i ?8 S A N G T I
meaj timet ,tremit, & e^horret immania , qu* mere- ;
tur, fuppljcia i & non eft quo cfFugiat conftituta ante
judicem. Sola aftiftit j nullus, qui pro eaagat , exiftit.
Vita difcutitnr ^damnabilis invenitur. Bona etenim
adta requiruiuur j vis, autnulia reperiuntur. Deferun-
tur admilla j negari non pollunt. tarn multa & tain
grandia, quæ omnem venire fpem excludunt. Longa-
nimen fui patientiam Judex exigendo prætenditj nir
hil nifi percinacem fui impoenitentiam ifta obtendit.
Circumfiftunt acculantes , iterant 8c réitérant, replicant
& explicant dclatasacculàtiones. Uudiqueac-
cufatur, à nullo exculàtur. Aftant,& expédiant cru-
deles ac horrend i tortores, ut prolatâ damnationis
fententiâ mox eam ad cruçiandum abripiant. Tantâ
milèriarum *no!e obruta miferabilis anima quærit, &
circum/picit ; & ecce 5 qui confurgat, & pro ea ref-
pondeat, nullum afprcit. . , .
Tu ergo, pie, mifericors, 8c clemens Dunftane, fur-
gc, large, exhibe folitam opem miferationis, adhibe I
vilcera pietatis, impende fuffragium intervention is : ad
te clamandum invitabant 8c exhortabantur opera pie-
Çatis » quæ de te prædicantur i lèd repellunt, ac obtun-
dunt opéra-impietatis, quæ à me commiflaà te horrore
mtolerabili abominanttir atque execrantur. Eccemilè-
xia, ecce anguftia i ubi reus condemnatur, & omnis
Dei milericordiæ ac pier at is finns obfèratur j fie ar-
guitur, confunditur, obtunditur, accufi trice conlcien-
dâ 5 ut nec Judicem deprecari audeat, nec qui deprece-
tur proea : led ô tu , milcricors & pie, ubi pietas., ubi
mileratio, ubi milericordia, nili ubi miferia ? Cui pius,
cui mifericors fies , nifi nqlero ? Agnofco , agnofeo,
agnofcensobmutefco. Inténtans enormitatem criminu
meorum j attamen quantb major mileria, tan to fit præ-
dicabilior milericordia ; nec miferia mea tanta erit, ut £
deficiens fiat potentia tuæ virtutis. An eè ulqueampli-
ficatur mileria mea, ut anguftetur milericordia tua? An
invalitudo mea præponderabitîpotétiffima mérita tua?
imó meritorum tuorum præponderans gratia fuftollat,
leviget ac evacuet impietatum mearum pondera. Li-
bpntilfimè tibi Judex ipfe donabit quiequid tua tam
diledta & chara eum familiaritas poftulabit : non ne-
gabit tibi unius falutem miferi, falusipfa cui tam fa-
miiiaris exiftis j facile reddet tibi unius morcuivitam
vita iplà apud quam tantam habes gratiam.
Ne deficiat., quælo , in me unotuæ benignitatis mu-
nificentia, cujus in multis & tarn innumeris redundant
beneficia. Obtineam per teindulgentiam, uttäm
diledti 8c diligentis Dei, ac Domini tui in omnes præ-
dicent ac magnificent mifericordiam. O quàm præ-
dicandis monftrabat Deus indiciisquantum ei-tu gra-
tus elfes ac familiaris 1 O inæftimabilis cordis tui paritas,
cum qua tam crcbrè fermocinabantur Angeli p)
Dei ! o inæftimabilis apud Deum familiaritas, cui lie
familiaris erat Angelorum dignitas ! O decus ac præ-
mium virginitatis, cui fic adgaudet natura.angelic«
dignitatis 1 In ccelum deducebaris, intereras beads ag-
minibus illoriim-, obledtabaris modulationibusangeli-
cis, cantans cum illis canticum, quod folus cantat chorus
yirginalis. Rurfustibi in terrishymnum celebran-
d viciffim aderat & confonabat melodia coeleftisj
A N S E L M I
& concincbant agmina virginitatis, fumma dignitas ftI
pern«.Civitatis. Potens ac pr*potens gratia, cui [j.
obfequens erat dignitatis angelic« potentia ! Excelled
ac pr«cellens merid eminentia, quam libi acceptam
lie pretiolam divina monftrabat luperexcellentia i
Nunquam ergo tam diledti, tam familiaris fuis
cem avertet, ut reo uni veniam non donet. Denique
iple teftatur quoniam non vult ut peccator mofiatur
libenter itaque anim« peccatrici falutem dabit, cujus
teftatur fe nolle, mortem. , ,
. Rurfus occurmnt fpes, 8c confident!» ereptionis
me« apud ipfum Judicem , infignia familiaritatis tu$
Quos enim pr«nuncios , quos apparitores ad tepranij-
lit, cum diredtam tuam beatam animam jam came
abituram, ilium adituram , ac lecum • permanfuratn
adjudicavit ? ne ullo metu terreretur, liupore turba-
retur; inccrtitudine follicitar.etur, dies praedicitur
«tern« beacitudinis manfio promittiturducatu-s cu-
3 ri« cceleftis adducitur j h quo hilari fecuritate, ac fe-
. cura hilaritate perducatur.
Quanta, & 6 quanta, cjuali, & 6 quali fufeipitur
exultatione, qui cum tali ac tanta deducitnr apparition
ne?quantum jocundatur, &glorificatur jftilceptus, cu-
jus lie hononficaturadventus J.Quanta denique vene-
ratione, quanta glorificationis exhibitione fit ip fa an.
nunciatio migrationis tu« ? Per vifum tibi ledenti in
cathedra fua pontificali aftans & circunftans Angelorum
frequentia fupernorum civium curia,qu«ritäte
quoad tibi placeat commorari in came ifta j refertnun-
tium indicat votum totius fupern«coneionisoptantis,
orantis , acdeprecantis, ut jam cum eis ante fummum
Pontificem perpeauim .S’/«wff«jdecantesindeclis. Ref-
pondifti tenunc non.polfe abire i quia Dominic* af-
' cenfionis aderat feftum , in quo allocuturus 8c com-
municaturus eras commillum tibi populüm. Fit con-
cellio juft« & charitativ« exculationisj indicitur dies,
in qua nullaoccurreret caufadilationis. O infignis&
admisabilis gratia familiaritatisj cujus folius voluntati,
totius fupern« dignitatis votum ac voluntas cedit!
Concedic dilationem fui, ne«hujus non habeatadim-
pletionem ; quod non vult, ilia fieri mavult, quäm iw
uon fiat quod ifta vult. Quo ergo amore pr«fencia ejus
amatur & ample&itur, cujus abfentia fie delideratur
& expedtatur ? Quod ä Deo grati« donum accepit in
ccelis, cui tantum glori« munus in tervis concelfit?
Splendidus in ftoia virginitatis, quam veneranter fuf-
cipitur ad nuptias Agni. Inter primos difeumbit;
quia cum decore integritatis induitur virtute humilita-
tis : pr«ditufque gratia charitatis ac totius virtutis fe-
quicur Agnum quocumque vadit. Quomodo ergo tam*
amatus, tam familiaris apud ipfum au&orem laiutis,
milericordi« ac .pietatis, nonobtinebis lalutem unius
pcccatoris ? fi voluntas adeft, conftat quia polfibilitas
non deeft ; nec voluntatem las eft abelle , quia te vo-
luntati ejus fas non eft contrarium eile, qui omnes
homines vult lälvos facere. Obtine itaque quod vis,
& quod potes obtine: liberetur 8c vivat tuä intercef-
fione.anima mea; pro qua, ut vivCrct, mori voluit vita
beata, Deus ipfe milericordia mea, qui eft benedi-
.dhis in f«cula. Amen.
O R A T I O L XXI I
AD S A N C T UM P A U LUM A P O S T O L U M .
Cum tenore jucLkii extremispeccuorum.
SAndfce Paule, 4 tu magne Paule, tu ille qui unusex
magnisApoftoris Dei, omnes alios tempore fequens
iabore 8c eflicaciä praecellifti in agricultura Dei. Tu
qui adhuc mortalitate gravis raptus es ufque ad tef-
tium ccelum, & raptus in para*difum audifti quæ non
licet homini loqui. Tu inter Chrillianos non foluin
‘ am nutrix fovens filios fuos j fed & follicitudine k
mirabilis * aftedhis iterum panuriens filios tuos. Tu ,
inquam, omnibus omnia fadtus > ut omnes iucriface-
res Ad te, Domine, ad te his &aliis multis didlis &
fadis mundo cognitum apud Deum elfe magnæ pote-
ftatis 8c erga homines immenlæ pietatis, ad te venit
units certè nimis peccator, unus mmis accufatus apud .
»potentem ‘8c diftridtum Judicem Deum, non uno,
non paticis, fed innumeris criminibns} non folùm
parvis, fed.& immenfis, non d'ubiis, fed certis : non
brevis accufatione i fed tam longa., quàm longa eft .
I IkiDt vita ejus : non uno accufuore ; led tot, quot * Iciunt
delitfta ejus- Nam iple Judex eft diftridhis acculator
meus,& ego fom manifelius peccator ejus. Omnes
ctiam fpiritus boni & mali coram Deo acculant me
cum #o : Boni, quia Deo debent «qnitatem ; Mali, B
quiameam fervant iniquitatem : Boni, quia teftamur
veritatem quam confiderant} Mali, quia quærunt poe-
Rpcaant nim meam quam * defiderant. Ipfi quoque jqdicant
in hoc meant nequitiam, quia fcitint me debere dam-
nari lècundiim juftitiam.
Heu ! quot judices, quot acculatores fuper unum
miferum, quàm graves fuper imbecillem, quàm di-
ftridti fuper manifeftum? Heu ! quern habebitexcu-
fanteïn, qui Denm habet accufantcm ? Quis vel unus
erit interceflor ejus, li omnes funt accufitores 8c judices
ejus? Sed & ego ipfe »confcientia cogente, fum
accufator& judex meus. Fateor enim me nimiiun de-
Ragnam liquifle, & ideo * gravent damnationem meruilTc.
pp®«*» O iplà “etiam irrationalia & inlennbilia, fi rjon fum
infenfibilis, me confundunt. Intelligo enim coram
omni creatura me debere erubelcere, quia in ilium ^
peccavi qui tam potens eft ut polfet, & tam bonus ut
vellet earn facere. Confundor 8c à meiplb, quia &
ego fadfcus fum ab ipfo. Væ, unde tot & tanta mala
* irruunt, quæ lie miferum ilium obruunt ? Peccata
■ mea mala, de vobis in me fluunt h«c omnia mala.
Vos attrahitis accufatores, vos removetis exculàtores :
pdamnito- Vos4 damnatorem adducitis j vosintercclTorem exclu-
■ ditis:vosprovocatisultorem; vosaverdtis indultorem.
Vosintelledkumveftruminducitis in timorem 8c con-
fufioncm, vos ab il-lo4 abfeinditis fpem & conlolatio-
nem. Vos in «ternum interitum impellitis , vosauxi-
lium omne repellitis. Et utmileriùs lit , quiequid mihi
miferè facitis.hoc infuperad cumulandam milèriam
additis, ut cùm verè res ita^lit, fie mihi fit quafi non
ita fit. Sic enim efTe veritas oftendit, & tarnen aflfe&us
*non lèntit. Sic ratio docet, 8c cor non dolet. Sic video £
quiaeft ; 8c heu 1 nequeo liquefieri totus in iacrymas,
quia ficeft. Si hoc polfcm , forfitan fperarem, fperan-
H do orarcm , orando impetrarem. Cùm vei o lenfus &
dolor in me lècundùm «montas mcas non fit, quali-
ter fperabo î Quomodo fine fpo orabo ? Quid fine
oratione impetrabo ?
||mii Infoelix homuncio , ad quid devenit oratio tua ?
4quoevanuit fpes 8c fiducia tua?] Inceperam ora-
re cum fiducia temeritatis} & occurrit defperatio ex
H . mtelleiftu veritatis , 8c deficit oratio ex delperatio-
ne alicujits erga me pietatis. Si enim quicquid eft,
juftè contra meeft; cujus pietas mecunt eft ? Si omnia
qu« funt, reèfcè mihi funtadverfa j cujus ntifera-
fioad me erit converlà ? Si creator 8c creatura mérité E
H me delpicit j cujus afpeèlus me refpicit ? Milèr peccator
fi fie cft , mhil tibi remanec nifi à fpe torpere ,
& ab oratione tacere, 8c fie lèmper in miferia tua ja-
cere. Utique qui te fponte fecifti miferum, juftè ne-
celïèeft femper te elfe milèrum. Utique milèra deli-
ficredditis vcftra promilla. Dum attrahitis, dulcia
Pfomittitis : cùm pertrahitis, poflelTum veftrum amari-
tudine perfunditis. Dum fuadetis, ungitis : poftquam
perfuadetis, ufque ad mortem animæ pungids. Dum
▼ ocatis in foveam veftram ; quafi facilem reditum per
poenitcntiæ dolorem monftratis : cùm verè præcipicatis
; prscipitatum obhutis , obiutum obcoecatis ,
obccccatum obduratis, obdurato omnem exitum "ob-
turatis. Et fic milerum veftrum deceptum, captiva-
tum, ligatum facitis delperarc, tacere, & infenfi-'
bilem , velut perditum Dei 8c oblitum 4 Dei jacere; ff.
donee ilium vendatis mercatotibus inferni, qui mer-
ces luas comportant in lacum mortis; Hoc totum de
me feciftis, h«c omnia expertus fum; 4 nifi quia non* «*«’«
dum mercatoribus illis traditus lum : ] Quod tarnen
ego expedlo mifere timendo j & illi pr«ftolantur
maligne gaudendo.
Heu! quam malum eft fic delperare, fic tacere, fic
jacere. Et heul quäm * vanum eft fine fpe clamare, 4/. m*iuai
fine fpe conari. Deus, cujus bonitas non exhauritur,
cp jus milericordia non exinanitur, cujus feientia non
deficit, cujus poteftas quod vult efticit, unde potpro ref-
pirarc qui lie ob peccata mea cogor defperare? Nam
etfi iralcaris peccantibus} foles tarnen, benigne Domine,
dare confilium * petentibus : doce me, Domine, j . panUeo-
unde debeam fperare, ut pollim orare. Orare namque
te voloj fed nec fcio, propter ignorantiam meam; ne»
polfum, propter duritiam meam j 8c prohibeor defpe-
ratione, propter iniquitatem meam. Qu«ro aliquid
quod me exculet} & nihil eft quod menon acculet.
Qu«ro qui orec pro me; 8c invenio quicquid eft, eile
contra me. Qu«ro qui miferi mifereatur} 8c omne
quod eft, milero adverlatur.
Jelu, bone Domine, cur de ccelo venifti ? Qnid in
mundo fecifti ? Ad quid te morti dedifti, nifi ut pec-
catores falvares? Samfle Paule , quid aliud mundura
perambulando doeuifti ? Ad hanc fidem iple 8c Apo-
ftoli ejus, & tu maxime nos peccatores invitatis, hoc
Iblum tutum refugium nobis monftratis. Quomodo
ergo non fperabo, fi hoc credo, & in hac fide peto ?
Aut quomodo me fruftrabitur fpes ifta; fi de qua naf-
citur, | non me fallit fides ifta ? Jefu Deus, & tu
Apoftble ejus, huic fidei peccator me veftro monitu
4 credo, in hanc me ja&o, imo jam olim jaftavi. Hac 4/. Ceio
* induöluiaccelE vosoraturus. In hac peto, in hac 4/. indium
qu«ro, in hac pulfo, ut peccatori milcramini; tu par-
cendo, tu intercedcndo; tu falvando, tu orando. Hac
fide coram vlübis me obvolvo, ut pcllim latere inqui-
fitores & cxa<ftores peccatorum meorum, & tut,
Deus, diftri&i judicii percullionem. Hanc petit vcft
ro confilio peccator ablconfionem ,4 oblccro ne pro- «1 obfecr*»»
datur judicio veftro ad damnationem.
Sed heu! ecce occurrit & aliud grave malum. Spe-
, rabam me per fidem fpem obtincre, & ecce video nec
fidem me cenere. Putabam me in hac fide eile obvolu-
tum . & cognofco ab ilia me exutum. Confidebam me
in illa latitare, & fentio me ab illa exulare: fides enim
fine operibus mortua eft j fides verb mortua, fides nort
eft. Qiii ergo mortuam fidem habet, fidem non habet.
Vx ! foecunditas malorum operum prohibebat me
fpem habere, & fterilitas bonorum operum probat me
fide carere. V * male agenti 1 v« bona negligenti! fi-
cutenim necefle eft in malis operibus Deodifplicere;
ita impolfibile eft fine fide, qu« 4 bonis operibus nul-
la eft , Deo piacere.
Imo fi juftus ex fide vivit; qui fidem non habet, mor-
tuus eft. Sed fi fterilis bonorum* mortuus eft; fertilis <• operom
) malorum quantb magis mortuus eft? Nam fi arbor,
qu« non facit frudtum bonum, excidit ut arida; qu«
facie frudtum malum , utique eradicatur ut noxia.
Mors h«c non carnis eft , fed anim*. Quäm » magis,
& quäm pejus moritur, qui hac morte moricur, quäm
qui carnis morte moritur. Omnis enim humana caro
mortua aliquando refurgic j fed non omnis anima mortua
refurgit. Et magis perimit mors illa, qu« aufert
vitam forfitan nunquatn reverfuram; quam qu« tollic
vitam ex necelfitate quandoque redituram. Et pejüs
moritur qui perdit vitam juftiti*, per quod perdit vitam
beatam; quäm qui amittit iftam milcram vi