo educ aquam immenfim,
& de oculis meis verum fontem lacrymarum jugiter
manantem. ex nimio affc«ftu & defiderio vifionis pul-
chri'tùdinis tus : ut lugeam die ac noâ:e,nülIam in
) præfenti vita recipiens cohlolationem, donee te in coe-
lefti thalamo merear viderediledtum & pulchërrimum
fponfum meum, Deuni & Dominum meum : ut ibi
videns gloriofam , admirabilèm & pulcherrimam faciem
tuam omni dulcedine plenam ,cum iis quosele-
giftif, majeftatem tuam fupplexjidorem ; & illic tandem
coelefti & ineffabili repletus jubilo stern® exulta-
tionis exclamen cum diligentibus te,diccns : Ecce
quod concupivi, jam video ; quod fperavi, jam te-
neo ; quoddefideravi, jamhabco. Illi namquein coelis
junélus fum, quem in terris pofitus tota virtiite dîle-
x i, tota charitateamplexusfum, cui totoamoreinh*-
fi : ipfum laudo, benedico atque adoio. Qui yivip &
régnât Dëus in fiecula fæculorum.' Anien.
O R A T I O XXA
D C H R I S T U M .
Ad nccendendim in fe mlorcin Dei y & Chrifti defideriutit.
.Ominc Jefu Chrifte. redemptio mea , miferi- A erupilfe de mis pudicifllmis oculis, qu
t-ordia mea, fiiliis mea; te laudo, tiBi gfatfas
ago, quamvis valde impares tu is beneficiis, quamvis
multum expertes * dignæ devotioiiis, quamvis^ nimis
macras à defiderata.pinguedine dulciflimi tui af-
feftus: tamen* qualefcumque laudes, ] quaiefeumque
gratias, non qualeS fcio me jieberc 5 fèd ficut pateft
conari, tibi perfol vit anima mea. jSpes cordis mei,
virtus aniins me®,* aux ilium infirmitatis me®, J com-
p1|i*itïS pleat tua pôtentiffima * benignitas, quod conatur mea
tepidillima imbecillitas. *''Vitâmèa , finis intentionis
mes, et fi nondum merui * te tantum, quantum debitor
fum , amare ; utique faltem defidero te * tantiun
arnare^ quantum debfio. Illuminatio mea , ti
confcientiam meam }• quia , Domine, ante, te
_ defiderium meum, & tu douas, fi quid bene vult
anima mea. Si bonum eft, Domine, quod inlpiras ;
imo quia bonum eft ut te velim amare , da quod me
facis velle. Da ut quantum jubés, tantum te merear
amare. Laudes & gratias * tibi fcgo pro defiderio quod
infpirafti : ] Laudes & preCes offcro, ne fit mihi do-
,a num tuum infruduofum , quod tua * Iponte, dedifti.
Perfice quod incepifti, & dona quod me ben igné præ-
veniendo immeritum‘ defiderare fecifti. Converte,
I imfeiicot- * benigniflime , meum * teporem in ferventiflimum tui
ttm amorem. Âd hoc, clemëntifïime, tendit hsc oratio
H e mea, hsc memoria & meditatio beneficiorum tuorum,
; «i.iccenùam ut * accendas in me tui amorem. Tua me, Domine,
bonitas creavit, tua mifericordia creatum ab origina-
li peccàto mundavit ÿ tua patientia poft * illam emun-
.- .. . 4 . . . tenderes
unicum filium tuum inncccntem coram te ligari, fla-
gellari,. 8c maiftari ? Quos * fletus credam perfudilTe
piUïimum tuum vultum , eùm fjfcipcres eundem filium
tuum Deum 8c Dominum tuum.in cruce fine
culpa extendi, ■& carnem de carne tua ab impiis cru-^
déliter dilféeari ? Quibus fiugultibus æftimâbo purif-
fimum pedlus tuum vexatûm, elfe, eùm tu aüdires ?
M ulier, ecce filins tuut : Et difcipuJus : Ecre mat tr tuer.
Quum acciperes4 in filium dilcipulum pro magiftro, 4/i t„
fe rv um pro Domino îUtinam cum fclice Jofeph Dominum
meum de cruce depofuillem , arpmatibus con-
divifl’em, in fepulchro collocalfem t* auc faltfeln proie- *1. u
lèçutus 4 elfem ; ut tanto funeri non déelfet aliquid at. v«
Omne ß mei obfequii. Utinam cum beatis mulieribus corufcâ.cutU!
unir * vilione Angelorum efièm territus , & audiilfem nun-
tium Dominics relurredtionis, nuntium mes conlo-
1 ationis, nuntium tam expeélatum, nuntium tam de-
fideratum. Utinam, inquam , audiilfem ex ore Angel
i N alite, timen , vos » J fum qudritis crucifix um
furrêxit -, non eft hic,
Benigniflime, fuaviffime , lèrenifllme, quando re-
ftaurabis mihi, quia non vidi illam beatam tus car-
nis incorruptionem : quia - non Fui deolcùlatus loca
vulnerum, & fixuras clavorum : Quia non reperfi lach
ry mis gaudiicicatrices teftesvericorporis? Admira-
bilis, inæftimabilis,4 incomparabilis,quando conlola- «»/• «
beris, ôc compefces me à dolore meo? Non enim
*capit in me dolor meus, quamdiu peregrinus fitm à ai. 1
Domino meo. Heu mihi »Domine, heu animæ mes!
„ dationem baptifmi, in aliis peçcatorum fordibus4 vo- q Receffifti confolator 4 vits mes, nec valedixifti
lutatum hadlenus toléra v it, nutrivit,& expedlavit. 1 ’ ”
Expédias tu, bone Domine , meam corredlionem ; ex-
peiftat anima mea ad 4 fufficienter poenitendum , &
ad benc vivendum, tus gratis infpirationem.
Deus meus, creator meus, tolerator & nutritor
rteus, * efto adjutor meus, ] te fitio, te efurio, te defidero
, ad te fufpiro, te concupifco. Et ficut pùpillus
beirigaiflimi patris orbatus prælèntia, flens & ejulans
iiicellânter ejus diledlam faciem toto corde ampledli-
tur • hc & ego non quantum debeo, fed quantùm
queo, memor palïionis tus, memor alaparum tuarum,
rnemor flagellorum, # memor cruCis, memor vulne-
rura tuorum , memor q.ualiter pro me occifus es, qua-
icer conditus, qualiter fépùltus, fimiil memor tus glo-
iiolæ refurredliohis & admirabilis afceiifionis. Hsc in-
dubitata fide teneo, exilii mei ærumnas defleo, fpero
hi. Ingrediens vias tuas benedixifti tui, nec affin.
Elevatis mani.bus ä nube FuFceptus es in coelura , nec
vidi. Ahgeli promiferunt te rediturum , nec audivi.
Qnjd dicam ? quid faciam:? qub vadam ? ubi4 eum
qusram ; ubi vel quando inveniam ? Quem rogabo >
quis nuntiabit dilcdto quia amore langueo? Defecit
g^udium cordis mei: verlus eft in Indium rifus metis,
Defecit caro mea, 8c cor meum j Deus cordis mei^
8c pars mea Deus in sterhum. Renuit coololari anima
mea nifi de te dulcedo mea. Quid enim mihi eft
in ccelo, & a te quid volüi liiper terram ? Te volo,
te fpero, te qusro, tibi dixit cor meum : Qusßvi
vultum, 4 vultum tuum, Domine, requiram j ne 4/.«
avertas faciem tuam ä me.
Amator hominum benigniflime, tibi derelidlus eft
pauper, orphano tu eris adjutor* Mi advocate tutilfi-
tus o lni-i^r,— MBHUKI _ T 1 -.1 • M I tus gloriofam contemplationem. Heu mihi, 4 qui vir
- euy tu' adventus folam conlolationem, 4 ardeo tui vul- f ) me, milerere mei orpbaniderelidli; pupillusfadlus finir
• 1 ^ • I 1 r. ^ •
cie non potui Dominum Angclorum hunliliatnm ad
converfationem hominum , ut, homines exaltaret .ad
f w. Etu ouod C0nverf‘;il;^Onem Angelorum ; cum Deusöffenfus4fpon-
■ te nioriebatur, ut peccatot viveret. Heu 4 mihi qui
^am admirabili, tam insffimabili pietati prsftns ob-
[uDsfiî tuPe*Gcre non merui. Cur, ô anima mea , te 4 prslen-
tem non transfixit' gfadins doloris aentiflimi ; eùm ferre
non polfes vulnerari lànceâ latus tui Salvatoris, ctim
Vl ere nequires violari clavis maniis & pedes tui plaf-
matöris, cum horreres *• effiindi fangufnem tui redem-
ptoris j Cur non es mebriata lachrymarum amaritudi-
ne> cum ille potaretur amaritudine fellis ? Cur non es
■gniiG- ^P^pàffà calliflims Virgini, dignilfims matri ejus
benignifTimæ Domins tus, , Domina mea milèricordilfima, quos fontes dicam
ablque pâtre , anima mea quad vidua. Relpice orbita-
tis 8c viduitatis mes lachrymas ; quas tibi ôjfero, donee
redeas. Eia jam Domine, eia appare mihi, 8c con-
folatus ero:4oftende mihi'faciem tuam, 8c falvus ero;]
Exhibe prslentiaiii tuam , 8c confecutus" ero defiderium
meum. Revela gloriam tuam , & eilt perfedlum
gaudium metyn. Sitiyit in te anima mea, quam mul-
tipliçiter tibi caro mea. Ski vit anima mea ad Deum -,
fontem vivumj quädo veniam,&: apparebo ante facieni
Domini ? Quando venies, conlolator meus , quem 4ex- «/. 1
pe&o ? O fi quando videbo gaudium meum, quod defidero.
O fi fatiabor quum apparuerit gloria4tua, quam di. 1
efurio. O fi inebriabor ab ubertate domus tus ad
quam fufpiro : fi potabis me torrente voluptatis tus
4 quam fitio. Sint mihi » Domine, interim Iacbryms „/
me® panes die ac no&e, donee dicatur nTihi, ecce Deus
K h iij •