7 i 7 S. P. T^Cafarfi, (Jfreldtcnßs Eptfiopt,
won fine grandi vcrecûndia & po (Turnus &: debemus pro parriddij crimine impjjs & inimicis fratribus fuis,
nosïpfosreprehcnderc: qui cumin area, vbifuntvcfti- j non odij amaritudinem , fed charitatis dulcedinem
mentanoftra, qualcmcunquc Icintillamignisnolumus J repenfauic. Oiculabatur enim firtgulos , & per iingu-
1 ■ ■ ___ï_______ i_ . û',i__ ...... ...UM
Præcïpuuj
mcJicà-l
. fal.acci-
cipict. 1
intrace,per iniquas tamen cogitationes intusm atcacon
(cicnti.e no (ha: Hammasiracundiæ, non folum incrarc
permittimus, lcd ctiam felfis fufpicionibus ad maius in-
cendium prouocamus , atquc lucccndirhus. Et quam
cxculationcm apud Dominum haberc poterimus, qui
plus amanius veftcmnoftram quam animam noftram-*
Nccgraue, needurum, uec impolfibileeft quoda no-
bis requiritur, fratres charillmn. Nam licet incompa-
rabiliter amplius debeamus euftodire animas no fl; ras,
quam noftras veftes : tamen non paçuùm proFciftum ha-
b e t| qui vel fie euftodit animam fuam, vt & ea malis,
vel turpibus cogicacionibus non iordidetur, quomodo
euftodit veftem fuam, ne à tineis aut muribus corrum-
patur. Rogo vos fratres, quid à nobis tantum maii meruit
anima noftra ad Deiimaginemfà&a, vtvel tantam
euftodiam ci nolimus impendere , quantum videmùr
de noftris veftibus cogitare ? Et cùm corpçranoftravi-
deant oçuli hominum, > & animas noftras aipiciantocu-
liAncrelorum, nefcîo qua confcientia ornemus & com-
ponamus preciofis rebus carnem noftram , quæpoft
paucos dies aut annos, à vermibus deuoranda cft i,n fe-
pulchro & animam noftram non ornemus bonis operibus,
quæDeoôe Angelis præfentanda critin coelo. Et
ideo mutata in melius vice corporibus noftris medio-
crémac fufficientem vidum & veftitùm prouideamus,
vt totum quodfupereft, quo meliusiuuare poflumusa-
nimam noftram in ærernam beatitudincm, pereleemo-
fynam pauperum reponamus : ne fortè fi plus de carne
quam de animaoogitamus,çum ad illud nuptiale conui-
uium nonbonis operibus ornati , led magis vitiorum
pannisfordentibus inuolüci venerimus, dicatur nobis:
Amice, quomodo hue intrafii, non babéè vtfiem nuptialem ? À-
uertat Deus à nôl?is illud quod fequitur : Ligate ( inquit)
ifli manus & pedes, &proijcite in tenebras exterior es, vbi eritfIctus
& firidordentium.Eccc qualem iententiam audire me-
rebitur , qui per vanitatem & luxuriam ornât carnem
fuam,&propter vitam ærernam bonis operibus dilfimu-
lat ornate animam fuam^cd credimus deD,eimifericor-
dia, quod ita nobis inlpirare dignabitur, vt cor noftram
à malis cogitationibus,ipfo auxiliantc,cuftodiamus illæ-
ium, & corpus noftram in omni caftitatc & fobrietate
nitidum conferaemus. , Y t cum ante tribunal æterni iu-
dicis venire meruerimus, non pro malisa&ibuspoenam
mereamur excipere-, fedpro bonis operibus ad ætërna
præmia peruenirc, præftante Domino noftro lefu Chri-
fto qui cum Pâtre & Spiritu fen&o viuit & régnât m fæ-
cula Iæculoram,Amen,
Dediligendis inimicis.
H O M I L I A X I .
ÎN diuinis voluminibus , fratres chariftimi, ita dif-
penfeuit Spiritus fendus , vt & fenis médicamenta
deeilè nortpoffint. Quam rem ego , Domino do-
nante, oognofeens, vniçum ac fingulare animæ remedium
, tanquam fpiritale antidotum vobis ftudui prô-
uidere. Primum ac principale medieamentum eft ani-
m'æ æ^rotanti, ita charitatis dfilceditiem fetinerc, vt
non folum amicos , lèd etiam inimicos vêlit toto corde
diligere , propter illud quod feriptum eft : Si dimi-
los flebar. Quibus1 non folum nihil mali rependens*
fed ctiam omnia bona recribuens, tamviuoqüammor*
tuo pâtre , germano fe.mper am ore, cos dilcxit. Bcafc
turn qüoquc Mofem cum frcquèntcr populus rebel*
lis non folum coutemnere , fed ctiam lapidarc voluife
fee : diuinæ charitatis mëmor, ita pro illis Domino fup-
plicabat, vtclamaret : St non dimtjeris pectAtfôfï populitui,
dele me de lïbro quem fcripjijli. In ipfo enim veteti Tefta*
menro 1 cgi m usfer i p t u m : Itinera eorum qui iniuriam résinent
malefaiii, in mortem. Nememor ( inquit ) fis intima
proximi tui. Et iterum : Si vider is afinum imtnicttuiinluto
iacentem, non prateribis niji prius ailettes eum. Quo loco diligenter
vnufquifque conlideret, quod fi alinum ini-
mici non licetinluto dimitti, quanto magis homo ad
imaginem Dei fad u s, nondebet odio haberi, vel négligé
Beatus quoque Iobita\vcram & perkdam cha-
ritatem etiam cum inihiicis fideliter retinebat., vt gau-
dens, & libera confcientia ad Dominum diceret: Siga-
uifus fum ad ruinant inimicimei, & exultaui, eo quodinuettif-
feteum malum, velfiincordemeodixibene. Beatus vero Da-
uid licet multis virtutibus fuerit exornatus , nulla tamen
cum adiofamiliarius Deoconiunxit, quam dile-
dioinimicorum fuorum : cui cum inimicus fuus in facie
nialediceret, maluit tamen parcere, & Dei iudicio re-
feruare, quamfuæ iraçundiæ fatisfacerç. Et in tantum
non fuir fimulata neçfalfe fuadiledio , vt ipfos etiam
fuosaduerferios fleret, &illos qui eosoccidere præiiim-
pferant, vindicaret. Ideo feeufus dicebatin Plàlmis illud
, quod omnes hpmincsfetis attento & trementia-
nimo dicere debent : Sireddidi ( inquit ) retribuentibus mi-
himaladecidammeritoabinimicisttieisin'anis : perfequatut;inimicus
animam meant, & comprehendat earn, & conculcetearn,
& gloriam meant in puluerem deducat. Ecce quali maledi-
d o feipfum condemnat, qui de inimicis diligendis Dei
præcepta contcmnens, odium in corde fuo leruare non
metuiri Vnde confiderandum eft, qua fronte vel qui
confcientia verficulum iftum exore lùorproferre poten
t , qui inimicis fuis mala pro malis retribuit. PérSalo-
monem quoque Spiritus fendus clamat & dicit : Cum
ceciderit inimicus turn, ne gaudeas, ne forte vident Deus,&dif-
phceatiïïi, &auertat tram fuam ab eo : & v tique cum abillo a-
uerterit,ad ilium dirigat, qui de inimici ruinagaudebat: fecun-
dum illud : Oui in ruina laîaturalterius, non eritimpunttus.
Iteminibi : Hoono bominiferuat iram, &àDeo quant modelant
: & qui in hontinemfimilemfibi non babe t miferiçordiam, i-
pfe cum carofit , rèferuat iram -, & propitiationem quanta Deo.
Quisexorabitpro peccatis illius î Dicitquideminyete-
ri T eftamento : Diligesproximum tuum, & odio habebis ini-
micum tuum. Sed qui feno intelledu Scripturæ diuinæ
fenfum agnofeere cupit, fententiàm iftam hoc modo
intelligit : vtdiligat omnprn hominem tanquam proxi-
mum Ilium, quod ctiam.invno homine malo impleri
poteft. ïn ipfo enim vno qui malus cft» & proximumha-
bes & inimicum. Nam quod homo eft,proxiinus tuus
'eft : quod malus eft non folum thus , fed etiani fuus inimicus
eft. Diligeergoin eum carnem & animam, hoc
eft proximutîi tuum,quem Deus fecit : & odio habe rnia-
litiam , quam ipfo eonfehtiente diabolus introtnifit.
Quod cum fen d o& pip t animo.feeeris,viees ccéleftis
medici a g is o d io habens morb^m, & diligens ægro-
tüm. Item per Salomonem loquitur Spiritus fendus : Si
èfurierit inimicus tuus, ciba ilium. Sifititpotuàt dailli. Hoce-
nimfaciens, carbonesignis congères fuper caput eius. Ho.cloco
cum grandi diligentiaobferuandumeft, ne fbrte;dum
cum bene non intèlligimùs, de medicamentiSjnobis vùl-
nera fàciamus? Soient enim nonnulli hoc præceptum
facerequafiad fatiandumfuroremfuum. Dicunt enim
apud fe : Ecce cibo inimicum meum, vtardeati’n æter-
nüm. Auertat Deus huiufmodi intelligenriam àb ani-
misnoftris. Qualitercrgo accipi debetloçusifte,fendi
feritis hominibus peccata eoruni, dimittet vobis Pater vefter
coekJUs peccata vefira. Vt ergo tam præclaram dilediio-
nem & memoriter. tehere & .operibus poflitis D eo au-
xiliante perficere , paüca capitula de Scripturis fendis,
excerpfimus , qüæ vnufquiîqüe , fi non difeutiendo,
fed credendofufeëperit , éc peccatorum indulgenti-
am t fufeipiet, & ad æternae vitæ beatitudinem Deo
aüxiliante perueniet. In prjmis connderandaeft,&to-_ __
ris viribus imitanda, benigna etiara erga inimicos an- 1 & antiquiPatres, reuclanrc Spiritu fi^ndô, definierant:
tiquorum Sandora m chariras. Nam beatus Iofe’ph { Siefurierit( mqait ) inimïcus tuus, ciba ilium, &c. Hoc own
. - ' ______ . . . . ..... ^(inquit)
£xW.j>.
P faim. 7
Prou. 17
Prou. 27
Iigcrc
pofluini
& odili
De diligendis inimicti, Homil. X 1. , y y j
(fnquït) faciensycarltom ignis congeresfuper caputetusTCaput mi,dum vobis paterna pictate frequen ter infiuuo, abfol- ^
j in hominc/enfus rationalis intelligitur. Qui fenfus,cum 110 apud Dominum confeientfem mcam. Et quia nullus
aferuorcchariratisrecedcnsfadusfucritfrigidus, vnde / vnquamerit,quifeinvcritatcexcufercvaiear, qiiodvc-
fcriprumeft: QuiaabÜdauit iniquitas,refrigefcetchantasmul- ram pacem He veram charitatem | tenerc non doftit \ to- fa/.habc
tar«w:neceftceft,vt quod eft feluticontrarium, fepiat:& 1 tisyiribusDeimifericordiamdcprcccmür,vcnobiSillam -rc
cuidebercrefl'eamicus, iijimicusexiftat. Adfenandum , charitatem, fincqüaniillusvnquamDominumvjdcbit,
ergo talent frencticum , homines fandos &chaticatisig- j inftntiarc&: donate dignetur , vt nullis tormentis, n e e ,
ncaccenfoshortatutSpiritusfanduSjdiccns : C'arbonesi- damnis,hecpcrfecutionibus,abillfeisdiledionevcidul-,
gniscongeres fuper caput eius. Cum enim inimico tuopio ani- cedineicparcmiir.Siiubctis,iam non cft ópus,vtvospro-
möfrequentius benefcceris,quamliberfitimpius & cru- lixiorefermónediütius fktigemus. Et idco iam iftaquaj
delis,barbarus & crucntus-, tamen tandem aljqtrando c- ad praifens dida funt,chai itati yeftfte fufticiant.Dum h?c
rubefcit&d olet, & pccnite^eincipitquod amifit- lam Deoplacira,quacaccepiftis , fetidiscogitationibusvelut
cumpoenitentiamcceperic agerc fenlus rationalis, hoe | miindaanimaliaafliducruminare,&:<5üalitercacuin Dei 1
eft cum caput ipfiusinceperit cljaritati.signeiucccndiA&: | adiutoriopoilitisimplere , invcfttisanimisdcfiniatis,ca!
qui prius quafi frigidus &freneticus contra te confueuc- j quae Icquunrutdcamore immicorum , aurdiecraftino,
ratiracundiam retinerc,cumfpiritalicaiprctiiabonitacc I auccertèdie Dominico,abfquealiquala(litudinccorpo-
fueritferccefuSjincipiettetotQCordcdiligcie. Ecce quo' j ris, Oppoi tunius audietis. PrteftanteDomino noftro Ic-
modofenéïi Patres huncfcripturtelocumintelligeDdum 1 fit Citrifto i cut eft honor & gloria in fiecula fieculorum^ I
efledixerunt. Namabfitafenfu Catholico, v u o animo ! Ainem ’ ' 1 ÉH
quifquebonialiquidinimicofuoconeturimpendcvc, vt
eum pro hoc beneficiovelitæternoincertdiodcputari
Admonitioper quam fuadetur, vt omnispopulus, donee di-
Vnde cum grandicautela fidei cortfiderandiim eft, & ti-
uinamyfteriacelebrantur, inEcclefia
mendum,ne fequamurlitcram oceidentetlt.fed magis vi-<
fideliter expeclent.
uificantem fpiritumdiligamils. Et illud, fratres chariffi-
m i , cum grandi timoré confederate debemiis , quodin
H O M I L I A X I I .
Pfelmo terribiliter Spiritus fendus dixit i Cùmenimil-
lam coeleftem Ierufelem,ideft,congregätiönem omniùnt
ROgo vos, fratres charilfimi, & patenta pie tare corn- Mifiam
Sandôrum, quæ cum Chrift.o cft regnaturâ , adlâudan-
moneo, vt quotiens autin die Dominico', aut in a-
dum Dominum proilocarét,cùm dixiflet. Läudalerufaleni
lijs fnaioribus feftiuitatibus Millæ fiunt,nullus de Eccle-
Do»//««?K:addidit, qui po fuit fines tuospdeem. Ergo vt ipfi vi-
ita difcedatjdonec diuinamyfteria dompleatur.Et quam-
detis, Iéiufelem ilia coelcftis, müros dé pace cönftrudoS ùis multi fine i de quorum fidc & dcûotione gaudea-
habet. Qui enim talent pacem &. talem charitarém ha- mus, funt tamen plures minus de feliite fuæ animæcogi-
bét,vtomries diligat, & pro bonis oratvt meliores fiant: tantes quiledisdiiiinis ledionibus ftatimde Ecclciia
& p ro mâlis fupplicatjVt cité fe cerrigat: de qua parte vo- j foris éxcunt.cùm tamen etiam dum ipiæ ledionés legun-
lueritintràrêjiliuscâeléftislerufalemportasjapertasmé- j tur j aliqui ex illis ita otiofes & feculanbus fabulis occü-
rebitürinueniteV Quiaütémhonvulthaberètalëiwcha- j pehtur,yteasnècjpfiaudianr , necâliosaudirepermit-
riratem qualem Chriftusfîræcipit , & Apoftolus docuit,' tant. Ifti tâles minus àhobis culparentur,fi ad Ecclefiam
ex pmni parte Ierufelem portas claùfes inueniet. Et quia non venirént.- Quia iBi, probantur amplius Dominum,
oleum charitatis habere noluit^claüfisianùisfponfi cum lædère i vbi peccatoram potuerant indulgentiam pro-j
ilbs ferais virginibüsillamaudietvocem : Amenamendi- ( mereri,. V nde rogo vos fratres, vt hurniiitatis noftræfug- !
co vobis, nefcio vosvndefetis. Quomodo enim illis quinque ’ geftionèmnohfolümparientér ; fedètiamlibenterac-1
virgiiiibiis quæ çharitaris oleum habuerunt ^ illaocele- cipiàtis. Si ènim diligenter attenderiris' ÿ cognofeetis,
ftis Ierufelèmàpèriétianuasfuas y veintréntingâudiuni quianonrancfiunt Miflæ , quando diuinæledionesin
Domini fei î ficillis è contrario I qui fine charitatë veni- . Ecclefiarécitantur, fed quando muneraofferuntur, &
untyclaudet * & ætema à fe feparatïone repèllet; Erim- corpus Vel fenguis DominicoftfecraturJ Namlédiones mo
plebitur in eo quod in ipfo Pfelmo feriptum eft de ilia le- feue Pröpheticas, feue Apoftolicas , feue Euangelicas, Lcbct^a
rufelem.- Quoniani ('inquit) confortduitferasportarumtua- j etiam in domibus Veftris aut ipfi légère, aut alios legen- Ecclefia
tum. Claùfes pdrtis &- confirmatis feris nunquam exiet j tes audire poteftis.Confecratiönem vero corporis & fen-
amicus.' Quià quomodo iuftùs nünquam érit exiturus 1 gu in isC h r ift in o n alibi nifi in domo Dei audire vel viagloria
, ita&peccatornunquam poterit liberarid poena.
Etideöfi volumus vtab iftis malis nosdignetur diui-
na pietas liberare, in illam cceleftem Ierufelem vt merea-
muriritrare ,• totis viribus laboremus,ficüt feriptum eft:
Et quis nos feparabii a char irate Chrifti ? tribulatio, an anguftid,-
anperfecutjo,dnfdmes,anpericulum,dngladiusl Et illud: Certui
fum enim, quia neque mors,tieque vitd,neqäe Angelt,nequeprinci-
patus,neqvepotefiateS.,neque altitudo ,nequeprofundum , neque
inftantia,nequefuturd, neque credtura alidpoterit nos feparare d
deré poteriris\ Ideo qui vult Mrftäs äd in.tégrùm cum lu-
cro luæ animæ celebràre, vfquequo’oratio Dominica dicatur
» &benedidropopulodetur, hùmiliato corpore
& cdmpùndd corde lé débet in Eccléiiâ'conrinere.
Cùm enim ftiaximà pars populf, imo qùod peius eft, pe-
nèomnes recitatis ledionibus exeuncde Ecclefia y cui
didùrùs eft Sacerdos : Sùrfum corda : Nunquid refpon-
derepoffunt, quando deorfùm in plateis & cé'rpdrefe-
mul & corde difcedùnt / vél qùaliter cum tremoré fîrnul
cbarifate Dei ,quaefi in Chrifio lefu Domino nofiro. E,cceficut J Sc gâùdioclamabunt ; Sdnäus,Sanäus,Sdnäus -fbenedißus
audiftisbeatumApoftolum&Apoftolicosviros; tanta
ac terribilia, a charitate Dei feparare non poterant. Vn-
denimisdolendum eft ,l vt cum' illi a charitate nec tor-
mentis potuefirit feparari ,■ nos interdum ociofis febulis
feparemur. Etnonriunquam propterparuiflimum con-
uicium , & cuntfcumque miferi hominis detra«ftiohenr,‘
ita derelihquimus charitatem,vt cum eo nonfqlum multis
diebus , fed etiam menfibus fortaflis & annis,neclo-
quamur, nee ad conuiuium venire velinius. Et non at-
tendiirius, quia dum rios inuicem odio habemus,ita mu-
ros ciuitatis Ierufelem contra nos claudimus’ , vt nobis
nullus aditus remaneat per que intrarepoflimus. Et qiiia
ciuitas ilia habitatorem Deum.habet:& (dicente Ioanne
Euangelifta ) Deus charitas eft- qui charitatem habere no-
luerit, quaftonte vel qua con feientia ,' ad Deuin qui eft
qui venit in nomine Domini ?' Auf c^uand o orati 0D0 min ica
dicirar, qùis' éft qui h'umilicer & veraciter clamer Dimit-
te nobis débita noftra,ficut&, nos dimittimus debitoribus no fir is}
Cum ériim étiam illi q'uidb in Ecclefia Continent y fe non
dimiferint débita'd ebitoribusad fudicium magis quam
adiemedium o'rationém Dominrcam proférant ëxoré,'
quam i'm’plere non probantufin opere : & fine caufedi-
cunt Libera nos a malo i quandb ipfinon définûntred-
dere malum pro mal o’! Si ergo etiam illipericlitan tut qüi
intùs funt, fiimplèré nolùérint quod promitt un t quid
•defe cogitâneilliquo'sautmfetiabilis cùpiditas auta-
morfæculiiftiu’sitadetinetimplicatoS, vtfosvniusho-
ræ mpmento ftàre in Ecclefia' non permittant. Qifebus
nönfeifficit, qùod p^ertotàm hebdomadam , aut pro ne-
celfetate,aùt ioïte ( quod'vériùs eft ) procupidita’tciucharitas,
præfùmitaccedere?Hzcomtiia’,fratrëschariffi- gitéroccupanrar. Àdhùc infiiperpoftvniusautduarùm I
~ BiblïàihiVet.Pat.TomA.Parsz: . .... .. .......................... f hôrâv